Αν τουλάχιστον, μέσα στούς ανθρώπους
αυτούς, ένας επέθαινε από αηδία...
Σιωπηλοί, θλιμμένοι, μέ σεμνούς τρόπους,
θά διασκεδάζαμε όλοι στήν κηδεία.
Αυτά έγραψε ο Κώστας Καρυωτάκης στην «Πρέβεζα», εννοώντας τους κενούς και «ξύλινους» φορείς μιας εξουσίας. Όμως αυτοί είναι καλά γαντζωμένοι στις καρέκλες τους και η αυτάρεσκη αναγνώριση βαραίνει πιο πολύ από την «αηδία» τους.
Αντίθετα, μια αδέσμευτη από οφίτσια ψυχή μέσα στην τρέλα της δεν γνωρίζει τέτοιους περιορισμούς.
Οι έξυπνοι εξουσιαστές δεν θέλουν θύματα, γιατί ξέρουν ότι αυτό που θα επακολουθήσει είναι έξω και πέρα από τον έλεγχο τους. Δεν θέλουν να βιώσουν τον τρόμο μπροστά στο απροσδόκητο. Μερικές φορές όμως αυτό καταλήγει να είναι ένας ευσεβής πόθος.
Η απεγνωσμένη «έξοδος» του συνταξιούχου φαρμακοποιού στην Πλατεία Συντάγματος είναι μια από εκείνες τις πράξεις που μπορεί να αλλάξουν τον ρου της Ιστορίας.
Το ιδιόχειρο σημείωμα του είναι ένα άκρως πολιτικό μανιφέστο, που ουσιαστικά καλεί τον κόσμο να ξεσηκωθεί και να πράξει ότι και οι Ιταλοί στον Μουσολίνι, να κρεμάσουν δηλαδή τους υπεύθυνους της Ελληνικής τραγωδίας. Και όλοι ξέρουμε πως μια φωνή ενδεδυμένη με αίμα είναι ανίκητη και διαχρονική κι ας έχει απέναντι της όλους τους στρατούς του κόσμου.
Προφανώς θα ακουστούν πολλές ακόμη φωνές που θα προσπαθήσουν να κρατήσουν τα πράγματα στα όρια ενός πολιτικού ορθολογισμού αλλά πως να το πετύχουν όταν μήνες τώρα βιώνουμε την πολιτική του παραλόγου;
Εξ άλλου, αν και στον Δυτικό πολιτισμό και ιδιαίτερα στην Χριστιανική κουλτούρα, η αυτοκτονία θεωρείται γενικά μια ανήθικη πράξη, όταν παίρνει τον χαρακτήρα μιας θυσίας, τότε το πράγμα αλλάζει. Ιδιαίτερα στην Ελληνική παράδοση έχουμε πλείστα παραδείγματα αυτοχειρίας, που έχουν υμνηθεί ως πρότυπο αντίστασης κατά του εχθρού (Ζάλογγος, Αρκάδι κλπ).
Ο σημερινός εχθρός σύμφωνα με τον αυτόχειρα αλλά και πολλούς συμπολίτες μας είναι «η κυβέρνηση των δοσίλογων», που της πρέπει μια τύχη ανάλογη του έργου της. Και πλέον φτάσαμε στην κρίσιμη στιγμή που μια σπίθα μπορεί να φέρει την καταστροφή, αν δεν το έχει κάνει κιόλας...
Γιατί είναι βέβαιο πως οι προτροπές του υπερήφανου συνταξιούχου έχουν ήδη «καρφωθεί» στο μυαλό των πιο οργισμένων.
Το αστρολογικό μήνυμα
Η Νέα Σελήνη του Απριλίου, περιείχε το σπέρμα ενός σοκ και μιας ανατροπής των δεδομένων, με τον Ουρανό και τον Άρη να κάνουν «πάρτι» στο ωροσκόπιο της.
Την ώρα του απονενοημένου διαβήματος, την Τετάρτη λίγο πριν τις 9 το πρωί, το αστρικό Μεσουράνημα στον Αιγόκερω «έδειχνε» τον Πλούτωνα, ενώ η Σελήνη έκανε ρεσάλτο στην αγκαλιά του αστρικού Ουρανού, απέναντι σχεδόν από την θέση της στον χάρτη της Νέας Σελήνης. Σε λιγότερο από δύο μοίρες απόσταση με τον πλανήτη του απροσδόκητου, με βαθιά ριζωμένη την μνήμη της τραγωδίας «υπόσχεται» να διογκώσει την λαϊκή οργή τις επόμενες ημέρες κι εβδομάδες, ιδιαίτερα μπροστά στους politically correct που θα ζητούν την ψήφο μας.
Και παρ’ ότι για τους κυβερνώντες, το «μήνυμα» πρέπει να σκεπαστεί από τη σιωπή, ο άνεμος το έχει ήδη σκορπίσει σε όλη την οικουμένη. Όπως έλεγε και ο Ευγένιος Σπαθάρης:
Ακούσατε, ακούσατε
Άγγλοι, Γάλλοι, Πορτογάλοι
Σέρβοι, Βούλγαροι, Ρουμάνοι,
Πολωνοί, αγάδες, πασάδες, ντερβισάδες,
Ρώσοι, Μπόερς και Οθωμανοί.
Και Γερμανοί και Έλληνες βεβαίως...
