Μαμά, γιατί δεν με παίζουν τα παιδιά στο σχολείο;

Η συμπεριφορά

Το προαύλιο είναι πραγματικά σαν τη ζούγκλα - όπου ο αδύνατος, αν δεν φαγωθεί ζωντανός, αναγκάζεται να στέκει ολομόναχος σε μια γωνιά.

Γράφει ο ψυχοθεραπευτής, ειδικός σε θέματα αγωγής παίδων Στάνλει Σαπίρο.

Η αιτία της

Μερικά παιδιά είναι πολύ αυταρχικά, υπερβολικά επιθετικά, ή δεν ακολουθούν τους κανόνες που κάνουν τη ζωή στο προαύλιο υποφερτή. Κάποια άλλα υστερούν σε κοινωνικότητα, είναι απελπιστικά δειλά ή απλώς πολύ εκκεντρικά, ακόμα και για τη μικρή κοινωνία του διαλείμματος.

Έπειτα, είναι τα «βλήματα» - κάποια παιδιά έχουν μανία να κάνουν τη φωνή τους αλλόκοτη (συνήθως δυνατή και διαπεραστική). Αλλα πάλι φοράνε περίεργα ρούχα, ενδιαφέρονται μόνο για ένα θέμα (κομπιούτερ ή κινούμενα σχέδια με τον Σούπερμαν), δεν ασχολούνται με τη μόδα ή μυρίζουν λιγάκι απλυσιά. Εξάλλου, σε κάποιες κλίκες του προαυλίου απλώς είναι αδύνατον να εισχωρήσει οποιοσδήποτε.

Όποιος κι αν είναι ο λόγος της αδεξιότητας του παιδιού σας, νιώθετε ανησυχία, απογοήτευση και συχνά γίνεστε υπερβολικά επικριτικοί. Ίσως μάλιστα ν' απορρίψετε και το ίδιο το παιδί. «Το αγαπάω, αλλά καμιά φορά δεν μ' αρέσει όπως είναι». Ο άνθρωπος είναι ζώο κοινωνικό, άρα θυμώνουμε που η «κλίκα» έδιωξε το παιδί μας, ή που το παιδί μας δεν πιάνει φίλους. Η ζωή είναι σκληρή, δεν χρειάζεται να είσαι και ο παρίας της δευτέρας Δημοτικού.

Έτσι κι αλλιώς, η ανάρμοστη συμπεριφορά είναι μια μορφή αναπλήρωσης. Αυτά τα παιδιά χρειάζονται να χτίσουν την εικόνα του εαυτού τους.

Πρέπει να διδάξετε στο παιδί σας την κοινωνικά αποδεκτή συμπεριφορά - και για να το κάνετε, θα χρειαστείτε βοήθεια. Συγκεντρώστε όλα τ' αδέρφια και συζητήστε ποιο χαρακτηριστικό του ενός αρέσει στο άλλο. Περιοριστείτε στα θετικά σημεία. Αλλη μορφή προσέγγισης είναι να βρείτε ένα παιδί με πολλές συμπάθειες και να ζητήσετε τη βοήθειά του, για να γίνει δεκτό στην παρέα το παιδί σας.

-Ζητήστε από τον δάσκαλο ή τη δασκάλα να κάνει συζήτηση στην τάξη για το πώς πιάνουμε φίλους και πώς καταλαβαίνουμε ο ένας τον άλλον. Εκτός αν το παιδί σας είναι πιο γενναίο απ' όλους εμάς και θέλει πραγματικά να το συζητήσει δημοσίως, βεβαιωθείτε ότι ο δάσκαλος θα μιλήσει με γενικότητες. Οι ερωτήσεις θα είναι του τύπου: «Έχει κανείς πρόβλημα; Τι μπορούμε να κάνουμε, αν κάποιο παιδάκι το έχουνε βάλει στο μάτι;»

Η δική σας αντίδραση
Η δική σας στρατηγική
Πρώτη σας κίνηση
Πρακτικές
Συμβουλές

Συνήθως, όσο μικρότερο είναι το παιδί, τόσο πιο εκδηλωτικό θα είναι.

- Δώστε έμφαση στις δυνάμεις του παιδιού. Αν νιώθει άσχημο, πείτε του ότι ο χαρακτήρας είναι πιο σημαντικός από την εμφάνιση. Πείτε του πως είναι έξυπνο ή ότι έχει πολλά ενδιαφέροντα. Μην απορρίψετε τις ανησυχίες του -είναι πραγματικές- διδάξτε του όμως την αληθινή ουσία της φιλίας.

-Πείτε του ότι όλοι νιώθουμε καμιά φορά μόνοι.

- Να θυμάστε ότι και ένας μόνο φίλος φτάνει και περισσεύει. Αν το παιδί δημιούργησε επαφή με κάποιο άλλο παιδί, κάνετε ό,τι μπορείτε για να καλλιεργήσετε τη νεογέννητη φιλία. Καλέστε το παιδί στο σπίτι και σν-μπεριλάβετέ το στις εξόδους της οικογένειας

- Αν το πρόβλημα οφείλεται σε κακή σωματική υγιεινή, συζητήστε το με φιλικό τρόπο (β/_ Κεφ. 15, στρατηγικές για τη βελτίωση των συνηθειών προσωπικής υγιεινής).

ΣΗΜΕΙΟ ΚΛΕΙΔΙ: Αν το παιδί σας φέρεται περίεργα ή δεν νιώθει άνετα στις κοινωνικές συναναστροφές, ίσως να του λείπει αυτοπεποίθηση. Για να θεραπεύσετε το πρόβλημα, πρέπει να βρείτε γιατί αισθάνεται έτσι. Έπειτα, προσπαθήστε να το τονώσετε. Ο κανόνας είναι: Δεν χτίζουμε πάνω σε αδυναμίες, μόνο σε δυνάμεις. Γι' αυτό δεν πρέπει ποτέ να επικρίνετε. Μην κάνετε σχόλια του τύπου, «Είσαι άχαρη» ή «Φρίκη είσαι μ' αντά τα ρούχα, να γιατί δεν αρέσεις σε κανέναν». Ίσως έχετε πολύ υψηλά πρότυπα και κριτικάρετε υπερβολικά. Το παιδί σας θα εκλάβει ως επίκριση ακόμα και μια αθώα παρατήρηση, σαν το «Θα μπορούσες να το κάνεις καλύτερα».

Πηγή: boro.gr