Αστρολογικό δελτίο για όλα τα ζώδια, από 8 έως 12 Αυγούστου
Ζωηρό είναι το τριήμερο που ακολουθεί με τον Δία και τον Κρόνο να εναλλάσσονται στην..εξουσία κι εμάς να εγγραφόμαστε είτε στη λίστα των τυχερών, είτε στο...ποινολόγιο!
Μια στο καρφί και μια στο πέταλο
Ζωηρό είναι το τριήμερο που ακολουθεί με τον Δία και τον Κρόνο να εναλλάσσονται στην..εξουσία κι εμάς να εγγραφόμαστε είτε στη λίστα των τυχερών, είτε στο...ποινολόγιο!
Τα δύο κρυφά τετράγωνα που σχηματίζουν με τον Ήλιο (ο Δίας την Πέμπτη και ο Κρόνος την Παρασκευή) δεσπόζουν στους ουρανούς και σε αυτήν την επίκαιρη Τιτανομαχία, η σχεδόν ταυτόχρονη επιρροή των δύο «μεγάλων», χωρίζει εμάς τους θνητούς σε τρία στρατόπεδα.
Οι τυχεροί της υπόθεσης, θα ανακηρυχθούν νικητές και τροπαιούχοι όχι απαραίτητα επειδή το αξίζουν αλλά γιατί θα επωφεληθούν από την όποια ατυχία των ανταγωνιστών τους ή την συμπάθεια κάποιου ισχυρού.
Και βέβαια ουδείς λόγος να γίνεται περί κούρασης...
Τα «παιδιά του Δία», γιατί περί αυτών ομιλούμε, μπορούν γενικά να ξεπεράσουν σκοπέλους και δυσκολίες, χρησιμοποιώντας το συνηθισμένο τους ατού: Τον «μπάρμπα» ή αλλιώς...χοντρό που αναλαμβάνει να στηρίξει τους προστατευόμενους του, απλοποιώντας τα πράγματα όσο...δεν πάει!
Επιμένοντας στο «κάντο με τον εύκολο τρόπο», βγάζει τη γλώσσα σε όσους πασχίζουν και κοπιάζουν μια ζωή περιμένοντας τη δικαίωση που δεν έρχεται ποτέ.
Τώρα, το αν οι καλομαθημένοι Δίιοι τύποι είναι σε θέση να αξιοποιήσουν πραγματικά το πλεονέκτημα τους ή απλά θα το σπαταλήσουν για μια ακόμη φορά, περιμένοντας με...θρασύτατη σιγουριά το επόμενο, είναι πραγματικά κάτι που θα το δούμε στην πράξη. Συνήθως πάντως συμβαίνει το δεύτερο, εντείνοντας τις διαμαρτυρίες όσων επιμένουν ακόμη στην αξιοκρατία και τη συμπαντική δικαιοσύνη.
Τα λεφτά πάνε στα λεφτά και η τύχη στους τυχερούς.
Οι Δίδυμοι, οι Τοξότες, οι Λέοντες και οι Ταύροι, μένει να διαπιστώσουν του λόγου το αληθές...
Από την άλλη πλευρά, ο Κρόνος, ο «παππούς» του ζωδιακού, θα στηρίξει κι αυτός με νύχια και με δόντια τους δικούς του. Εκείνες κι εκείνους δηλαδή που έχοντας σαν όπλο την κατακτημένη εμπειρία, ξέρουν πότε να δράσουν, όχι περιμένοντας την ανταμοιβή από τους ουρανούς αλλά από τις ίδιες τις προσπάθειες τους. Κι εδώ βέβαια εκτός από την πείρα και τα προσόντα, θα μετρήσει πολύ το κατά πόσον αυτοί οι Κρόνιοι τύποι έχουν συνείδηση του ρόλου και της «στόφας» τους. Γιατί ο προστάτης τους θα στεφανώσει μόνον εκείνους που ξέρουν τι να κάνουν σε μια κρίσιμη στιγμή κι εκείνους που επιβάλλουν την υπεροχή τους στους άλλους.
Δεν αρκεί δηλαδή να «είμαστε εντάξει» με τα καθήκοντα και τις υποχρεώσεις μας αλλά επιπλέον χρειάζεται να ασκήσουμε τις ικανότητες μας και να επιβληθούμε σε όλους τους μοιρολάτρες, ξεκινώντας πρώτα και κύρια από τους...εαυτούς μας!
Εξ αιτίας μιας μάλλον στρεβλής αντίληψης, πολλοί κατανοούν τον Κρόνο ως ένα τύπο που μας διατάζει «να κάτσουμε στα αυγά μας», όπου ως «αυγό» νοείται μόνον ο νόμος και η κοινωνική τάξη του περιβάλλοντος μας. Όμως αυτό που απαιτεί ο Κρόνος από εμάς, είναι ξεκινώντας βέβαια από μια βάση γενικών αρχών και διατάξεων, που αρχικά μας τις κουνάει συνέχεια μπροστά στη...μούρη μας, να ορίσουμε τελικά τον δικό μας νόμο, γραπτό ή άγραφο. Να γεννήσουμε τα δικά μας «αυγά».
