Ανιχνεύοντας τις πλανητικές επιστροφές-Τα μηνύματα του Χείρωνα
από τον Βασίλη Παπαδολιά
Συνεχίζοντας τη μελέτη του Χείρωνα θα αναφερθούμε σήμερα στη λειτουργία του Χείρωνα κατά τη διάρκεια της ζωής μας καθώς πραγματοποιεί όψεις με τη γενέθλια θέση του. Θα αναφερθούμε δηλαδή στις λεγόμενες επιστροφές.
Αν και σαν επιστροφές έχουμε συνηθίσει να θεωρούμε τους πλήρεις κύκλους, είθισται να εντάσσουμε σε αυτές και ενδιάμεσες όψεις όπως η αντίθεση του Ουρανού ή το τετράγωνο του Πλούτωνα. Με την έννοια αυτή οι επιστροφές περιλαμβάνουν γενικότερες της όψεις ενός πλανήτης από διέλευση σε σχέση με τη γενέθλια θέση του.
Σε σύγκριση με τους άλλους πλανήτες που μελετάμε τις επιστροφές τους (Κρόνος, Ουρανός, Πλούτωνας) ο Χείρωνας έχει την ιδιαιτερότητα ότι λόγω της μη κανονικής τροχιάς του κάνει όψεις με τη γενέθλια θέση του σε διαφορετικές ηλικίες από γενιά σε γενιά. Για το λόγο αυτό οι αστρολόγοι του New Age θεωρούν ότι είναι εν μέρει υπεύθυνος για το λεγόμενο χάσμα των γενεών, για το γεγονός δηλαδή ότι η γενικά των πατεράδων δεν μπορεί να κατανοήσει εύκολα τη γενιά των παιδιών.
Αντίθετα η χρονική διάρκεια επιστροφής του Χείρωνα (περίπου 50 έτη) παραπέμπει σε παρόμοιες εμπειρίες μεταξύ παππούδων και παιδιών. Έτσι παρατηρείται μία περίεργη συγγένεια απόψεων και κατανόηση της ζωής μεταξύ γενιών που έχουν μεταξύ τους μία γενιά διαφορά. Αν η γενιά των παππούδων ωρίμασε νωρίς (είχε τα πρώτα εξάγωνα και τετράγωνα Χείρωνα στην εφηβεία), παρομοίως και η τρέχουσα γενιά, ενώ η ενδιάμεση που είχε τις συγκεκριμένες όψεις μετά τα 20 ίσως ήταν πιο καλομαθημένη.
Ένα άτομο με Χείρωνα στον Κριό για παράδειγμα (γέννηση περίπου μεταξύ ’69 και ’77) βίωσε το πρώτο τετράγωνο του Χείρωνα στην ηλικία των 20 χρονών. Ενώ ένα άτομο με Χείρωνα στο Ζυγό (’96, ’97) στα έξι του χρόνια έχει ήδη βιώσει το πρώτο τετράγωνο. Έτσι φόβοι για το θάνατο, για την απώλεια της ζωής, για τη μοναξιά και άλλα υπαρξιακά ζητήματα εμφανίζονται πρόωρα στη ζωή του παιδιού και ταράζουν τον ψυχισμό του. Στην περίπτωση αυτή χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή, καθώς μη έχοντας βιώσει ακόμη το πρώτο τετράγωνο του Κρόνου τα παιδιά αυτής της ηλικίας δεν μπορούν καν να διαχειριστούν το τετράγωνο του Χείρωνα.
Κατά τους αστρολόγους που ασχολούνται με τη λεγόμενη «θεραπευτική» αστρολογία, ο Χείρωνας λειτουργεί περισσότερο εποικοδομητικά σε θέση εξαγώνου. Είναι βιωματικός πλανήτης κι έτσι αυτό που ζητά είναι πρακτική δημιουργικότητα κι όχι τη νοητική συγγένεια του τριγώνου. Από την προσωπική μας παρατήρηση μπορούμε να εξετάσουμε τι συνέβη στη ζωή μας όταν συνέβη το πρώτο εξάγωνο του Χείρωνα. Πολύ συνήθης είναι η ενασχόληση με υπαρξιακά ερωτήματα σε αυτή την ηλικία και η αναζήτηση κάποιου είδους θεραπευτικής προσέγγισης, είτε λέγεται θρησκεία, είτε αστρολογία, είτε εναλλακτικές μέθοδοι θεραπείας. Το ζήτημα που αντιμετωπίζεται σε αυτή την ηλικία είναι το γιατί και η προσπάθεια μας είναι να βρούμε ένα δρόμο που να εξηγεί αυτό το γιατί και να θεραπεύει τους φόβους και τις αγωνίες μας.
Το εξάγωνο αυτό είναι πολύ σημαντικό γιατί μας επιτρέπει να βρούμε ένα δρόμο που να μας δημιουργεί ασφάλεια και να τον ακολουθήσουμε στη συνέχεια. Αυτό που παρατηρείται πάντως είναι ότι πολλές φορές κάνουμε μία πρώτη προσέγγιση σε νεαρή ηλικία (το πρώτο εξάγωνο), αφήνουμε στη συνέχεια την προσέγγιση στην άκρη και επανερχόμαστε μετά από πολλά χρόνια (στο τελευταίο εξάγωνο) για να ξαναπιάσουμε πράγματα που είχαμε αφήσει στην άκρη.
