Σύνοδος Κορυφής χωρίς τον ...ξενοδόχο!

Πλησιάζει η πολύ κρίσιμη σύνοδος κορυφής της Ε.Ε και όπως διαφαίνεται οι ηγέτες της θα αποπειραθούν να λύσουν τον «Γόρδιο δεσμό» του ευρώ, κόβοντας μεταξύ άλλων τον ομφάλιο λώρο που συνδέει τις τράπεζες και τις κυβερνήσεις, δρομολογώντας δηλαδή μια «τραπεζική ένωση». Αν και το όλο εγχείρημα παραπέμπει στην προσεχή διέλευση του Κρόνου από τον Σκορπιό -και το εξάγωνο του με τον Πλούτωνα στον Αιγόκερω- είναι δηλαδή επαρκώς συντονισμένο με τους κοσμικούς ρυθμούς, οι εκλείψεις που θα ακολουθήσουν στον άξονα Σκορπιού-Ταύρου δεν προοιωνίζουν μια ομαλή και απρόσκοπτη μετάβαση στο νέο μοντέλο.

Ειδικά οι δύο Ηλιακές εκλείψεις που θα γίνουν την επόμενη χρονιά, η πρώτη τον Μάιο κι η δεύτερη τον Νοέμβριο, φέρουν αντίστοιχα το σπέρμα μιας ρήξης και μιας «ετσιθελικής» επιβολής της θέλησης των δυνατών, εναντίον των αδυνάτων αλλά και της δυναμικής αντίδρασης των τελευταίων στο «καπέλο» που θα τους «προταθεί».

Επιπλέον, στην πρόσφατη συνάντηση των 4 στη Ρώμη, έγινε περισσότερο από φανερό πως παρά την απόφαση να ενισχυθεί η ανάπτυξη με «πακέτο» 130 δις και την προσπάθεια να τονιστούν τα σημεία σύγκλισης, τελικά οι διαφορές ανάμεσα στην κ Μέρκελ και τους υπόλοιπους είναι τόσο βαθιές που δύσκολα θα υπάρξει μια ομονοούσα συνέχεια.

Και βλέποντας τα ουράνια σημάδια στο τέλος της τρέχουσας εβδομάδας, στις 28 και 29/6 που θα γίνει η Σύνοδος Κορυφής, η αίσθηση είναι πως τα σενάρια είναι δύο, με τα αποτελέσματα να είναι όμως προς την ...ίδια κατεύθυνση.

Με ένα τ-τετράγωνο ανάμεσα στον Ήλιο, τον Ουρανό και τον Πλούτωνα να είναι ο «ξενοδόχος» της Συνόδου, είτε οι ηγέτες θα τα ...τσουγκρίσουν για τα καλά, θέτοντας σε άμεσο κίνδυνο την ενότητα της Ευρώπης και -φυσικά- το ευρώ, είτε οι αποφάσεις που θα πάρουν θα έχουν τελικά -και παρά τις όποιες καλές προθέσεις- διαλυτικές συνέπειες για την Ευρωζώνη.

Ο Πλούτωνας ως εκπρόσωπος-φορέας των μεγάλων κεφαλαίων, θα προωθήσει τα δικά του ολοκληρωτικά σχέδια, σε κόντρα με τον Ουρανό, που βρίσκεται στο πλευρό των υπερασπιστών της διατήρησης της εθνικής ανεξαρτησίας και του δικαιώματος αυτοδιάθεσης των λαών.

Και όσο περνούν οι μήνες, η αντιπαλότητα των δύο πλανητών θα «περνάει» ολοένα και περισσότερο στο κοινωνικοπολιτικό status quo, οδηγώντας αναπόφευκτα τις δύο πλευρές σε μια εφ' όλης της ύλης αντιπαράθεση.

Ο οικονομικός και πολιτικός πόλεμος που θα ξεσπάσει, θα περιέχει το σπέρμα του σχηματισμού μιας διαφορετικής Ευρώπης αλλά μέχρι να συμβεί αυτό οι εκατέρωθεν απώλειες για τους λαούς και το βιοτικό τους επίπεδο θα είναι τεράστιες.

Όσον αφορά την θέση της Ελλάδος σε όλα αυτά και την Οικονομία της, αν δεν θέλει να βρεθεί ως καρυδότσουφλο στο επίκεντρο ενός «κυκλώνα» και αναγκασμένη να πάρει θέση υπέρ του «μικρότερου κακού», θα πρέπει ίσως να προσανατολίζεται από τώρα σε εναλλακτικές λύσεις, που δεν θα περιέχουν τον παράγοντα Ε.Ε.

Μέσα στο 2013 αλλά και το 2014 θα κληθούμε να πάρουμε θέση, συμμετέχοντας στην σύγκρουση, είτε ως παρίες των Βορείων, είτε ως «συναγωνιστές» των Νοτίων κι εδώ είναι που χρειάζεται επειγόντως ένας «τρίτος δρόμος», που η κεντρική του ιδέα θα είναι η σύσφιξη των δεσμών μας με χώρες οι οποίες στο άμεσο μέλλον προορίζονται για έναν πρωταγωνιστικό ρόλο, όπως είναι η Ρωσία. Και δεν εννοώ σώνει και καλά την αλλαγή του δόγματος «ανήκομεν εις την Δύσιν».

Ο «μπαμπούλας» της Ρωσίας είναι εδώ και 150 χρόνια αυτός που τροφοδοτεί και στηρίζει την Ελλάδα καθιστώντας την ένα «κλειδί» των Δυτικών στα Βαλκάνια. Και με δεδομένη την αδυναμία μας να αντιπαρατεθούμε κατά μέτωπον στα «κόλπα» των ισχυρών, μια έξυπνη αξιοποίηση αυτού του γεωπολιτικού χαρτιού, είναι εκείνη που θα μπορούσε να μας βγάλει από τα δύσκολα.

Ζητείται λοιπόν, πολιτικός με κεφαλαίο «Π» αλλά και λαός με κεφαλαίο «Λ», που να μην καθοδηγείται αποκλειστικά από το κατοχικό ή το καταναλωτικό σύνδρομο...