Ο αστρολογικός γρίφος των Γερμανικών εκλογών

Να λοιπόν που φτάσαμε και στην κρίσιμη ώρα των Γερμανικών εκλογών και μια αστρολογική εκτίμηση είναι... επιβεβλημένη!

Ωστόσο, η Γερμανική πολιτική σκηνή έχει μια ιδιομορφία που καθιστά εξαιρετικά περίπλοκη κάθε πρόβλεψη για τρία συγκεκριμένα κόμματα, με βάση τουλάχιστον τους γενέθλιους χάρτες των ηγετών τους. Αναφέρομαι στους «Πράσινους», το «Der Linke» και την «Εναλλακτική για την Γερμανία (AfD) και γράφω για «ηγέτες» σε πληθυντικό αριθμό, αφού το κάθε κόμμα έχει δύο από... δαύτους αλλά και δύο επιπλέον διαφορετικούς «επίσημους υποψήφιους» για την καγκελαρία!

Δεν γίνεται λοιπόν να εξαχθούν άμεσα συμπεράσματα με την μέθοδο που έχει χρησιμοποιηθεί με επιτυχία σε άλλες εκλογικές αναμετρήσεις και ξεκινά με την αξιολόγηση των πιθανοτήτων νίκης ή ήττας του εκάστοτε ηγέτη ή προέδρου.

Από την άλλη πλευρά υπάρχουν και τρεις πιο «καθαρές» περιπτώσεις, με την πρώτη -την Καρκίνο Άνγκελα Μέρκελ- να έχει εξασφαλίσει εδώ και καιρό την πρωτιά... ελέω Δία, αφού στο προοδευτικό της ωροσκόπιο ο πλανήτης των επιτυχιών βρίσκεται σε σύνοδο διαρκείας με τον γενέθλιο Ήλιο της.

Το ότι η Μέρκελ «δεν χάνει», το είχα εκτιμήσει έγκαιρα πριν από μήνες σε μια από τις εκπομπές του «Τι είδε ο μάγος», όταν ακόμη στο SPD έκανε κουμάντο ο Παρθένος -και χαμένος από χέρι- Ζίγκμαρ Γκάμπριελ. Όμως, φρονίμως ποιών παραιτήθηκε... Στην ίδια εκπομπή ωστόσο είχα διατυπώσει τις επιφυλάξεις μου για το κατά πόσον η Μέρκελ θα συνεχίσει να είναι και η καγκελάριος της χώρας, αφού η επιρροή του διελαύνοντα Ουρανού στον Ήλιο της αφήνει ανοικτά όλα τα ενδεχόμενα, ακόμη και τα πιο παράδοξα.

Κάτι τέτοιο θα μπορούσε να συμβεί βέβαια, μόνον στην περίπτωση ενός «αιρετικού» συνασπισμού ανάμεσα στο SPD, το Der Linke και τους Πράσινους, ένα ενδεχόμενο, που για τους πολιτικούς αναλυτές δείχνει το πιο απίθανο, ακόμη κι αν «βγαίνουν τα κουκιά».

Εδώ όμως είναι που κάποιοι στους... ουρανούς έχουν τις αντιρρήσεις τους!

Η Νέα Σελήνη του Σεπτεμβρίου, που μέσα στην χρονική δικαιοδοσία της είναι οι Γερμανικές εκλογές, χαρακτηρίζεται από έναν πλανητικό σχηματισμό, που τηρουμένων των αναλογιών, στο πρόσφατο παρελθόν έκανε... ρεζίλι τους δημοσκόπους και έφερε τα πάνω κάτω. Συγκεκριμένα και στην περίπτωση της εκλογής του Ντόναλντ Τραμπ και στο Βρετανικό δημοψήφισμα, η επικράτηση της «αντισυστημικής» ψήφου όφειλε πολλά στην σύνοδο της Δήμητρας με τον Ουρανό.

Και να που οι δύο πλανήτες επανέρχονται στο προσκήνιο (σχηματίζουν ένα τετράγωνο με τον Ουρανό στον Κριό και την Δήμητρα στον Καρκίνο), έχοντας μάλιστα για... παρέα και τον Δία στον Ζυγό, που είθισται να διογκώνει τις κοσμικές επιρροές στις οποίες συμμετέχει.

Ήδη δρομολογούνται εξελίξεις σε δύο γωνιές του πλανήτη (στο Ιρακινό Κουρδιστάν και την Καταλονία), με τις «αποσχιστικές» τάσεις να επικρατούν στα σχετικά δημοψηφίσματα αλλά επιπλέον, το ταυ-τετράγωνο που σχηματίζουν οι τρεις τους δεν υπόσχεται τίποτε το... φυσιολογικό σε σχέση με τις γερμανικές εκλογές. Η γενική αίσθηση είναι μάλιστα ότι θα «τραβήξει» τα πράγματα στα άκρα, ανατρέποντας την βεβαιότητα των δημοσκόπων.

