Αδόλφος Χίτλερ

από το Γ. Ριζόπουλο

Ο Αδόλφος Χίτλερ γεννήθηκε στις 20/4/1889 (ώρα 18:30) στο Braunau της Αυστρίας και με βάση το ωροσκόπιο του έχει γίνει πραγματικά μεγάλη προσπάθεια να ερμηνευτούν τόσο οι προθέσεις, όσο και η επικινδυνότητα του για την παγκόσμια ειρήνη. Ωστόσο, οι συμβατικές αναλύσεις δεν έχουν αποδώσει τα αναμενόμενα...

Κατ’ αρχάς είναι γνωστό ότι οι αστρολόγοι των συμμάχων είχαν αξιολογήσει τον Αδόλφο ως «όχι ιδιαίτερα επικίνδυνο», πράγμα διόλου παράξενο αφού στο γενέθλιο χάρτη του δεν υπάρχουν πολύ ιδιαίτερες η κρίσιμες συνθήκες. Όσο κι αν το «τραβήξει» κανείς (εκ των υστέρων) δεν φαίνεται από πουθενά ότι αυτός ο άνθρωπος θα αποτελούσε τον υπ αριθμόν 1 διεθνή κίνδυνο για τον 20ο αιώνα. Το τετράγωνο Άρη-Κρόνου, που τον χαρακτηρίζει, όντας σε γωνιακούς οίκους (7ο-10ο), δεν είναι δα και κάτι το τόσο τρομερό η σπάνιο.

Κάποιοι ερευνητές προσπάθησαν να τονίσουν-μάλλον λειτουργώντας από ένστικτο-τη σύνοδο Ποσειδώνα-Πλούτωνα στους Διδύμους, που ήταν όντως σπάνια και μοναδική για την εποχή. Έτσι την τοποθέτησαν στο 10ο οίκο του ωροσκοπίου του Χίτλερ, χωρίς ωστόσο αυτό να αντιστοιχεί στα πραγματικά δεδομένα της γέννησης του.

Οι εκπρόσωποι της Βεδικής σχολής, που χρησιμοποιούν τον αστρικό ζωδιακό και αλλά και οι «Κοσμοβιολόγοι» με τη χρήση μεσοδιαστημάτων, έχουν εκφράσει τις δικές τους απόψεις, που σε κάθε περίπτωση είναι σεβαστές.

Η δική μου θεώρηση αξιοποιώντας κυρίως τη Δήμητρα, που εκτός των άλλων έχει στενή σχέση με την πολιτική και τους πολιτικούς, καλύπτει ένα κενό, που έχει να κάνει περισσότερο με το ενδιαφέρον του Χίτλερ για τα κοινά και τη λαϊκή αποδοχή του (Δήμητρα στον Καρκίνο, σε σύνοδο με το μεσουράνημα και σε τετράγωνο με τον Ήλιο στον 7ο οίκο). Ωστόσο με τη χρήση μιας παραδοσιακής θεώρησης η έκταση και η ένταση του «φαινομένου» παραμένει ουσιαστικά ανεξήγητη.

Από τη συνολική αστρολογική εμπειρία έχει προκύψει ότι οι «Ουράνιοι» πολιτικοί δημιουργούν συνήθως τα περισσότερα προβλήματα, είτε επιδιώκοντας να ανατρέψουν τις υπάρχουσες ισορροπίες, είτε εμπλεκόμενοι σε διαφόρων ειδών αναταραχές.

Και είναι γεγονός ότι τα περισσότερα υψηλόβαθμα στελέχη των Ναζί είχαν στα ωροσκόπια τους ιδιαίτερα ενεργούς τον Ουρανό και-φυσικά-τον Πλούτωνα, που «ειδικεύεται» σε θεωρήσεις η καταστάσεις του τύπου «η όλα η τίποτα». Γιατί λοιπόν ο «μέγας Φύρερ» να αποτελεί εξαίρεση;

Όμως ο Ουρανός του Αδόλφου στον 12ο οίκο, ακόμη κι αν θεωρήσουμε ότι επηρεάζει τον ωροσκόπο του δεν «τόχει». Είναι σε «σωστό» ζώδιο μεν (το Ζυγό), όσον αφορά τον ανατρεπτικό του ρόλο στο διεθνές πολιτικό σκηνικό, αλλά οι κύριες όψεις του (ουσιαστικά σχηματίζει μόνον μια αντίθεση με τον Ερμή) είναι πολύ «λίγες», σε σχέση με τη δυναμική που φάνηκε τελικά στην πράξη και δεν ήταν διόλου ορατή από τους αστρολόγους της εποχής του.

Η ίδιο-συναστρία

Όπως και σε πολλές ακόμη περιπτώσεις, έτσι και στην περίπτωση του Χίτλερ, η χρήση της ίδιο-συναστρίας είναι ιδιαίτερα αποκαλυπτική: Ο Ουρανός αναβαθμίζεται στο έπακρο και «μπολιάζει» με τις ιδιότητες του τους γωνιακούς οίκους του ωροσκοπίου, αφού το αστρικό τετράγωνο Άρη-Κρόνου δημιουργεί μαζί του ένα ...ωραιότατο ταυ-τετράγωνο.

