Εσωτερική Αστρολογία-Η 7η Ακτίνα της Τελετουργίας

Από τον Χρήστο Παΐζη

Ας πάμε, λοιπόν, να δούμε αυτήν την «περίεργη» ακτίνα που και η ονομασία της και μόνο επιτρέπει ελεύθερο πέταγμα του νου, δημιουργία πολλών ψευδαισθήσεων και παρανοήσεων σχετικά με τη φύση της και, βέβαια, δίνει λαβή για πολλές «ταχυδακτυλουργίες»…

Με την ακτίνα αυτή θα εργασθούμε όπως και με τις προηγούμενες ακτίνες. αρχικά, με αυστηρά φιλοσοφικά – εννοιολογικά εργαλεία θα προσπαθήσουμε να διεισδύσουμε στη βαθύτερη φύση και ουσία της, και, όπως πάντα, θα εντοπίσουμε τις αρετές της, τις υπερβολές της, τη συσχέτισή της με τα ενεργειακά κέντρα και θα ολοκληρώσουμε την πραγματεία μας για αυτήν την ακτίνα, με τη συνηθισμένη μας πια αναφορά στη λειτουργικότητά της στα πλαίσια της Ιατρικής Αστρολογίας. Συνοπτικά, η πορεία της πραγματείας μας θα είναι η εξής :
1. Φύση έβδομης ακτίνας – Διευκρίνιση όρων «τελετουργία» και «μαγεία».
2. Πλανήτης της έβδομης ακτίνας.
3. Ζώδια που συνδέονται με αυτή σε επίπεδο εξωτερικό, εσωτερικό και ιεραρχικό.
4. Ζώδια δια των οποίων μεταδίδεται η 7η ακτίνα.
(Σχεδόν φορτικά επαναλαμβάνουμε πως άλλα είναι τα ζώδια με τα οποία συνδέεται μία ακτίνα και άλλα τα ζώδια δια των οποίων αυτή μεταδίδεται. γι΄ αυτή τη διαφορά έχουμε γράψει πολλές φορές απ΄ αυτή τη στήλη και σας παραπέμπουμε σε προηγούμενα τεύχη).
5. Υπερβολές και αρετές της ακτίνας.
6. Σχέση της με ενεργειακά κέντρα.
7. Λειτουργικότητά της στα πλαίσια της Ιατρικής Αστρολογίας.
Ας ξεκινήσουμε λοιπόν την πραγματεία μας :

Φύση της 7ης Ακτίνας
Για να κατανοήσουμε όσο γίνεται ορθότερα τη φύση αυτής της ακτίνας, ας διευκρινίσουμε αρχικά τους όρους «τελετουργία» και «μαγεία».
α. Τελετουργία : Η λέξη δηλώνει «έργο που παραγάγει τελετή», άρα το βάρος πέφτει στη λέξη «τελετή». Ως τ ε λ ε τ ή νοείται κάθε διαδικασία, κάθε πράξη που ακολουθεί ένα συγκεκριμένο τυπικό, που κάθε κίνηση στα πλαίσιά της είναι καθορισμένη, υπολογισμένη, έχει ένα συγκεκριμένο σκοπό, εξυπηρετεί κάποιο σχέδιο. Στην τελετή ο τύπος ενέχει πάντα ουσία, έστω κι αν αυτή η ουσία δεν είναι άμεσα απτή, ορατή ή αντιληπτή. Στο χώρο της θρησκείας, που υπάρχει το «τυπικό» μέρος, υπάρχουν πολλά στοιχεία τελετής. ‘Όλα άλλωστε τα μυστήρια έχουν το χαρακτήρα της τελετής. Αν θέλουμε να δώσουμε έναν ορισμό της τελετής, θα λέγαμε πως τελετή είναι η διαδικασία εκείνη κατά την οποία, μέσα από συγκεκριμένες κινήσεις, που πρέπει να τηρούνται κατά γράμμα, σχεδόν σε πλαίσια διαδικασίας «πρωτοκόλλου» γίνεται προσπάθεια να υπάρχει «μέθεξη» (για να θυμηθούμε αυτόν τον παλιό πλατωνικό όρο) του ορατού με το αόρατο, μέσα από κινήσεις, φράσεις, καμιά φορά και μουσική ή τραγούδι, ο κόσμος μας να έρθει σε επαφή με έναν «άλλον» κόσμο, τον κόσμο του «αοράτου», ώστε να επιτευχθεί κάποιο αποτέλεσμα, να επικυρωθεί μια διαδικασία. Για παράδειγμα με το βάπτισμα, επιτυγχάνεται η επικύρωση της υπέρβασης του προπατορικού αμαρτήματος, με τη Θεία Κοινωνία, ο άρτος και οίνος, που στα πλαίσια της τελετής, μετουσιώθηκαν σε σώμα και αίμα Χριστού, εισέρχονται στον πιστό, ενδυναμώνοντάς τον σε όλα τα επίπεδα. Δεν υπάρχει Θρησκεία χωρίς τα πρωτόκολλα και τα τελετουργικά της, δεν υπάρχει ομάδα χωρίς τις «τελετουργίες» της, που αποτυπώνονται ακόμα και στα σύμβολά της. Η τελετουργία λοιπόν συνδέεται με :
- Συγκεκριμένες κινήσεις,
- Αυστηρό τυπικό.
- Σύμβολα.
- Προσπάθεια επίτευξης κάποιου σκοπού.

