ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑ-Η μυθολογία των ζωδίων

από το Βασίλη Παπαδολιά

Μύθος και Σκιά – Μία άλλη προσέγγιση

Ένας άλλος τρόπος προσέγγισης του ζωδιακού μέσα από τη σκοπιά της αναλυτικής ψυχολογίας είναι η αναζήτηση συμβολικών μορφών ή μύθων που να λειτουργούν περιεκτικά όσον αφορά τις ιδιότητες των ζωδίων και να μας κάνουν να κατανοούμε καλύτερα ιδιότητες και ρόλους που υιοθετούμε στη ζωή μας συνειδητά και ασυνείδητα. Η Λιζ Γκριν στο βιβλίο της Αστρολογία για Ερωτευμένους διαχωρίζει αυτές τις συμβολικές μορφές σε δύο κατηγορίες, το μύθο και τη Σκιά.

Ο μύθος είναι η εξιδανίκευση των ιδιοτήτων ενός ζωδίου και η μελέτη του μας κάνει να συνειδητοποιούμε κι εμείς οι ίδιοι πώς πολλές φορές εξιδανικεύουμε τον εαυτό μας ή επιλέγουμε να επικεντρωθούμε στα καλά μας στοιχεία. Η Σκιά είναι το κομμάτι εκείνο της συμπεριφοράς μας που δε μας αρέσει και γι’ αυτό το βάζουμε κάπως στην άκρη, επιλέγοντας να το αγνοήσουμε. Αυτό όμως δεν εξαφανίζεται, παρά έρχεται πάλι στο φως σε συνθήκες πίεσης, όταν το περιβάλλον ή οι καταστάσεις δε μας αφήνουν να λειτουργήσουμε ιδανικά.

Με τη λογική αυτή στο κάθε ζώδιο θα μπορούσαμε να αντιστοιχίσουμε μία σειρά από τέτοιους «ρόλους του καλού» που συνειδητά θα ήθελε να παίξει ο καθένας που επηρεάζεται από αυτό, αλλά και μία σειρά από «ρόλους του κακούς», που συνειδητά δε θα θέλαμε να παίξουμε, που όμως η ζωή μας διδάσκει ότι δεν μπορούν να λείπουν ποτέ από το έργο.

ΚΡΙΟΣ

Ο Κριός για παράδειγμα θα ήθελε πάντοτε να συμπεριφέρεται ως ιππότης. Να έχει ένα ευγενή σκοπό στη ζωή του και να κυνηγάει τη δόξα. Θα ήθελε να είναι προστάτης των κατατρεγμένων, υπερασπιστής της δικαιοσύνης, μοναδικός στο θάρρος και αδιαπραγμάτευτος στην ηθική του. Στο μυαλό του Κριού ο κόσμος είναι πλασμένος από καλούς και κακούς κι ο σωστός άντρας γίνεται στρατιώτης στην υπηρεσία του καλού. Προστατεύει τους αδύναμους, είναι ευγενείς στις κυρίες, είναι πάντα αξιοπρεπής και τίμιος ακόμη και με τους εχθρούς του. Από την άλλη όμως ο ίδιος άνθρωπος χαμένος καθώς είναι στα μεγάλα του όνειρα και τους υψηλούς στόχους, έχει την τάση να αγνοεί την πεζή καθημερινή πραγματικότητα. Αφήνει για τους άλλους τα τετριμμένα, δεν ασχολείται και ιδιαίτερα με τις ανάγκες επιβίωσης και αντιλαμβάνεται τους γύρω του σαν άτομα που είναι υποχρεωμένα να του προσφέρουν υπηρεσίες. Γίνεται έτσι θα λέγαμε ένας κακομαθημένος αριστοκράτης ή ένας γόνος πλούσιας οικογένειας, που σκοπός της ζωής του είναι να δίνει οδηγίες στους άλλους τι θα κάνουν.

