Σαν ηφαίστειο που ξυπνά
απ' όνειρο βαθύ
κι ό, τι φτιάχνει τα βουνά
κλαίει να γεννηθεί
Σαν ηφαίστειο που ξυπνά
εφτά γενιές σβηστό
Λάβα μου, λάβα μου
αίμα μου ζεστό
Ποιός ανάδρομος Ερμής .. Δε λέω, είναι κι αυτό μια εξέλιξη, όμως μπροστά στα υπόλοιπα που συμβαίνουν στους ουρανούς αυτές τις ημέρες, δεν πιάνει χαρτωσιά.
«Χάρτινο το φεγγαράκι, ψεύτικη η ακρογιαλιά, αν με κοίταζες λιγάκι θα 'ταν όλα αληθινά». Αυτό, ίσως αρκούσε για να ξεμπερδέψουμε με το ολόγιομο φεγγάρι. Άντε -για να είμαστε στη μόδα- κι ένα χατίρι στον πονηρό «αόμματο» που βλέπει ευρώ στο χιλιόμετρο κι άλλο ένα στην «μάνα» που έχει εννιά παιδιά ετοιμοθάνατα -δες καλέ κυρία, το γράφουν κι οι εφημερίδες!
Όμως, στον ουράνιο χορό των ημερών υπάρχουν κι άλλοι πρόθυμοι καβαλιέροι.
Κι αν ο Δίας με τον Κρόνο στήνουν τις ντουζιέρες τους για τα διαδοχικά σκοτσέζικα ντους τύχης και ατυχίας, συμβουλεύοντας μας να ακολουθήσουμε τη μέση οδό, ο Άρης και ο Πλούτωνας είναι σαφώς πιο απαιτητικοί και δύσκολοι στις διαπραγματεύσεις.
Το «κρυφό» τετράγωνο που σχηματίζουν είναι από αυτές τις όψεις στις οποίες δεν χωρούν ημίμετρα αλλά ούτε και η αθωότητα μας.
Σκάψε βαθιά, βούτα, βρες... Αυτή είναι η εντολή τους κι αν τυχόν προσποιηθούμε τους αδιάφορους, είναι ικανοί να μας ρίξουν με το ζόρι στην αρένα των ενστίκτων, εκεί που ο νόμος της ζούγκλας δεν έχει αναθεωρηθεί ποτέ.
Από αυτήν την άποψη, το Σ/Κ είναι κρίσιμο αλλά και εξαιρετικά ενδιαφέρον.
Προσπερνώντας ωστόσο τις εξωτερικές επιπλοκές, σημειώνοντας ότι καλό είναι να ακονίσουμε τις γνώσεις και τον εξοπλισμό μας για τις καταστάσεις «έκτακτης ανάγκης», θα σταθώ περισσότερο στα πολύ σημαντικά τα οποία δρομολογούνται εντός μας, εκεί όπου κανένα ξένο βέβηλο μάτι δεν χωρεί, παρά μόνον αν το αφήσουμε εμείς να κοιτάξει. Εκεί που κατοικεί ο Θεός μας, ευσπλαχνικός ή τιμωρός, ανάλογα με το πως τον έχουμε φτιάξει. Εκεί απ' όπου ξεκινούν όλα.
Και είναι αλήθεια ότι για τους φυλακισμένους από τα δεσμά του σήμερα δημιουργούς, τους βαλτωμένους στα νερά της λήθης καλλιτέχνες, τους φιλόσοφους που έχασαν την ουσία τους σε μια ζαριά ανάγκης αλλά κι όλους όσους αναζητούν απεγνωσμένα ένα μονοπάτι διαφυγής από την τρομοκρατία της μιζέριας, αυτές οι ημέρες είναι η ευκαιρία που περίμεναν. Εκεί στο κατώφλι της συνείδησης, όπου όλα είναι και συνάμα δεν είναι, ξεκινά ο τρελός χορός των συμβόλων, που λαχταρούν τη μεταμόρφωση τους. Το αόρατο γίνεται ορατό, το μυστήριο γίνεται διάφανο κρύσταλλο αλήθειας και τα όνειρα μας χειροπιαστά. Πίστη και γνώση αγκαλιασμένες, μοιράζονται την ψυχή μας, αφού κι οι δυό τους έχουν πολλά να δώσουν.
Και τα σύμβολα σαν κλαράκια που αποχωρίζονται από τη μάνα φύτρα για να χωθούν σε νέο χώμα, περνούν από τον Πλατωνικό κόσμο των ιδεών σε εκείνον της απτής πραγματικότητας, μεταφέροντας στη μνήμη τους όλες τις προαιώνιες αλήθειες, κατανοητές κι ακατανόητες.