Γι’ αυτό το λόγο, όταν στην καθημερινή ζωή κάποιος ακολουθεί όλα τα παραπάνω, λέμε πως δρα τελετουργικά και, πολλές φορές, προκαλεί ακόμα και εκνευρισμό στους άλλους (μια από τις υπερβολές αυτής της ακτίνας, όπως θα γράψουμε και παρακάτω, είναι και η τυπολατρία, ο φορμαλισμός). Η κατανόηση πάντως των διαφόρων «τελετουργικών», που υπάρχουν στις διάφορες θρησκείες, προϋποθέτει εμβάθυνση σ’ αυτές τις θρησκείες, διαφορετικά ο αμύητος (ο «βέβηλος», όπως πολλές φιλοσοφικές σχολές τον ονομάζουν) νιώθει μπροστά τους από «αδαής» έως… ηλίθιος. Η ερμηνεία πάντως των τελετουργικών δεν είναι κάτι εύκολο, ακόμα και οι μετέχοντες πολλές φορές σ’ αυτά, δε γνωρίζουν τη βαθύτερη ουσία τους και, βέβαια, μόνο όποιος είναι κυριολεκτικά μ υ η μ έ ν ο ς μπορεί να τα κατανοήσει και να εμβαθύνει στη βαθύτερη ουσία τους. Αυτά μέχρις εδώ για την έννοια της τελετουργίας και, μην ξεχνάμε, πως ο μεγαλύτερος τελετουργός είναι ο Ιησούς Χριστός, που βρίσκεται πίσω από όλα τα μεγάλα τελετουργικά της Εκκλησίας μας. Αφού, λοιπόν διευκρινίσαμε όσο ήταν δυνατόν στα πλαίσια του περιορισμένου χώρου αυτής της στήλης την έννοια της στήλης την έννοια και τη φύση της τελετουργίας, καταλαβαίνουμε πως «τελετουργική τάξη» είναι :

α) η τάξη που είναι απαραίτητο να υπάρχει για να δρα ο τελετουργός,
β) η τάξη που προκύπτει από τελετουργία,
γ) η τάξη την ώρα της τελετουργίας.

Όπως γράφει και ο μεγάλος – αλλά όχι όσο θα έπρεπε γνωστός – ποιητής Παπατσώνης στο ποίημά του «Περιηγητές στη Λειτουργία» : «Την πλήρη Τάξη δεν έθιγε καθόλου/ η ατυχία του συμπτώματος», θέλοντας να πει πως όταν η τελετουργική τάξη έχει πραγματωθεί, έχει δημιουργηθεί ένας τόσο δυνατός προστατευτικός κύκλος που τίποτα δεν μπορεί να τον «σπάσει». Στο επόμενο τεύχος θα ασχοληθούμε διεξοδικά με το άλλο σκέλος ατής της ακτίνας, τη «μαγεία» και θα δείξουμε τη σύνδεσή της με την τελετουργία και θα δείξουμε πως ο τελετουργός-μάγος δεν έχει να κάνει σε τίποτα με «συνταγολόγια», «Μάγισσες της Σμύρνης» και άλλα τέτοια υποπροϊόντα, αλλά είναι ένας α) αλχημιστής, χειριστής ενεργειών – «πλανητικών ενεργειών».

Η έννοια της «μαγείας» στην 7η ακτίνα
Στην Ιστορία των Ιδεών λίγοι όροι είναι τόσο πολύ παρεξηγημένοι, όπως ο όρος «μαγεία». Η μαγεία στη γλώσσα – και, μην ξεχνάμε, η χρήση μιας λέξης στα πλαίσια του συστήματος της γλώσσας δείχνει με τον καλύτερο τρόπο τη βαθύτερη ουσία της, «μη ρωτάς για το νόημα, ρώτα για τη χρήση» έλεγε ο μεγάλος αυστριακός φιλόσοφος Ludwig Wittgenstein,εννοώντας πως ο τρόπος χρήσης μιας λέξης, ενός όρου, στα πλαίσια της γλώσσας, αποκαλύπτει και τη βαθύτερη ουσία του, συνδέεται με τις πιο θετικές αλλά και με τις πιο αρνητικές καταστάσεις, έχει τη σημασία του εξαίσιου, του καταπληκτικού ( πχ «μαγικό» τοπίο, «μαγική» βραδιά κα), της σαγήνης και της επιβολής – υποβολής («με μάγεψε με τα ωραία λόγια του»), της επίτευξης ενός στόχου που αρχικά φαινόταν ακατόρθωτος («ήλθαν όλα όπως τα ήθελα, τελείως μαγικά, χωρίς να το πιστεύω πως θα γινόταν έτσι») και επίσης έχει και τη σημασία της χρήσης υπερ-ανθρώπινων δυνάμεων, λευκών ή «μαύρων», για την επίτευξη κάποιου στόχου. Στην τελευταία βασίζονται και όλα τα «συνταγολόγια» και όλη η μαγγανεία (που για αυτήν έχει ειδικό κεφάλαιο η Επιστήμη της Λαογραφίας). Η μαγεία, λοιπόν, είναι μια δραστηριότητα που χρησιμοποιώντας μια σειρά τελετουργικών, απλών ή μη, προσπαθεί να πετύχει κάποιο αποτέλεσμα, επικαλούμενη, μέσω των τελετουργικών που χρησιμοποιεί, τη βοήθεια υπερβατικών δυνάμεων – που, εάν θέλουμε να το δούμε ψυχρά επιστημονικά και ορθολογιστικά, μπορεί να μην είναι καθόλου εξωτερικές ή υπερ-ανθρώπινες, αλλά εσωτερικές δυνάμεις, δυνάμεις του «καθολικού ασυνείδητου» για να θυμηθούμε και το Jung, που υπάρχουν μέσα μας αλλά εμείς δεν τις έχουμε ακόμα εντοπίσει. Πώς, όμως, συνδέεται η Μαγεία με την Αλχημεία;