ΤΑΥΡΟΣ

Με την ίδια λογική ο Ταύρος θα ήθελε ιδανικά στη ζωή του όλα να είναι στρογγυλά. Να μην υπάρχουν αιχμές στα πράγματα κι ούτε συγκρούσεις. Να μην υπάρχουν ανταγωνισμοί, ούτε κόντρες. Να περνάμε καλά με τις απλές καθημερινές μας απολαύσεις. Ιδανικά ο Ταύρος θα ήθελε να είναι ένας εραστής. Να περνά το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας του κάνοντας έρωτα ή απολαμβάνοντας άλλες αντίστοιχες γήινες απολαύσεις. Να φροντίζει για την απόλαυση του συντρόφου του όσο και για τη δική του. Να γεμίζει το χώρο του με ομορφιά είτε αυτή έχει να κάνει με αντικείμενα είτε με αίσθηση. Να είναι ποθητός και επιθυμητός από τους άλλους χωρίς ζήλιες και ανταγωνισμούς. Από την άλλη όμως ο ίδιος άνθρωπος μπορεί να επιλέξει να αγνοεί την ύπαρξη του υπόλοιπου κόσμου και να θεωρεί ότι όλος ο κόσμος είναι αυτό που βιώνει αυτός στο δικό του περιβάλλον. Αντιστέκεται με πάθος στην αλλαγή και δεν αποδέχεται την ύπαρξη άλλου τρόπου ζωής πέρα από το δικό του. Μετατρέπεται έτσι σιγά-σιγά σε ένα φανατικό, που πιστεύει ότι όλοι πρέπει να ζουν όπως κι εκείνος. Αυτό που δίνει απόλαυση σε κείνον, θα πρέπει να δίνει και στους άλλους. Και δεν υπάρχει τίποτα άλλο στη ζωή πέρα από αυτό που κάνει εκείνος. Είναι εντυπωσιακό πράγματι πώς μετατρέπεται τότε από ένα γλυκό εραστή σε ένα πεισμωμένο φανατικό που δε μετακινείται χιλιοστό από τις απόψεις του.

ΔΙΔΥΜΟΙ

Οι Δίδυμοι πάλι βρίσκονται στο άλλο άκρο της διαδρομής. Ο ιδανικός άνθρωπος στο μυαλό τους είναι ο ταχυδακτυλουργός. Αυτός που βγάζει συνεχώς από το καπέλο του κολπάκια που εκπλήσσουν τον κόσμο και τον ξεγελούν, προκαλώντας το θαυμασμό. Ο ταχυδακτυλουργός είναι άνθρωπος της διασκέδασης. Δεν μένει ποτέ στο ίδιο μέρος, συνεχώς κινείται και ζει μία ζωή μποέμ γεμάτη εκπλήξεις. Γεμίζει με εμπειρίες τη ζωή του και βασίζεται στην ταχύτητα και την ικανότητα του για να ξεφεύγει από τις δεσμευτικές καταστάσεις. Ένα από τα μεγαλύτερα κόλπα του είναι η απόδραση από τις αλυσίδες. Ένας σύγχρονος «μάγος» της εποχή μας είναι και ο παρουσιαστής των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης. Κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον του κοινού του με την ικανότητα του λόγου και τις τηλεοπτικές εκπλήξεις που έχουν αντικαταστήσει τα ταχυδακτυλουργικά κόλπα. Κινείται με άνεση στο χώρο των δημοσίων σχέσεων, ενώ μεταβαίνει με μεγάλη ταχύτητα από εκπομπή σε εκπομπή, αλλάζοντας ύφος και θεματολογία. Η προσαρμοστικότητα και η αλλαγή ρόλων είναι το ιδανικό του. Από την άλλη ο ίδιος άνθρωπος παρασύρεται στο να υπερτιμά τις νοητικές του ικανότητες. Θεωρεί τα πάντα σαν μία πρόκληση και διασκέδαση. Μοιάζει λίγο με το μαθητευόμενο μάγο, που νομίζει ότι μαγεία είναι κάτι εύκολο και είναι του χεριού του. Γι’ αυτόν όλα είναι ένα κόλπο, μία κατασκευή του μυαλού. Σιγά-σιγά γίνεται εθισμένος στο να περιπλέκει τα πράγματα με το μυαλό του, προσπαθώντας να βρει κάπου ένα ενδιαφέρον – ειδικά όταν αρχίζει και τον καταλαμβάνει η πλήξη. Το αποτέλεσμα είναι ότι αρχίζει και γίνεται χειριστικός. Ή πιστεύει ότι οι άλλοι γίνονται χειριστικοί. Ή αρχίζει να πιστεύει σε θεωρίες συνομωσίας (ότι οι άλλοι τον δοκιμάζουν ή παίζουν με τις αντιδράσεις του, ενώ στην πραγματικότητα αυτό το κάνει αυτός).Έχοντας συνηθίσει τόσο πολύ στο «παιχνίδι», αδυνατεί να πιστέψει ότι κάποια πράγματα είναι σοβαρά. Είναι τόσο πολύ αλλοτριωμένος με τους ρόλους, που κάπου έχει χάσει τον πραγματικό του εαυτό ή φοβάται να τον δείξει. Προτιμά έτσι να ασχολείται με το τι κάνουν οι άλλοι, παρά με το τι κάνει αυτός. Γίνεται έτσι ένας απλός κουτσομπόλης.

