Προγνωστική αστρολογία
από την Κοραλλία Μόζορα
Η αστρολογία ξεκίνησε ως προγνωστική και κοσμική, αρχικά μέσα στις απέραντες και εύφορες πεδιάδες της αρχαίας Μεσοποταμίας, ενός χώρου κατάλληλου για να δημιουργήσει ο άνθρωπος τους πρώτους μόνιμους οικισμούς του και να αρχίσει να παράγει ο ίδιος την τροφή του. Μέσα στις αντίξοες εκείνες συνθήκες, ανακάλυψε πρώτα την σχέση της Σελήνης με διάφορα καιρικά φαινόμενα και την γεωργία. Συνεχίζοντας να παρατηρεί τον ουρανό, αναζητώντας βοήθεια, ανακάλυψε την σχέση των ουράνιων κινήσεων και φαινομένων με την ζωή στην γη.
Έτσι, ο άνθρωπος άρχισε να προβλέπει φυσικές καταστροφές, πολέμους, λεηλασίες και ό,τι άλλο τον απειλούσε. Η αστρολογία έγινε μια πυξίδα στο άγνωστο, ένα μέσο επιβίωσης και προστασίας, στην υπηρεσία του κράτους και του βασιλιά. Από τότε πέρασαν πολλοί αιώνες για να αναπτυχθεί η γενέθλια αστρολογία, βρίσκοντας γόνιμο έδαφος μέσα στην ανθρωποκεντρική φιλοσοφία των αρχαίων Ελλήνων.
Αυτή η αλλαγή από την σχέση του βασιλιά με την μάζα των εξαρτώμενων υπηκόων του σε κοινωνίες πιο ενεργών πολιτών που είχαν λόγο στην διαμόρφωση και τις αποφάσεις του κράτους τους που έγινε στην αρχαία Ελλάδα, βοήθησε στην ανάπτυξη της ατομικής αστρολογίας. Η φιλοσοφία της αστρολογίας και η κατεύθυνση στην οποία στρέφεται κάθε φορά έχει πάντα μια άρρηκτη σχέση με τις κοινωνικές αντιλήψεις και το πολιτιστικό περιβάλλον στο οποίο ασκείται.
Επειδή όμως από τους αρχαίους χρόνους μέχρι και τον Μεσαίωνα, ο άνθρωπος πίστευε σ’ ένα μηχανιστικό σύμπαν όπου όλα εξαρτιόνται από την άγνωστη θέληση ενός ή περισσότερων θεών ή δυνάμεων, πίστευε στην μοίρα και το πεπρωμένο. Πίστευε ότι η ζωή είναι μια σειρά από εξωτερικά γεγονότα πάνω στα οποία ο άνθρωπος δεν έχει καμιά δύναμη ή έλεγχο. Έτσι, η πρόγνωση εξακολουθούσε να είναι το κύριο ζητούμενο της αστρολογίας.
Στον 20ο αιώνα, η ανάπτυξη της επιστήμης και ιδιαίτερα η εμφάνιση της ψυχολογίας άλλαξε οριστικά τον τρόπο που ο άνθρωπος βλέπει τον εαυτό του και τον κόσμο. Η ψυχολογία ανακάλυψε άγνωστες και αχαρτογράφητες πτυχές της ανθρώπινης ύπαρξης που ονομάστηκαν «υποσυνείδητο», «ασυνείδητο», «συλλογικό ασυνείδητο». Με δυο λόγια, η ψυχολογία ανακάλυψε ότι μέσα σε κάθε άνθρωπο υπάρχει ένας εσωτερικός κόσμος που αναπτύσσεται έξω από τα όρια της γνώσης και της συνείδησής του και που καθορίζει σε μεγάλο βαθμό τα κίνητρα των πράξεων του και τις επιλογές του στην ζωή.
Έτσι τώρα το κέντρο βάρους μετατοπίζεται από έξω προς τα μέσα και η ευθύνη περνά από την μοίρα στον ίδιο τον άνθρωπο. Έννοιες όπως η αυτογνωσία, η προσωπική ανάπτυξη και η ελεύθερη βούληση αποκτούν άλλο νόημα και δυναμική. Η ζωή δεν είναι πια μια σειρά από ασύνδετα και συχνά παράλογα γεγονότα αλλά όλα αποκτούν σύνδεση και νόημα αφού αποτελούν προβολές του εσωτερικού μας κόσμου πάνω στην εξωτερική πραγματικότητα. Κι όσο περισσότερο γνωρίζουμε τον εαυτό μας και διευρύνουμε την συνειδητότητά μας τόσο μεγαλύτερο έλεγχο και ευθύνη αποκτούμε πάνω στην ζωή μας.