Τα τετράγωνα του Χείρωνα αντίθετα είναι πιο δύσκολα στη διαχείριση. Στο πρώτο τετράγωνο έχουμε συνήθως τις πρώτες αδέξιες προσπάθειες σχέσεων ή επικοινωνίας, μία αμηχανία στην προσέγγιση των άλλων, μία αίσθηση αποτυχίας στη δουλειά. Αν έχουμε βάσεις από προηγούμενα τετράγωνα ή αντιθέσεις του Κρόνου ξεπερνάμε πιο εύκολα αυτές τις αδυναμίες, αν όμως μας συμβούν σε μικρή ηλικία, είναι δυνατό να μας σημαδέψουν για μεγάλο χρονικό διάστημα στη ζωή.
Στα τετράγωνα του Χείρωνα συναντάμε συνήθως και τους εφήβους που αισθάνονται ότι δεν ανήκουν στο περιβάλλον που μεγάλωσαν. Που θέλουν να φύγουν και να πάνε αλλού. Που προσπαθούν να βρουν διεξόδους διαφυγής σε δρόμους μη συμβατικούς, όπως τα ναρκωτικά ή η βία. Η αίσθηση «κανείς δε με καταλαβαίνει» είναι ένα χειρώνειο αίσθημα και μία αίσθηση ότι είμαστε ξεκρέμαστοι και δεν ανήκουμε πουθενά.
Από την άλλη οι εμπειρίες αυτές μας μένουν ως μάθημα στη ζωή και μαθαίνουμε να κατανοούμε καλύτερα και τους άλλους όταν τους βλέπουμε κι αυτούς πληγωμένους. Έτσι οι εμπειρίες αυτές μας δίνουν συναισθηματική ωριμότητα και συναισθηματική νοημοσύνη.
Ιδιαίτερα σημαντική θεωρείται η ηλικία πλήρους επιστροφής του Χείρωνα, που είναι περίπου τα πενήντα μας χρόνια. Τότε σύμφωνα με την τρέχουσα άποψη είναι που θεωρείται κανείς στο απόγειο της εμπειρίας του από τη ζωή και εργασιακά και προσωπικά. Είναι η ηλικία του δασκάλου πατέρα ή του δασκάλου εργοδότη. Ο άνθρωπος στα πενήντα του θεωρείται πλέον ώριμος συναισθηματικά και με εμπειρία για κάθε τι που μπορεί να προκύψει στη ζωή και να χρειάζεται διαχείριση. Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της χειρώνειας ωριμότητας είναι ο τρόπος. Ο τρόπος που λέμε μία κουβέντα, ο τρόπος που πειθαρχούμε τα παιδιά, ο τρόπος που κάνουμε μία παρατήρηση, ο τρόπος που καθοδηγούμε. Ο Χείρωνας είναι αυτός που μας μαθαίνει να λέμε κάτι με τέτοιο τρόπο που να μην πληγώνει τους άλλους και να συμμερίζεται τις δικές τους προσωπικές συναισθηματικές ανάγκες αλλά και να κατανοεί και να «αγαπά» τις δικές τους ελλείψεις.
Δεν είναι τυχαίο ότι αναγνωρίζουμε την ηλικία των πενήντα ως την ηλικία που συνήθως αναγνωρίζουμε όλοι σε κάποιον την ικανότητα να διδάξει. Είναι η ηλικία που οι μανάδες δείχνουν στις κόρες τους πώς να αναθρέψουν τα παιδιά τους και οι επαγγελματίες managers εκπαιδεύουν τους διαδόχους τους. Είναι η ηλικία του μέγιστου αποτελέσματος με τη λιγότερη προσπάθεια και τη μεγαλύτερη προσοχή, η ηλικία που λέγεται ότι κανείς έχει τη μεγαλύτερη οικονομική άνεση από όση θα αποκτήσει ποτέ στη ζωή του και τις λιγότερες ανησυχίες. Η ηλικία που απολαμβάνει τους κόπους που έκανε στη ζωή του και αναρωτιέται για τα υπαρξιακά του ζητήματα ενώ προγραμματίζει το πώς και εκπαιδεύσει τους διαδόχους του. Η ηλικία αυτή που κοιτάζουμε προς τα πίσω και αναγνωρίζουμε τα λάθη μας και αναλογιζόμαστε καταστάσεις, που αν ήμασταν νέοι, σίγουρα θα θέλαμε να τις κάνουμε αλλιώς.
Η εξέταση των όψεων του Χείρωνα από διέλευση σε σχέση με το γενέθλιο χάρτη μας μπορεί να είναι ένα προσωπικό μάθημα ζωής για τον καθένα μας και μία ενδοσκόπηση που θα οδηγήσει σε μεγαλύτερη κατανόηση του ίδιου μας του εαυτού και πιο ειλικρινή επικοινωνία με τους άλλους.
Σε επόμενα άρθρα θα προσπαθήσουμε να προσεγγίσουμε τη σημασία του Χείρωνα στα ζώδια και τους οίκους για να βοηθήσουμε σε αυτή την προσέγγιση της αυτογνωσίας.