ΚΑΡΚΙΝΟΣ

Στο ίδιο μοτίβο μπορούμε να εξετάσουμε και το ιδανικό του Καρκίνου. Το ιδανικό αυτό έχει να κάνει με την ανάγκη του Καρκίνου να φροντίζει και να τον φροντίζουν. Θέλει μία μεγάλη οικογένεια για τον εαυτό του, μία παράδοση και βαθιές ρίζες. Θέλει να έχει γύρω του ανθρώπους γύρω του που ζουν τη ζωή τους βασιζόμενοι σε αυτόν ή έχοντας τον ανάγκη. Νιώθει έτσι χρήσιμος και σημαντικός και ότι έχει μία σημαντική δύναμη στα χέρια του, που μπορεί να τη χρησιμοποιήσει για το καλό των ανθρώπων. Στην ουσία θα ήθελε να είναι μία μεγάλη μητέρα. Ο ίδιος άνθρωπος όμως αντιμετωπίζει ένα πολύ σημαντικό πρόβλημα όταν οι άλλοι δεν επιθυμούν να τους φροντίσει. Όταν θέλουν να στέκονται μόνοι τους στα πόδια τους και να είναι αυτόνομοι. Ή όταν θέλουν να κάνει ο ίδιος αυτό το πράγμα. Τότε ο Καρκίνος νιώθει στην πραγματικότητα ότι δεν τον θέλουν κι ότι δεν είναι χρήσιμος για κανένα. Αυτό είναι κάτι που δεν μπορεί να το διαχειριστεί, καθώς είναι συνηθισμένος να ζει τη ζωή του μέσα από τη ζωή των άλλων. Στην περίπτωση αυτή υιοθετεί το ρόλο του θύματος. Ισχυρίζεται ότι τον ξεγέλασαν και χρησιμοποίησαν την καλοσύνη του. Κατηγορεί τους ανθρώπους γύρω του ότι τον καταπιέζουν κι ότι θέλουν το κακό του. Ανασύρει τότε όσα απωθημένα είχε εναντίον τους όλο αυτό το διάστημα, που τα έκρυβε για να μη στενοχωρήσει τους άλλους. Γίνεται κακός και εκδικητικός και μάλιστα μεταφέρει τα παράπονα τους σε τρίτους, καθώς αδυνατεί να αντιπαρατεθεί ευθέως με αυτούς που τον στενοχώρησαν. Βγάζει έτσι τα προσωπικά του στη φόρα και δίνει ευθέως τροφή στα σχόλια του κόσμου. Γίνεται έτσι φορέας και δημοσιοποιητής σκανδάλων.

