Στην Αστρολογία, όταν προφέρεται η λέξη «επανάσταση», το μυαλό όλων μας πηγαίνει στον Ουρανό. Αυτός θεωρείται ο άρχων των ανατροπών και κάθε φορά που ετοιμάζεται να μας σκαρώσει κάποιο χουνέρι, τρέχουμε να υιοθετήσουμε μια ντουζίνα αλλαγές μπας και τον ...εξευμενίσουμε!
Σωστά όλα αυτά, όμως ο Ουρανός ως ακραιφνής καινοτόμος δρα σε ένα ρεαλιστικό πεδίο μιας πραγματικότητας, την οποία απλά «επιθυμεί» να αλλάξει. Και εννοώ πως σε σχέση με αυτόν τον «πραγματικό» κόσμο δεν κάνει καμία ουσιαστική επανάσταση. Φανερώνει τις παράδοξες, περίεργες ή αντίθετες πλευρές του, παραμένοντας πάντα στα πλαίσια μιας λογικής που όσο ...παράλογη κι αν είναι δεν παύει να είναι λογική με νόμους και κανόνες.
Από αυτήν την άποψη συμμετέχει ουσιαστικά στο «καρμικό» παιχνίδι των οφειλών και των ανταμοιβών, συγκροτώντας τον αντίθετο πόλο του Κρόνου. Κι εμείς στριμωγμένοι ανάμεσα τους έχουμε να επιλέξουμε ανάμεσα σε δύο ...κακά, που συχνά ανταγωνίζονται το ένα το άλλο, καθιστώντας μας μπαλάκι στις ορέξεις τους.
Όλο το «παιχνίδι» δηλαδή παίζεται στο ίδιο «γήπεδο», με μας να φωνάζουμε ...γκολ ανάλογα με την ομάδα που υποστηρίζουμε.
Η συγγένεια μεταξύ Κρόνου και Ουρανού φαίνεται εν τέλει και από το γεγονός της μεταστροφής του δεύτερου όταν κατορθώσει να αναστρέψει το κατεστημένο και να αναρριχηθεί ως απελευθερωτής στους θώκους της εξουσίας. Σταδιακά μετατρέπεται σε ...Κρόνο, όντας συχνά πολύ πιο τυραννικός, αφήνοντας εύλογα ανοικτό το περιθώριο για μια νέα επανάσταση που θα ανατρέψει πια ...αυτόν!
Σε αυτό το ενεργειακό παιχνίδι, που ουσιαστικά είναι η ...Ιστορία της Ανθρωπότητας, ο πραγματικός επαναστάτης είναι άλλος.
Είναι εκείνος που αρνείται να συμμετάσχει στο παιχνίδι των χρεών και των ανταμοιβών, στον φαύλο κύκλο των αλλαγών και στην «καρμική» νομοτέλεια. Είναι εκείνος που αντιπροτείνει μια άλλη πραγματικότητα ικανή να μας απελευθερώσει από τα υλικά δεσμά, τόσο των «πρέπει», όσο και των «αντί».
Ο Ποσειδώνας είναι ο μόνος πλανήτης που μας βοηθά να «πετάξουμε» πάνω από την «δεδομένη» πραγματικότητα και να κυνηγήσουμε το θαύμα ή το όνειρο. Το όνειρο που μπορεί να πετύχει τα πάντα σε πείσμα όλων όσων διατείνονται πως «αυτό δεν γίνεται».
Αυτός είναι ο πραγματικός επαναστάτης, αφού δεν μας ζητά ούτε προαπαιτούμενα, ούτε συγκεκριμένες μεθοδεύσεις. Η ευχή είναι το δυνατό του όπλο και η υπέρβαση είναι η ασπίδα που μας παρέχει απέναντι σε μια ασφυκτική καθημερινότητα, η οποία συχνά μας αποπροσανατολίζει ή μας εγκλωβίζει.
Έχω ξαναγράψει πως είναι και ο μόνος που μπορεί να «εξαφανίσει» ακόμη και τις δυσάρεστες και υποτιθέμενα μοιραίες επιρροές του Πλούτωνα.
Η ενέργεια και η δυναμική του Ποσειδώνα έχουν αποδοθεί άριστα στην διδασκαλία του Ιησού Χριστού. Και δεν εννοώ το εποικοδόμημα της που κτίστηκε στους κόλπους μιας Εκκλησίας με εξουσιαστικές βλέψεις αλλά τον πυρήνα της που έφτασε ως τις μέρες μας ως ευγενική παραίνεση. Το «αγαπάτε αλλήλους» αναφέρεται πρωτίστως στον εσωτερικό και εξωτερικό μας εαυτό. Κι όταν το πετύχουμε, τότε ακόμη και οι πιο «σκληρές» πλανητικές επιρροές γίνονται το μέλι της δημιουργικότητας μας.
Βέβαια, υπάρχει και ο αντίλογος. Ποιός επαναστάτης, θα πουν κάποιοι. Ο ψεύτης, ο απατεώνας, ο προδότης;
Δεν είναι τυχαίο που ακόμη και στην κοινότητα των αστρολόγων ο Ποσειδώνας έχει εξοβελιστεί ως ανεπιθύμητος, άσχετα αν σε αυτόν οφείλουν οι περισσότεροι την άσκηση της τέχνης τους.
Το πρόβλημα είναι πως τις περισσότερες φορές η «προσαρμογή» του Ποσειδώνα στον κόσμο μας μοιάζει με βιασμό της θέλησης του. Ο ίδιος δεν επιδιώκει κάποια εξουσία, επιτρέποντας στους τρεις «μεγάλους» -τον Κρόνο, τον Ουρανό και τον Πλούτωνα- να καπηλευτούν την δύναμη του και να την χρησιμοποιήσουν προς όφελος τους. Είναι εκεί που οι ιδεολογίες γίνονται δεσμά και τα ιδανικά παγίδα εξυπηρετώντας ποικίλα συμφέροντα.
Αυτός όμως δεν είναι ο πραγματικός Ποσειδώνας αλλά μια τεχνητή αντανάκλαση του. Ο ίδιος είναι ...βέρος αντιεξουσιαστής και δεν έχει καμία σχέση με οικονομικά συμφέροντα. Δεν θα πρέπει λοιπόν να τον αναζητάμε εκεί...
Και επειδή τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται και η Ιστορία είναι γραμμένη από τους πραγματιστές, βαφτίστηκε απατεώνας από εκείνους που στην πραγματικότητα μας κοροϊδεύουν για να συντηρήσουν την εξουσία τους επάνω μας. Από εκείνους που το μόνο που μπορούν να δουν σε αυτόν είναι η εικόνα του εαυτού τους.