Αστρολογικό δελτίο για όλα τα ζώδια από 12 έως 15 Σεπτεμβρίου

Θυμάμαι τότε που μικρό παιδί ακόμη ανέβηκα σε μια γέφυρα πάνω από μια λιμνούλα για να ρίξω τη «μαγική δεκάρα», εκείνην που με τη βοήθεια της θα εκπληρωνόταν η ευχή μου. Και καθώς την παρατηρούσα να βυθίζεται στα ήρεμα νερά, σκέφτηκα: Αχ Θεούλη μου, να γινόμουν σαν τον Σταμάτη Κόκοτα! Γιατί αυτός ήταν που τότε ξεχώριζε με τη μαλλούρα και τις μεγάλες φαβορίτες του, κόντρα στους σχολικούς κανόνες που απαιτούσαν «κούρεμα με την ψιλή». Κι αυτός ήταν που τραγούδησε το «Με ένα όνειρο τρελό», που μου άρεσε και είχα αποστηθίσει με το δικό μου τρόπο. «Σαν νούφαρο που βάδιζε -αντί μάδησε- στης λίμνης μέσα το θολό νερό», έλεγα και ξανάλεγα υπερήφανα, δίνοντας άθελα μου στους στίχους της Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου μια πιο... σουρεάλ διάσταση!

Να όμως που -σύμπτωση ή όχι- εκείνη η ευχή έπιασε και με το παραπάνω, αφού φαβορίτες μεν δεν άφησα αλλά το μαλλί μου, προς μεγάλη θλίψη του κουρέα μου του Θανάση, στο πέρασμα του χρόνου εξελίχθηκε από φρεσκοκουρεμένο γρασίδι σε φουντωτό μπουκλωτό θάμνο κι ύστερα σε περιφανή αλογοουρά. Θα μου πείτε, για τρίχες θα μιλάμε τώρα;

Μα όχι, το θέμα μας είναι οι ευχές και τα όνειρα... Το βασίλειο του Ποσειδώνα.

Διπλό... κτύπημα μας ετοιμάζει ο πλανήτης της φαντασίας αυτές τις ημέρες, με τον Ερμή και την Αφροδίτη να είναι οι αγγελιαφόροι των μηνυμάτων του.

Οι δύο «κρυφές» αντιθέσεις τους με τον Ποσειδώνα, ανοίγουν το δρόμο σε όλα αυτά που αντίκεινται στη λογική μας αλλά είναι τόσο θελκτικά ή παραμυθένια, που εύκολα υποκύπτουμε στον πειρασμό μιας βουτιάς στον θαυμαστό τους κόσμο.

Ιδανικοί έρωτες και παραδεισένια ταξίδια, σκεπάζουν μονομιάς τον γκρίζο ουρανό της καθημερινότητας μας, κάνοντας την ελπίδα παντοτινή βασίλισσα του κόσμου μας.

Μα όλα αυτά δεν είναι αληθινά, θα πουν κάποιοι, επισημαίνοντας τον κίνδυνο να παραπλανηθούμε από δόλιες Σειρήνες ή τον αντικατοπτρισμό μιας φοινικιάς στην έρημο. Κι ακόμη, να εμπιστευτούμε το λάθος άτομο, την λάθος στιγμή -έτσι θα πουν όλοι.

Και είναι γεγονός πως για τους οπαδούς μιας απαρέγκλιτης λογικής, ο Ποσειδώνας δεν μπορεί παρά να είναι φορέας μιας απάτης ή αυταπάτης. Δεν μπορεί παρά να μας παρασύρει σε λάθη ή να ακυρώσει κάθε μας προσπάθεια, ρίχνοντας την στον ωκεανό της λήθης. Για τους πιστούς του χρήματος δε, δεν μπορεί να είναι παρά ένας δεξιοτέχνης απατεώνας. Ο καθένας τελικά βλέπει τον δικό του Ποσειδώνα, όμως δεν είναι όλοι ίδιοι.

Γιατί ο Ποσειδώνας του ονειροπόλου θα στέκει πάντα εκεί, στο μονοπάτι της ευτυχίας να δείχνει το δρόμο για τη χώρα που ανθίζουν οι «μαγικές δεκάρες», για τη χώρα που πραγματοποιούνται οι αληθινές ευχές, εκείνες που βγαίνουν από την καρδιά μας.

Και μαζί, ο Ποσειδώνας του ερωτευμένου, φορτωμένος με ροζ καρδούλες και πάντα πρόθυμος να υπερβεί φυσικά εμπόδια και διαφορές, αντινομίες και αντικειμενικές συνθήκες, για να συναντήσει την πριγκίπισσα ή τον πρίγκιπα του.