ΛΕΩΝ

Το ιδανικό του Λέοντα είναι να μετατρέπει τη ζωή του σε ένα δράμα. Μέσα από αυτό έχει τη δυνατότητα να αναδείξει την προσωπικότητα του και να δεχτεί στο τέλος το μεγάλο χειροκρότημα. Οι άλλοι άνθρωποι στη ζωή του είναι χρήσιμοι μόνο ως δεύτεροι ρόλοι με στόχο να αναδείξουν καλύτερα τον ίδιο και τη δική του ερμηνεία. Ως ένα σημείο τους ανέχεται στο χώρο το και τους στηρίζει, αλλά αν προσπαθήσουν να γίνουν εκείνοι οι πρωταγωνιστές τους επιτίθεται. Όλα αυτά γίνονται γιατί ο Λέων έχει ανάγκη από ανθρώπους γύρω του, που να κατανοούν την ανάγκη του για προβολή. Η προβολή είναι ο τρόπος ο δικός του να αποκτήσει μία αποδεκτή από τους άλλους ταυτότητα. Δοκιμάζοντας τους διάφορους ρόλους (όπως τα μικρά παιδιά υποδύονται τους υπερήρωες) μπορεί να βρει το ρόλο εκείνο που τον εκφράζει αλλά έχει και τη μεγαλύτερη αναγνώριση. Με μια πιο ώριμη προσέγγιση θα μπορούσαμε να αντιστοιχίσουμε το Λέοντα και στο μύθου του ιππότη σε αναζήτηση. Ο ιππότης αυτός αναζητά πάλι την ταυτότητα του, μακριά όμως από τη ματαιοδοξία της προβολής. Ο δικός του δρόμος είναι ο δρόμος της αναζήτησης και είναι δρόμος μοναχικός. Στην πορεία που έχει μπροστά του ξέρει ότι μοναδικός του αντίπαλος και εμπόδιο είναι ο εαυτός του. Η σκιά του Λέοντα έχει να κάνει με το ότι είναι ακατάδεχτος. Θεωρεί υποτιμητικό για τον εαυτό του να δεχτεί βοήθεια από τους άλλους, αντί να είναι αυτός που θα τους στηρίζει. Παρεξηγεί κατά κάποιο τρόπο την έννοια της αυτονομίας και τη μετατρέπει σε κόμπλεξ. Γίνεται έτσι ένας «κομπλεξικός βασιλιάς» που επιβάλλει στον διπλανό του να δεχτεί τη βοήθεια που του προσφέρει, απλά και μόνο για να νιώθει ότι βρίσκεται εκείνος σε ανώτερη θέση. Όταν βλέπει ότι κάποιος άλλος πάει να τον ξεπεράσει σε γενναιοδωρία, προσπαθεί να περάσει αυτός πρώτος με κάθε μέσο. Κι αν δεν τα καταφέρνει με το καλό, προσπαθεί να παραμερίσει τον άλλο ή να οικειοποιηθεί το έργο του. Υποστηρίξει ότι εκείνος είχε πρώτος την ιδέα ή ότι εκείνος πρώτος ξεκίνησε το έργο ή ότι το έκανε με καλύτερο τρόπο. Σε κάθε περίπτωση πάντως δεν μπορεί να ανεχτεί ότι θα έρχεται δεύτερος.

