Transpersonal Astrology – Πλανήτες και Συστήματα Αναφοράς
από το Β. Παπαδολιά
Στην προηγούμενη δημοσίευση μας είδαμε πώς ένας χάρτης μπορεί να ερμηνευτεί με βάση την οπτική γωνία των συστημάτων αναφοράς. Είδαμε στα παραδείγματα της Λαίδης Νταϊάνα και του Πρίγκιπα Κάρολου πώς μπορούμε τον ίδιο χάρη με τις ίδιες όψεις να τον ερμηνεύσουμε διαφορετικά, ανάλογα με το επίπεδο που επιλέγουμε ως πλαίσιο αναφοράς για την ερμηνεία μας.
Στη συνέχεια της μελέτης μας θα προσπαθήσουμε να δούμε γενικότερα πώς ερμηνεύουμε τους πλανήτες στα συστήματα αναφοράς συνοψίζοντας σε κάποια σημεία πράγματα που έχουμε ήδη πει ή επεκτείνοντας σε κάποιες άλλες περιπτώσεις. Θα πρέπει να επισημάνουμε ότι δεν έχουμε αναφερθεί ακόμα πάντως στο τέταρτο επίπεδο αναφοράς, γι ‘αυτό και οι ερμηνείες σε αυτή τη δημοσίευση θα περιοριστούν ως το τρίτο επίπεδο. Οι ερμηνείες των πλανητών για το τέταρτο επίπεδο θα περιγραφούν στην παρουσίαση του που θα γίνει σε επόμενη δημοσίευση.
Ξεκινώντας με το βιολογικό επίπεδο λοιπόν, ας θυμηθούμε ότι οι πλανήτες που θεωρήσαμε ως σημαντικούς σε αυτό το πλαίσιο αναφοράς ήταν οι επτά παραδοσιακοί πλανήτες, από τον Ήλιο και τη Σελήνη ως το Δία και τον Κρόνο. Από βιολογικής πλευράς ας θυμίσουμε ότι ο Ρουντίαρ πιστεύει ότι η βιολογική ενέργεια του Ήλιου (το ενεργειακό του σώμα ας πούμε) δε φτάνει στους εξωκρόνιους πλανήτες. Αναφέρει ως ένδειξη γι' αυτό ότι ο ηλιακός άνεμος έχει μετρηθεί από τους επιστήμονες ότι δεν ξεπερνά την τροχιά του Κρόνου.
Στο επίπεδο αυτό λοιπόν, ο Ήλιος εκφράζει έννοιες όπως ο βιολογικός πατέρας, η ανδρική γονιμότητα και η ζωτικότητα. Είναι ο αρχηγός της φυλής, ο γόνιμος αλλά και με αυτοπεποίθηση βασιλιάς, που προέρχεται συνήθως από τις τάξεις των πολεμιστών (Άρης).
Η Σελήνη εκφράζει τη βιολογική μητέρα, τη γυναικεία γονιμότητα και τους κύκλους της έμμηνου ρύσης. Εκφράζει τη δύναμη της τροφού, αλλά και την τροποποιητική δύναμη των υλικών (οι γυναίκες ήταν οι πρωτόγονες τεχνίτριες)
Ο Ερμής δεν είναι ιδιαίτερα σημαντικός σε αυτό το σύστημα, εκφράζοντας κυρίως πρωτόγονες συναλλαγές, ενώ η Αφροδίτη εκφράζει τη θηλυκότητα και τη σεξουαλική έλξη. Άρης και Αφροδίτη εκφράζουν τη νεότητα που από ανδρικής πλευράς είναι σε ένταση και από γυναικείας σε ναρκισσισμό.
Ο Δίας και ο Κρόνος εκφράζονται σε δευτερεύοντες ρόλους είτε ως μάγοι της φυλής ή σαν το συμβούλιο των γερόντων. Περιορίζουν τον αρχηγό, αλλά δεν τον επισκιάζουν.
