Οι νεραϊδόκυκλοι της φύσης (pics)

Σε μια βόλτα στο δάσος, μπορεί κάποιος να δει τέτοιους νεραϊδόκυκλους. Σχηματίζονται κυρίως από μανιτάρια ή ακόμα και από πιο σκούρο χορτάρι.
Είναι άραγε δημιουργίες νεράιδων;;

Οι νεραϊδόκυκλοι δημιουργούνται σε δασώδεις περιοχές, αλλά και σε λιβάδια ή βοσκοτόπια. Υπάρχουν περισσότερα από 60 είδη μανιταριών που μπορούν να αναπτυχθούν σχηματίζοντας δακτύλιο. Το πιο γνωστό είναι το εδώδιμο είδος Marasmius oreades. Όταν το μυκήλιο αυξάνεται υπόγεια στο έδαφος απορροφά τις θρεπτικές ουσίες εκκρίνοντας ένζυμα από τις άκρες του υφών. Το μυκήλιο κινείται από το κέντρο προς τα έξω και όταν τα θρεπτικά συστατικά στο κέντρο εξαντληθούν, αυτό πεθαίνει και σχηματίζεται έτσι ένα ζωντανό δαχτυλίδι.

Οι δακτύλιοι μπορούν να ξεπεράσουν σε διάμετρο τα 10 μέτρα. Ένας από τους μεγαλύτερους βρέθηκε κοντά στο Μπέλφορτ της Γαλλίας, σχηματίστηκε από μανιτάρια του είδους Infundibulicybe geotropa με διάμετρο περίπου 600 μέτρων και ηλικία μεγαλύτερη των 700 ετών. Στο South Downs της νότιας Αγγλίας, μανιτάρια Calocybe gambosa έχουν σχηματίσει τεράστιους νεραϊδόκυκλους, που επίσης φαίνεται να είναι εκατοντάδων ετών.

Οι νεραϊδόκυκλοι υπάρχουν στη λαογραφία και στους μύθους όλου του κόσμου, ιδιαίτερα όμως της δυτικής Ευρώπης. Συχνά θεωρούνται επικίνδυνα μέρη που μερικές φορές συνδέονται με την καλοτυχία. Τα ονόματά τους στις ευρωπαϊκές γλώσσες παραπέμπουν σε υπερφυσική προέλευση. Στη Γαλλία είναι γνωστοί ως ronds de sorciers-δαχτυλίδια των μάγων και στη Γερμανία ως Hexenringe-δαχτυλίδια των μαγισσών.

Ολλανδικές προλήψεις θέλουν τους δακτύλιους να είναι εκεί που ο διάβολος αναδεύει το γάλα του. Στην Αυστρία υπάρχουν μύθοι που λένε ότι τα θρυλικά δαχτυλίδια δημιουργούνται από ιπτάμενους δράκους. Τα δαχτυλίδια των νεράιδων εμφανίζονται σε έργα Ευρωπαίων συγγραφέων, ποιητών και ζωγράφων από τον 13ο αιώνα κι εξακολουθούν να αποτελούν πηγή έμπνευσης και στη σύγχρονη εποχή.