Σχέσεις: Και αν φάω "χυλόπιτα" τι γίνεται;
Ο αυτοσεβασμός και τα προσωπικά όρια του καθενός συχνά χάνονται στην προσπάθεια ικανοποίησης αυτού του κριτηρίου.
Πολλά από τα άτομα με τα οποία έχω δουλέψει ως ψυχοθεραπεύτρια συμβαίνει να τα απασχολεί το ζήτημα της απόρριψης, ή καλύτερα η έννοια της αποδοχής. Ανησυχούν μήπως απορριφθούν από τον σύντροφό, τους φίλους, τους γονείς, το αφεντικό τους κτλ... Αυτός ο φόβος τους καταβάλλει τόσο έντονα που οι ενέργειές τους γίνονται με κριτήριο την εξασφάλιση της αποδοχής των προαναφερθέντων. Ο αυτοσεβασμός και τα προσωπικά όρια του καθενός συχνά χάνονται στην προσπάθεια ικανοποίησης αυτού του κριτηρίου. Η ισοπεδωτική απαξίωση των προτιμήσεων και των επιθυμιών ενός ανθρώπου από τον ίδιο κρίνεται ως «υποχώρηση». Η αυταπάρνηση και η αφιέρωση της ζωής του στην υπηρεσία των άλλων σε βάρος των αναγκών του ονομάζεται «αλτρουισμός». Το να πνίγει κάποιος τα αληθινά συναισθήματά του θεωρείται «ενσυναίσθηση». Πόσο ωραίο είναι πράγματι να θυσιάζει κάποιος τον εαυτό του στο βωμό της αποδοχής...
Από την ψυχολόγο Μαρκέλλα Καπλάνη
Είναι ενδιαφέρον και παράλληλα προκαλεί ιδιαίτερη σύγχυση, το γεγονός ότι όλα τα παραπάνω συμβαίνουν τελικά μάταια. Η έννοια της απόρριψης στην πραγματικότητα δεν υφίσταται! Αυτό που αποκαλούμε απόρριψη είναι μύθος...
Περισσότερα στο boro.gr