Ωφελημένα από αυτήν την συγκυρία αναμένεται να βγουν τόσο το εθνικιστικό AfD, όσο και το Der Linke, αναδεικνύοντας δύο «παράλληλους κόσμους» που αναπτύσσονται ταυτόχρονα αλλά με αντίθετη φορά.

Επιπλέον, μπορεί να κάνει πραγματικότητα το πιο απίθανο σενάριο συνεργασιών κι αν από την μια πλευρά υπάρχει η αδιαμφισβήτητη υπεροχή της Μέρκελ, το αστρολογικό «αντίπαλον» δέος ακούει στο όνομα Μάρτιν Σουλτζ.

Ο Τοξότης πρόεδρος των Σοσιαλδημοκρατών σε καμία περίπτωση δεν είναι «καμένο χαρτί» και πιθανότατα θα λάβει αρκετά υψηλότερο ποσοστό από αυτό που του δίνουν οι δημοσκοπήσεις. Αν μάλιστα οι διαπραγματεύσεις για τον κυβερνητικό συνασπισμό «τραβήξουν» σε μάκρος ή συμβεί το... αδιανόητο για την Γερμανική πραγματικότητα, να ξαναγίνουν δηλαδή εκλογές σε σύντομο χρονικό διάστημα, τότε έχει το «πάνω χέρι» και ο χρόνος λειτουργεί υπέρ του. Γιατί έχει κι εκείνος τον... Δία του, που μέσα στο 2018 «κάνει πάρτι» στο προοδευτικό ωροσκόπιό του, αυξάνοντας κατακόρυφα τις πιθανότητες να καταλάβει ένα (ακόμη) υψηλό αξίωμα.

Από αυτήν την άποψη και σε βάθος χρόνου είναι εξαιρετικά πιθανό το ενδεχόμενο να προκύψει ξανά ένας «μεγάλος συνασπισμός» αλλά με την θέση του SPD εξαιρετικά ενισχυμένη. Το δεύτερο πιθανό σενάριο σε αυτήν την κατεύθυνση, θέλει τον Σουλτζ καγκελάριο με την «αιρετική» συντροφιά των Πράσινων και της Αριστεράς.

Υπάρχει βέβαια και ο πολύ... Πλουτώνιος ηγέτης των «Ελεύθερων Δημοκρατών», που έβγαλε το κόμμα του από την ανυποληψία και διεκδικεί με αξιώσεις την θέση του Βόλφγκανγ Σόιμπλε στο Υπουργείο Οικονομικών. Αυτό τουλάχιστον ζήτησε ως βασικό αντάλλαγμα για να συμμετάσχει σε έναν κυβερνητικό συνασπισμό με τους Χριστιανοδημοκράτες.

Ωστόσο, ο Αιγόκερως Κρίστιαν Λίντνερ, που έχει «σκληροπυρηνικές» θέσεις για την Ευρωζώνη και πρακτικά είναι χειρότερος από τον Σόιμπλε, δείχνει τόσο «δύσκαμπτος» πολιτικά, που το πείσμα και η επιμονή του μπορεί τελικά να τον καταστρέψουν κι όπως επανεκκίνησε το κόμμα του, να το στείλει ξανά στα... Τάρταρα σε περίπτωση νέων εκλογών! Πάσχει δηλαδή από ένα σύνδρομο του «όλα ή τίποτε», που δεν ενδείκνυται για πολιτικές διαπραγματεύσεις. Μάλιστα ο Δίας που για την ώρα τον στηρίζει, θα «εκπνεύσει» μετά τα γενέθλιά του, τον ερχόμενο Ιανουάριο, δυσκολεύοντας τα πράγματα ακόμη και στην περίπτωση που μέχρι τότε θα έχει καταφέρει να πετύχει τον στρατηγικό του στόχο.

Πτώση της κυβέρνησης σε πρώιμο χρόνο; Μπορεί να το δούμε κι αυτό!

Συνοψίζοντας, φαίνεται πως οι πολιτικές εξελίξεις στην Γερμανία δεν θα είναι «νορμάλ», κάτι βέβαια που θέτει μια σειρά από ζητήματα τόσο σε σχέση με την Ευρωπαϊκή Ένωση, όσο και για την Ελλάδα που σε καμία περίπτωση δεν θέλει να νοσταλγήσει τον Σόιμπλε!

Και τελικά το «πιο απίθανο σενάριο» για τον κυβερνητικό συνασπισμό μετά τις εκλογές, είναι σίγουρα αυτό που συμφέρει περισσότερο την χώρα μας.

Ουρανέ ακούς;