Στο κοινωνικό επίπεδο οι σημασίες των πλανητών αλλάζουν ως εξής:
Ο Κρόνος μετατρέπεται στον απόλυτο άρχοντα του κόσμου. Είναι πατέρας, ο αρχηγός της οικογένειας, ο γέρος βασιλιάς (καθώς σημασία πλέον για τη διοίκηση έχει η σοφία και όχι η δύναμη), το κατεστημένο της διοίκησης. Δίας και Κρόνος (ιερατείο και διοίκηση) κυβερνούν χέρι - χέρι, ενώ ο ρόλος του Ήλιου βασιλιά συνήθως είναι δευτερεύων, καθώς αναδεικνύεται μέσα από τις τάξεις του συστήματος. Ο Άρης περιορίζεται στο δεύτερο ρόλο του στρατιώτη και οι ανταρσίες του καταπνίγονται χωρίς δισταγμό.
Η Σελήνη είναι το αντιστάθμισμα των απλών ανθρώπων στην εξουσία του κράτους. Είτε μέσα από μυστηριακές λατρείες, που συνήθως έχουν να κάνουν με τις γυναίκες που μπαίνουν σε δεύτερο πλάνο στην κοινωνική δράση, είτε μέσω της θρησκείας, η Σελήνη δημιουργεί τα «καταφύγια» των ανθρώπων για να προστατευτούν από την καταλυτική δύναμη του κράτους επάνω τους. Βρισκόμαστε την περίοδο που στα μεγάλα αυτοκρατορικά κράτη η κρατική δομή και οι μαζικές θρησκείες είναι αυτές που κυβερνούν συνήθως την πορεία τους.
Ειδικότερα για τον Ήλιο αξίζει να πούμε ότι αντί για την ατομική μας εικόνα ο Ήλιος συμβολίζει το «πρόσωπο». Ως «πρόσωπο» μπορούμε να φανταστούμε μία ελαστική μάσκα με διάφορες ιδιότητες που μας αποδίδουν οι γύρω μας ως δήθεν ταυτότητα (ο Γιώργος είναι καλό παιδί, είναι καλός μαθητής). Αυτή είναι η ταυτότητα που μας εντυπώνει η ανατροφή μας όμως κι όχι ο πραγματικός μας εαυτός. Παρόλα αυτά για πολλά χρόνια νομίζουμε ότι είναι ο εαυτός μας.
Ο Ερμής στο επίπεδο αυτό έχει να κάνει με το εμπόριο και τις συναλλαγές, τους γραφείς και τα πρώτα σπέρματα μελέτης της επιστήμης. Είναι καθαρά βοηθητικός όμως, υποστηρίζοντας τις λειτουργίες του Δία και του Κρόνου.
Οι εξωκρόνιοι πλανήτες στο επίπεδο αυτό λειτουργούν μόνο συλλογικά. Επηρεάζουν έννοιες όπως η παιδεία, η μόδα, η κοινή γνώμη. Δε λειτουργούν σε ατομικό επίπεδο.
Στο ατομικό επίπεδο οι σημασίες των πλανητών (σταχυολογώντας και πάλι) είναι οι εξής:
Ο Ήλιος δίνει την επιθυμία του ατόμου να ξεχωρίσει, να φτιάξει τη δική του ομάδα στην οποία θα είναι αρχηγός - βασιλιάς, το δικό του κόσμο. Το άτομο ψάχνεται ποιος είναι και προσπαθεί να ξεφύγει από τις ιδιότητες που του έχουν αποδώσει οι άλλοι.
Η Σελήνη δίνει τις επιθυμίες των άλλων, τον παράγοντα που ο Ήλιος προτιμά να αγνοεί επειδή δεν το καταλαβαίνει. Είναι το υποσυνείδητο και οι απωθήσεις. Η οικογένεια που πάει να «χειριστεί» συναισθηματικά την ανεξαρτησία του νέου παιδιού.
Ο Ερμής αλλάζει ρόλο και γίνεται βοηθητικός πλανήτης του Ήλιου και τον βοηθά στην έκφραση της ταυτότητας του. Για παράδειγμα του επιτρέπει να διαβάζει για να ανοίξει τους δικούς του ορίζοντες κι όχι για να εκτελέσει κάποια λειτουργία στα πλαίσια κάποιου καθήκοντος.