Το «τρελό όνειρο» είναι εδώ, ικανό να μας εμψυχώσει και να μας δώσει φτερά για να πετάξουμε πάνω από τη δυστυχία.

Καλλιτέχνες, οραματιστές κι ερωτευμένοι είναι η απέραντη στρατιά που με όπλο το φαινομενικό «τίποτα» ετοιμάζεται να κτίσει αυτό το όνειρο. Το ίδιο «τίποτα» που συντήρησε για γενιές ολόκληρες την πίστη σε έναν καλύτερο κόσμο και κάποιες στιγμές κάνει δυναμικά την εμφάνιση του, σαρώνοντας κάθε βεβαιότητα των πραγματιστών.

Και μια τέτοια στιγμή που ανοίγει τις πύλες του θαυμαστού, μπορεί να ζήσει ο καθένας μας τούτες τις ημέρες.

Γιατί η μοίρα, κόντρα σε κάθε λογική, είναι διατεθειμένη να μας παίξει παράξενα παιχνίδια κάνοντας το «τρελό όνειρο» μας πραγματικότητα, έτσι ξαφνικά!

Σε αυτό επιθυμεί σφόδρα να συμβάλλει ο Ουρανός, αφού το φαινομενικά ήπιο τρίγωνο του με την Αφροδίτη, έρχεται σαν δεκάρα από ψηλά για να ταράξει τα νερά του ονείρου μας, υλοποιώντας το αδύνατο.

Κάποτε ο Θεός, μέσα στην απέραντη πλήξη της παντοδυναμίας Του, ευχήθηκε να γεννηθεί ο Άνθρωπος, μήπως και κάτι ταρακουνήσει το τέλειο σύμπαν Του. Κι έτσι έγινε, ανεξάρτητα αν σήμερα το έχει... μετανιώσει! Δεν έχουμε λοιπόν παρά να ακολουθήσουμε το παράδειγμα Του, μόνο που όταν το νέο όνειρο μας, παρουσιαστεί μπροστά μας με σάρκα και οστά, θα ξέρουμε ότι το παλιό μας δεν ισχύει πια.

Ο μηχανισμός της πραγματοποίησης μιας ευχής είναι απλός κι έχει να κάνει με μια αλληλουχία συμπτώσεων ή λαθών, που με την συνδρομή μιας καταλυτικής παραδοξότητας ανατρέπουν την καθεστηκυία τάξη, επιφέροντας το επιθυμητό -ονειρεμένο- αποτέλεσμα.

Αστρολογικά, αυτός μπορεί να είναι ο ορισμός μιας «κρυφής και διευκολυνόμενης» αντίθεσης ανάμεσα στην Αφροδίτη, τον Ποσειδώνα και τον Ουρανό, με «έξοδο» τον τελευταίο.

Συμβολικά, η μυθιστορηματική πραγματικότητα της «Αλίκης στη Χώρα των Θαυμάτων» ξαναζεί με τη διαφορά πως η πρωταγωνίστρια μας ονομάζεται Αφροδίτη.

Παρθένοι, Λέοντες, Υδροχόοι και Ιχθύες καλούνται να συμμετέχουν πρώτοι σε αυτό το στοίχημα ανάμεσα στην φαντασία και την πραγματικότητα.

Ενεργός κοινωνός όμως μπορεί να γίνει και ο καθένας που έχει κρατήσει κάτι από την μαγεία των παραμυθιών στην ψυχή του.

Για τους υπόλοιπους, που δεν επιθυμούν ή δεν είναι σε θέση να υπερβούν την «αντικειμενική» πραγματικότητα, η τύχη τους δεν μπορεί να είναι άλλη από την... αναμενόμενη.

Γιατί το άλλο σενάριο θέλει από τη μια πλευρά έναν «ζαβολιάρη» τύπο που διασπείρει καινά δαιμόνια και ζιζάνια, προκαλώντας συχνά με τις επιλογές του κι από την άλλη έναν λάτρη της απιστίας ή της μηχανορραφίας.

Και για να μιμηθώ τον Karl, εδώ η «εξίσωση» των ημερών είναι πολύ σαφής: Απιστία + αποκάλυψη = Χωρισμός.

Και το τραγούδι των ημερών είναι το πολύ γνωστό... «Αχ κουνελάκι»!

«Αχ κουνελάκι, κουνελάκι, ξύλο που θα το φας

μέσα στο ξένο περιβολάκι, τρύπες γιατί τρυπάς»