Η ψυχική εξέλιξη-Ένας κόσμος σε σύγκρουση

Στις απαρχές της ψυχικής εξέλιξης είδαμε πως ο υπό διαμόρφωση ζωδιακός ήταν ουσιαστικά τετραμελής με τον Κριό, τον Ταύρο, τους Διδύμους και τον Σκορπιό να είναι οι βασικοί πόλοι ανάπτυξης.

Η διάκριση των αντιθέτων (φως-σκοτάδι, ουρανός-γη, αρσενικό-θηλυκό, εγώ-μη εγώ, καλό-κακό) έβαλε τέλος στην ευτυχισμένη περίοδο ασυνειδητότητας, η οποία με ψυχολογικούς όρους περιγράφεται ως «ουροβορική φάση» (από το φίδι που τρώει την ουρά του και συμβολίζει έναν αέναο κλειστό κύκλο αυτάρκειας και μακαριότητας).

Έτσι προέκυψαν τα πρώτα βιώματα του «πραγματικού» κόσμου, αυτού δηλαδή της προσπάθειας, των κόπων και (αναπόφευκτα) της δυστυχίας.

Και βέβαια όλες αυτές οι αντιθέσεις είχαν το αστρολογικό τους αντίστοιχο και καταγράφηκαν στον υπό διαμόρφωση ζωδιακό. Ο Κριός αποκτώντας τη συνείδηση του «εγώ» αντελήφθη αυτόματα και τους «άλλους» που εκπροσωπούνται από το Ζυγό.

Η «Μεγάλη Μητέρα» διαχωρίστηκε σε «καλή», εκείνη δηλαδή που φρόντιζε προστάτευε και τροφοδοτούσε τις ανάγκες των ανθρώπων και σε «κακή» η οποία αφάνιζε τους ίδιους και το βιος τους. Το «υδάτινο» στοιχείο έσπασε σε δύο κομμάτια: Τον Καρκίνο και το Σκορπιό.

Και αυτή η διαδικασία του «διαίρει και βασίλευε» που έχει τις ρίζες της στο ζώδιο των Διδύμων και όπως θα δούμε παρακάτω εδραιώθηκε με την ενεργοποίηση της Παρθένου, έγινε σταδιακά αναπόσπαστο τμήμα του μηχανισμού της αναπτυσσόμενης Συνείδησης.

Η μητέρα-Καρκίνος συνοδεύτηκε από τον πατέρα-Αιγόκερω και η μακρά πορεία προς την εγκαθίδρυση ενός «αρσενικού» Εγωικού κράτους ξεκίνησε.

Το σημαντικό είναι ότι η ενεργοποίηση του αρχέτυπου του Ζυγού έθεσε για πρώτη φορά το ζήτημα της αντιπαλότητας όχι μόνον ανάμεσα στον άνθρωπο και τη φύση αλλά και με τους όμοιους του. Το Εγώ είχε πλέον αντιπάλους στα μέτρα του και μπορούσε να ισχυροποιηθεί και να περιφρουρήσει τις ανάγκες του, μπαίνοντας πλέον σε μια μακρόχρονη φάση κεντροστρέφειας. Το Εγώ-Κριός πέρασε σε θέση μάχης.

Βέβαια, το «μέτωπο» ήταν ακόμη συγκεχυμένο, αφού οι κίνδυνοι από την διαλυτική (για τη Συνείδηση) δράση του Ασυνείδητου παρέμεναν ολοζώντανοι. Σε αυτή τη φάση ο Ζυγός-οι άλλοι-ταυτίζεται σε ένα μεγάλο βαθμό με το Σκορπιό, στον οποίο εδρεύουν όλες οι «σκοτεινές δυνάμεις» που για το Εγώ δεν είναι παρά η ...ταφόπλακα των προσπαθειών του. Και όση ...προπόνηση κι αν έκανε με τους ομοίους του, για να κερδίσει τη μάχη με το Σκορπιό χρειαζόταν ουσιαστικές ενισχύσεις.

Και από αυτήν την άποψη δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι στην αρχαιότητα για ένα μεγάλο διάστημα ο αστερισμός του Ζυγού δεν υπήρχε ως αυτόνομος αλλά ήταν μέρος του Σκορπιού (ονομαζόταν «Χηλαί Σκορπίου», δηλαδή οι δαγκάνες του Σκορπιού).