Οι τέσσερις βασικοί τύποι του Ιπποκράτη – Α μέρος

από τη Στέλλα Κουρή

Στο προηγούμενο άρθρο σας ανέφερα τους τέσσερις τύπους του Ιπποκράτη. Σε αυτό το άρθρο θα τα δούμε πιο αναλυτικά. Είπαμε ότι ο Ιπποκράτης έκανε ένα διαχωρισμό σε τέσσερις τύπους σημαντικών όψεων της ιδιοσυγκρασίας του ανθρώπου. Αυτοί είναι:

α) ο αιματώδης β) ο μελαγχολικός γ) ο χολερικός και δ) φλεγματικός

Υπάρχουν κάποια στοιχεία στην ιδιοσυγκρασία που τους κάνουν και ξεχωρίζουν, ας ξεκινήσουμε αναλύοντας τον αιματώδη.

Α. Ο Αιματώδης είναι ο τύπος που μπορεί σε θλιβερές καταστάσεις να εκφράσει συμπόνια στους άλλους και να γίνει παρηγορητικός. Είναι πολύ ζωντανός, δείχνει τα συναισθήματα του εύκολα στους άλλους και βιώνει τις απώλειες των άλλων βαθιά. Δεν βαριέται ποτέ την ζωή, είναι ιδιαίτερα ενθουσιώδης, υπερβολικά χαρούμενος και θέλει να ζήσει κάθε πιθανή ευχαρίστηση στην ζωή. Είναι υπερβολικά ευαίσθητος σε ότι τον περιβάλλει, νοητικά και συναισθηματικά.

Είναι ο σπόρος που φυτρώνει την άνοιξη και έχει μπροστά του όλο τον καιρό για να αναπτυχθεί. Έχει πολύ όρεξη για την ζωή. Πάντα του αρέσουν καινούρια πράγματα και η αισθηματική του ζωή είναι αρκετά ανεπτυγμένη, πολλές φορές πιο καλά από τον νου του ή την θέληση του. Δεν θα δώσει πολύ χρόνο στην σκέψη ή στην ανασκόπηση. Είναι το άτομο το οποίο ζει την στιγμή.

Ο αιματώδης τύπος μπορεί να ξεκινήσει κάτι και να μην το τελειώσει ποτέ. Δεν έχει πρόβλημα να πάρει αποφάσεις ή να δώσει λύσεις. Ξεχνάει εύκολα όμως τα σχέδια του επειδή εμπλέκεται σε κάτι καινούριο. Δεν σκέφτεται τους στόχους του επειδή είναι πολύ απορροφημένος στην ζωή και στο τώρα.

Δεν του αρέσουν οι άνθρωποι που η ζωή τους είναι τόσο σχεδιασμένη και όχι αυθόρμητη. Θέλει να εξερευνεί το άγνωστο και δεν μπορεί να έχει δίπλα του άτομα που να μην μπορούν να είναι ανά πάσα ώρα και στιγμή έτοιμοι για νέες περιπέτειες. Έχει πάρα πολλούς φίλους που τους αποκαλεί «ο καλύτερος μου φίλος» και τους εμπιστεύεται τα μυστικά σε όλους. Βέβαια αν κάποιος φίλος του απομακρυνθεί από κοντά του, σπάνια τον σκέφτεται και όταν χάνει ένα φίλο βρίσκει κατευθείαν έναν άλλο.

Ένα άλλο σημαντικό στοιχείο του χαρακτήρα του είναι ότι ενοχλείται όταν ο άλλος είναι αγενής μαζί του αλλά γρήγορα το ξεχνάει και δεν επηρεάζει την σχέση του με αυτό το άτομο στο μέλλον.

Β. Ο Μελαγχολικός είναι ο αντίθετος τύπος από τον αιματώδη. Όλα τα στοιχεία παρουσιάζουν την πολικότητα. Ο τύπος αυτός είναι θλιμμένος και βαθιά συναισθηματικός. Αισθάνεται μια σύγκρουση στον κόσμο γύρω του και έτσι υποχωρεί σε έναν κόσμο που έχει φτιάξει μόνος του. Διαφέρει από τον αιματώδη που όπως σας ανάφερα πιο πάνω είναι η χαρά της ζωής. Ο νους του μελαγχολικού δεν σταματά να σκέφτεται και πολλές φορές η συναισθηματική εμπλοκή του μπορεί να επηρεάσει την σκέψη του. Είναι πάντα ανήσυχος και σκέφτεται «τι θα γίνει αν;» (εδώ η απάντηση ενός αιματώδη θα ήταν «κάτσε να έρθει το αν... και βλέπουμε).

Σε αντίθεση με τον αιματώδη ο μελαγχολικός είναι τελειομανής, πολύ ευσυνείδητος και ενώ στους άλλους μπορεί να αρέσει η δουλειά του, αυτός κριτικάρει τον εαυτό του και βρίσκει λάθη.

Σε λυπητερά γεγονότα μπορεί να εκφραστεί με τον γραπτό λόγο παρά με τον προφορικό για να περιγράψει την λύπη που νιώθει στην καρδιά του. Όταν δεν είναι απασχολημένος με κάτι, ο νους του μένει δραστήριος έχοντας στο μυαλό του συνέχεια «τι θα γίνει εάν...» και ανησυχώντας για το μέλλον.

Εδώ ο μελαγχολικός σε αντίθεση με τον αιματώδη έχει πάντα λίγους φίλους και καλούς που είναι όλος ο κόσμος για αυτόν. Δεν κάνει εύκολα φίλους και είναι εξαιρετικά πιστός. Κρατάει τις φιλίες του πολλά χρόνια και αν χάσει κάποιον φίλο η θέση που υπήρχε στην καρδιά του μένει κενή.

Δεν του αρέσουν οι ρηχοί άνθρωποι και σε αντίθεση με τον αιματώδη που είναι στην απέναντι όχθη από αυτόν προτιμάει την σοβαρή συζήτηση παρά οποιοδήποτε κουτσομπολιό.

Βέβαια μην φανταστείτε ότι κάποιος μπορεί να είναι μόνον αιματώδης ή μόνο μελαγχολικός. Όλοι οι άνθρωποι έχουμε πολλά στοιχεία μέσα μας και τον πιο πιθανό είναι να έχουμε στοιχεία που στον άξονα της ζωής βρίσκονται στην απέναντι όχθη.

Πηγή: Τάο και Ομοιοπαθητική (Κ.Κ.)