Το «κούρεμα» του Ελληνικού χρέους δεν είναι το ίδιο με του Σαββόπουλου!
Γράφει η Κατερίνα Σαλωνίκη
Ιστορικής σημασίας ονόμασαν την πρόσφατη απόφαση κουρέματος του Ελληνικού χρέους, που ήρθε καθώς ο διελαύνων Δίας από τον Ταύρο, τριγώνισε σε απόσταση αναπνοής τον γενέθλιο Δία της χώρας μας. Ο Δίας από τον 8ο οίκο του ωροσκοπίου της Ελλάδας που κυβερνά και τον οίκο, δανείζεται για να μας δανείσει, επιβεβαιώνοντας την αστρολογική πεποίθηση «ξελασπώνω από τα χρήματα άλλων».
Δυστυχώς όμως για εμάς, τα πράγματα δεν είναι τόσο ανθηρά και η προσφορά του κουρέματος έχει ένα μεγάλο τίμημα, που είναι η υποτίμηση του βιοτικού μας επιπέδου.
Κάπως έτσι βιώνουμε τη γενέθλια ακριβέστατη αντίθεση Ήλιου – Κρόνου στο ωροσκόπιο της Ελλάδας, αλλά και το ακριβέστατο τετράγωνο Δία – Πλούτωνα, υποκύπτοντας στο ΑΕΠ σαν σκυλάκια στο κόκκαλο.
Στην ερμηνεία των ονείρων η παλιά και απλοϊκή λαϊκή δοξασία λέει, πως όταν δούμε πως κουρεύουμε τα μαλλιά μας ελαφρώνουμε από τις έγνοιες.
Αν σκεφτούμε όμως πιο βαθειά η απώλεια των μαλλιών αφαιρεί δύναμη, όπως και στην ιστορία του Σαμψών, που η Δαλιδά έκοψε τα μαλλιά που ήταν όλη του η δύναμη, αποκοιμίζοντάς τον.
Οι σύγχρονοι Φιλισταίοι έβαλαν την Τρόϊκα σε θέση Δαλιδάς να μας αποδυναμώσουν με κάθε τρόπο, όπως τον Σαμψών.
Οι κίνδυνοι που εκμηδενίζονται όπως αυτός του να χάσουν οι καταθέτες τα χρήματά τους, είναι πολύ λιγότεροι από εκείνους που γιγαντώνονται, διότι τι σημαίνει τελικά δεν θα χάσω τις καταθέσεις μου, όταν έχουν μείνει μισές από τις αναλήψεις; Πώς θα πληρώσουμε όλα αυτά που απαιτούν αν δεν μειώσουμε τις περιουσίες μας;
Η θέση του διελαύνοντα Δία στον Ταύρο και το τρίγωνο με το διελαύνοντα Πλούτωνα είναι σαφώς μια παρηγοριά στο οικονομικό αδιέξοδο, μόνο που παρηγορεί μονομερώς.
Διότι οι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι και αυτή η έκφραση παύει να είναι πλέον μια λογοτεχνική εξάρτηση και γίνεται ένας καθημερινός τρόμος.
Κρίμα λοιπόν που δεν μπορούμε να θαυμάσουμε το καινούργιο μας κούρεμα γιατί δεν σηματοδοτεί καμία ηθική, προσωπική και ιδεολογική αλλαγή.
Ακόμα και αν ο διελαύνων Ποσειδώνας βρίσκεται σε σύνοδο με τον γενέθλιο Ερμή της Ελλάδας, προς το παρόν φαίνεται ανήμπορος να εμπνευστεί μια αξιοπρεπή ιδεολογία, προτιμώντας να παραμυθιάζεται ατέρμονα, στη θεωρία του κοινωνικού χάους.
Γι’ αυτό κι εγώ θα ξαναθυμηθώ τον σπουδαίο τραγουδοποιό μας Διονύση Σαββόπουλο, όταν κυκλοφόρησε το 1989 τον δίσκο, με τίτλο «Το κούρεμα».
Θα τον ξαναθυμηθώ γιατί διέκρινε από τότε τη διαφθορά και τον κατήφορο, φέρνοντας στο νου τη διαφορά του κουρέματος που συμβολίζει την ανάγκη για αλλαγή, από το καταναγκαστικό κούρεμα του νεοσύλλεκτου, που δεν αλλάζει απολύτως τίποτα ως προς την αιτία και το αποτέλεσμα.
Μα εμείς που είμαστε οι ίδιοι οι ποιητές πώς να κρυφτούμε;
Οι κουρεμένοι επαναστάτες, τι να πούμε;
Αξίζει αλήθεια να δεχτείς το σκυλολόι αυτού του Άδη
μόνο για να συναντηθείς με τους δικούς σου για ένα βράδυ;
Ήμασταν πάντοτε μιας ήττας που νικάει την εξουσία
και ξαφνικά μας παρεδόθη αληθινά, τι τραγωδία!.