Κβαντικός υπολογιστής: Tο πέρασμα σε μια νέα εποχή είναι γεγονός

Από πέρυσι είχα επισημάνει την εξαίρετη δυναμική που δίνει η σύνοδος Ουρανού-Έριδας στις επιστήμες και ιδιαίτερα σε εκείνες που το αντικείμενό τους είναι ο μικρόκοσμος. Και να που μια ανακοίνωση στο Ινστιτούτο Τεχνολογικών Επιστημών της Σαγκάης έρχεται να πιστοποιήσει του λόγου το αληθές!

Ύστερα από μια σειρά πειραματικών εφαρμογών και μια δημιουργική «κούρσα» ανάμεσα σε τεχνολογικούς γίγαντες, όπως είναι η Google και η IBM, οι Κινέζοι... πρόλαβαν να κατασκευάσουν τον πρώτο «αξιοπρεπή» κβαντικό υπολογιστή, ανοίγοντας τον δρόμο σε απίστευτες υπολογιστικές δυνατότητες.

Το συγκεκριμένο επίτευγμα είναι εφάμιλλο της ηλεκτρομαγνητικής επαγωγής του M Faraday, που εισήγαγε τον ηλεκτρισμό στην καθημερινότητά μας, από την μακρινή δεκαετία του 1830, όταν η Έρις και ο Ουρανός συναντήθηκαν στον Υδροχόο.

Ακολούθησε μια ακόμη σύνοδος των δύο πλανητών κατά την διάρκεια της δεκαετίας του 1920, στο μεταίχμιο Ιχθύων-Κριού που εκτός από την πενικιλίνη, έφερε και σημαντικές εξελίξεις για την κβαντομηχανική, με πρώτη και καλύτερη την «Αρχή της Απροσδιοριστίας» του W Heisenberg.
Το κοσμικό ρολόι σήμανε λοιπόν στις ημέρες μας μια ακόμη μεγάλη στιγμή και σύντομα όλοι θα μιλάμε για τα cubit, που θα αντικαταστήσουν τα bit
Τον όρο cubit (σύντμηση του quantum bit) εισηγήθηκε για πρώτη φορά o Ben Schumacher το 1995 στο Physical Revew A και ήταν προϊόν μιας «χαλαρής» συζήτησής του με τον φυσικό W K Wootters

Όμως οι πρακτικές εφαρμογές της κβαντικής μηχανικής έχουν και δεσπόζουσα σημασία για την Αστρολογία, αφού όσο περισσότερο «εισβάλει» η κβαντική πραγματικότητα στην καθημερινότητά μας, τόσο πλησιάζουμε το ενδεχόμενο να αποκτήσει και η Αστρολογία μια επιστημονική υπόσταση

Κατ’ αρχήν, η κβαντική θεωρία δίνει το πλαίσιο ερμηνείας και κατανόησης του αστρολογικού «παράδοξου» της ακαριαίας αλληλεπίδρασης ανάμεσα σε δύο πόλους (σωμάτια) που μπορεί να απέχουν μεταξύ τους έτη φωτός. Μάλιστα η αποκαλούμενη «κβαντική διεμπλοκή», έχει μια και μόνη προϋπόθεση, την ταυτόχρονη «γέννηση» των δύο πόλων, όπως ακριβώς συμβαίνει και στο αστρολογικό γίγνεσθαι: Ένα ωροσκόπιο αποτυπώνει, εν δυνάμει, την εκ γενετής συσχέτιση ενός ατόμου ή συμβάντος με ότι διαμείβεται στους ουρανούς εκείνη την στιγμή.
Κι ας μας πουν τώρα κάποιοι ότι η αστρολογική «ταυτότητα» μιας συγκεκριμένης χρονικής στιγμής δεν έχει επιστημονική βάση.

Επιπλέον, η «κβαντική υπέρθεση» δίνει το μέτρο για την συνύπαρξη του τροπικού και του αστρικού ζωδιακού, δύο συστημάτων αναφοράς με διαφορετικές συντεταγμένες και προτεραιότητες, αφού σύμφωνα με αυτήν δύο (κβαντικές) καταστάσεις προστίθενται μεταξύ τους με τρόπο που τους επιτρέπει να συνυπάρχουν ταυτόχρονα.
Άντε με το καλό και στα astrobit!