Μαγεία και Αλχημεία της 7ης ακτίνας
Αλχημεία, όπως γνωρίζουμε, είναι η προσπάθεια μετουσίωσης της ύλης, μετατροπής του κατώτερου σε κάτι ανώτερο ή, έστω, κάποιου πράγματος σε κάτι άλλο. Οι παλιοί αλχημιστές, ως γνωστόν, ήθελαν με τη λεγόμενη «φιλοσοφική λίθο» να παραγάγουν από απλά και ευτελή υλικά αντικείμενα χρυσό. Γενικά η αλχημεία προσπαθεί να κάνει χρήση διαφόρων ενεργειών, να ελέγξει κάποιες δυνάμεις και να τις ωθήσει προς τα εκεί που θέλει, ώστε να έχει το επιθυμητό αποτέλεσμα. Ο μάγος- αλχημιστής είναι δηλαδή «χειριστής ενεργειών», δουλεύει πολύ με σύμβολα και για αυτό δέχεται το νόμο της αναλογίας (έτσι πιστεύει πως εάν έχει ένα αντικείμενο ενός ανθρώπου, μπορεί να επηρεάσει και τον ίδιο τον άνθρωπο, μέσα από μια διαδικασία τελετουργική). Αφού, λοιπόν, ο μάγος είναι χειριστής ενεργειών – κάτι που, επαναλαμβάνουμε, το πετυχαίνει σε πλαίσια τελετουργικά, και το τι σημαίνει αυτό το αναλύσαμε στο προηγούμενο τεύχος, όπου αναλυτικά ασχοληθήκαμε με την έννοια της τελετουργίας- έπεται πως είναι και χειριστής των κατεξοχήν ενεργειών, των ενεργειών του μακρόκοσμου, των πλανητικών-κοσμικών ενεργειών. Και εδώ ακριβώς είναι το σημείο που συναντιέται με κάποιον τρόπο η Αστρολογία με τη Μαγεία και έχουν δημιουργηθεί μια σειρά από παρεξηγήσεις.

Αστρολογία και Μαγεία της 7ης ακτίνας
Δεχόμενος ο μάγος-αλχημιστής πως μπορεί να χειριστεί τις ενέργειες για να πετύχει ένα αποτέλεσμα, είναι φυσικό να προσπαθεί να χειριστεί τις πλανητικές ενέργειες για να πετύχει το επιθυμητό αποτέλεσμα. Όμως, για να το χειριστεί, πρέπει πρώτα να τις ξέρει, άρα να ξέρει Αστρολογία. Για αυτό, οι μάγοι παλιά ήταν και αυτοί που «τοις άστροις λατρεύοντες». Ο μάγος-αλχημιστής επίσης, ξέροντας τη φύση μιας πλανητικής δυναμικής και όλο το φάσμα που αυτή καλύπτει, προσπαθεί μέσα από διάφορες επικλήσεις και τελετουργικά να την κατευθύνει προς τα εκεί που είναι ο επιθυμητός του στόχος. Πχ. αν υπάρχει μια σκληρή όψη Ήλιου-Πλούτωνα στον ουρανό, προσπαθεί να την χειριστεί έτσι, ώστε να λειτουργήσει σύμφωνα με αυτό που επιδιώκει, είτε για επιτέλεση μεγάλου κατορθώματος, μιας και η όψη αυτή συνδέεται με φυσική δύναμη, είτε για επιτέλεση μιας καταστροφής, μιας και ο παραπάνω πλανητικός συνδυασμός συνδέεται και με φυσική δύναμη αλλά και με φυσική καταστροφή. Επειδή πάλι ο συνδυασμός αυτός συνδέεται με καινοτομίες, ιδεολογικούς μάρτυρες, εξαιρετική αντοχή, θάνατο πατέρα ή συζύγου κ.α. από την τεράστια «γκάμα» της δυναμικής που περιέχεται σε αυτήν την όψη ο αλχημιστής-μάγος, χειριστής ενεργειών επιλέγει αυτό που τον ενδιαφέρει και προσπαθεί με τις τεχνικές που έχει να «σπρώξει» την όψη να λειτουργήσει προς τα εκεί που επιδιώκει. Φυσικά, εάν δεν υπήρχε ο κατάλληλος σχηματισμός στον Ουρανό, η εργασία του μάγου-αλχημιστή είναι καταδικασμένη σε αποτυχία.
Ανακεφαλαιώνοντας λοιπόν λέμε πως ο μάγος-χειριστής των πλανητικών ενεργειών, χρειάζεται την Αστρολογία για 2 λόγους:
α. για να ξέρει το timing της τελετουργικής διαδικασίας, γιατί, αν αυτό δεν υπήρχε, αυτή θα είναι αναποτελεσματική
β. για να «στρέψει» την πλανητική δυναμική σε σημείο που είναι συμβατό με τις επιδιώξεις του, ώστε η δυναμική που είναι «καθ’ αυτή» να γίνει «δι’ εαυτόν», για να θυμηθούμε αυτούς τους παλιούς φιλοσοφικούς όρους.