Από τη μια η συντήρηση, η αίσθηση περιορισμού, η ανάληψη συλλογικών ευθυνών και από την άλλη η διάθεση ανατροπής και η επαναστατικότητα απέναντι στις διαμορφωμένες ισορροπίες. Αν τα βάλουμε όλα αυτά μαζί με τον Άρη καταλύτη στο ωροσκόπιο ενός ηγέτη, το πράγμα αρχίζει να γίνεται επικίνδυνο, ακόμη και σε ...δοκιμαστικό σωλήνα στο εργαστήριο. Τουλάχιστον οι πραξικοπηματικές ενέργειες γίνονται ...παιχνιδάκι.

Και φυσικά σε όλο αυτό το σχήμα ο Κρόνος συμμετέχει εκφράζοντας τις ιδιότητες του στο 10ο οίκο, έναν οίκο που σχετίζεται άμεσα με θέματα εξουσίας, τα οποία στην περίπτωση του Χίτλερ συνδέθηκαν άμεσα με τις αντιλήψεις για την «καθαρότητα της φυλής». Ο ρατσισμός από αστρολογική σκοπιά είναι το αποτέλεσμα πλανητικών «διαταραχών» σχετικών με το ζώδιο του Καρκίνου και η αστρική θέση του Κρόνου φαίνεται πως συνέβαλε ουσιαστικά προς αυτήν την κατεύθυνση.

Το επίσης σημαντικό βέβαια είναι η σύνοδος του αστρικού Άρη με την ακμή του 7ου οίκου, η οποία συνάδει με μια πολεμική διάθεση (σαν Άρης στον Κριό και με τον «αστραπιαίο πόλεμο») και ενδυναμώνεται από τις έντονες όψεις του πλανήτη με τον τροπικό Ερμή (σύνοδος) και την τροπική Δήμητρα (τετράγωνο).

Και η σημασία αυτής της όψης γίνεται πιο φανερή αν συγκρίνουμε τα ωροσκόπια του Χίτλερ και του Τσάπλιν, που γεννήθηκαν με τέσσερεις ημέρες διαφορά και ...μοιάζουν αρκετά μεταξύ τους. Ο Τσάπλιν (η παρουσίαση του χάρτη του έγινε στις 16/4) είχε την ακμή του 7ου οίκου σε σύνοδο με τον αστρικό Ποσειδώνα, κάτι που σε αντιδιαστολή με το Χίτλερ όρισε την ενεργό συμμετοχή του σε καλλιτεχνικές κυρίως δραστηριότητες.

Υπάρχει όμως και συνέχεια... Ο αστρικός Ωροσκόπος και το αστρικό Μεσουράνημα του Χίτλερ συνδέονται άμεσα (τετράγωνο και αντίθεση, αντίστοιχα) με τη γενέθλια σύνοδο Σελήνης-Δία στον Αιγόκερω. Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει με τον Ήλιο και τη Δήμητρα, έτσι ώστε ο Δίας δικαιούται να πάρει τον τίτλο του MVP του ωροσκοπίου... Με όρους της σόου μπιζ ο Χίτλερ ήταν ένας μεγάλος σταρ που δεν είχε μόνον φιλοδοξίες αλλά και «άστρο». Και βέβαια στο Δία χρωστά όλη την αποδοχή και την υποστήριξη που είχε εντός και εκτός των Γερμανικών συνόρων.

Το τελευταίο κλειδί για τις επιδιώξεις αλλά και το «μοιραίο» προφίλ του Χίτλερ, το κρατάει ο Πλούτωνας. «Μεταφερμένος» ως αστρικός στον γενέθλιο 7ο οίκο, σε σύνοδο με τον τροπικό Άρη και την Αφροδίτη, ενίσχυσε το αποκρυφιστικό υπόβαθρο της θέσης του στον 8ο, ενώ παράλληλα προσέδωσε στους δύο προσωπικούς πλανήτες μια πιο «απόλυτη» διάσταση, η οποία εμπεριείχε θρύλους, δοξασίες και αναζητήσεις για το χαμένο «Βασίλειο του Βορρά» και όχι μόνον.

Από αυτό το πλανητικό «αλισβερίσι» προκύπτει αβίαστα η συνδρομή στα σχέδια του Χίτλερ κάποιων «εσωτεριστών» συνεργατών, όπως ο Ες η ο Ντ. Έκαρτ, που με την επιρροή τους συν-διαμόρφωσαν το «όραμα του Γ΄Ράιχ». Είναι γνωστό ότι οι Ναζί στα πλαίσια της Γεωπολιτικής, που πρώτος εισήγαγε ο μέντορας του Χίτλερ καθηγητής Καρλ Χάουσχόφερ, και ακολουθώντας το νήμα των εσωτεριστικών αναζητήσεων, έφθασαν μέχρι το Θιβέτ, όπου και βρήκαν ισχυρούς συμμάχους σε κάποια από τα μυστικά τάγματα της περιοχής.

Όσο για το τετράγωνο του Πλούτωνα με τον τροπικό Κρόνο, ήταν και η κύρια «πύλη» της εισόδου και της συμμετοχής του πλανήτη στα μακάβρια «παιχνίδια εξουσίας».