Εισαγωγή στην Εσωτερική Αστρολογία

Από τον Δρ Χρήστο Παΐζη

Οι φιλοσοφικές – μεταφυσικές βάσεις της Εσωτερικής Αστρολογίας

Η Εσωτερική αστρολογία, όπως άλλωστε και κάθε συγκροτημένο Σύστημα, έχει τις δικές της φιλοσοφικές προϋποθέσεις, τα δικά «αξιώματα», που μπορούν συνοπτικά να συνοψιστούν στα εξής σημεία:

1) Όλο το Σύμπαν είναι μια ολότητα μια ενότητα δηλαδή στην πολλαπλότητα, «ενότητα του πολλαπλού», όπως την όριζε ο ολιστής Μαρξ (αυτός είναι και ο κλασικός ορισμός της ολότητας που κάθε ολιστής αποδέχεται), τίποτα δηλαδή στο σύμπαν δεν είναι τελείως αυτόνομο αλλά όλα συνδέονται μεταξύ τους με εξωτερικές ή, το σημαντικότερο, με εσωτερικές σχέσεις, Mικρόκοσμος και μακρόκοσμος αλληλοεπηρεάζονται.

2) Η ανθρωπότητα είναι ένα μέρος αυτού του Σύμπαντος, το οποίο υπήρχε άλλωστε πριν από αυτή και θα μπορεί βέβαια να υπάρχει και χωρίς αυτή.

3) Σε όλο το Σύμπαν υπάρχει Ζωή, ακόμα και στην ανόργανη ύλη, πχ στα ορυκτά, η οποία παρουσιάζεται και εκδηλώνεται με ποικιλία μορφών, οι περισσότερες από τις οποίες δεν είναι καν αντιληπτές από τον μέσο κοινό άνθρωπο.

4) Στο Σύμπαν γίνεται συνεχώς μια εξελικτική διαδικασία μέχρι να πραγματωθεί κάποιο Σχέδιο (έννοια κορμός σε όλο το έργο της Μπέιλη) το οποίο σε γενικές γραμμές είναι η «εκ-πνευμάτωση της Ύλης», η ύλη δηλαδή να γίνει Πνεύμα γυρίζοντας εκεί από όπου προήλθε, ιδέα βέβαια που είναι κοινή στα περισσότερα φιλοσοφικά συστήματα και στις περισσότερες θρησκείες.

5) Σε αυτή την εξελικτική διαδικασία υπάρχουν οντότητες που είναι λιγότερο ή περισσότερο εξελιγμένες , επίπεδα διαφορετικού βαθμού ανάπτυξης (η Γη και ο Άνθρωπος δεν είναι και τα υψηλότερα…) .

6) Ό,τι γίνεται, γίνεται για κάποιο συγκεκριμένο σκοπό, τίποτα δεν είναι τυχαίο και γι' αυτό τίποτα δεν είναι προς υποτίμηση, για να υπάρχει παίζει ένα ρόλο μέσα στο Σύμπαν. Αν κάτι το Σύμπαν πια δεν το χρειάζεται στην εξελικτική του πορεία φροντίζει να το εξαφανίσει, όπως υποστηρίζει και η εξελικτική βιολογία.

7) Τη διαδικασία πραγμάτωσης του Σχεδίου την επιβλέπουν οι διάφορες Ιεραρχίες, οι οποίες είναι βέβαια αόρατες και για τους ανίδεους ανύπαρκτες, αλλά «πανταχού παρούσες». Σε αυτές περιλαμβάνονται και διάφορες εξελιγμένες οντότητες, οι Δάσκαλοι (οι «Αβατάρ» των Ινδών) που, όταν χρειάζεται, παρεμβαίνουν για να καθοδηγήσουν.

8) Η εξελικτική διαδικασία γίνεται μέσα από διάφορες «μυήσεις» από τις οποίες περνούν όχι μόνο μεμονωμένα άτομα αλλά και μεγάλα σύνολα, ακόμα και ολόκληρη η ανθρωπότητα.

9) Ο άνθρωπος είναι μια μονάδα στα πλαίσια αυτής της συμπαντικής κοσμογονίας και τα δύο βασικά μέρη αυτής της μονάδας είναι η ψυχή και η προσωπικότητα.

10) Η προσωπικότητα είναι η συγκεκριμένη ύπαρξη που τώρα έχουμε, ενώ η ψυχή το αιώνιο στοιχείο μέσα μας που μέσα από τον κύκλο των ενσαρκώσεων προσπαθεί να εξελιχθεί.

