Η πτώση του Μπερτομέου σε 7.000 λέξεις....
Δημήτρης Γιαννακόπουλος - Τζόρντι Μπερτομέου: Η μεγαλύτερη και πιο έντονη σύγκρουση στο ευρωπαϊκό μπάσκετ είχε προσκήνιο, παρασκήνιο, ιδρώτα, αίμα, αμέτρητα (χαμένα) χρήματα αλλά και έναν νικητή.
5 ΜΑΪΟΥ 2002- ΜΠΟΛΟΝΙΑ
Ο Τζόρντι Μπερτομέου, πριν τον μεγάλο Τελικό ανάμεσα στην Κίντερ Μπολόνια και τον Παναθηναϊκό, παραχωρεί μία από τις γνωστές αυτό-αποθεωτικές συνεντεύξεις Τύπου. Ο Θανάσης Γιαννακόπουλος είναι παρών. Και ασυγκράτητος. Ο καβγάς έχει ξεκινήσει νωρίτερα, στο συμβούλιο της Euroleague. Εκεί όπου (τι έκπληξη;) ο Ισπανός δεν έχει πειστικές απαντήσεις στα ερωτήματα του Παύλου και του Θανάση για τα τηλεοπτικά, τα οικονομικά της διοργάνωσης, τις διαιτησίες, το μέλλον. Στο «Θα σηκωθούμε και θα φύγουμε!» της διοίκησης του Παναθηναϊκού ο Μπερτομέου «απαντά» ζητώντας από τη Μακάμπι να… παραμείνει στην Μπολόνια για να παίξει εκείνη στον τελικό με την ιταλική ομάδα, αν το τριφύλλι αποχωρήσει! Τελικά οι «πράσινοι» μένουν και το σηκώνουν… Όμως δεν ξεχνούν. Δεν ξεχνούν ότι ο Μπερτομέου επιχειρεί να μετατρέψει την Euroleague σε μαγαζάκι του, βγάζοντας λεφτά στην πλάτη των ομάδων και κυρίως του Παναθηναϊκού… Το 2002 ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος είναι 28 ετών. Αντιλαμβάνεται το βαθμό της αδικίας. Και χωρίς εκείνη την στιγμή να το ξέρει, παίρνει πάνω του μία ακόμη υποχρέωση. Να τελειώσει τον Μπερτομέου.
Ο Μπερτομέου με τον τότε υπεύθυνο διαιτησίας της Euroleague, Κώστα Ρήγα, το 2003.InTime9 ΙΟΥΝΙΟΥ 2020-ΑΘΗΝΑ
«Είναι υποχρέωση όλων μας να δείξουμε ότι ο Παναθηναϊκός δεν εκβιάζεται. Να συνεχίσουμε να κρατάμε ψηλά τις Παναθηναϊκές αξίες έναντι οποιουδήποτε τιμήματος… Πόσο μάλλον δε σε μια διοργάνωση που διαρκώς υποτιμάει το προϊόν της.
Υποτιμάει και δεν σέβεται τους ανθρώπους που βάζουν εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ για να υπάρχει η Ευρωλίγκα. Για να υπάρχει ο Τζόρντι να μας κουνάει τα δάχτυλο όπου και όποτε γουστάρει…
Μια διοργάνωση που μέσα σε 20 χρόνια έχει αποτύχει παταγωδώς να κεφαλαιοποιήσει το προϊόν της». Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος ακόμη και την ημέρα που γράφει τον επίλογο της εποχής Γιαννακόπουλου στο τριφύλλι, δεν ξεχνάει τον… Μπερτομέου. Και ουσιαστικά προαναγγέλλει στον Ισπανό το… τέλος του. Ο χρόνος πια μετράει αντίστροφα για τον Μπερτομέου.
Η ιστορική συνέντευξη Τύπου του Δημήτρη Γιαννακόπουλου στις 9 Ιουνίου 2020.InTime19 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2021- ΒΑΡΚΕΛΩΝΗ
Με απόφαση των 13 ομάδων-μετόχων της Euroleague ο Τζόρντι Μπερτομέου «τελειώνει» το προσεχές καλοκαίρι από τη θέση του CEO της διοργανώτριας αρχής. Ο βασιλιάς είναι πια γυμνός. Και κυρίως «έκπτωτος».
Πολλοί μίλησαν για δικαίωση του Δημήτρη Γιαννακόπουλου. Άλλοι για εκδίκηση. Κάποιοι απλά σιώπησαν. Σιωπούν. Κι ας ήταν… λαλίστατοι τα χρόνια που ο Ισπανός αδικούσε κατάφωρα τον Παναθηναϊκό εντός κι εκτός παρκέ. Λαλίστατοι υπέρ του Μπερτομέου! Ποτέ υπέρ του Παναθηναϊκού. Του δίκαιου. Του σωστού. Του προφανούς.
Δικαίωση; Λάθος. Πώς να δικαιωθεί ένας άνθρωπος που έχασε αμέτρητο χρόνο και χρήμα; Πώς να πάρει πίσω τους κόπους και τον ιδρώτα του απέναντι σε ένα σάπιο σύστημα; Πώς να γυρίσει τον χρόνο πίσω και να πάρει τις νίκες που του στέρησαν οι καμικάζι; Πώς να αποζημιωθεί για τον οχετό, τις απειλές, τις ύβρεις των Τούρκων οπαδών στο Instagram; Πώς να αποκαταστήσει το οικονομικό και ψυχικό κόστος από το ανελέητο κυνηγητό του Μπερτομέου σε προσωπικό επίπεδο; Με εξαντλητικά πρόστιμα, με αποκλεισμούς, με, με, με…
Εκδίκηση; Λάθος. Η εκδίωξη του Μπερτομέου δεν είναι απόφαση με βάση το θυμικό. Η πέτρα δεν καίει πια… Έχει παγώσει. Οι μάχες δόθηκαν. Ο πόλεμος τελείωσε.
Το τέλος του Μπερτομέου ήταν η εκπλήρωση μιας ακόμη ιερής υποχρέωσης που ανέλαβε ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος. Τον Μάη του 2002. Δέκα ολόκληρα χρόνια πριν το καλοκαίρι του 2012. Όταν κλήθηκε να κρατήσει τον Παναθηναϊκό ψηλά. Και το έκανε. Με συνέπεια, συνέχεια, πείσμα, κόπο, ιδρώτα, χρήμα, τρέλα… Και ένα σάπιο σύστημα να τον κυνηγάει. Αυτό που σε λίγους μήνες θα δεχτεί τον τελευταίο ασπασμό…