Γιατί καλά είναι τα «πρέπει» των άλλων, τα δικά μας όμως είναι αυτά που κάνουν τη διαφορά.
Έτσι, όσες και όσοι «Κρόνιοι» ποντάρουν σε μια κοσμική δικαιοσύνη, έχοντας την πεποίθηση πως κάποιος, κάπου, κάποτε, θα τους δικαιώσει και θα ρίξει το μάνα εξ ουρανού, ουσιαστικά ρίχνουν νερό στο μύλο του...εχθρού, των αγαπημένων του «χοντρού», δηλαδή. Γιατί σε εκείνους θα πέφτει πάντα το καλό κομμάτι, ενώ αντίθετα για τους υπομονετικούς αλλά και άπραγους αποπροσανατολισμένους πιστούς του «παππού» δεν θα υπάρξει ως κέρδος παρά μόνον αυτό που ήδη διαθέτουν σε πλεόνασμα: Η υπομονή!
Για τον Κρόνο, η ζωή είναι αγώνας κι εδώ το πράγμα θυμίζει όντως κάτι από έναν ποδοσφαιρικό αγώνα, ο οποίος φυσικά έχει τους κανόνες του, τους οποίους εφαρμόζουν ή υποτίθεται πως εφαρμόζουν οι εκάστοτε διαιτητές, οι επιτετραμένοι του Κρόνου στον αγώνα.
Οι κανόνες και τα συστήματα είναι επίσης «Κρόνια» αλλά εδώ μας ενδιαφέρουν κυρίως οι παίκτες. Και ως «Κρόνιοι» παίκτες νοούνται τόσο εκείνοι που ακολουθούν κατά γράμμα τις εντολές του προπονητή τους και προσέχουν μήπως με κάποιο δικό τους σφάλμα εκτεθεί όλη η ομάδα, όσο κι εκείνοι που με την εμπειρία τους ξέρουν τι να κάνουν και πως να σταθούν σε μια κρίσιμη στιγμή, η οποία δεν είναι καταγεγραμμένη σε κανένα «τεφτέρι».
Οι συγκεκριμένοι «Κρόνιοι» παίκτες δεν θα περιμένουν την μπάλα να μπει από μόνη της στα δίχτυα, ύστερα από την εφαρμογή κάποιου συστήματος.
Έχουν εξελίξει ίδιες στρατηγικές, έχουν μάθει να αγωνίζονται με τον δικό τους τρόπο, να σπρώχνουν και να παραμερίζουν τους αντιπάλους τους, υποπίπτοντας ενδεχομένως σε φάουλ, που ξέρουν πως μπορεί να γίνει αντιληπτό, μπορεί όμως και όχι. Ξέρουν πολύ καλά πως ένα γκολ οφσάιντ είναι μεν άκυρο θεωρητικά αλλά στην πράξη μπορεί να μετρήσει. Ξέρουν πως ο διαιτητής μπορεί να κάνει λάθος κι αυτό είναι μέρος του παιχνιδιού, είναι ένας άλλος «Κρόνος», που τον μαθαίνει κανείς στο γήπεδο. Δεν μένουν λοιπόν στους τύπους, ούτε βιάζονται να παραδεχθούν ότι έσφαλαν, αν δεν σφυρίξει ο «άρχοντας του αγώνα». Έχοντας πείρα από την πραγματικότητα ενός αγώνα κι όχι αυτή που περιγράφεται στα χαρτιά και τα βιβλία, καλούνται να εφαρμόσουν την δική τους αντίληψη και τις δικές τους δεξιότητες, κάνοντας τελικά τη διαφορά. Αυτός είναι ένας εξελιγμένος Κρόνος, ο άλλος υπάρχει ως αναγκαίο «αξεσουάρ» για τους νέους, που δεν έχουν πείρα...
Και για όσους βέβαια θυμούνται, το «χέρι του θεού» με το οποίο ο Μαραντόνα σκόραρε κατά της Αγγλίας, είναι ένα πολύ καλό παράδειγμα ενός «προχώ» Κρόνου.
Οι Αιγόκεροι, οι Καρκίνοι και οι Ζυγοί καλούνται πρώτοι να επιβάλλουν το καθεστώς τους, είτε για να προλάβουν τα χειρότερα, είτε για να κτίσουν το μέλλον τους πάνω σε στέρεες βάσεις.
Στην τρίτη κατηγορία ανήκει μάλλον η πλειοψηφία κι αυτό ανεξάρτητα από το ζώδιο του καθενός.
Κι εδώ, ως θεατές, πρωταγωνιστές ή κομπάρσοι, όλοι μπορεί να βιώσουμε τα διαδοχικά και αντιφατικά συμπτώματα της παράλληλης επιρροής του Δία και του Κρόνου:
Μια ζέστη, μια κρύο, αφού οι δύο πλανήτες λειτουργούν σαν τον γνωστό πεταλωτή της παροιμίας, κτυπώντας πότε το καρφί και πότε το πέταλο.
