Άρης εναντίον Αφροδίτης: Ο πόλεμος των δύο φύλων σε πλήρη εξέλιξη

Αληθινός έρωτας

Η Αφροδίτη στον Σκορπιό κοιτάζεται στον καθρέφτη της, που στην πραγματικότητα είναι ο δικός σου καθρέφτης. Στην απέναντι γωνία ο Άρης στον Υδροχόο, σε περιδίνηση, κραδαίνει μια βαριοπούλα. Σε ποιου το κεφάλι θα πέσει άραγε; Ή μήπως ο καθρέφτης είναι ο στόχος του;

Τετράγωνο γράφει το ουράνιο καλεντάρι. Μια κόκκινη γραμμή στο ωροσκόπιο, που θα ζωντανέψει από τη δική σου ανταπόκριση. Τι θα πεις στους δύο ουράνιους καλεσμένους σου, τι θα τους γνέψεις;

Η αλήθεια είναι ότι εδώ και πολύ καιρό ο έρωτάς σου έγινε δώδεκα κομμάτια για το καπρίτσιο σου, για την αδύναμη κατανόησή σου. Ένας και αδιαίρετος είναι, αλλά κομματιάστηκε, γονάτισε εμπρός σου για να τον κατανοήσεις, να τον νοιώσεις. Κι εσύ, μέσα στην αδυναμία σου, πήρες το κάθε του κομμάτι και το έκανες φλάμπουρο εναντίον των υπολοίπων, όπως δείχνεις πρόθυμος να το πράξεις και τώρα: Ο Άρης εναντίον της Αφροδίτης, ο Υδροχόος εναντίον του Σκορπιού, το αρσενικό εναντίον του θηλυκού. Ο πόλεμος των δύο φύλων σε πλήρη εξέλιξη...

Η Αστρολογία σου μαθαίνει τη διαφορετικότητα, εσύ όμως αυτήν την έμαθες να την μετράς σαν αντιπαλότητα, σπέρνοντας και θερίζοντας τη διχόνοια. Το Εγώ σου εναντίον των υπόλοιπων έντεκα. Κανονικός εμφύλιος, σαν αυτόν που σπαράζει κάθε στιγμή της καθημερινότητάς σου.

➳ Απόκτησε το βιβλίο του Γιάννη Ριζόπουλου «Αστρολογία του 21^ου αιώνα»

Κι εσύ απορείς για την αδιέξοδη πορεία σου, για την επίμονη δυστυχία σου και λες «θα γυρίσει ο τροχός».

Μα, αν παραμένεις ανθρωπάκι στην ψυχή, τότε να συνεχίσεις να φοβάσαι, γιατί θα σου συμβούν όλα εκείνα που ο μικρός εαυτός σου έμαθε να φοβάται. Αυτό είναι το δράμα σου. Θα διαλυθείς, παραδομένος στη λαγνεία σου, θα βουλιάξεις στον βόρβορο των παθών σου, ακόμη κι αν κουβαλάς την ψευδαίσθηση μιας κυριαρχίας.

Με αυτή σου την ιδιότητα, τον «πανδαμάτορα έρωτα» τον ευτέλισες κατ’ εξακολούθηση και δεν του ζήτησες ούτε μια συγγνώμη.

Συνεχίζεις, μάλιστα, να τον παζαρεύεις, τον έκανες μια πλαστική ηδονή, απαλλαγμένη από κάθε αληθινό συναίσθημα. Τον έκανες τρόπαιο. Τον έκανες σκουπίδι για να σου μοιάσει. Τον έκανες εμπόρευμα, μόνο που από αυτό θα αγοράσουν και τα παιδιά σου. Κατηγορείς τους άλλους για την ανηθικότητά τους, την ίδια στιγμή που φαντασιώνεις και ζηλεύεις την επιτυχία τους, την εκπόρνευσή τους.