Ο Άρης μετατρέπεται σε κινητήρια δύναμη του αυτεξούσιου κι από κακεργέτης μετατρέπεται σε ευεργέτη, γιατί υποστηρίζει την επίτευξη της προσωπικής ανεξαρτησίας. Η περιορίζεται σε δεύτερο ρόλο καθώς δε λειτουργεί τόσο συνεκτικά, όσο ως μέσο για να εκφράσει το άτομο προσωπικό του σύστημα αξιών. Το σύστημα αξιών αυτό λειτουργεί επίσης επιβοηθητικά στην επίτευξη ανεξαρτησίας (έχει σημασία τι θεωρώ εγώ καλό και κακό πλέον κι όχι τι μου έχουν πει οι άλλοι).
Ο Δίας από δάσκαλο και τροφοδότη της γνώσης μετατρέπεται σε ατομική εύνοια και τύχη. Δείχνει τις ευκαιρίες προσωπικής διάκρισης, αλλά και το ατομικό κύρος και την αναγνώριση για τις προσωπικές επιτυχίες. Λειτουργεί ως ηθικό που διευκολύνει την ατομική εξέλιξη.
Ο Κρόνος είναι η εξωτερική όψη της ζωής που το άτομο πρέπει να αντιμετωπίσει. Είναι τα εμπόδια του περιβάλλοντος που πρέπει να υπερνικήσει. Εξαιτίας της σημασίας του αυτής ο Κρόνος θεωρείται εδώ κακεργέτης.
Οι εξωκρόνιοι πλανήτες δεν εκφράζονται ατομικά, αλλά κεντρίζουν την έκφραση του ατομικού Ήλιου. Τυχόν όψεις με τον Ήλιο τον χρωματίζουν με ιδιότητες των πλανητών, και τον παροτρύνουν να διεκδικήσει την ατομικότητα του μέσω αυτών των ιδιοτήτων.
Για παράδειγμα ο Ουρανός εκφράζει τον αντικομφορμισμό και την ανυπακοή, μέσα από τις οποίες πολλοί νέοι άνθρωποι προσπαθούν να επανακαθορίσουν τον εαυτό τους.
Ο Ποσειδώνας εκφράζει μία αίσθηση πιο εσωτερικής μοναδικότητας στα άτομα που είναι πιο εσωστρεφή και που ενώ εξωτερικά δείχνουν αλλοτριωμένα, εσωτερικά δημιουργούν ένα ονειρικό κόσμο, μέσα στον οποίο είναι όντως μοναδικά (αυτός ο κόσμος είναι δικός τους και τον κάνουν ότι θέλουν). Με τον Ποσειδώνα το άτομο τείνει να πιστεύει ότι έχει ειδικά χαρίσματα που το ξεχωρίζουν από τους άλλους.
Ο Πλούτωνας εκφράζει μία αίσθηση μοναδικότητας που προκύπτει από τη διαχείριση της δύναμης. Το άτομο θεωρεί ότι η κατάκτηση δύναμης είναι ο μόνος τρόπος να βγει από το σωρό και να ξεχωρίσει. Το ξεπέρασμα του Κρόνου εδώ γίνεται με την κατάργηση της ηθικής. Αυτό που έχει σημασία είναι η απόκτηση δύναμης κι όχι ο τρόπος που θα το καταφέρει κανείς αυτό. Οι ιδιότητες αυτές χρωματίζουν τον ατομικό Ήλιο και του προσδίδουν πλουτώνιες ιδιότητες.
Αυτές είναι συνοπτικά οι ερμηνείες των πλανητών στα τρία συστήματα αναφοράς που έχουμε εξετάσει ως τώρα. Σε επόμενη δημοσίευση θα εξετάσουμε και το τέταρτο επίπεδο αναφοράς και θα δούμε πώς αλλάζουν οι σημασίες των πλανητών και σε αυτό το επίπεδο.
Δείτε επίσης
Transpersonal Astrology - Συστήματα Αναφοράς
Transpersonal Astrology - Βιολογικό Επίπεδο