11) Η Εξωτερική αστρολογία ασχολείται με την προσωπικότητα και τις περιπέτειές της ενώ η Εσωτερική αστρολογία με τη ψυχή, προσπαθεί δηλ. η εσωτερική αστρολογία με βάση το ωροσκόπιο (που το ερμηνεύει βέβαια τελείως διαφορετικά από ότι η εξωτερική αστρολογία) να δει όχι τόσο τις ανάγκες της προσωπικότητας αλλά τις ανάγκες τις ψυχής, να βρει με ποιο τρόπο το υπάρχoν ωροσκόπιο βοηθά στην εξέλιξη της ψυχής, με ποιους τρόπους αυτό μπορεί να επιτευχθεί και σε ποιους τομείς πρέπει η ψυχή να εργαστεί ώστε να αποφύγει τις παγίδες της προσωπικότητας. Είναι δηλ. η Εσωτερική Αστρολογία η αστρολογία της Ψυχής και γι αυτό το λόγο έχει τεράστιες διαφορές με την υπόλοιπη αστρολογία, τις οποίες θα αναπτύξουμε σε επόμενα κείμενά μας.

Διαλογιστείτε-κατανοήστε τις βασικές έννοιες της εσωτερικής φιλοσοφίας από την οποία απορρέει και η εσωτερική αστρολογία και που, ανακεφαλαιώνοντας, τις θυμίζουμε:
Σύμπαν-Ζωή
Σχέδιο, Ιεραρχία
Ψυχή, Προσωπικότητα

Σημεία διαφοροποίησης Εξωτερικής και «Εσωτερικής» Αστρολογίας

Η Εσωτερική αστρολογία δεν είναι απλά ένας ακόμη «κλάδος» της ενιαίας αστρολογίας, ένα κλαδί στα πλαίσια του ενιαίου αστρολογικού δέντρου, όπως είναι η Ωριαία ή η Κοσμοβιολογία. Πολύ περισσότερο δεν είναι μια άλλη μέθοδος πρόβλεψης όπως είναι το secondary ή το solar. Είναι ένα τελείως διαφορετικό αστρολογικό σύστημα μια ριζικά «άλλη» ανάγνωση του γενεθλίου χάρτη. Ας προσπαθήσουμε τώρα να σκιαγραφήσουμε όσο γίνεται πιο ξεκάθαρα τα σημεία διαφοροποίησης της εσωτερικής αστρολογίας προσδιορίζοντας συγχρόνως και τα hot points αυτού του συστήματος.

Οι Ακτίνες
«Κλειδί» της εσωτερικής αστρολογίας αλλά ίσως και του συνολικού έργου της Μπέιλη, ίσως ακόμα και όλης της εσωτερικής διδασκαλίας είναι η έννοια της Ακτίνας. Η Ακτίνα είναι ενέργεια που διαπνέει το Σύμπαν, εκπορεύεται από ανώτερα Κέντρα, εισέρχεται στη Γη και διαπερνά κάθε ύπαρξη. Οι Ακτίνες είναι επτά, είναι κάτι σαν κοσμικές δυνάμεις, ρεύματα ενεργειακά, που, όπως είπαμε, διαπερνούν το ηλιακό σύστημα, τη Γη και ότι υπάρχει μέσα σε αυτήν. Οι πλανήτες συνδέονται με κάποιες Ακτίνες ο καθένας και η μετάδοση των ενεργειών των Ακτίνων στη Γη γίνεται μέσα από το ζωδιακό κύκλο, τη νοητή δηλαδή γραμμή που περιβάλει τη Γη. Κάθε ακτίνα μπαίνει στη Γη μέσα από τα συμβατά σε αυτή ζώδια. Η θεωρία των Ακτίνων είναι η βάση της εσωτερικής αστρολογίας μιας και αυτές συνδέονται με πλανήτες και ζώδια και κατ’ επέκταση η φύση του ζωδίου και του πλανήτη προσδιορίζεται πια, σε καθοριστικό βαθμό, από την Ακτίνα με την οποία συνδέεται. Φυσικά ο εσωτερικός αστρολόγος μπορεί , με τα «εργαλεία» της εσωτερικής αστρολογίας όχι εύκολα αλλά με μεγάλη ακρίβεια να εντοπίσει σε ποια Ακτίνα βρίσκεται ένα ωροσκόπιο και κατ’ επέκταση να βγάλει συμπεράσματα για τις δυνατότητες εσωτερικής εξέλιξης του ατόμου. Υπόψη πως οι Ακτίνες συνδέονται και με αρετές αλλά και ελαττώματα και είναι εξαιρετικά δύσκολο (πρέπει κανείς να είναι πολύ καλός αστρολόγος) να εντοπίσει κάποιος μέσα από το ωροσκόπιο αν αυτός που το έχει ασκεί περισσότερο τα προτερήματα ή τα ελαττώματα της Ακτίνας.
Να θυμάστε πάντως πως η διδασκαλία για τις Ακτίνες είναι η πεμπτουσία της εσωτερικής διδασκαλίας , δεν είναι άλλωστε τυχαίο πως η Α. Μπέιλη έχει γράψει «Πραγματεία για τις Επτά Ακτίνες» και ειδικό βιβλίο για τις «Ακτίνες και τις Μυήσεις». Φιλοδοξούμε μέσα από αυτά τα μαθήματά μας αυτής της στήλης να σας βοηθήσουμε να βρίσκετε σε ποια Ακτίνα (ή ποιες Ακτίνες) βρίσκεστε και ως συγκεκριμένη ύπαρξη – προσωπικότητα αλλά και ως ψυχή. Έτσι θα μπορείτε να αντιληφθείτε ποια είναι η εσωτερική σας εξέλιξη, τι πρέπει να αποκτήσετε και τι πρέπει να αποβάλλετε για να προχωρήσετε ακόμα περισσότερο στην πνευματική σφαίρα και να συγχρονιστείτε καλύτερα με το κοσμικό Σχέδιο.

