Γράφει η Στέλλα Κουρή
«Το όμοιο θεραπεύει το όμοιο» που είπε και ο Ιπποκράτης.
Η ομοιοπαθητική δεν παρέχει θεραπείες για αρρώστιες αλλά φάρμακα για άρρωστους ανθρώπους. Χωρίς αυτό να παρερμηνευτεί, η ομοιοπαθητική κατά βάση ασχολείται με τα ψυχοσωματικά κι αυτός είναι ο λόγος που δεν παρέχει θεραπείες για αρρώστιες.
Ένα πολύ απλό παράδειγμα για να κατανοήσετε της παραπάνω εκφράσεις μου: δύο άτομα αρρωσταίνουν με την ίδια αρρώστια αλλά δεν έχουν τα ίδια συμπτώματα. Τότε η ουσία γίνεται ομοιοπαθητικό, μόνο όταν ταιριάζει στον ασθενή με βάση τον νόμο των ομοίων.
Επειδή η ασθένεια τους μπορεί να είναι η ίδια αλλά η ιδιοσυγκρασία τους διαφορετική, παρουσιάζουν διαφορετικά συμπτώματα γι’ αυτό τα δύο άτομα δεν θα πάρουν το ίδιο φάρμακο.
Αναλυτικότερα, θα λέγαμε για την ομοιοπαθητική ότι είναι ένα πλήρες ιατρικό σύστημα, που έχει σαν σκοπό της να βελτιώσει την υγεία με τις φυσικές ικανότητες του σώματος.
Η ομοιοπαθητική δικαίως υποστηρίζει ότι η ασθένεια ξεκινά από το νου, πάει στο συναίσθημα, βγαίνει στο σώμα και μετά μπορεί να ξαναγυρίσει στο νου. Με πιο απλά λόγια: ό, τι μπορεί να προάγει μια νόσο μπορεί να την θεραπεύσει κιόλας.
Η ομοιοπαθητική λειτουργεί διαφορετικά από την συμβατική ιατρική. Τα φάρμακα που χορηγούνται στην συμβατική ιατρική δουλεύουν αντίθετα με την α-σθένεια, επειδή ο τρόπος ο οποίος καταπολεμά η συμβατική ιατρική την α-σθένεια είναι να ενεργεί αντίθετα από τα συμπτώματα της (κατά συνέπεια να τα καταπιέζει).
Θα έχετε παρατηρήσει τον γιατρό σας να σας χορηγεί αντί-φλεγμονώδη, αντί-βιοτικά κτλ. Η ομοιοπαθητική από την άλλη για να θεραπεύσει μια α-σθένεια, δουλεύει με τα όμοια, δηλαδή όμοια με την πάθηση. Αυτό, δηλαδή, που ενδιαφέρει την ομοιοπαθητική είναι γιατί δίνεται κάτι, όχι τι δίνεται.
Μια ακόμα διαφορά των φαρμάκων της ομοιοπαθητικής από αυτών της κλασσικής ιατρικής είναι ότι λειτουργούν στο επίπεδο της ενέργειας και όχι της ύλης.
Οι αρχαίοι Έλληνες έλεγαν «νους υγιής εν σώματι υγιεί», δηλαδή εάν το μυαλό είναι καλά, τότε είναι και το σώμα. Αν ψάξουμε λίγο πίσω στην ελληνική μυθολογία θα δούμε ότι οι αρχαίοι Έλληνες μέσα από τους μύθους που μας έχουν αφήσει σαν κληρονομιά, μας δίνουν να καταλάβουμε ότι ο τρόπος που γιάτρευαν τότε ήταν με το όμοιο, δηλαδή την ομοιοπαθητική. Μια αρκετά αξιόλογη έρευνα έχει κάνει γνωστή ερευνήτρια και την έχει παρουσιάσει μέσω του βιβλίου που έχει γράψει.
Ο Ιπποκράτης έλεγε ότι η φύση μας είναι ο γιατρός των α-σθενειών μας. Πίστευε ότι ο οργανισμός έχει την ιδιότητα να θεραπευτεί μόνος του, γι’ αυτόν τον λόγο θεράπευε τον α-σθενή και όχι την α-σθένεια. Η ομοιοπαθητική θεραπεύει ό, τι είναι δυνατόν να θεραπευτεί.
Μια ειδικότητα που μπορεί να κάνει κάτι που δεν μπορεί να το κάνει η ομοιοπαθητική, είναι η χειρουργική. Όμως, πριν και μετά το χειρουργείο, η ομοιοπαθητική μπορεί να βοηθήσει. Βέβαια, πολλά χειρουργεία αποφεύγονται χάρη στην ομοιοπαθητική.
Η ομοιοπαθητική μπορεί να αντιμετωπίσει οξέα περιστατικά, όπως ένα υψηλό πυρετό αλλά και χρόνιες καταστάσεις.
Όλα βασίζονται στον ψυχισμό της εικόνας του α-σθενή και στην αντίληψη του ομοιοπαθητικού σας, έτσι ώστε να σας ακούσει με προσοχή και να σας δώσει το σωστό φάρμακο. Καλό θα ήταν να συμβουλεύεστε πάντα έναν ειδικευμένο ομοιοπαθητικό πριν από οποιαδήποτε χρήση των ομοιοπαθητικών φαρμάκων.