ΠΑΡΘΕΝΟΣ

Ο μύθος της Παρθένου έχει να κάνει με τη διατήρηση της ανεξαρτησίας. Σαν τις αρχαίες παρθένες θεές που ζούσαν μόνες τους στα δάση, σκοπός της ζωής της Παρθένου είναι να ζει τη ζωή της χωρίς να έχει ανάγκη κανέναν. Να στηρίζεται στα πόδια της και να πετυχαίνει μόνη της τους στόχους της. Να διαχειρίζεται με επιτυχία τις κρίσεις και να εξελίσσει τον εαυτό της. Αυτό σημαίνει ότι στις σχέσεις της η Παρθένος δεν αφήνεται ποτέ στο να εξαρτάται πραγματικά από τον άλλο. Αν το κάνει, σημαίνει ότι δεν είναι αυτάρκης, ότι κάποιος άλλος ξέρει περισσότερα για τη ζωή από αυτήν. Γι’ αυτό και προσπαθεί πάντα να δείχνει ότι έχει αυτή δίκιο και γνωρίζει πάντα καλύτερα πώς πρέπει να γίνονται τα πράγματα. Η σκιά της Παρθένου έχει να κάνει με την τάση της να τα ξέρει όλα. Έχει άποψη επί παντός επιστητού και μεταχειρίζεται την ικανότητα των επιχειρημάτων της για να αντικρούσει όποιον πιστεύει το αντίθετο. Θεωρεί τους άλλους αμόρφωτους και ανίδεους και χαίρεται κάθε φορά δεν μπορούν να την αντικρούσουν. Μετατρέπει τη δική της ανασφάλεια σε τάση επιβολής και γίνεται ένας κοινός «ξερόλας».

ΖΥΓΟΣ

Ο μύθος του Ζυγού έχει να κάνει περισσότερο με την εμφάνιση. Ο Ζυγός δίνει πολύ μεγάλη σημασία στην αισθητική και γι’ αυτό προσέχει διαρκώς πώς ντύνεται και πώς τοποθετείται σε σχέση με τους άλλους. Το ιδανικό του θα ήταν ένας άνθρωπος με στυλ, ένας αριστοκράτης της παλιάς εποχής ή ένας άνθρωπος της μόδας σήμερα. Στη συμπεριφορά του είναι πάντα τυπικός δε θέλει τσακώνεται και μιλά πάντα με ωραίους τρόπους στους άλλους. Του αρέσει να ζει σε ωραία διακοσμημένους χώρους, να εργάζεται σε γραφεία με υψηλό γούστο, να πηγαίνει στα καλύτερα εστιατόρια, να αγοράζει τα πιο σύγχρονα γκάτζετ. Βρίσκεται πάντα μέσα στις πιο μοδάτες παρέες και απολαμβάνει το στυλ και την ομορφιά σαν ένα αυτοσκοπό. Ως σκιά του Ζυγού θα μπορούσαμε να θεωρήσουμε τη Σκάρλετ Ο’ Χάρα στην ταινία Όσα παίρνει ο Άνεμος. Η Σκάρλετ έχει μεγαλώσει μέσα στο στυλ. Είναι καλομαθημένη, αλλά βαριέται. Προσπαθεί να τραβήξει την προσοχή με διάφορα μέσα. Αλλάζει τους εραστές της, προκαλεί αντιζηλίες και διασκεδάζει όταν βλέπει ανθρώπους σε δύσκολη θέση. Μέσα από την πρόκληση αισθάνεται ότι είναι αρεστή. Στο τέλος όμως καταλήγει πάντα δυστυχισμένη.

