Ο Κρόνος σου δείχνει την δύναμή του συνθλίβοντας τα όνειρά σου, στο όνομα του ρεαλισμού. Καθήκοντα, υποχρεώσεις και ανυπέρβλητα εμπόδια στροβιλίζονται γύρω σου, κόβοντας την θέα προς το αύριο.
Τετράγωνο με την Αφροδίτη, τετράγωνο με τον Άρη…
Να πως η ευτυχία και τα θέλω σου μπαίνουν στην κλίνη του Προκρούστη.
Ανασφάλειες, ενοχές, απογοητεύσεις κι απαγορεύσεις ταπεινώνουν το εγώ σου.
Λες όμως, θα το αντέξω κι αυτό. Εξ άλλου, έμαθες πια το χούι του μπάρμπα Κρόνου, όταν φορά την στολή του βασανιστή σου. Σε ξεζουμίζει, σε κονταίνει αλλά ποτέ δεν σε εξοντώνει. Σε κολλάει στον τοίχο, μα σε χρειάζεται για να δίνεις το ζωντανό παράδειγμα σε όσους αμφισβητούν την εξουσία του.
Λες λοιπόν: «Υπομονή! Κρόνος είναι θα περάσει!».
Μα αυτήν την φορά τα πράγματα δεν είναι μόνον όπως φαίνονται. Πίσω από τον βλοσυρό Τιτάνα στέκει καμουφλαρισμένος ο αστρικός Πλούτωνας. Κι αυτό είναι το μυστικό που θα έπρεπε να γνωρίζεις για να προετοιμαστείς σωστά.
Γιατί η μαγική σου σφαίρα, που μέσα της αντικρίζεις τα μελλούμενα, θα γίνει από γκρίζα, μαύρη.
**Απόκτησε τώρα το βιβλίο του Γιάννη Ριζόπουλου «Το σταυροδρόμι της Αστρολογίας»**
Βρωμιά παντού. Βρώμικοι άνθρωποι, βρώμικα υλικά, βρώμικες σκέψεις. Να τι θα συναντήσεις αυτές τις ημέρες και φαίνεται πως ήρθε η ώρα να ασκήσεις την νοικοκυροσύνη σου.
Ο Πλούτωνας σου γνέφει για να ξεσκεπάσεις την βρωμιά, να την καθαρίσεις και να γίνουν όλα όπως τα θέλεις, λαμπερά και άσπιλα.
Όμως εκτός από το «λευκότερο λευκό» του μαρμάρου, που τόσο σε συναρπάζει, υπάρχει και η καθαρότητα της ψυχής σου, που πρέπει να φροντίσεις.
Γιατί, φόβοι, εμμονές και πρωτόγονα ένστικτα, εφιάλτες και οντότητες του σκότους αναδύονται ενώπιόν σου, αποζητώντας την κάθαρσή τους.
Κι όπως η λάτρα κάνει το σπίτι σου σαν καινούριο, έτσι κι ο εαυτός σου θα ανυψωθεί, απαλλαγμένος από βάρη κι ελεύθερος να πετάξει προς την ελευθερία.
Καθάρισε λοιπόν, γνωρίζοντας ότι από τα σκουπίδια σου θα καταλάβεις το ποιόν σου. Καν’ το σαν ένας παθιασμένος εραστής, που βαδίζει στο κατώφλι της συνείδησής του, βυθίζεται στο είναι του κι ανακαλύπτει τα μυστήριά του. Βούτηξε για να πετάξεις, πέθανε για να ζήσεις, αυτό είναι το μήνυμα του Πλούτωνα.
Βίωσέ το σαν μια κορυφαία σεξουαλική πράξη, που η ηφαιστειακή της φύση βγάζει στην επιφάνεια όλα τα πλούτη, μα κι όλες τις βρωμιές του κόσμου σου.
Πρόσεξε όμως γιατί μπορεί να σαστίσεις και να κοκαλώσεις μπροστά σε αυτό που θα δεις…
Μπορεί η αθωότητά σου να γκρεμιστεί σαν χάρτινος πύργος. Μπορεί να νοιώσεις ότι η ζωή είναι σαν μια βιβλική πόρνη βουτηγμένη στην αμαρτία και να σε πιάσει η λύσσα να ξεριζώσεις το «κακό» κι ας χάσεις κι εσύ κάποια κομμάτια σου.