Βουτιά στο ασυνείδητο λοιπόν, βουτιά στα αρχέτυπα που στροβιλίζονται εντός μας, μήπως και μετατρέψουμε τους φόβους και τα αδιέξοδα μας σε πηγή νεότητας, σε έρωτα.
Αυτά βέβαια είναι για τους ποιητές θα πείτε και τους αιθεροβάμονες. Εμείς δεν είμαστε παρά απλοί άνθρωποι βασανισμένοι από την ανασφάλεια του σήμερα και την προσμονή ενός ασφαλούς αύριο. Τι μας γράφεις για όνειρα νεράιδες και ξωτικά της ψυχής μας; Δουλειά, χρήματα, φαγητό και την υγειά μας, αυτά μόνον θέλουμε κι είμαστε εντάξει. Κι όσο για τον έρωτα, είδαμε και τα δικά του χαΐρια... Ο έρωτας δεν είναι παρά μια διαρκώς διαψευδόμενη προσδοκία, δεν αξίζει μια...
Σωστά τα λες, βασανισμένη μου ψυχή... Μα αυτή η Πανσέληνος της μεταμόρφωσης προστάζει να τα ξεχάσουμε όλα αυτά που μας κρατούν δεμένους χειροπόδαρα. Να αναβαπτίσουμε την πίστη, την ελπίδα μας, να αγγίξουμε το θαύμα, να περάσουμε έστω και για μια στιγμή στον κόσμο που ξεχάσαμε καθώς φορτωθήκαμε το δισάκι της ανάγκης. Η Πανσέληνος, με άγρυπνο συνοδοιπόρο τον Πλούτωνα, προστάζει να κάνουμε την υπέρβαση και να αιφνιδιάσουμε το μίζερο εαυτό μας, που έχει ταμπουρωθεί σε αυτά που έχει ή θα αποκτήσει κάποτε.
Και να ξέρεις, πίσω από τη χαμογελαστή όψη του φεγγαριού που κυλάει στον ουρανό των επιθυμιών μας, ο Πλούτωνας δεν το' χει σε τίποτε να κάνει μια χαψιά την υποτιθέμενη ασφάλεια μας.
Ιχθύες, Παρθένοι, Δίδυμοι και Τοξότες, ταλαντεύονται πρώτοι ανάμεσα στο πραγματικό και το φανταστικό ή το βάθος και την επιφάνεια των πραγμάτων, με στόχο να διαπιστώσουν ποιά είναι τελικά η αλήθεια της ζωής τους και ποιό το ψέμα τους. Προσκυνητές στην αίθουσα με τους καθρέπτες, βλέπουν πολλές αντανακλάσεις, πολλές προβολές, πολλούς εαυτούς, τέρατα και σημεία, ξέρουν όμως ότι τον αληθινό εαυτό τους τον κρατάνε οι ίδιοι. Και βέβαια επειδή τα φαινόμενα απατούν δεν υπάρχει καμία προφανής απάντηση σε αυτό το δίλημμα, παρά μόνον αυτή που κρύβει ο καθένας στην καρδιά του.
Όσοι νοιώθουν, θα χορτάσουν από την αλήθεια τους. Για τους υπόλοιπους δεν υπάρχει παρά μόνον η πικρή διάψευση της σιγουριάς τους και μερικοί θρυμματισμένοι καθρέπτες, απόδειξη της πλάνης και της ματαιότητας τους.
Μαζί τους, στον στίβο με τις οπτασίες που μπορεί να είναι, μπορεί και όχι, αγωνίζονται και κάποιοι εκπρόσωποι των σταθερών (Ταύροι, Λέοντες, Σκορπιοί και Υδροχόοι), που καλούνται επίσης να πετάξουν με τα φτερά της ψυχής τους αν θέλουν βέβαια να αποφύγουν μια μάταιη αντιπαράθεση με τα φαντάσματα τους, τα έξωθεν και τα εντός τους. Απάτες, αυταπάτες και χίμαιρες περιμένουν στη γωνία για να γελάσουν θριαμβευτικά με την πρώτη αποτυχία, όμως το καλό το παλικάρι ξέρει κι άλλο μονοπάτι.
Σκάψε βαθιά, ψάξε, βρες ή... πέτα!
*Θέλετε να μάθετε τι προβλέπουν για εσάς τα άστρα για τον επόμενο χρόνο; Το astrology.gr έχει τις απαντήσεις εδώ.