Να θυμάστε λοιπόν πως οι Ακτίνες είναι επτά, όσοι και οι παραδοσιακοί πλανήτες και πως κάθε Ακτίνα είναι κάτι σαν ενεργειακό αρχέτυπο με θετικό και αρνητικό πόλο. Βέβαια είναι αυτονόητο πως στην εξωτερική αστρολογία οι Ακτίνες δεν παίζουν κανένα λόγο, είναι εργαλεία μόνο της εσωτερικής αστρολογίας.


Οι δώδεκα Πλανήτες
Στην αρχαία Ελλάδα αλλά και στον Μεσαίωνα οι αστρολόγοι δούλευαν μόνο με τους πέντε μέχρι τότε γνωστούς πλανήτες (Ερμή, Αφροδίτη, Άρη, Δία, Κρόνο) και τα δύο φώτα που καταχρηστικά ονομάζονται πλανήτες (Ήλιος, Σελήνη). Ακόμα και σήμερα η Ινδική και η Ωριαία αστρολογία χρησιμοποιεί μόνο αυτά τα επτά σώματα (και τους Δεσμούς της Σελήνης) παρόλο που σήμερα γνωρίζουμε την ύπαρξη των «εξωκρονίων» πλανητών. Η αστρολογία πάντως που διδάσκεται στις αστρολογικές σχολές σήμερα χρησιμοποιεί τα επτά παραδοσιακά σώματα και τους τρεις εξωκρόνιους πλανήτες και κάθε πλανήτης συνδέεται με κάποιο ζώδιο, που θεωρείται πιο συμβατό με τη φύση του. Όμως επειδή τα ζώδια είναι 12 και οι πλανήτες 10, κάποιοι πλανήτες κυβερνούν δύο ζώδια (Αφροδίτη και Ερμής). Εδώ πρέπει να αναφέρουμε πως η πλειοψηφία των αστρολόγων σήμερα δέχεται πως πρέπει κάθε ζώδιο να έχει μόνο έναν πλανήτη κυβερνήτη και γι αυτό πολλοί σήμερα «αφαιρούν» την Παρθένο από τον Ερμή και τη συνδέουν με το Χείρωνα και υποστηρίζουν πως και ο Ζυγός πρέπει να συνδέεται με κάποιον άλλον πλανήτη από απλά ακόμα δεν έχει εντοπιστεί. Η Θεοδώρα Ντάκου μάλιστα υποστηρίζει πως ο 12ος πλανήτης είναι ο περίφημος Nibiru που η ίδια τον ονομάζει Ορφέα (βλ. Θ. Ντάκου, «Χείρων και Ορφέας», εκδ. «Δωδώνη», σελ 108 κ.ε.).
Η εσωτερική αστρολογία διαφοροποιείται και σε αυτό το σημείο από τη υπόλοιπη αστρολογία: χρησιμοποιεί 12 πλανήτες, τους 10 γνωστούς και άλλους δύο που άλλη αστρολογία δεν τους λαμβάνει υπόψη, τη Γη και τον Ήφαιστο (Vulcan). Αυτό είναι το δεύτερο σημείο διαφοροποίησης, η χρήση δηλαδή της Γης και του Ηφαίστου ως ερμηνευτικών εργαλείων και η πλήρης αντιστοιχία ζωδίου – πλανήτη. Φυσικά σε επόμενα άρθρα θα αναφερθούμε αναλυτικά για τη σχέση πλανητών – ζωδίων στα πλαίσια της εσωτερικής αστρολογίας και θα προσπαθήσουμε με σαφήνεια να δείξουμε τη σύνδεση πλανητών και ζωδίων με τις επτά Ακτίνες.

