Για την Νεα Σελήνη Δεκεμβρίου θα ακούσεις και θα διαβάσεις πολλά, μα δεν είναι η πρώτη φορά, ούτε κι η τελευταία που κάποιοι αστρολόγοι σε τρομοκρατούν με υποτιθέμενα και επερχόμενα δεινά. Ίσως, τελικά, θα έπρεπε να γράφουν σενάρια επιστημονικής φαντασίας, ώστε να μην αδικείται το ταλέντο τους, μα σίγουρα για αστρολόγοι δεν κάνουν, όπως δε σου κάνει κανείς που γεμίζει την ήδη τρομαγμένη ψυχή σου με περισσότερο τρόμο.
Μα δεν κουράστηκαν πια να προβλέπουν καταστροφές; Δεν κουράστηκες κι εσύ να ζαρώνεις φοβισμένος στην γωνιά σου;
Αυτήν την φορά είναι το τετράγωνο του Άρη με τον Ποσειδώνα, που δίνει την αφορμή για τις «πεφωτισμένες» τερατολογίες. Όχι πως η όψη είναι άμοιρη ευθυνών, για ενδεχόμενες πλημμύρες, ιώσεις, απάτες ή δόλιες πρακτικές που θυμίζουν κατασκοπευτικό θρίλερ. Ναι, το φάντασμα της προδοσίας πλανάται στους ουρανούς, ναι μια καταιγίδα έρχεται σε θάλασσες κι εκκλησιές. Φανατικοί ντοπάρονται με ιδεοληψίες, πρόθυμοι να ξεκινήσουν μια ακόμη Σταυροφορία του αίματος. Όμως σε ποια έκταση και πόσο ή πώς τελικά σε αφορά αυτό επί προσωπικού;
Γιατί στα φυσικά φαινόμενα ή τα παιχνίδια εξουσίας των «μεγάλων» δεν έχεις λόγο ούτε δυνατότητα παρέμβασης, όμως στη ζωή σου εσύ είσαι ο τιμονιέρης.
Προτιμώ, λοιπόν, να σου γράψω για όλα εκείνα τα θαυμαστά που απελευθερώνουν οι δυνάμεις του ουρανού μέχρι την παραμονή των Φώτων, όταν πια η γραφίδα και η γλώσσα των μάντεων της συμφοράς θα ασχολείται κυρίως με νέα επερχόμενα δεινά, αυτήν τη φορά από την πρώτη έκλειψη της χρονιάς. Οι καλικάντζαροι βλέπεις δε σταματούν ποτέ να πριονίζουν το δένδρο του κόσμου σου, αλλά η τύχη τους είναι προδιαγεγραμμένη, όπως σου έμαθε χρόνια τώρα η Παράδοσή σου. Του χρόνου πάλι…
➳ Απόκτησε το βιβλίο του Γιάννη Ριζόπουλου «Αστρολογία του 21ου αιώνα»
Κατ’ αρχάς, μην ξεχνάς ότι μπροστά σου έχεις τις γιορτές με όλο το παραμυθένιο κλίμα τους κι αυτό είναι το πρώτο πεδίο δράσης του Άρη και του Ποσειδώνα. Οι καλλιτέχνες αφήνονται ελεύθεροι στη δράση τους, το ίδιο και ο καλλιτέχνης που ζει μέσα σου. Φώτα, ρυθμός, χορός και η παράσταση αρχίζει! Ή μήπως είναι κακές οι ταχυδακτυλουργίες, που σε μάγευαν και σε μαγεύουν ακόμη;
Και κάπου εκεί σε μια γωνιά, σε μια νέα φάτνη, γεννιούνται ιδεολογίες και οράματα για έναν καλύτερο κόσμο, μια αέναη αντιστασιακή πράξη απέναντι στην «σκληρή πραγματικότητα», που χωρίς αυτήν θα ήσουν άδειος από νοήματα. Για τους ρεαλιστές, η ελπίδα και η πίστη θα είναι πάντα μια ανεξήγητη «ασθένεια», για σένα όμως είναι ένα «ψέμα» που σε βοηθά να ζήσεις την ευτυχία σου, αλλά και να κάνεις τις υπερβάσεις σου. Το «θαύμα» ζωντανεύει, σαν ένα όνειρο που ζεις δυνατά μέσα στον ύπνο σου.
Ύστερα, κανείς δεν σου γράφει για την αποκάλυψη της δράσης κάποιων «πονηρών», που υπονομεύουν τη ζωή σου. Αυτό είναι το σημαντικό κι εσύ δεν πρέπει να βλέπεις μόνο το δάκτυλο που σου δείχνει το φεγγάρι. Στην περίπτωση ταιριάζει γάντι και η παροιμία «αγαπά ο θεός τον κλέφτη, μα αγαπά και τον νοικοκύρη» κι αν θες πραγματικά να προλάβεις το «κακό», δεν έχεις παρά να πάρεις τα μέτρα σου. Δολιότητα εκείνοι, μπλόφα εσύ. Κατασκοπία εκείνοι, αντικατασκοπία εσύ.
Όσο για την υγεία σου, δεν είναι, βέβαια, η πρώτη φορά που θα χρειαστείς εξετάσεις ή κάποια φάρμακα, είτε για σένα είτε για ανθρώπους που αγαπάς. Ακόμη και τα ζώα ή τα φυτά σου μπορεί να χρειαστούν φροντίδα, μα δεν είναι αυτός ένας τρόπος για να τους δείξεις την αγάπη σου; Αυτή είναι, εξ άλλου, το ανίκητο όπλο σου σε κάθε μάχη, είτε στον κόσμο του ορατού είτε σε εκείνον του αοράτου, αρκεί να την πιστέψεις. Κι αν σου πει κανείς ότι κάνεις «μια τρύπα στο νερό», θύμισέ του απλά πως κι ο παπάς το ίδιο κάνει όταν πετά στο νερό τον αγιασμένο σταυρό.
Αν έχεις πίστη, όλα γίνονται…
