Οι πλανητικές αλληλεπιδράσεις στην Συναστρία

Δεν φτάνει που οι σχέσεις είναι δύσκολες από μόνες τους, έρχονται και οι πλανήτες να τις κάνουν ακόμη πιο περίπλοκες. Και όχι οι δικοί μας που τους ξέρουμε και μπορούμε να τους ζητήσουμε μια μικρή εξυπηρέτηση αν χρειαστεί, όπως ακριβώς κάνει ο ψηφοφόρος με τον βουλευτή της περιφέρειας του αλλά του ...οχτρού! Είναι γνωστό στους παροικούντες την αστρολογική Ιερουσαλήμ πως σε μια συναστρία εκτός από όλα τα άλλα είθισται να ψάχνουμε και το ποιοί πλανήτες του άλλου επηρεάζουν τους δικούς μας ή σε ποιόν οίκο του ωροσκοπίου μας πέφτουν. Ξεκινάς λοιπόν και τι να δεις... Φρίκη! Κρόνοι, Ουρανοί και Πλούτωνες επικρέμονται ως Δαμόκλεια σπάθη πάνω από τους πτωχούς πλην τίμιους προσωπικούς δείκτες και τους στέλνουν στο Ζάλογγο για πρόβα. Ο Ουρανός του, λέει, πάνω στην Σελήνη της... Τσούπ! Μεταπηδά το φεγγαράκι από τα πεδινά στα ορεινά μονομιάς και η έρμη κορασίδα βλέπει τον έρωτα αστροναύτη. Αίσθηση ασφάλειας και πεπατημένοι δρόμοι; This? Last year! Υπάρχουν βέβαια και τα αντίμετρα: Ο Πλούτωνας της πάνω στον Ωροσκόπο του. Μετά τα λέηζερ έρχονται τα πυρηνικά και η μεταμόρφωση του προκλητικού νεανία σε πειθήνιο σκεύος ηδονής δείχνει να είναι θέμα χρόνου...

Αυτά λέει η θεωρία. Στην πράξη όμως πολλές φορές τα πράγματα ...μπερδεύονται ή για να είμαι πιο ακριβής αντιστρέφονται. Και η φαινομενικά «επιτιθέμενη» Πλουτώνια πέφτει η ίδια στον λάκκο του Πλούτωνα. Ή πάλι, ο εν δυνάμει ανατρεπτικός Ουράνιος εραστής, αποδεικνύεται εξαιρετικά πιο επιρρεπής σε αλλαγές που φέρνει η συγκεκριμένη σχέση στην ζωή του.

Σε αυτόν τον καμβά των πλανητικών αλληλεπιδράσεων, έχει δημιουργηθεί μια μεγάλη παρεξήγηση. Στην αστρολογική αρθρογραφία η πλειοψηφία των ερμηνευτών επικεντρώνεται για παράδειγμα στο «ποιός έχει τον Κρόνο», τον Ουρανό ή τον Πλούτωνα, θεωρώντας ότι είναι αυτός ή αυτή που ασκεί πιέσεις και περιορισμούς. Συχνά μάλιστα τα δεδομένα χρησιμοποιούνται ως κύρια ...όπλα σε περίπτωση που κάτι «στραβώσει» στην σχέση: «Με έχει μπαφιάσει ο Κρόνος σου», όπερ σημαίνει «εσύ φταις!»

Υπάρχει όμως και η άλλη όψη του νομίσματος, ότι δηλαδή η επαφή του Κρόνου του Α με έναν προσωπικό δείκτη του Β, απλά ενεργοποιεί τον πλανήτη των περιορισμών στο ωροσκόπιο του Β, πιέζοντας το να εκφράσει τα δικά του Κρόνια χαρακτηριστικά. Και η απάντηση στο ερώτημα «ποιός τελικά ασκεί τον Κρόνο του;», είναι ο ...Κρόνιος.

Φανταστείτε για παράδειγμα πως έχουμε να κάνουμε με μια σύνοδο της Σελήνης του άνδρα με τον Κρόνο της γυναίκας. Τυχαίνει όμως ο άνδρας να είναι στα «ήντα» και η κοπελίτσα να μην έχει πιάσει ακόμη τα «άντα». Ο άνδρας είναι εκείνος που τυπικά δέχεται την επιρροή του Κρόνου αλλά στην πράξη είναι εκείνος που θα τον λειτουργήσει ως «ωριμότερος», παίζοντας τον ρόλο είτε του «μπαμπά», είτε του «διδασκάλου».

Ακόμη στην περίπτωση που δεν υπάρχει μια τέτοια διαφορά ηλικίας, μια γυναίκα που έχει γενικότερα έναν άστατο χαρακτήρα -ένα «έλλειμμα» Κρόνου, δηλαδή- και δυσκολεύεται να στεριώσει μια σχέση με διάρκεια, μπορεί να «δέσει» με τον συγκεκριμένο άνδρα, επειδή μέσω της Σελήνης του θα της ενεργοποιήσει τα δικά της Κρόνια χαρακτηριστικά. Και η σχέση τους από one night stand μπορεί να εξελιχθεί σε πολυετές «βάσανο».

Κάτω από το ίδιο πρίσμα μια αντίθεση Αφροδίτης-Κρόνου σε μια συναστρία, περιγράφει αρχικά τον περίπλοκο χαρακτήρα της σχέσης ή τα αντικειμενικά εμπόδια που μπορεί να μπαίνουν επειδή ο ένας από τους δύο ερωτικούς συντρόφους δεν έχει ελευθερία κινήσεων. Αυτός όμως μπορεί να είναι τόσο ο Α, όσο και ο Β, αφού τελικά οι γενικότερες τάσεις ορίζονται από τον κάθε γενέθλιο χάρτη...

Στην πραγματικότητα εκείνο που προκύπτει από ανάλογες «κολλεγιές» είναι ο τύπος της σχέσης και όχι απαραίτητα το ποιός πράττει έναντι του άλλου.

Μένοντας λοιπόν στο παράδειγμα του Κρόνου, είναι φρονιμότερο να θεωρήσουμε ότι μέσα στην σχέση αναπαράγονται Κρόνια χαρακτηριστικά, από την διάρκεια ή την δημιουργική πίεση, μέχρι τις καταθλιπτικές επιρροές, ανάλογα με την συνολική ποιότητα της συναστρίας. Και τελικά ο αυτουργός της εμφάνισης αυτών των χαρακτηριστικών θα είναι εκείνος ή εκείνη που φύσει ή θέσει έχει την μεγαλύτερη «προθυμία» να κινηθεί με άξονα τον Κρόνο του.