Μπορεί να νοιώσεις ότι το «κακό» -όπως κι αν το λογίζεσαι- σε πολιορκεί και δεν σου μένει παρά μόνον μια λύση, να το εξαλείψεις ολοκληρωτικά. Να ρίξεις πυρηνικά, να τι του πρέπει…
Ίσως ξεχνάς όμως ότι «ουδέν κακόν αμιγές καλού». Πίσω από σκοτεινές ιστορίες άγριων ενστίκτων, απωθημένων, λαγνείας, εκμετάλλευσης, υπονόμευσης και πόνου, πίσω από τις σκληρές πεποιθήσεις σου και μέσα στα καταγώγια της ψυχής σου, υπάρχει συχνά μια απαράμιλλη ανθρωπιά, που όμοιά της σπάνια συναντάς. Την βρίσκεις να λάμπει μέσα στην βρωμιά, όπως τα ψήγματα χρυσού στο βούρκο.
Το ίδιο μπορεί να συμβαίνει και στις ψυχές των συνανθρώπων σου, ακόμη κι αυτών που είναι βουτηγμένοι στην βρωμερότερη βρωμιά.
Δεν σου λέω να τους αγκαλιάσεις, δεν είσαι Θεός ακόμη.
Μπορείς όμως να τους δείξεις τον δρόμο που έχουν χάσει κι ίσως τον ακολουθήσουν. Ίσως να το πάρουν απόφαση και να καθαρίσουν κι αυτοί την ψυχή τους.
Κι ας μην ξανασυναντηθείτε ποτέ, αυτό το υπέροχο μυστικό θα στεφανώνει την σχέση σας.
Η σπίθα της αγάπης, η ίδια η δημιουργία είναι ο χρυσός που ψάχνεις.
Πρόσεξε λοιπόν μήπως μαζί με την βρωμιά χάσεις και τον χρυσό σου, μήπως δώσεις μια και τα τινάξεις όλα στον αέρα, παραδομένος πια στην μοίρα σου.
Ίσως βέβαια μου πεις ότι δεν σου μένει πια τίποτε άλλο, αφού η ζωή στάθηκε άδικη μαζί σου.
Ζητούσες το δίκιο και σε πότισαν με διαφθορά.
Ζητούσες την αδελφή ψυχή, την ταύτιση, μα σου έλαχε η ελαφρότητα των πολλών.
Κι είσαι έτοιμος να κάνεις ένα ακόμη απονενοημένο διάβημα.
Όμως στάσου!
**Απόκτησε τώρα το βιβλίο του Γιάννη Ριζόπουλου «Αστρολογία του 21ου αιώνα»**
Μήπως στην πραγματικότητα ήταν η μανιώδης εμμονή σου που σε οδήγησε μέχρι εκεί και τώρα σε έβαλε να πενθήσεις για μια σχέση, μια ζωή που αποδείχτηκε κατώτερη των προσδοκιών σου. Μήπως ήταν η απόγνωσή σου που σε οδήγησε στα Τάρταρα κι ας την ονομάζεις αγάπη;
Γιατί βάφτισες τον πλήρη έλεγχο «έρωτα» και «νοιάξιμο» κι έβαλες τον σύντροφό σου στο παιχνίδι του απόλυτου. Ούτε τον ρώτησες βέβαια αν μοιραζόταν τους δικούς σου πόθους. Το θεώρησες δεδομένο, τον άρπαξες, όπως ο μυθολογικός Πλούτωνας την Περσεφόνη και τον έστεψες βασιλιά του κάτω κόσμου σου. Εκεί όπου όλα ελέγχονται από τη μοίρα και δεν υπάρχει έξοδος, παρά μόνον ο θάνατος.
Ήταν λοιπόν, η απόλυτη προσδοκία σου, που σε οδήγησε σε αδιέξοδο.
Ευτυχώς, για σένα, για μένα, για όλους μας υπάρχει κι η Ανάσταση. Το καθαρό φως της πνευματικότητας, της κατανόησης, της αγάπης και της συγχώρεσης που διαλύει κάθε σκοτάδι και μεταστοιχειώνει την βρωμιά σε χρυσάφι. Κάνει την οδύνη σου δύναμη δημιουργίας και την αρνητική σου ενέργεια, σπίθα ζωής.
Ας λουστείς λοιπόν σε αυτό, δείχνοντας και στον Πλούτωνα ότι δεν είσαι εσύ το υποχείριό του αλλά είναι αυτός που σε υπηρετεί στις σκοτεινές περιπλανήσεις σου. Γίνε το φως στο σκοτάδι, πιστεύοντας στην ανώτερη φύση σου.
Η συνείδηση σου κατέκτησε την αθανασία της και κάθε βουτιά στα μύχια βάθη της ψυχής σου δεν μπορεί πλέον παρά να έχει ένα μόνον αποτέλεσμα: Την αναγέννησή σου!
Αρκεί βέβαια να το θες κι εσύ…