Δηλαδή η δυναμική των πλανητών έχει μια τεράστια γκάμα που, όσο καλός αστρολόγος κι αν είναι κάποιος, δε μπορεί με απόλυτη ακρίβεια να περιγράψει πώς ακριβώς θα εκδηλωθεί, θα μπορέσει – κι αυτό μόνο αν είναι πολύ δυνατός στην Αστρολογία- να περιγράψει μόνο όλες τις τάσεις που περικλείει αυτή η δυναμική. Ο «αστρομάγος» - ας μας επιτραπεί αυτή η έκφραση, που χρησιμοποιούσε πολύ ο Πέτρος Γράβιγγερ- πιστεύει πως με τα εργαλεία του θα μπορέσει να κατευθύνει την ενέργεια προς τα εκεί που θέλει.
Φυσικά, όλα όσα γράψαμε, μη σας οδηγήσουν στο – τονίζουμε- εσφαλμένο συμπέρασμα πως η Αστρολογία …είναι Μαγεία! Απλά, ο μάγος για να λειτουργήσει χρειάζεται και την Αστρολογία, χωρίς η τελευταία να ευθύνεται για τη μαγική δραστηριότητα, όπως δεν ευθύνονται και οι ανθοπώλες για τα τυχόν «περίεργα» φυτά που μπορεί να χρησιμοποιεί ένας μάγος στις «εργασίες» του. Όμως, αν ο Μάγος χρειάζεται την Αστρολογία, η Αστρολογία δε χρειάζεται καθόλου τη Μαγεία και αυτό το ήξεραν πολύ καλά και στο Μεσαίωνα ακόμα, όπου από τη μία η μαγεία ήταν ποινικό αδίκημα που τιμωρούνταν βαριά, κι από την άλλη η Αστρολογία διδάσκονταν στα πανεπιστήμια και κανένας αστρολόγος δε κυνηγήθηκε για μαγεία. Θα συνεχίσουμε, όμως, στο επόμενο τεύχος για την 7η ακτίνα.

Οι αστρολογικές συνιστώσες της 7ης ακτίνας
Θα συνεχίσουμε την πραγματεία μας για αυτήν την ακτίνα εξετάζοντας τον πλανήτη με τον οποίο συνδέεται, τα ζώδια με τα οποία λογικά συνδέεται σε εξωτερικό και εσωτερικό επίπεδο λόγω της σύνδεσής της με το συγκεκριμένο πλανήτη και, τέλος, το βασικότερο, θα δούμε τα ζώδια δια των οποίων μεταδίδεται, εξηγώντας και το γιατί: Ας ξεκινήσουμε, λοιπόν, γιατί έχουμε πολύ δουλειά να κάνουμε!

Ουρανός και 7η ακτίνα
Ο πλανήτης που συνδέεται με την 7η ακτίνα είναι ο εκκεντρικός, ιδιόρρυθμος και επαναστάτης Ουρανός, ο πλανήτης της Νέας Εποχής, της εποχής του Υδροχόου. Ας προσπαθήσουμε να εξηγήσουμε αυτή τη σύνδεση:
1. Όπως γράψαμε και στα δύο προηγούμενα τεύχη, η 7η ακτίνα είναι κατεξοχήν ακτίνα που συνδέεται με αυτό που ονομάζεται «μαγεία» χειρισμό δηλαδή πλανητικών ενεργειών για επίτευξη ενός στόχου.
2. Αυτό σημαίνει πως ο «μάγος» είναι, όπως πάλι είπαμε, ένας αλχημιστής («αλχημιστή-μάγο» τον ονομάσαμε) που, γνωρίζοντας την πλανητική δυναμική προσπαθεί να τη χειριστεί για προώθηση του έργου του.
3. Για να χειριστεί, όμως, την πλανητική δυναμική πρέπει πρώτα να τη γνωρίζει, άρα θα πρέπει οπωσδήποτε να έχει γνώσεις Αστρολογίας.
4. Γι’ αυτό και γράψαμε στο προηγούμενο τεύχος πως η μαγεία χρειάζεται οπωσδήποτε την αστρολογική γνώση, χωρίς το αντίθετο να είναι απαραίτητο.
5. Αφού, λοιπόν, η 7η ακτίνα της τελετουργικής μαγείας εξ αντικειμένου συνδέεται με την Αστρολογία, μιας και χωρίς αυτή είναι «παροπλισμένη» έπεται πως θα συνδέεται και με τον κατεξοχήν πλανήτη της Αστρολογίας, τον Ουρανό.
6. Έτσι, εξηγείται και γιατί ο Ουρανός έχει, στην Εξωτερική Αστρολογία, έξαρση στο Σκορπιό, σε ζώδιο κατεξοχήν μαγείας και ο Σκορπιός έχει αντισκιά στον Υδροχόο, το ζώδιο του Ουρανού στην Εξωτερική Αστρολογία και ο Υδροχόος αντισκιά στο ζώδιο του Σκορπιού. Υπάρχει μια «εσωτερική συνάφεια» των δύο ζωδίων και ιδιόρρυθμη συγγένεια, μια «εκτελεστική σχέση» για να θυμηθούμε τον Goethe, που εξασφαλίζεται από τον πλανήτη Ουρανό.
Με τον παραπάνω αστρολογικό συλλογισμό πιστεύουμε πως φάνηκε η συνάφεια Ουρανού, 7ης ακτίνας, Υδροχόου και Σκορπιού. Ας δούμε, τώρα, ποια είναι τα ζώδια με τα οποία συνδέεται η 7η ακτίνα.