Η διακυβέρνηση των ζωδίων
Όπως ξέρετε από την εξωτερική αστρολογία κάθε ζώδιο έχει τον κυβερνήτη του τον πλανήτη δηλαδή που, όπως παραπάνω γράψαμε, είναι ο περισσότερο συμβατός με αυτόν. Η σύγχρονη αστρολογία δέχεται το παρακάτω σύστημα διακυβέρνησης:

Κριός/Άρης, Ταύρος/Αφροδίτη, Δίδυμοι/Ερμής, Καρκίνος/Σελήνη, Λέων/Ήλιος, Παρθένος/Ερμής, Ζυγός/Αφροδίτη, Σκορπιός/Πλούτωνας και Άρης, Τοξότης/Δίας, Αιγόκερως/Κρόνος, Υδροχόος/Ουρανός, Ιχθείς/Ποσειδώνας

Η εσωτερική αστρολογία δέχεται βέβαια αυτό το σύστημα διακυβέρνησης αλλά πιστεύει πως ισχύει «σε σχέση με το συνηθισμένο άνθρωπο» (βλ. «Εσωτερική Αστρολογία» της Α. Μπέιλη, σελ. 69) και μάλιστα όσον αφορά στον Σκορπιό, δίνει κυβερνήτη μόνο τον Άρη, για λόγους που θα εξηγήσουμε στα πλαίσια των μαθημάτων μας και που συνδέονται με τη θεωρία των ακτίνων αλλά και με γενικότερες μεταφυσικές αντιλήψεις. Όμως, όσον αφορά «στο μαθητή και τον μυημένο» (όπ. Σελ 70-71) τα ζώδια συνδέονται με άλλους κυβερνήτες τους λεγόμενους εσωτερικούς κυβερνήτες, ενώ όσον αφορά στις λεγόμενες Ιεραρχίες τα ζώδια συνδέονται πάλι με άλλους κυβερνήτες , τους λεγόμενους Ιεραρχικούς κυβερνήτες.
Όλα αυτά θα τα δούμε αναλυτικά στην πορεία των μαθημάτων (τώρα απλώς τα αναφέρουμε ακροθιγώς) και θα προσπαθήσουμε ακόμα και μέσα από πίνακες να σας βοηθήσουμε να εμπεδώσετε τη σχέση παραδοσιακών, εσωτερικών και ιεραρχικών κυβερνητών καθώς επίσης και μέσα από απλούς συλλογισμούς που θα σας μυούν στη λογική της εσωτερικής αστρολογίας θα κατανοήσετε τη σύνδεση πλανητών με ζώδια στα πλαίσια αυτού του συστήματος. Θα παρατηρήσετε επίσης, όταν θα μιλήσουμε για τους εσωτερικούς και ιεραρχικούς κυβερνήτες των ζωδίων πως κάποιοι πλανήτες κυβερνούν ένα ζώδιο και με τους τρεις τρόπους πχ ο Ήλιος είναι εσωτερικός, ιεραρχικός και παραδοσιακός κυβερνήτης του Λέοντα και ο Κρόνος του Αιγόκερω, κάτι που δίνει πολύ σημαντικές πληροφορίες για τη φύση αυτών των ζωδίων.
Ανακεφαλαιώνοντας λοιπόν, βλέπουμε πως οι τρεις πρώτες διαφοροποιήσεις της εσωτερικής από την υπόλοιπη αστρολογία είναι:

α) Η θεωρία των Ακτίνων,
β) Η χρήση Γης και Ηφαίστου και η πλήρης αντιστοιχία πλανήτη με ζώδιο
γ) Η χρήση των εσωτερικών και ιεραρχικών κυβερνητών και γενικότερα το διαφορετικό σύστημα διακυβέρνησης.