ΣΚΟΡΠΙΟΣ

Ο μύθος του Σκορπιού έχει να κάνει με τα μυστικά. Ο Σκορπιός νιώθει μεγάλη ικανοποίηση όταν ψάχνει και ανακαλύπτει μυστικά. Του αρέσει η ανατροπή που φέρνει στα πράγματα η αποκάλυψη τους. Του αρέσει επίσης να κάνει και σχέσεις καταστροφικές, επικίνδυνες και παράφορες. Η καταστροφή τον ελκύει κι ο κίνδυνος τον προκαλεί. Του αρέσει να τριγυρνάει στα νυκτερινά στέκια, να διατηρεί ένα μυστήριο στη συμπεριφορά του, να προκαλεί ερωτηματικά στους άλλους και να αντιμετωπίζει το άγνωστο. Υπ’ αυτή την έννοια θα μπορούσε κάλλιστα να κάνει μία ζωή κατασκόπου ή ιδιωτικού ερευνητή. Σαν ένα επιτυχημένο σύμβολο της Σκιάς του Σκορπιού θα μπορούσαμε να θεωρήσουμε τη μορφή της συγγραφέως Βιρτζίνιας Γουλφ. Η Βιρτζίνια είναι μία καταθλιπτική συγγραφέας, που, ενώ το αίμα της βράζει, αργοπεθαίνει σε ένα μικροαστικό γάμο. Η καταπίεση την οδηγεί στην αυτοκτονία, αφού όμως πρώτα έχει καταστρέψει και τους άλλους γύρω της. Υπονομεύει τον ανδρισμό του άντρα της και στρέφει τα παιδιά της εναντίον του. Στρέφει το κεντρί της απέναντι στους ίδιους τους αγαπημένους της και μετά αυτοκτονεί και η ίδια. Ο άντρας της προσπαθεί να την επαναφέρει στον ίσιο δρόμο με τη λογική, αλλά αποτυγχάνει πλήρως. Κι αυτό συμβαίνει γιατί ο Σκορπιός δεν ακολουθά καθόλου τη λογική. Κινείται με βάση τη δική του προκατάληψη. Πριν μιλήσουν οι άνθρωποι, ο Σκορπιός έχει βγάλει τα συμπεράσματα του. Είναι μάταιος κόπος να προσπαθήσει κανείς να αλλάξει τη γνώμη του. Κι αυτό συμβαίνει γιατί στην πραγματικότητα αυτές οι απόψεις του χρησιμεύουν μόνο ως αφορμές. Ως αφορμές για να εκδηλώσει ο ίδιος τα δικά του ασυγκράτητα συναισθήματα. Δεν έχει καμία σημασία αν οι άλλοι έχουν πράξει τα λάθη που τους κατηγορεί ότι έχουν κάνει. Σημασία έχει να το νομίζει ο ίδιος για να μπορέσει να εκτονώσει το δικό του εσωτερικό κόσμο.

ΤΟΞΟΤΗΣ

Ο μύθος του Τοξότη έχει να κάνει με την εκμετάλλευση των προκλήσεων. Η ιδανική ζωή για ένα Τοξότη θα ήταν μία ζωή μποέμ, που καθένας θα ζούσε την καθημερινότητα του με βάση το όσα πάνε και όσα έρθουν. Η ζωή είναι μία ευκαιρία για εμπειρίες κι ειδικά από αυτούς που δεν ανήκουν στο περιβάλλον μας, τους ξένους. Η κοινωνία απαιτεί μία κάποιου είδους ειρήνη και γι’ αυτό είναι καλό να είμαστε σωστοί κοινωνικά, αλλά στο πίσω μέρος του μυαλού μας υπάρχει πάντα η επιθυμία να αδράξουμε τις ευκαιρίες που μας προσφέρει. Για έρωτα, ταξίδια, γνώση. Ένα άλλο σύμβολο του Τοξότη θα μπορούσε να είναι κι ο Κένταυρος Χείρων. Ο Χείρων συμβολίζει τον Τοξότη, που έχει φτάσει σε πιο μεγάλη ηλικία και οι εμπειρίες που έχει αποκομίσει έχουν αλλάξει λίγο την προσέγγιση του απέναντι στη ζωή. Το σώμα του δεν του επιτρέπει πλέον να κυνηγάει τις ευκαιρίες όπως έκανε στα νιάτα του. Μπορεί όμως να διδάξει τους άλλους πώς να έχουν θετική στάση απέναντι στη ζωή και πώς να την αντιμετωπίζουν. Η σκιά του Τοξότη έχει να κάνει με την επιδίωξη κάποιου είδους συμβατικότητας σε κοινωνικό επίπεδο. Ενώ θεωρητικά αναζητεί τον προσωπικό του δρόμο της γνώσης, παραδόξως δε θέλει να χάσει και τα κεκτημένα κοινωνικά του δικαιώματα. Τηρεί έτσι κάποιες συμβατικές ισορροπίες με την καλή κοινωνία (αυτή που στις ιδιωτικές του στιγμές την κατηγορεί) για να μη χάσει την καταξίωση του. Αυτός που κατά τα άλλα είναι υπεράνω της ματαιοδοξίας, επιδιώκει να βρίσκεται στα φώτα της δημοσιότητας, όταν χρειάζεται και να κάνει πάντα τις σωστές παρέες. Θα μπορούσαμε να θεωρήσουμε τη σκιά του ως εκείνη του τυχοδιώκτη.

