Κατά καιρούς βγαίνουν κάποιοι «ακτιβιστές» αστρονόμοι στα ΜΜΕ, έντυπα και ηλεκτρονικά, και κατηγορούν τους αστρολόγους ότι είναι «ανάπηροι» κι αγύρτες γιατί χρησιμοποιούν το γεωκεντρικό σύστημα. Λένε ότι αυτοί υπολογίζουν τις θέσεις των πλανητών με το ηλιοκεντρικό σύστημα που είναι πιο επιστημονικό άρα πιο ορθό.
Επίσης τους κατηγορούν ότι βλέπουν την Γη σαν το κέντρο του σύμπαντος, κάτι που η αστρονομία το έχει απορρίψει εδώ και αιώνες.
Ας δούμε πώς οι αστρονόμοι κάνουν τούς υπολογισμούς τους. Υπολογίζουν τις θέσεις των πλανητών με την ορθή αναφορά. Ορθή αναφορά είναι μέτρηση τόξου σε μονάδες ωρών και λεπτών σε σχέση με ένα σταθερό σημείο.
Είκοσι τέσσερεις ώρες συμπληρώνουν ένα κύκλο 360 μοιρών στον ουρανό. Πως προσδιορίζεται όμως αυτό το σταθερό σημείο των αστρονόμων;
Παίρνουν σαν ορθή αναφορά μηδέν την εαρινή ισημερία της 21 Μαρτίου και μέχρι εδώ κανένα πρόβλημα. Το πρόβλημα εμφανίζεται στο πώς προσδιορίζουν οι αστρονόμοι την εαρινή ισημερία. Μα φυσικά όταν οι ακτίνες που Ήλιου φωτίζουν εξ ίσου τα δύο ημισφαίρια της Γης.
Τώρα πώς η φτωχούλα Γη βρέθηκε να είναι σημείο αναφοράς και να παίζει κεντρικό ρόλο στους επιστημονικούς ορισμούς ενός ηλιοκεντρικού συστήματος είναι απορίας άξιο, μίας και ο κάθε απλός άνθρωπος θα περίμενε το ηλιοκεντρικό σύστημα να βασίζεται αποκλειστικά στον ΗΛΙΟ.
Έτσι πέφτουν στην παγίδα οι περισσότεροι, αφού δεν ξέρουν και δέχονται τις έντεχνες αλχημείες των αστρονόμων σαν σωστές.
Βέβαια φταίνε και οι αστρολόγοι, που δεν έχουν γνώσεις αστρονομίας, για να μπορούν να έχουν σοβαρά επιχειρήματα σε τέτοιου είδους αντιπαραθέσεις. Το βλέπουμε συχνά σε διάφορα πάνελ για την αστρολογία, που συμμετέχουν αστρονόμοι και αστρολόγοι, οι μεν δεν ξέρουν την γλώσσα που χρησιμοποιούν οι δε και βέβαια με σύμμαχο την υποτιθέμενη κοινή λογική τις εντυπώσεις τις κερδίζουν οι αστρονόμοι. Αν μάλιστα συμμετέχουν και σεβάσμιοι ιερομόναχοι η «Ιερά Συμμαχία» με τους αστρονόμους κατά της αστρολογίας είναι δεδομένη κι ας βγάζουν τα μάτια τους μετά. Κι αυτό συμβαίνει απλά επειδή η αφετηρία των επιχειρημάτων τους είναι κοινή.
Άλλη μια κατηγορία που αποδίδουν στους αστρολόγους είναι ότι ο άνθρωπος έχει ελεύθερη βούληση και κανένα ουράνιο σώμα δεν μπορεί να την αλλάξει.
Μεγαλύτερη σύγχυση από αυτό το επιχείρημα δεν μπορεί να υπάρξει. Και πηγή αυτής της σύγχυσης είναι οι «ακτιβιστές» πατέρες τις Εκκλησίας, για παράδειγμα ο Άγιος Αυγουστίνος. Με το συγκεκριμένο επιχείρημα άρχισε η μάχη κατά των αστρολόγων, όχι από τους επιστήμονες αλλά από την Εκκλησία. Και αυτό το επιχείρημα είναι κατάλοιπο της Μεσαιωνικής εποχής, που βέβαια το υιοθέτησαν και οι αστρονόμοι σαν δήθεν σοβαρό επιχείρημα κατά της αστρολογίας.
Βέβαια οι αστρονόμοι χρησιμοποιούν και τον νόμο της βαρύτητας, που μαθαίναμε στο γυμνάσιο, σαν απόδειξη ότι η αστρολογία δεν λειτουργεί, αφού «ο γιατρός ασκεί στο νεογνό μεγαλύτερη επιρροή».
Σοφιστείες, που περνούν στον λαό, μιας και αγνοεί, ότι ούτε οι ίδιοι οι αστρονόμοι δεν ξέρουν τι είναι βαρύτητα, αφού τους ξεφεύγει συνέχεια και έτσι δεν μπορούν να κάνουν μια ενιαία εξίσωση του σύμπαντος.
Δεν ξέρουν για το Σύμπαν, αλλά ξέρουν για την ελεύθερη βούληση. Τουλάχιστον οι σοβαροί αστρολόγοι λένε ότι συμβαίνει πάνω συμβαίνει και κάτω, και είναι τουλάχιστον φιλοσοφικά πιο κοντά στην Αλήθεια, από τους δογματικούς αστρονόμους.
Δεν υπεισέρχομαι καθόλου στα πορίσματα της κβαντομηχανικής που έχει ήδη αποδείξει την αλληλεπίδραση μεταξύ των στοιχειωδών σωματίων, ανεξάρτητα από την απόσταση τους. Τέτοιοι αστρονόμοι θα εξακολουθούν να ζουν στο δικό τους Μεσαίωνα, όπως και οι πρόγονοι τους, που τότε ταγμένοι στο Παπικό status quo υποστήριζαν φανατικά την ...γεωκεντρική θεωρία.