Έτσι, μέχρι το Σάββατο, το πιθανότερο είναι η επιτυχία να εναλλάσσεται με την αποτυχία, η χαρά με τη λύπη και η τύχη με την ατυχία. Τα βάζω με αυτήν την σειρά γιατί σε αυτήν την φάση ο Κρόνος έπεται του Δία.
Μάλιστα, ο συμπαντικός δαίμων που παίζει μαζί μας, αρέσκεται στο να τονίζει τις αντιθέσεις, υπερβάλλοντας και προς τις δύο κατευθύνσεις. Αν το πρώτο ποτήρι είναι γλυκό σαν νέκταρ, το επόμενο θα είναι σκέτη...πίκρα!
Όμως, επειδή ακριβώς το «παιχνίδι» παίζεται αμφίδρομα, τελικά έχουμε κι εμείς λόγο. Εμείς είμαστε εκείνοι που με την στάση και τις επιλογές μας μπορούμε να κινηθούμε με ασφάλεια βρίσκοντας τη χρυσή τομή ανάμεσα στην επέκταση και τον περιορισμό ή την διασκέδαση και τα καθήκοντα μας.
Αν ανήκουμε στους τυχερούς και μας σερβίρουν στο πιάτο την μεγάλη ευκαιρία, μπορούμε να φανούμε αντάξιοι της, αξιοποιώντας τα προσόντα μας και εργαζόμενοι σκληρά πάνω στο νέο μονοπάτι που ξεπρόβαλε μπροστά μας.
Και σίγουρα με αυτόν τον τρόπο θα δώσουμε «τροφή» στον Κρόνο, που δεν θα λειτουργήσει πλέον ως τιμωρός αλλά ως υπερήφανος πατέρας, που στηρίζει τα παιδιά του.
Αν αντίθετα, μετά το μπόνους, τα φορτώσουμε στον κόκορα ή αν πηγαίνουμε σαν τον Ίκαρο από τα ανεμοδαρμένα ύψη στην υγρή φουσκοθαλασσιά, δεν θα φταίει κανείς άλλος που το ταξίδι μας θα εξελιχθεί σε μια παταγώδη αποτυχία.
Ο «δαίμονας» βέβαια κάνει την δουλειά του αλλά κι εμείς έχουμε την δική μας.
Πιο καλή η μοναξιά;
Εκεί που ο «παππούς» δεν μπορεί να βοηθήσει και τόσο είναι τα συναισθηματικά θέματα. Και το «κρυφό» τετράγωνο του Κρόνου με την Αφροδίτη, μια όψη που θα μας επηρεάσει μέχρι και την Πέμπτη, δεν είναι δα και για πανηγυρισμούς...
Οι στενοχώριες είναι ante portas κι όταν λέμε στενοχώριες στις σχέσεις εννοούμε κυρίως πίκρες και φαρμάκια από τον «δικό μας» άνθρωπο.
Σίγουρα κάτω από τέτοιες συνθήκες μπορούμε να μιλήσουμε για μια σχέση σε κρίση. Το αποτέλεσμα όμως δεν είναι ποτέ προδιαγεγραμμένο, αφού όλα θα κριθούν από την ποιότητα και τις βάσεις της σχέσης μας. Κι εδώ ισχύει ο Δαρβινικός νόμος της εξέλιξης των ειδών: Οι «αδύναμες» σχέσεις καταρρέουν, ενώ οι «δυνατές» καταξιώνονται και κυριαρχούν.
Όσον αφορά τις νέες σχέσεις και γνωριμίες κινούνται και αυτές στον αστερισμό του Κρόνου. Έχουν δηλαδή μάλλον προβληματικά χαρακτηριστικά, αφού όλο και κάποιο «τρίτο πρόσωπο» θα υπάρχει! Μπορεί ακόμη να προκύψουν αντικειμενικές δυσκολίες που θα παρεμποδίσουν την ομαλή εξέλιξη της σχέσης ή -ακόμα χειρότερα- η σχέση να εξελιχθεί σε ένα «τσιμπούρι» που δεν λέει να ξεκολλήσει.
Είναι γεγονός πως συναισθηματικά και σεξουαλικά μια όψη ανάμεσα στην Αφροδίτη και τον Κρόνο προάγει τον...μαζοχισμό, από την άλλη πλευρά όμως δεν είναι λίγοι κι εκείνοι που αρέσκονται να βασανίζονται!
Καρκίνοι, Αιγόκεροι, Ζυγοί, Κριοί, Δίδυμοι και Τοξότες καλούνται πρώτοι να διαχειριστούν αυτήν την «γκρίζα» ενέργεια στα συναισθηματικά τους.
Κι εδώ ωστόσο υπάρχουν οι ευνοημένοι της υπόθεσης, που δεν είναι άλλοι από τα...περήφανα γηρατειά! Οι σχέσεις με διαφορά ηλικίας είναι συνηθισμένες σε καθεστώς Κρόνου, με τον «άρχοντα των δακτυλιδιών» να γνέφει...πονηρά: «Έλα στον παππού»!