ΑΙΓΟΚΕΡΩΣ

Ο μύθος του Αιγόκερω έχει να κάνει με την οργάνωση. Σκοπός της ζωής του Αιγόκερω είναι να φέρει εις πέρας κάποιο μεγάλο έργο. Με την έννοια αυτή θα μπορούσαμε να τον θεωρήσουμε ως το μεγάλο αναμορφωτή. Είναι εκείνος που στηριζόμενος στον εαυτό του και τη θέληση του θα προσπαθήσει να φέρει εις πέρας το οργανωτικό του έργο. Αν και έχουμε συνηθίσει να θεωρούμε άλλα ζώδια ως αναμορφωτές, ο Αιγόκερως είναι ίσως ο μεγαλύτερος, γιατί δεν προσπαθεί να φέρει διάλυση στα υπάρχοντα, αλλά χτίσιμο στα καινούρια. Προσπαθεί να αλλάξει τον κόσμο χτίζοντας κι όχι καταστρέφοντας. Δημιουργεί κανόνες και πλαίσια και οργανώνει τους πάντες. Η σκιά του Αιγόκερω έχει να κάνει με το ότι για όλα τα παραπάνω δε ρωτάει τους άλλους. Πιστεύει ακράδαντα ότι γνωρίζει καλύτερα από αυτούς τι τους ταιριάζει και τις τους πρέπει. Έτσι τους αναγκάζει πολλές φορές με το ζόρι να κάνουν αυτό που θέλει, αδιαφορώντας για τα δικά τους αισθήματα. Κι όταν το ζόρι δεν πετυχαίνει χρησιμοποιεί επιχειρήματα, καλοσύνη, σοφιστείες. Ο σκοπός για τους Αιγόκερους αγιάζει τα μέσα. Θα λέγαμε τότε ότι ο Αιγόκερως μοιάζει με τους γνωστούς μεγαλοδικηγόρους, που, δραματοποιώντας τα γεγονότα, προσπαθούν να επιτύχουν την ετυμηγορία που είχαν πάντα στο νου. Και μεταχειρίζονται κάθε μέσο για να το πετύχουν.

