Ο Κρόνος με τον Χείρωνα στήνουν τον καμβά κι ο Άρης με τον Πλούτωνα οδηγούν τα βήματά σου.
Στέκεις φυλακισμένος σε πολυκαιρισμένο κάδρο, φτιαγμένο από όλα αυτά που κάποτε σε στήριξαν μα τώρα πια μοιάζουν με αλυσίδες στα πόδια σου. Το χρέος, η τιμή, το καθήκον… Εγκλωβίστηκες στις υποσχέσεις που έδωσες. Στην παράδοση που σε γαλούχησε, στην επίπλαστη ασφάλεια του κάστρου σου. Οι ουράνιοι τεχνίτες σου παρέδωσαν αυτό που ζήτησες κι εσύ έμεινες πια να σέρνεις το βήμα σου μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας.
Βαρέθηκες, κουράστηκες…
Τα ηλιοφώτιστα όνειρά σου για ελευθερία σκιάχτηκαν από τα όρνια της ανάγκης και της οργής. Η αθωότητά σου αρρώστησε βαριά από ψυχές, πνιγμένες στο μίσος και την άγνοια, αυτές που επειδή δεν μπορούν να σε φτάσουν επιδιώκουν να σε καταβροχθίσουν.
Κάποτε τις εξόρισες στα Τάρταρα μα να που τώρα ξεπηδούν από τα υπόγεια της ψυχής σου.
Τόνοι βρωμιάς αναδύονται επάνω στην επιτηδευμένη λευκότητά σου. Άγρια θηρία σε περιβάλλουν κι οι βρυχηθμοί τους σε τρομάζουν. Θηρία με ανθρώπινη μορφή που όμως έζησαν για καιρό στον κάτω κόσμο κι ασχολούνται μόνον με αυτά που προστάζει μια πρωτόγονη φύση. Όντας φοβισμένα κι οργισμένα βιάζονται να δαγκώσουν, να σκίσουν, να σκοτώσουν, αφού είναι ο μόνο που ξέρουν να κάνουν.
Αφανίζουν τις ιδέες, ξεριζώνουν την ελευθερία, εκμηδενίζουν με τον τρόμο.
Είσαι λοιπόν χαμένος από χέρι;
Όχι αν φωτίσεις με τον δαυλό σου τα σκοτεινά υπόγεια που φωλιάζουν. Όχι αν στην Αποκάλυψή τους, προτάξεις την σοφία σου.
Σε αυτήν την μάχη, πάνω απ’ όλα χρειάζεσαι την πίστη και τα ιδανικά σου, τους παντοτινούς συντρόφους σου, που σε στεφανώνουν με την ιδιότητα του Ανθρώπου.
Πολλές φορές κρατήθηκες για να μην βουλιάξεις στην βαρβαρότητα κι έχεις μπροστά σου μια ακόμη τέτοια πρόκληση.
Έλα λοιπόν να αποδείξεις για μια ακόμη φορά ότι μπορείς το ακατόρθωτο:
Να καθαρίσεις τη βρωμιά, χωρίς να λερωθείς.
Να κάνεις χειραψία με τον τρόμο σου για να τον λυτρώσεις και να λυτρωθείς
Ίσως να απορείς με αυτό που σου γράφω, μα αν θες να απαλλαγείς οριστικά από όλα αυτά που σε στοιχειώνουν, δεν έχεις παρά να υποστηρίξεις το δικαίωμά τους να ζουν και να αναπνέουν στο φως.
Κι έτσι η πύρινη λάβα που κατακαίει το βιός σου, θα γίνει γόνιμο έδαφος για να καλλιεργήσεις τα καινούρια όνειρά σου.
