Αστρολογικό δελτίο για όλα τα ζώδια από 17 έως 20 Απριλίου

από τον Γιάννη Ριζόπουλο

Λίγο μετά από την γιορτή της Αγάπης, ο Δίας και ο Ουρανός αναλαμβάνουν να μας οδηγήσουν στον δικό τους κόσμο, προσφέροντας μας μια δυνατή όσο και... γαργαλιστική εκδοχή της ζωής, κυρίως στις εξωτερικές της πλευρές. Το βασικό αίτημα των ημερών είναι η αλλαγή και η αποδέσμευσή μας από παρωχημένα σχήματα και κλισέ, κάτι που όπως είναι φυσικό μπορεί να πραγματωθεί με μια θεαματική «έξοδο» με το «λάβαρο» της απελευθέρωσης να ανεμίζει εν μέσω αναταράξεων αλλά και ...σκανδάλων! Ποτέ μην ξαναπείς ποτέ... Οι εξαιρέσεις γίνονται ο κανόνας και όλα αυτά που μέχρι χθες φάνταζαν ως αδιανόητα, μας γνέφουν προκλητικά, βγάζοντας συνάμα τη γλώσσα σε σταθερές και κώδικες δεοντολογίας.

Οι δύο πλανήτες ρίχνουν με ευκολία τις προστατευτικές «μπάρες» και τις δικλείδες ασφαλείας που μας κρατούν κλεισμένους στον κόσμο μας και μας εκθέτουν στην γοητεία αλλά και τους κινδύνους μιας περιπέτειας με άγνωστο φινάλε. Την περιπέτεια που υπαγορεύεται από την αλήθεια μας, μια αλήθεια υποταγμένη συνήθως σε δυνάστες που εμείς οι ίδιοι προσκαλέσαμε.

Κι εδώ είναι που ταιριάζουν απόλυτα οι στίχοι του Βολφ Μπίρμαν, που μελοποίησε ο Θάνος Μικρούτσικος πολλά χρόνια πριν...

Τους έχω βαρεθεί

Τις κρύες γυναίκες που με χαϊδεύουν,

τους ψευτοφίλους που με κολακεύουν,

που απ’ τους άλλους θεν παλικαριά

κι οι ίδιοι όλο λερώνουν τα βρακιά,

σ’ αυτήν την πόλη που στα δυο έχει σκιστεί,

τους έχω βαρεθεί.

Και πέστε μου αξίζει μια πεντάρα,

των γραφειοκρατών η φάρα,

στήνει με ζήλο περισσό,

στο σβέρκο του λαού χορό,

στης ιστορίας τον χοντρό το κινητή,

την έχω βαρεθεί.

Και τι θα χάναμε χωρίς αυτούς όλους,

τους Ευρωπαίους, τους προφεσόρους,

που καλύτερα θα ξέρανε πολλά,

αν δεν γεμίζαν ολοένα την κοιλιά,

υπαλληλίσκοι φοβητσιάρηδες, δούλοι παχιοί,

τους έχω βαρεθεί.

Κι οι δάσκαλοι της νεολαίας νταντάδες,

κόβουν στα μέτρα τους τους μαθητάδες,

κάθε σημαίας πλαισιώνουν τους ιστούς,

με ιδεώδεις υποτακτικούς,

που είναι στο μυαλό νωθροί,

μα υπακοή έχουν περισσή,

τους έχω βαρεθεί.

Κι ο παροιμιώδης μέσος ανθρωπάκος,

κέρδος ποτέ μα από παθήματα χορτάτος,

που συνηθίζει στην κάθε βρωμιά,

αρκεί να έχει γεμάτο τον ντορβά

κι επαναστάσεις στ’ όνειρά του αναζητεί,

τον έχω βαρεθεί.

Κι οι ποιητές με χέρι υγρό,

υμνούνε της πατρίδας τον χαμό,

κάνουν με θέρμη τα στοιχειά στιχάκια,

με τους σοφούς του κράτους τα ‘χουνε πλακάκια,

σαν χέλια γλοιώδικα έχουν πουληθεί,

τους έχω βαρεθεί.

Κι οι ποιητές με χέρι υγρό,

υμνούνε της πατρίδας τον χαμό,

κάνουν με θέρμη τα στοιχειά στιχάκια,

με τους σοφούς του κράτους τα ‘χουνε πλακάκια,

σαν χέλια γλοιώδικα έχουν πουληθεί,

τους έχω βαρεθεί.

Σαν χέλια γλοιώδικα έχουν πουληθεί,

τους έχω σιχαθεί

Ερμηνεύει η αείμνηστη Μαρία Δημητριάδη