ΥΔΡΟΧΟΟΣ

Ο μύθος του Υδροχόου έχει να κάνει με το χώρο της επιστήμης. Ο σωστός Υδροχόος ονειρεύεται πάντα να αποκαλύψει τη χαμένη γνώση με τη βοήθεια της οποίας η ανθρωπότητα θα λύσει όλα της τα προβλήματα. Θα μπορούσαμε να τον συμβολίσουμε με τον αφοσιωμένο επιστήμονα, που θυσιάζει ακόμα και την προσωπική του ζωή για να προχωρήσει το έργο του. Λειτουργεί για το καλό του κόσμου και στην υπηρεσία του, προσπαθώντας να λύσει τα προβλήματα της ανθρωπότητας. Η σκιά του Υδροχόου έχει να κάνει με την απόσταση θεωρίας και πράξης. Απέξω ο Υδροχόος δείχνει αφοσιωμένος στο έργο του, ιδεαλιστής και ανθρωπιστής. Στην πράξη όμως είναι ένας άνθρωπος που αμελεί την οικογένεια του, όντας όλη μέρα στη δουλειά, και επιλέγει συνειδητά να αγνοεί τους κινδύνους που μπορεί να έχει μία ανακάλυψη που θα βγει από κάποιο Κουτί της Πανδώρας. Στη θεωρία έχει προτάσεις για όλα τα θέματα της κοινωνίας και της πολιτικής, μεταξύ των δικών του ανθρώπων όμως προτιμά να γίνεται αυταρχικός, επιβάλλοντας τους τι πρέπει να πιστεύουν. Όλα αυτά τα κάνει, γιατί κατά βάθος η ενασχόληση του με την επιστήμη γίνεται για την ικανοποίηση των δικών του προσωπικών φιλοδοξιών κι όχι πραγματικά γιατί έχει στο νου του το ενδιαφέρον για τους άλλους. Ο ίδιος όμως αρνείται να αποδεχτεί αυτή την εγωιστική πλευρά του και προτιμά να δρα ερήμην της.

ΙΧΘΥΣ

Το ιδανικό του Ιχθύ έχει σχέση με τα όνειρα. Ο Ιχθύς αρέσκεται να πλάθει ουτοπίες στο νου του και να σχεδιάζει πώς θα ήταν να ζούσε σε μία ιδανική κοινωνία. Ιδανικά θα θεωρούσε τον εαυτό του ως το μεγάλο ιδεολόγο. Θα είχε ιδέες πρωτότυπες για να ζουν οι άνθρωποι μεταξύ τους, έτσι ώστε να υπάρχει ειρήνη και αγάπη. Σε μια ιδανική ζωή ο Ιχθύς δε θα ασχολιόταν με τις μικρότητες των ανθρώπων. Θα κρατούσε απόσταση από τους καυγάδες και δε θα κατανοούσε τη σπατάλη ενέργεια των άλλων σε τέτοιες συγκρούσεις. Η σκιά των Ιχθύων θα είχε να κάνει με την ευκαιριακή υποστήριξη της ιδεολογίας τους. Αν και δείχνουν ιδεολόγοι, οι Ιχθύς κλείνουν μέσα τους και μία τυχοδιωκτική πλευρά που δεν περιμένει κανείς από αυτούς. Ενώ δείχνουν ευαίσθητοι και άξιοι προστασίας, ξαφνικά παθιάζονται με αυτό που πιστεύουν και γίνονται φανατικοί υποστηρικτές κάποιου δόγματος. Κι όλα αυτά προσωρινά, μέχρι να ταυτιστούν με την επόμενη ιδεολογία. Γίνονται έτσι οι επαγγελματίες ιδεολόγοι, που ψάχνουν στην πραγματικότητα ευκαιρίες μέσα από την ιδεολογική τους συνάφεια να αποκατασταθούν κοινωνικά. Μία άλλη σκιά που περιέχουν μέσα τους οι Ιχθύς είναι η εικόνα του θύματος. Ο Ιχθύς είναι πάντα ο παρεξηγημένος ιδεολόγος, αυτός που υποχωρεί πάντα από αγάπη έναντι των άλλων και που στο τέλος γίνεται πάντα αυτός η θυσία. Μέσα από τη διαδικασία αυτή ο Ιχθύς γνωρίζει πάλι την ηθική αναγνώριση που του επιτρέπει να γίνει αποδεκτός από το περιβάλλον του. Είναι η σκιά του μάρτυρα που οδηγείται αργά αλλά σταθερά σε φαρισαϊκή συμπεριφορά. Στον αλτρουισμό για χάρη της αναγνώρισης. Ο ίδιος βέβαια δεν πρόκειται να το παραδεχτεί ποτέ αυτό και δεν το αναγνωρίζει.