Όπως κι αλλού, έτσι και στον έρωτα παίρνεις άριστα στο παιχνίδι της χειραγώγησης κι ας είσαι το πρώτο θύμα. Βλέπεις σου έχουν τάξει ότι σε όποιο ζώδιο κι αν ανήκεις, θα μπορέσεις κι εσύ να ασκήσεις την εξουσία σου και να κερδίσεις. Να έχεις «το πάνω χέρι», να εκμεταλλευτείς και να πατήσεις στο λαιμό τον αδύναμο, όπως πατάνε εσένα οι ισχυρότεροί σου. Να αδικήσεις δύο φορές όσο σε αδικούν, να σκοτώσεις δέκα φορές όσο σε σκοτώνουν. Να κερδίσεις χίλιες φορές αυτά που σου πήραν, αρπάζοντας το βιός των άλλων. Να πικράνεις μυριάδες φορές για να ισοφαρίσεις τις πίκρες που σε κέρασαν. Να βγάλεις τα απωθημένα σου, να τους… (μπιπ) όλους!

Αυτός είναι ο νόμος στο κάστρο σου, στο κάστρο μας, δηλαδή, την κοινωνία μας. Ένας νόμος που κατάγεται από τον Ανθρωπάκο, που όπως έγραψε κι ο Βίλχελμ Ράιχ είναι πάντα πρόθυμος να κατασπαράξει οτιδήποτε αντιμάχεται την πνευματική, συναισθηματική και νοητική φθήνια του.

Ένας νόμος που ζει και τρέφεται με υπάκουα, πειθήνια, φοβισμένα και συνάμα φανατισμένα ανθρωπάκια, γι’ αυτό το βασικό μέλημά του είναι να τα παράγει.

Ξέρω όμως ότι μια πλευρά του εαυτού σου αντιστέκεται. Δεν θέλεις να σου συμβαίνει αυτό, ξέρω ότι κατά βάθος υποφέρεις. Γι’ αυτό σήμερα, αύριο, μεθαύριο, κάνε το βήμα σου και μην το αφήσεις μετέωρο. Κάνε πέρα τον μικρό εαυτό σου, που καταβροχθίζει την αγάπη σου με ανταλλάγματα και πωλητήρια. Βγες από τον σκουπιδότοπό σου, πριν σε πνίξει.

Και δε χρειάζεται να ψάξεις μακριά σου. Αφουγκράσου πρώτα μέσα σου, άπλωσε χείρα φιλίας στα φαντάσματά σου. Γεύσου την «ασχήμια» σου. Κι ύστερα, πιάσε το χέρι του συντρόφου σου και θα τον δεις όπως δεν τον είχες δει ποτέ ως τώρα. Δεν είναι ο φόβος της απόρριψης, δεν είναι η ενοχή σου, δεν είναι τα απωθημένα σου που πλέκουν τα δάκτυλα σου στα δικά του. Δεν είναι η σύμβαση, ούτε ο φόβος της μοναξιάς σου, που σας έφερε κοντά, αλλά η πίστη σου σε έναν καλύτερο κόσμο και πρώτα απ’ όλα τον δικό σου. Αποκαλύψου, λοιπόν, γιατί τώρα είναι η ώρα. Μην φοβάσαι τη διαφορετικότητά σου, απλά ζήσε την.

Αν, πάλι, είσαι μόνη/ος πράξε ανάλογα, κτίζοντας τον νέο σου κόσμο. Διώξε κι εσύ τα ξένα πρέπει και τους ξένους φόβους. Κράτα κι αγάπησε τα δικά σου, όσο κι αν σε έμαθαν να ντρέπεσαι γι’ αυτά. Μόνο έτσι θα πάψεις πια να τα συναντάς και να τα αναγνωρίζεις στους άλλους, τρέφοντας την αδιέξοδη κριτική σου. Η ασχήμια σου θα χαθεί μέσα σε μια στιγμή, μπροστά στο κάλλος της αγάπης σου.

Και δε χρειάζεται ούτε να βιαστείς, ούτε να λαχταρήσεις, απλά να σπείρεις στον αγρό τον σπόρο της ευτυχίας σου. Όταν η Αφροδίτη δει την ομορφιά σου στον καθρέφτη σου, θα σε λούσει με την αγάπη σου. Όχι σαν αντάλλαγμα. Πάψε πια να το βλέπεις έτσι! Είναι η εγκόλπωση των ανώτερων αξιών, είναι η ψηλάφηση της αλήθειας σου. Είναι η αγάπη σου για τον διαφορετικό εαυτό σου, που σε φέρνει αυτόματα κοντά στην ευτυχία σου, όχι το αντάλλαγμα του πουλημένου έρωτά σου.