Ζώδια που συνδέονται με την 7ης ακτίνα
Αφού, λοιπόν, η 7η ακτίνα συνδέεται με τον πλανήτη Ουρανό, για τους λόγους που εξηγήσαμε πιο πάνω, είναι φυσικό να συνδέεται και με τα ζώδια του Ουρανού, που, σε εξωτερικό επίπεδο, είναι ο Υδροχόος και σε εσωτερικό ο Ζυγός, μιας και ο Ουρανός, όπως είχαμε γράψει, είναι ο εσωτερικός κυβερνήτης του Ζυγού.
Ας εξηγήσουμε, όμως, αυτή τη σύνδεση.

Υδροχόος και 7η ακτίνα
Ο Υδροχόος, ζώδιο εγκεφαλικό, θεωρητικό, ζώδιο που χαρακτηρίζεται από νεωτερικότητα, είναι φυσικό να συνδέεται με την ακτίνα εκείνη που θέλει να φτάσει σε υψηλά επίπεδα γνώσης, να συντονιστεί με την τάξη του μακρόκοσμου και χειριζόμενη αυτή την τάξη του μακρόκοσμου να καθορίσει την πορεία και να επιβάλλει κάποια τάξη στο μικρόκοσμο. Εδώ θα πρέπει να διευκρινίσουμε, για να αποφευχθούν οι παρεξηγήσεις, πως η «τάξη» της 7ης ακτίνας, δεν είναι μια τάξη «Παρθενίσιας» φύσης, αλλά μια Τάξη που προσπαθεί το συντονισμό μακρόκοσμου και μικρόκοσμου, προσπαθεί να εφαρμόσει την τάξη του μακρόκοσμου – την τάξη των πλανητικών συσχετισμών – στον κόσμο του μικρόκοσμου και από αυτήν την άποψη έχει και έναν «ολοκληρωτικό» χαρακτήρα, μιας και πιστεύει πως αυτό που κάνει είναι η μόνη Αλήθεια και κάθε τι άλλο είναι υποδεέστερο. Όμως, μη ξεχνάμε, ο ολοκληρωτισμός ως τάση, όπως και άλλες φορές έχουμε γράψει, είναι κάτι που συνδέεται κυρίως με τον Υδροχόο και τον Ουρανό και για αυτό και σε ωροσκόπια ολοκληρωτικών ηγετών υπάρχει έντονα αυτό το στοιχείο. Ελπίζουμε κάποτε να μας δοθεί η ευκαιρία σε ειδικό κείμενο να εξετάσουμε τη σχέση Υδροχόου – Ουρανού και ολοκληρωτισμού. Πάντως, ο «εκκεντρικός ολοκληρωτισμός» του Υδροχόου, φαίνεται πως συνάδει κατά πολύ με την φύση της 7ης ακτίνας.

Ανακεφαλαιώνοντας λοιπόν:
α. η 7η ακτίνα συνδέεται με τον πλανήτη Ουρανό
β. λόγω αυτής της σύνδεσης συνάδει και με το ζώδιο του Υδροχόου
γ. ο «βέβηλος» καινοτόμος χαρακτήρας του Υδροχόου, που θέλει να φτάσει – με οποιοδήποτε τίμημα – στα ανώτερα επίπεδα γνώσης είναι συμβατός με τη φύση αυτής της ακτίνας που θέλει να προσαρμόσει το μικρόκοσμο στο μακρόκοσμο και να «χειριστεί» το μακρόκοσμο για διεργασίες στα πλαίσια του μικρόκοσμου.

 Έβδομη ακτίνα και ζώδια

Μόλις εξηγήσουμε και τη σύνδεση με το Ζυγό, θα εξετάσουμε τα ζώδια δια των οποίων μεταδίδεται αυτή η ακτίνα (δε θα κουραζόμαστε να το τονίζουμε, αλλά τα ζώδια με τα οποία συνδέεται μια ακτίνα και άλλα τα ζώδια δια των οποίων μεταδίδεται).

