Κάθε φορά που ο Πλούτωνας κάνει αισθητή την παρουσία του στους ουρανούς, έχεις μάθει να φοβάσαι. Είναι βλέπεις η «αίσθηση απώλειας», που στέκει εμπρός σου, σαν μια μαύρη τρύπα που ρουφά αχόρταγα την ευτυχία σου.
Κοκαλώνεις στο αδιέξοδό σου γιατί δεν βρίσκεις τρόπο για να δραπετεύσεις από την ασφυκτική βαρύτητά του. Πονάς για αυτά που χάνεις. Το τέλος των πραγμάτων γίνεται και δικό σου τέλος.
Η αλήθεια όμως είναι ότι μπορείς να διαπεράσεις τον παγωμένο τρόμο σου, αρματωμένος με τα φτερά της υπέρβασης. Να κάνεις το αδύνατο, δυνατό, κόντρα στους νόμους της Φυσικής. Κι όταν βρεθείς απέναντι, αυτό που λογίζεις ως «κακό», δεν θα έχει την δικαιοδοσία να σε αγγίξει, αφού θα είσαι λουσμένος στο φως του αστρικού διαστήματος, που ζει εντός σου.
Αναβαπτίζεσαι και τα δεσμά σου καταρρέουν. Οι λεπτομέρειες που σε καθόριζαν δεν έχουν πια σημασία κι αυτό που διαποτίζει την ύπαρξή σου είναι η λαχτάρα σου για μια νέα ζωή.
Αντί να πονάς, απαλύνεις τον πόνο των άλλων. Ηγείσαι μιας στρατιάς βασανισμένων, που τους βλέπεις να ανασταίνονται ένας-ένας από το δικό σου χέρι.
Ο «αναπότρεπτος» θάνατος τους γίνεται αναγέννηση, μαζί με την δική σου.
Θα με ρωτήσεις «και πώς μπορεί να γίνει αυτό»; Που πουλάνε αυτά τα θαυματουργά φτερά;
Όχι. Δεν πρόκειται για αγοραπωλησία.
Το εμπόριο δεν είναι ο δρόμος σου. Εξ άλλου ξέρουν να το εκμεταλλεύονται άριστα οι εξουσιαστές σου. Αυτοί που αιώνες τώρα πουλάνε και αγοράζουν τα όνειρά και τους πόθους σου για να σου κάθονται στο σβέρκο. Την καλλιεργούν κιόλας, αυτήν την ελπίδα γιατί κοστίζει ελάχιστα και τους αποδίδει τεράστια κέρδη. Αποκοιμιέσαι στο μαξιλάρι της την ίδια στιγμή που αυτοί μεθούν από τον τρύγο της θυσίας σου.
Είναι η ελπίδα των επιτήδειων, σαν το συγχωροχάρτι που πριν από έξι αιώνες πουλούσε στους αφελείς ο μοναχός Γιόχαν Τέτζελ, με την διαβεβαίωση πως «μόλις ο ήχος του χρυσού νομίσματος ακουστεί στον δίσκο, τότε η ψυχή αναπηδά έξω από το καθαρτήριο πυρ».
Με αυτήν την ελπίδα οδηγό, πάντα θα διαψεύδεσαι, θα εξαπατάσαι όσες λογικές κι αν βάλεις στην προμετωπίδα σου. Σπάσε λοιπόν τον υλικό καθρέφτη της και στάσου μπροστά στο δικό σου θαύμα!
Εκεί όπου ότι ο νόμος της ανταπόδοσης δεν είναι παρά μια πλάνη, αφού ούτε χρωστάς, ούτε σου χρωστούν κι ότι δίνεις ή παίρνεις γεννιέται από την Αγάπη.
«Δωρεάν λάβετε, δωρεάν δότε»!
Κάποτε έλαβες πνοή ζωής κι αυτή είναι η πολύτιμη δωρεά σου.