Σχέση ζωδίων – ακτίνων ως προς τη σύνδεση και τη μετάδοση

Αυτό που πρέπει να προσέξει ιδιαίτερα όποιος αρχίσει να ασχολείται με την Εσωτερική αστρολογία είναι το θέμα της σχέσης των ζωδίων με τις ακτίνες, κάτι που προκαλεί σύγχυση ακόμη και σε όσους έχουν κάπως μυηθεί στο σύστημα της Αλίκης Μπέϊλη. Οι ακτίνες συνδέονται εκ φύσεως, με κάποιους πλανήτες και, κατ’ επέκταση, με τα ζώδια που αυτοί κυβερνούν. Για παράδειγμα η 1η ακτίνα (θέληση – δύναμη) συνδέεται με τον Ήφαιστο (Vulcan), ο οποίος στην Εσωτερική Αστρολογία είναι κυβερνήτης του Ταύρου. Άρα η 1η ακτίνα συνδέεται με τον ταύρο, όμως η μετάδοσή της στη Γη δεν περνά από το ζωδιακό σημείο του Ταύρου αλλά του Αιγόκερω, του Λέοντα και του Κριού, μιας και αυτά τα ζώδια θεωρούνται περισσότερο συμβατά με τη φύση της 1ης ακτίνας.
Δεν υπάρχει καμιά αντίφαση, είναι η διαφορά χώρου και μέσου, και θα το καταλάβετε καλύτερα με κάποια παραδείγματα.
Ένας Έλληνας, οπαδός των ανατολικών θρησκειών, είναι φυσικό να βρίσκεται σε συνάφεια με χώρες όπου ευδοκιμούν αυτές οι θρησκείες (Καμπότζη, Ινδία) και αν τύχει να βρεθεί σε μια τέτοια χώρα θα νιώθει πως είναι σε οικείο – πνευματικά τουλάχιστον – χώρο, όσο τεράστιο κι αν είναι το πρόβλημα της γλώσσας. Όμως, για διάδοση – μετάδοση των ιδεών του θα χρησιμοποιήσει μέσα που βρίσκονται στη χώρα του και είναι της ίδιας ιδεολογικής απόκλισης με αυτόν (εφημερίδες, όμιλοι κ.ά.) και μέσα από αυτά θα ενημερώνεται για τις πνευματικές ανησυχίες του και θα τις εκφράζει.
Έτσι και με τις ακτίνες, κάποια ζώδια είναι συγγενικά ως προς αυτές, αλλά δεν είναι κατάλληλα για να μεταδοθούν μέσω αυτών στη Γη. Κατά τον ίδιο τρόπο, ένα αυτοκίνητο είναι συγγενικότερο με το φορτηγό παρά με ένα καράβι, όμως, για να μεταφερθεί από μια χώρα σε άλλη, το καράβι είναι πιο κατάλληλο, πιο ασφαλές, πιο οικονομικό και πιθανόν πιο γρήγορο για να μεταφέρει το αυτοκίνητο, τουλάχιστον για μακρινές αποστάσεις.
Η συνάφεια και η μετάδοση δεν είναι ταυτόσημες καταστάσεις ούτε η μία συνεπάγεται την άλλη.
Ας πάμε στην αρχική αστρολογική αναφορά : η 1η ακτίνα (θέληση – δύναμη) μοιάζει πολύ με τον υπομονετικό, επίμονο, πεισματάρη Ταύρο, ο οποίος όμως λόγω της υπερβολικής πρακτικής – γήινης φύσης του, της αργοπορίας, της νωχελικότητας και της κτητικότητάς του δεν είναι το καταλληλότερο μέσο μετάδοσης των λεπτών κραδασμών αυτής της ακτίνας.
Ζώδια κίνησης – παρορμητικά, όπως ο Κριός και ο Αιγόκερω, και δημιουργικά, όπως ο Λέων, είναι πιο κατάλληλα για τη μετάδοση αυτής της ακτίνας, παρόλο που η φύση της είναι περισσότερο «Ταυρίσια».
Εν κατακλείδι, τέταρτο σημείο διαφοροποίησης των δύο αστρολογιών είναι πως στην Εσωτερική τα ζώδια διαφοροποιούνται ως προς τη φύση και την ικανότητα μετάδοσης ενεργειών. Με αυτή τη διαφοροποίηση συνδέεται το μεγάλο κεφάλαιο της Εσωτερικής Αστρολογίας «Ακτίνες και Ζώδια».