 7η ακτίνα και Ζυγός

Η 7η ακτίνα εσωτερικά συνδέεται με το ζώδιο του Ζυγού, μιας και εσωτερικός κυβερνήτης του Ζυγού είναι ο εκκεντρικός Ουρανός, ο οποίος είναι όπως έχουμε γράψει, και ο πλανήτης της 7ης ακτίνας. Για να κατανοήσουμε τη σύνδεση της 7ης ακτίνας με το Ζυγό, θα πρέπει να πάρουμε υπόψη πως ο Ζυγός είναι το μόνο ζώδιο του ζωδιακού που είναι «άψυχο», μιας και σύμβολό του δεν είναι ούτε άνθρωπος ούτε ζώο, όπως συμβαίνει με όλα τα άλλα ζώδια, αλλά μια ..ζυγαριά. Θυμίζει την ανεικονική ζωγραφική που άκμασε στα χρόνια της Εικονομαχίας στο Βυζάντιο και που αναπαριστούσε κυρίως σύμβολα ή, κατά δεύτερο λόγο, εικόνες της φύσης. Για αυτό και ο απρόσωπος Ουρανός εσωτερικά κυβερνά αυτό το ζώδιο και ο «σκληρός» και αδέκαστος δικαστής Κρόνος έχει εκεί την έξαρσή του. Όντας, λοιπόν, ο Ζυγός ζώδιο αρμονίας που επιτυγχάνεται βέβαια μέσα από την τάξη, όντας επίσης ζώδιο πέρνα των ανθρώπινων παθών – στην εσωτερική του βέβαια διάσταση- μπορεί εύκολα να συνδεθεί με την ακτίνα εκείνη που μέσα από τα σύμβολα προσπαθεί να γνωρίσει την πραγματική τάξη και να την επιβάλλει. Ο «απόκοσμος» χαρακτήρας του Ζυγού ταιριάζει πολύ καλά στον υπερβατικό χαρακτήρα της 7ης ακτίνας. Μην ξεχνάμε επίσης πως κάθε τελετουργία επιδιώκει αρμονία και συνεργασία ορατού και αοράτου και, βέβαια και η αρμονία και η συνεργασία είναι ποιότητα του Ζυγού.
Ας δούμε τώρα ποια είναι τα Ζώδια δια των οποίων μεταδίδεται η 7η ακτίνα και ας εξηγήσουμε το γιατί: η 7η ακτίνα λοιπόν μεταδίδεται μέσα από 3 παρορμητικά ζώδια, του Καρκίνου, του Αιγόκερω και του Κριού. Ας πάρουμε υπόψη πως, όπως παραπάνω γράψαμε, συνδέεται με το Ζυγό, που είναι κι αυτός παρορμητικό ζώδιο, βλέπουμε την έντονη σύνδεση που έχει αυτή η ακτίνα με τον παρορμητικό σταυρό. Θα καταλάβουμε το γιατί, αν σκεφτούμε πως ο παρορμητικός σταυρός και, βέβαια, τα ζώδια που τον συγκροτούν, συνδέεται με τα 4 σημαντικότερα δρώμενα κάθε χρονιάς, με τα ηλιοστάσια (θερινό και χειμερινό) και τις ισημερίες (εαρινή και φθινοπωρινή), με ημερομηνίες που αρχίζει «νέα εποχή», έχοντας τελειώσει η παλιά. Είναι, λοιπόν, τα παρορμητικά ζώδια, ζώδια εγκαθίδρυσής του καινούργιου και, για αυτό και η 7η ακτίνα που επιδιώκει αλλαγές αλχημικού τύπου με το υλικό των πλανητικών συνδυασμών – για όλα αυτά εξονυχιστικά γράψαμε στα προηγούμενα τεύχη- συνδέεται με τα ζώδια των αλλαγών. Ο δυναμικός- μεταβλητικός χαρακτήρας της 7ης ακτίνας συνάδει εν πολλοίς με τον αντίστοιχο χαρακτήρα των παρορμητικών ζωδίων. Ας δούμε, όμως, αναλυτικά, τα ζώδια μετάδοσης αυτής της ακτίνας.

 7η ακτίνα και Κριός

Το πρώτο παρορμητικό ζώδιο δια του οποίου μεταδίδεται η 7η ακτίνα είναι ο Κριός. Ο Κριός που έχει εσωτερικό κυβερνήτη τον ψυχοπομπό Ερμή, που συνδέεται με τον ορατό και τον αόρατο κόσμο, είναι άκρως κατάλληλος για να μεταδίδεται μέσα από αυτόν η 7η ακτίνα, η ακτίνα που, ακριβώς, επιδιώκει να επενεργήσει στον ορατό κόσμο μέσα από τις δυνάμεις του αοράτου.

 7η ακτίνα και Καρκίνος

Ο Καρκίνος, που εσωτερικό κυβερνήτη έχει τον Ποσειδώνα, πλανήτη που συνδέεται με τις πιο λεπτές εκφάνσεις του ψυχισμού, είναι φυσικό να συνδέεται με την 7η ακτίνα, ακτίνα που επιδιώκει τη σύνθεση ύλης-πνεύματος μέσα από μια διαδικασία μαγική-τελετουργική.

