Ποιός είναι τελικά ο Χείρωνας;

Αστρονομικά, ανήκει στην κατηγορία των «Κενταύρων», που κινούμενοι ασταθώς μεταξύ Δία και Ποσειδώνα θεωρούνται κάτι μεταξύ πλανητοειδούς και κομήτη. Και ως μεγαλύτερος και διαπρεπέστερος εκπρόσωπός τους έχει κερδίσει δικαιωματικά και τον τίτλο του «αρχηγού» τους στην Αστρολογία.

Η τροχιά του είναι ανάμεσα από εκείνες του Κρόνου και του Ουρανού, ενώ η πλήρης περιφορά του γύρω από τον Ήλιο είναι 50,73 χρόνια.

Εξ αιτίας της μεγάλης εκκεντρότητας της τροχιάς του, η παραμονή του στα 12 ζώδια δεν είναι ισομερής, όπως ακριβώς συμβαίνει και με τον Πλούτωνα ή την Έριδα.

Σήμερα, βρίσκεται στο ζώδιο των Ιχθύων, όπου και θα παραμείνει μέχρι το 2018 περίπου.

Για τις αστρολογικές του ιδιότητες έχουν γραφτεί πάρα πολλά, τα οποία ως είθισται στους αστρολογικούς κύκλους, στην πλειοψηφία τους δεν είναι προϊόντα έρευνας αλλά κυρίως αναμασήματα μιας παραφιλολογίας γύρω από τις ιδιότητες της μυθολογικής οντότητας του Κενταύρου Χείρωνα. Θεραπευτής και διδάσκαλος εκείνος, άρα κάτι ανάλογο θα έπρεπε να είναι και ο συνονόματος του πλανητοειδής.

Έχω ξαναγράψει για την μέγιστη δυσπιστία μου απέναντι στις αστρολογικές αξιολογήσεις που βασίζονται στο όνομα που δόθηκε σε ένα ουράνιο σώμα και μόνον. Θεωρώ ότι αυτή η εύκολη συνταγή, πέραν από το αντιεπιστημονικό του χαρακτήρα της, κάνει μεγάλη ζημιά στην Αστρολογία, που έτσι δεν μπορεί να βρει τον βηματισμό της και να «ξεκολλήσει» από τις δήθεν εμπνευσμένες αλλά κατά βάση δεισιδαιμονικές αντιλήψεις. Επιπλέον, τα περισπούδαστα αλλά λανθασμένα «αξιώματα» αυτού του τύπου κλείνουν το δρόμο στην πραγματική έρευνα και προσωπικά είμαι περίεργος να δω πότε και αν η διεθνής αστρολογική κοινότητα θα βγάλει τις τσίμπλες από τα μάτια της.

Υπάρχουν βέβαια και οι πιο μετριοπαθείς αναλυτές -λογικούς θα τους ονόμαζα- οι οποίοι πιστεύουν μεν αλλά παράλληλα ψάχνουν.

Και μέσα στον ορυμαγδό της «θεοποίησης» του Χείρωνα, στην σχετική βιβλιογραφία υπάρχουν και αναλύσεις ή αναφορές βασισμένες σε πραγματικά στοιχεία (ωροσκοπίων) και όχι στην ονειροφαντασία κάποιου «φωτισμένου».

Η δική μου στάση απέναντι στον Χείρωνα ήταν μέχρι σήμερα μια στάση αναμονής. Χωρίς δηλαδή να απαξιώνω την όποια επιρροή του, περίμενα υπομονετικά να διαπιστώσω στην πράξη, τι από όλα αυτά που του... καταμαρτυρούν στέκει και τι όχι.

Και πλέον επεκτείνοντας την εξαιρετικά «δημοφιλή» διάσταση του Χείρωνα ως δείκτη «μιας πληγής που μας κατατρώει και πρέπει να θεραπευτεί», μπορώ να προτείνω ένα πλαίσιο ιδιοτήτων του πλανητοειδούς, που όλες τους έχουν σαν βάση το ζώδιο του Καρκίνου.

Θεωρώ δηλαδή, ότι στην έννοια της «πληγής» θα πρέπει να συμπεριλάβουμε και οτιδήποτε άλλο στεγάζεται στον «οίκο της παράδοσης και του παρελθόντος». Μπορεί όντως να είναι βιώματα που χρήζουν θεραπευτικής προσέγγισης, μπορεί όμως να είναι συνολικά μια παράδοση που παραλαμβάνουμε άμα τη εμφανίσει μας σε τούτον τον κόσμο και καθορίζει τα πρώτα βήματα της εξέλιξης μας, μια παράδοση που φορτωμένη με «πληγές» αλλά και ενθαρρύνσεις ενδέχεται να είναι για μας είτε αρνητική, είτε θετική.

Μαζί της βέβαια πάνε και οι πάγιες συνδέσεις του ζωδίου με τον κοινωνικό τομέα, όπως είναι το σπίτι, η οικογένεια, τα περιουσιακά θέματα, οι οικογενειακές επιχειρήσεις, ο λαός, η πατρίδα, το έθνος.

Όσο για τον χαρακτήρα ενός «Χειρώνειου» ατόμου, σε πρώτη φάση μπορούμε να επικεντρωθούμε στις... γνωστές ιδιότητες του Καρκίνου: Ευαισθησία, προστασία, ανασφάλεια, συναίσθημα, αγκαλιά κλπ.

Στο προσεχές μέλλον θα προτείνω και κάποιες βασικές κατευθύνσεις για την ερμηνεία του Χείρωνα στα ζώδια, τους οίκους και τις όψεις που σχηματίζει με τους άλλους πλανήτες.

Κλείνοντας, προς το παρόν, οφείλω να διευκρινίσω πως με αυτήν την πρόταση δεν στοχεύω στο να απαλλάξω την Σελήνη από τα... κυβερνητικά της καθήκοντα στον Καρκίνο, απλά προσθέτω έναν συνοδοιπόρο, που, πέρα από την προσωπική διάσταση που μπορεί να παίρνει μέσα μας το ζώδιο του Καρκίνου με τα θέματά του, οι «άκρες» του αγγίζουν και μια κοινωνική διάσταση, που μέχρι σήμερα η Σελήνη καλύπτει καταχρηστικά. Εκείνη ήταν και θα είναι η θηλυκή αρχή, ο Χείρωνας όμως είναι η ιδιαίτερη βάση μας, τα συναισθήματα και οι παραδόσεις που μας γαλούχησαν.