Ανάδρομος Ποσειδώνας - Η αυταπάρνηση που πληγώνει
Ο Ποσειδώνας είναι το σταυροδρόμι όπου οδηγεί στον Παράδεισο ή στην Κόλαση της συναισθηματικής ύπαρξης.
Ο Ποσειδώνας είναι ένας πλανήτης παρερμηνευμένος όσον αφορά με τις ιδιότητες και την δυναμική που βγάζει. Δεν είναι πάντα τόσο κακός και πλάνος όπως θέλουν να τον παρουσιάζουν. Πάντα όμως θα έχει κάτι αντιφατικό μέσα και αυτό είναι αν θέλετε και η δύναμη της “γοητείας” του.
Ποσειδώνας σημαίνει η έκφραση μιας πραγματικότητας που μπορεί να γίνει μόνο εάν τα δούμε με τα μάτια της ψυχής. Σε συναισθηματικό επίπεδο δεν είναι ακριβώς τα συναίσθημα αλλά είναι ερέθισμα που προκαλεί το συναίσθημα!!!
Πολλές φορές ο Ποσειδώνας λειτουργεί στην ψυχή μας αλλά και αντιληπτικά ως παραμορφωτικός καθρέφτης. Σαν αυτούς που βλέπαμε μικροί στα λούνα παρκ που μας έδειχναν με μεγάλο κεφάλι, χονδρό, αδύνατο κ.ο.κ. Και ακριβώς επειδή ο Ποσειδώνας είναι τα ερεθίσματα τα μάτια της ψυχής και κατ επέκταση του σώματος βλέπουν ότι τους στέλνει ο Ποσειδώνας.
Έτσι είναι και στις σχέσεις ο Ποσειδώνας. Αυτό το “ονειρικό” είναι η γοητεία του. Η γοητεία είναι η αρχή και οδηγεί σε εξάρτηση. Καθώς ο Ποσειδώνας είναι η ανώτερη οκτάβα της Αφροδίτης είναι άρρητα συνδεδεμένος με την αρμονία. Είναι όμως και με την λύτρωση.
Αν κάνετε μια αναδρομή στην παγκόσμιο λογοτεχνία θα βρείτε αρκετές Ποσειδώνιες ιστορίες. Μια εξ αυτών ο Count Montecristo όπου αγαπούσε την Mercedes άλλα τελικά από μια προδοσία και αδικοπραξία βρέθηκε για 13 και πλέον χρόνια σε μια σκοτεινή και υγρή φυλακή. Ο Μοντεκριστο (Edmond Dantes στο βιβλίο όπου ήταν το αληθινό του πρόσωπο) κατέστρωσε ένα σχέδιο να βρει την αγαπημένη. Και μόλις την βρήκε ήθελε να την αφήσει. Κάτι σαν ευχή και σαν κατάρα.
Τι μας κάνει όμως ο Ποσειδώνας
«Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας,
τον άγριο Ποσειδώνα δεν θα συναντήσεις,
αν δεν τους κουβαλείς μες στην ψυχή σου,
αν η ψυχή σου δεν τους στήνει εμπρός σου»
Καβάφης από το έργο “Ιθάκη”
Ο Ποσειδώνας οδηγεί στην εξιδανίκευση του άλλου. Ο ρομαντισμός , η ανιδιοτέλεια που διαφαίνεται στις πράξεις τελικά συνθέτουν ένα πολύ ισχυρό παζλ. Στην πραγματικότητα όμως η ανάγκη της συναισθηματικής ένωσης και αποδοχής με έναν άνθρωπο που είναι ανώτερος μου. Ανώτερος , όχι σαν υλική υπόσταση άλλα σαν ένα alter ego ανώτερο από εμένα τον ίδιο. Ο Ποσειδώνας είναι το σταυροδρόμι όπου οδηγεί στον Παράδεισο ή στην Κόλαση της συναισθηματικής ύπαρξης.
Ο Ποσειδώνας πολλές φορές μπορεί να θυματοποιήσει και τους δυο. Να φαντάζεται ο ένας πως δεν αρμόζει αυτή η σχέση για το άλλο πρόσωπο και να εγκαταλείπει την σχέση. Η μια κλαίει που τον άφησε και αυτός παρανοεί που τον παράτησε...
Ποσειδώνας=όνειρο, παράνοια, αυτοθυσία και τρέλα