Όπως είναι φυσικό, αυτή η νέα θεώρηση του ανθρώπου επηρέασε καταλυτικά και την αστρολογία. Η σύγχρονη αστρολογία, προχωρώντας παράλληλα με την ψυχολογία, μετατρέπεται σ’ ένα εργαλείο αυτογνωσίας και προσωπικής ανάπτυξης. Το ενδιαφέρον της τώρα μετατοπίζεται από την πρόγνωση στην βαθύτερη κατανόηση του γενέθλιου χάρτη, των εσωτερικών του τάσεων και της δυναμικής του.
Μάλιστα αυτή η στροφή της σύγχρονης αστρολογίας δημιούργησε μια αμηχανία και ένα σκεπτικισμό απέναντι στην πρόγνωση. Από την μια κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει την ικανότητα της αστρολογίας να προβλέπει και από την άλλη αφού μπορεί να προβλέπει πώς υπάρχει ελεύθερη βούληση; Σ’ αυτή την αντίφαση ανάμεσα στο προδιαγραμμένο μέλλον και την ελεύθερη βούληση προστέθηκαν και άλλοι προβληματισμοί σύγχρονων αστρολόγων, όπως ότι η πρόγνωση γεγονότων δεν βοηθά στην προσωπική ανάπτυξη του ατόμου γιατί απλώς εκτονώνει το άγχος του για το μέλλον ή ότι η πρόγνωση δημιουργεί μια ψυχολογική εξάρτηση του ατόμου από τον αστρολόγο που εμποδίζει την χειραφέτησή του.
Κατά την γνώμη μου, δεν υπάρχει καμμιά αντίφαση. Αφού η αστρολογία δέχεται ότι υπάρχει άρρηκτη σχέση ανάμεσα στο μέσα και στο έξω τότε αυτή η σχέση είναι λογικά αμφίδρομη. Με άλλα λόγια, αφού γνωρίζοντας τι συμβαίνει μέσα μας μπορούμε να κατανοήσουμε καλύτερα τις εμπειρίες της ζωής μας τότε, και αντίστροφα, κατανοώντας βαθύτερα τις εμπειρίες μας μπορούμε να γνωρίσουμε καλύτερα τι συμβαίνει μέσα μας. Κι αυτή ακριβώς η συνειδητοποίηση της σχέσης του μέσα με το έξω είναι που οδηγεί τελικά στην αυτογνωσία.
Στην πραγματικότητα, αυτό που κάνει η προγνωστική αστρολογία είναι να διαπιστώνει ποιες γενέθλιες τάσεις ενεργοποιούνται σε κάθε περίοδο στην ζωή ενός ατόμου προκαλώντας συγκεκριμένες εμπειρίες στην ζωή του. Βλέποντας την φύση των τάσεων που ενεργοποιούνται στον εσωτερικό κόσμο ενός ατόμου μπορούμε να εκτιμήσουμε τι είδους εμπειρίες θα φέρουν αυτές οι τάσεις στην ζωή του. Η θεώρηση αυτή δεν καταστρατηγεί την ελεύθερη βούληση αλλά αντίθετα την ενισχύει.
Αποτέλεσμα αυτού του σκεπτικισμού ήταν να περιέλθουν οι τεχνικές της πρόγνωσης σε ανυποληψία, να παραμεληθούν και να «παρακμάσουν». Σήμερα επικρατεί μεγάλη άγνοια και σύγχυση γύρω από τις τεχνικές πρόγνωσης, τον τρόπο που καταστρώνονται και τον τρόπο που χρησιμοποιούνται.
Οι τεχνικές που έχουν αναπτυχθεί και δοκιμαστεί περισσότερο και που έχουν χρησιμοποιηθεί περισσότερο απ’ όλες είναι το ηλιακό τόξο, οι δευτερεύουσες κατευθύνσεις (ή πρόοδοι) και η ηλιακή επιστροφή. Σ’ αυτές τις τρεις τεχνικές δεν τίθεται θέμα προτίμησης ή προσωπικής επιλογής του αστρολόγου αλλά πρέπει να χρησιμοποιούνται και οι τρεις παράλληλα, συνδυασμένα και συμπληρωματικά για να έχουμε μια καθαρή και με νόημα εικόνα μιας συγκεκριμένης περιόδου. Αν αυτές οι τεχνικές χρησιμοποιηθούν μεμονωμένα υπάρχει σοβαρό ενδεχόμενο η εικόνα που θα πάρουμε να είναι παραπλανητική. Οι διελεύσεις των πλανητών πρέπει επίσης να χρησιμοποιούνται συνδυασμένα μ’ αυτές τις τεχνικές.