 7η ακτίνα και Αιγόκερως

Τέλος, η 7η ακτίνα μεταδίδεται από τον Αιγόκερω, μιας και ο Αιγόκερως, εσωτερικά, είναι ζώδιο που κατ’ εξοχήν συνδέεται με διαδικασίες τελετουργίας και προσφέρει όλη τη δομή και την αυστηρότητα που απαιτεί κάθε τελετουργία. Μη ξεχνάμε άλλωστε πως, όπως έχουμε γράψει και σε άλλα κείμενά μας, πριν εντοπιστεί ο Πλούτωνας, όλες τις «πλουτώνιες» δραστηριότητες τις είχε ο Κρόνος. Φυσικό λοιπόν είναι ο «μαγικός» Αιγόκερως, όπως τον αποκαλεί ο Πέτρος Γράβιγγερ, να είναι ένα από τα ζώδια μετάδοσης της κατ’ εξοχήν «μαγικής» ακτίνας. Άλλωστε, η δύναμη και η καρτερία, βασικές αρετές της 7ης ακτίνας, για τις οποίες θα μιλήσουμε στο επόμενο τεύχος, είναι και κατ’ εξοχήν «Αιγοκερίσιες» ιδιότητες. Τέλος, μην ξεχνάμε πως ο Αιγόκερως και ο Καρκίνος είναι «πύλες» εισόδου και εξόδου ψυχών, σύμφωνα με τη Μεταφυσική Αστρολογία, και ως ακραία «μεταφυσικά» ζώδια είναι φυσικό να αποτελούν φορέα μετάδοσης της πιο «μεταφυσικής» ακτίνας, της 7ης ακτίνας της τελετουργίας και μαγείας.

 Συμβουλευτική πάνω στην 7η ακτίνα

Συνεχίζουμε λοιπόν την πραγματεία μας για την 7η ακτίνα, και ολοκληρώνουμε, όπως είπαμε, αυτήν τη διαπραγμάτευση, εργαζόμενοι όπως και με τις άλλες ακτίνες: θα αναφερθούμε δηλαδή στα προτερήματά της, στις υπερβολές της, στο τι πρέπει να ενισχύσει όποιος δρα στα πλαίσια αυτής της ακτίνας καθώς και στη λειτουργικότητα αυτής της ακτίνας στα πλαίσια της Ιατρικής Αστρολογίας. Ας ξεκινήσουμε λοιπόν:

 Προτερήματα 7ης ακτίνας
• Δύναμη, κυρίως ψυχική, για να μπορεί κάποιος να αντέχει το βάρος των ενεργειών που εκλύονται από την ακτίνα αυτή και, κυρίως, για να τις χειρίζεται. Για αυτό αδύναμα ωροσκόπια, αν τυχόν έστω και κατά σύμπτωση, εμπλακούν με τις δονήσεις αυτής της ακτίνας κινδυνεύουν να καταποντιστούν
• θάρρος, γιατί χωρίς αυτό δε θα μπορέσει κάποιος να προχωρήσει όταν συναντήσει «τους Λαιστρυγόνες και τους Κύκλωπες» ή «το θυμωμένο Ποσειδώνα». Στα πλαίσια της 7ης ακτίνας υπάρχουν πολλοί «ασκοί του Αιόλου» και για να τους ανοίξει αφενός κάποιος και, κατά δεύτερο λόγο, για να τους χειριστεί, θα πρέπει να έχει θάρρος, να έχει την τόλμη του Κριού (ζώδιο δια του οποίου η ακτίνα αυτή μεταδίδεται, όπως σε προηγούμενο τεύχος γράψαμε, το σύστημα, τη δομή και τη ψυχραιμία του Αιγόκερω (άλλο ζώδιο μετάδοσης της 7ης ακτίνας) και την έντονη αυτοσυντήρηση και αυτοπροστασία του Καρκίνου (3ο ζώδιο μετάδοσης).
• Λεπτομερειακώς, γιατί μόνο αν προσέξει τις λεπτομέρειες, θα μπορέσει να διακρίνει την τάξη που υπάρχει, έτσι θα δει την «ενότητα στην ποικιλία» αλλά και θα καταλάβει το βασικό αξίωμα: «το όλο στο μέρος». Προσέχοντας τις λεπτομέρειες θα δει πως κάθε τι έχει την αξία και την λειτουργικότητα του, κάθε τι υπηρετεί ένα σκοπό στα πλαίσια του Όλον και όπως το μέρος περιέχεται στο Όλο, έτσι και το Όλο περιέχεται στο μέρος. Τότε θα καταλάβει τη μεγάλη Αλήθεια, πως τα Πολλά υπάρχουν στο Ένα, αλλά και το Ένα περιέχεται στα πολλά και πως σε όλη τη Δημιουργία υπάρχει μια θαυμαστή αναλογία των μερών μεταξύ τους και κάθε μέρους προς τα άλλα μέρη. Θα καταλάβει δηλαδή μελετώντας τις λεπτομέρειες την Αρμονία και την Τάξη.
• Ευγένεια ψυχής, ώστε ο χειρισμός των ενεργειών να μην τον οδηγήσει ποτέ σε επικίνδυνες – και για αυτόν αλλά και για άλλους – καταχρήσεις
• Αυτάρκεια, γιατί ερχόμενος σε επαφή με τις ισχυρές αυτές ενέργειες δεν μπορεί να περιμένει βοήθεια από αλλού, παρά μόνο από την «εσωτερική του φλόγα», το «εν ημίν δαιμόνιον». Αυτό βέβαια σημαίνει όχι στήριξη στο – ελαφρύ έτσι κι αλλιώς – αλαζονικό «Εγώ» της προσωπικότητας, αλλά στην Ψυχή και, κατ’ επέκταση, στο Σύμπαν, μιας και η Ψυχή βρίσκεται σε συνάφεια με Αυτό αλλά και λειτουργεί ως συνδετικός κρίκος ανάμεσα σε Εμάς και στο Σύμπαν και χωρίς τη «σύνδεση» αυτή χάνεται η ζωή («κόβεται το νήμα», όπως λέει ο λαός)