Το πρόβλημα μ’ αυτές τις τεχνικές είναι ότι απαιτούν και οι τρεις πολύ μεγάλη ακρίβεια ώρα γέννησης (αφού οι ακμές δίνουν εξίσου γεγονότα με τους πλανήτες), πράγμα που συνήθως δεν υπάρχει. Όταν αυτές οι τεχνικές δεν μας δίνουν με ακρίβεια την εικόνα της χρονιάς είναι το σύμπτωμα που μας δείχνει ότι η ώρα γέννησης δεν είναι ακριβής. Όμως αυτές οι τεχνικές, χρησιμοποιημένες συνδυασμένα, από την μια μειώνουν τα περιθώρια λάθους και από την άλλη μας βοηθούν να εντοπίσουμε με ακρίβεια την ώρα γέννησης.
Ένα δεύτερο στοιχείο που πρέπει να έχουμε υπόψη μας είναι ότι και οι τρεις αυτές τεχνικές δημιουργήθηκαν και εξελίχθηκαν πάνω στο σύστημα οικοθεσίας του Placidus και δεν λειτουργούν με την ίδια ακρίβεια στα άλλα συστήματα οικοθεσίας.
Το ηλιακό τόξο μας δείχνει μόνο τις κύριες τάσεις και επομένως τα κύρια και πιο σημαντικά γεγονότα της χρονιάς. Μια χρονιά χωρίς όψεις στο τόξο είναι μια χρονιά χωρίς σημαντικά γεγονότα. Η δυσκολία είναι ότι ένα γεγονός μπορεί να προκληθεί από όψη πλανήτη με ακμή και αυτό να μην φαίνεται επειδή η ώρα γέννησης δεν είναι ακριβής. Αυτό ακριβώς όμως μας βοηθά εκ των υστέρων στην διόρθωση της ώρας. Για να φέρουμε ένα χάρτη στο σημείο να λειτουργεί με ακρίβεια πρέπει να τον παρακολουθούμε για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα.
Αν έχουμε, για παράδειγμα, στο ηλιακό τόξο μια σύνοδο Αφροδίτης/Ήλιου τότε το άτομο εκείνη την περίοδο θα νιώσει μεγαλύτερη ανάγκη να στραφεί στους άλλους, να αναζητήσει συντροφικότητα, αμοιβαιότητα, να μοιραστεί πράγματα με κάποιον άλλο. Γι’ αυτό μπορεί να στραφεί σε μια συνεργασία, να ξεκινήσει μια σοβαρή σχέση ή να αποφασίσει ένα γάμο. Ακόμα, μπορεί να θελήσει να λύσει διαφορές με άλλους, όπως σε μια δίκη ή να στρέψει το ενδιαφέρον του σε οικονομικά θέματα ώστε να κάνει την ζωή του πιο άνετη. Αυτή η τάση θα είναι κυρίαρχη μέσα στην χρονιά γι’ αυτό και θα εκδηλωθεί με σημαντικά γεγονότα. Σε ποιο ακριβώς τομέα όμως το άτομο θα στρέψει το ενδιαφέρον του θα μας το διευκρινήσουν τα άλλα δυο συστήματα. Αν, για παράδειγμα, στην ηλιακή επιστροφή της ίδιας χρονιάς η έμφαση δεν είναι στο 7ο σπίτι αλλά στο 2ο, τότε συμπεραίνουμε ότι η τάση αυτή του τόξου θα εκδηλωθεί περισσότερο σε οικονομικά θέματα. Αν η έμφαση είναι στα επαγγελματικά θέματα θα θεωρήσουμε πιο πιθανή μια συνεργασία κ.λπ.