Αρκετά όμως είπαμε για τις αρετές που απαιτεί ή προϋποθέτει η δράση στην 7η ακτίνα. Ας πάμε τώρα να δούμε και κάποιες από τις υπερβολές που μπορούν να αναπτυχθούν στα πλαίσια της.

 Υπερβολές 7ης ακτίνας
• Φορμαλισμός, τυπολατρία, το να μένει κανείς στις λεπτομέρειες καθαυτές και όχι να εμμένει σε αυτές για να κατανοήσει πιο καλά το Όλο. Είναι η κατάσταση του να βλέπει κανείς το δέντρο και να χάνει το δάσος, να βλέπει το μερικό ως κάτι το αυτόνομο και όχι ενταγμένο στο Όλο. Μπορεί δηλαδή εδώ ο φορμαλισμός της 7ης ακτίνας να θυμίζει τις πιο κακές ποιότητες του ζωδίου της Παρθένου.
• «Υπεροψία και μέθη», για να θυμηθούμε λίγο τον καβαφικό «Δαρείο». Πράγματι ο τελετουργός της 7ης ακτίνας μπορεί να «μεθύσει» από τη γνώση και τη δύναμη που έχει, να του δημιουργηθεί η εωσφορική σκέψη πως είναι «Θεός» στη θέση Θεού και εκεί ακριβώς είναι που χρειάζεται να έχει μετριοπάθεια, ταπεινότητα, να μην ξεχνά πως είναι απλά ένα μέρος του Όλου που είχε την τιμή να έλθει σε επαφή με βαθύτερα στρώματα γνώσης και πως ότι πέτυχε το πέτυχε γιατί του επέτρεψε το Είναι να το πετύχει κι όχι από κάποια «δική του» προσπάθεια. Όσο χρησιμοποιεί την προσωπική αντωνυμία κινδυνεύει να δεχτεί τη μήνιν των θεών, οι οποίοι δεν ανέχονται καμία υπεροψία και αλαζονεία. Για αυτό και πρέπει ο μάγος-τελετουργός της 7ης ακτίνας να έχει ανοιχτό μυαλό, ώστε να ξέρει τα όρια του αφενός και να βλέπει το Όλο αφετέρου χωρίς να προσκολλάται στο τμήμα, να νιώθει πως αφού του επιτράπηκε να φτάσει σε υψηλά επίπεδα γνώσης αυτό έγινε για κάποιο σκοπό και αυτός είναι να χρησιμοποιήσει τη γνώση που πήρε για να βοηθήσει του άλλους, για αυτό πρέπει να έχει αίσθηση ενότητας με τους άλλους, ανοχή ακόμα και όταν του επιτίθενται, αγάπη, γιατί μόνο αυτή εξασφαλίζει την ενότητα με τους άλλους αλλά και με το Σύμπαν
• Μισαλλοδοξία, γιατί μπορεί να νομίζει πως αυτός και μόνο είναι ο κάτοχος της Αλήθειας και όλους τους άλλους να τους αντιμετωπίζει με τρόπο υποτιμητικό.

 7η ακτίνα και Θεραπευτική
Η 7η ακτίνα συνδέεται με το κέντρο της Βάσης, το κέντρο του Ιερού. Στο κέντρο αυτό εστιάζεται όλη η σεξουαλική ενέργεια, ενέργεια που και κατά την Ψυχανάλυση, είναι η βάση κάθε δημιουργίας. Για αυτό η ενέργεια αυτή δεν πρέπει να μένει μπλοκαρισμένη αλλά να κινείται από τη βάση στο κεφάλι, αλλιώς.. αν μείνει μπλοκαρισμένη, μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα κυκλοφοριακού, αποκρυσταλλώσεις (π.χ. πέτρες) (όπως και στην 1η ακτίνα), εκκεντρικότητες σεξουαλικές. Για αυτό υπερβολές στα πλαίσια αυτής της ακτίνας κάνουν το άτομο ευάλωτο σε αυτές τις βιοπάθειες.