Οι δευτερεύουσες κατευθύνσεις μας δείχνουν σημαντικές και δευτερεύουσες τάσεις της χρονιάς. Ο ίδιος ο χάρτης όμως από μόνος του δεν μπορεί να διευκρινήσει ποιες όψεις θα είναι οι σημαντικές και ποιες οι δευτερεύουσες. Αυτό θα μας το δείξει η σύγκριση του προοδευτικού χάρτη με τον χάρτη του ηλιακού τόξου. Οι τάσεις του προοδευτικού χάρτη που επαναλαμβάνουν τις τάσεις του ηλιακού τόξου θα αποτελούν τις κύριες τάσεις και επομένως θα εκδηλωθούν με σημαντικά γεγονότα. Οι υπόλοιπες τάσεις θα είναι δευτερεύουσες και θα εκδηλωθούν με γεγονότα που δεν θα είναι εξίσου σημαντικά.
Η κίνηση της προοδευτικής Σελήνης είναι σημαντική γιατί μπορεί να μας βοηθήσει να εντοπίσουμε χρονικά την εκδήλωση των τάσεων αυτών. Επίσης, η Σελήνη διανύοντας τα ζώδια και τους οίκους ενός προοδευτικού χάρτη στρέφει το ενδιαφέρον μας σ’ εκείνα τα θέματα. Γενικά, δείχνει τις πιο ψυχολογικές και υποσυνείδητες τάσεις μιας χρονικής περιόδου, που μπορούν να περάσουν όμως σχεδόν απαρατήρητες. Αν θα εκδηλωθούν περισσότερο ή λιγότερο και πάλι θα μας το δείξει η σύγκριση με τα άλλα δυο συστήματα.
Η ηλιακή επιστροφή δείχνει όλο το χρώμα και την εικόνα μιας χρονιάς, τις κύριες τάσεις μας, τις δευτερεύουσες, την καθημερινότητά μας και τον κύκλο των ψυχολογικών μας διαθέσεων μέσα στην χρονιά που διαρκεί. Και πάλι όμως, δεν μπορεί από μόνος του ο χάρτης να μας διευκρινήσει τι θα είναι σημαντικό, δευτερεύων ή αν μια τάση θα χαθεί μέσα στην καθημερινότητα μας. Ούτε μπορεί να μας δείξει αν μια δυσαρμονική όψη στο 6ο σπίτι μας θα εκδηλωθεί με προβλήματα στην δουλειά ή στην υγεία μας παρά μόνο εξετάζοντας όλες τις τάσεις και στα τρία συστήματα.
Αν έχουμε, για παράδειγμα την σύνοδο Αφροδίτης/Ήλιου στο τόξο που αναφέραμε πριν και ένα Δία στον 5ο οίκο της ηλιακής επιστροφής (ιδιαίτερα με ευνοϊκές όψεις) θα μπορούσαμε να περιμένουμε την αρχή μιας καινούριας σχέσης. Αν δεν υπάρχουν τέτοιες τάσεις στο τόξο και τις προόδους, ένας Δίας στον 5ο οίκο της ηλιακής επιστροφής μπορεί να δείξει απλώς μεγαλύτερη ανάγκη για ψυχαγωγία, νέα ενδιαφέροντα κ.λπ.
Η γενική αρχή είναι πως ό,τι επαναλαμβάνεται ως τάση και στα τρία συστήματα είναι τα κυρίαρχα θέματα της χρονιάς, ό,τι επαναλαμβάνεται μόνο στα προοδευτικά και στην ηλιακή επιστροφή είναι τα δευτερεύοντα θέματα κι ό,τι υπάρχει μόνο στην ηλιακή επιστροφή είναι τα πιο καθημερινά θέματα της χρονιάς. Και φυσικά πρέπει πάντα να έχουμε υπόψη μας ότι όλες οι τάσεις και τα γεγονότα που δείχνουν τα προγνωστικά συστήματα βιώνονται από κάθε άτομο με τον τρόπο που υποδεικνύει ο δικός του χάρτης.
Με την προγνωστική αστρολογία, παρακολουθώντας τις υποσυνείδητες τάσεις μας που ενεργοποιούνται και εκδηλώνονται σε κάθε περίοδο της ζωής μας μπορούμε να βλέπουμε το νόημα στην πορεία μας και να κατανοούμε καλύτερα τον λόγο που βιώνουμε συγκεκριμένες εμπειρίες και από την φύση των πλανητών και των όψεων που τις υποδεικνύουν να επιλέγουμε τον καλύτερο τρόπο να τις διαχειριστούμε. Γιατί ο δρόμος προς την αυτογνωσία δεν είναι ούτε ακαδημαϊκός ούτε θεωρητικός αλλά έχει πάντα ως μέτρο και κριτήριο της ανάπτυξης μας τις εμπειρίες μας και τον τρόπο που τις βιώνουμε.