Κάθε πλανήτης είναι ένας δάσκαλος. Κι όπως στο σχολείο υπάρχουν λογιών-λογιών δάσκαλοι, συστηματικοί, αυστηροί, νευρικοί, επιεικείς, πραγματικοί λειτουργοί ή απλοί διεκπεραιωτές, έτσι και στην καθημερινότητα μας ερχόμαστε κατά πρόσωπο με όλα εκείνα που εν δυνάμει φέρνουν οι πλανήτες στη ζωή μας, σύμφωνα με το εκάστοτε «ωρολόγιον πρόγραμμα».
Φυσικά στο πλανητικό σχολείο μας υπάρχουν ειδικότητες όπως και συμβαίνει και στα δικά μας, τα επίγεια. «Όπως πάνω, έτσι και κάτω»... Άλλος κάνει τα Μαθηματικά κι άλλος τα Φιλολογικά, άλλος τη Φυσική κι άλλος τα Καλλιτεχνικά. Και βέβαια το θέμα είναι να διδάσκει ο καθένας το αντικείμενο του και να μην αποπειράται για παράδειγμα τον Ιστορικό να διδάξει Χημεία. Όσο φιλότιμος κι αν είναι, μπορούμε άφοβα να προφητεύσουμε το Βατερλό της γνώσης.
Η Κοσμική Διεύθυνση το γνωρίζει αυτό και προσπαθεί να πράξει το καλύτερο δυνατόν. Έλα όμως που μερικές φορές -κάτι οι απεργίες, κάτι οι άδειες- ξεμένει από προσωπικό και οι αντικαταστάτες είναι αλλού γι' αλλού. Ανάγκα και Θεοί πείθονται, μεν αλλά το θέμα είναι που οδηγεί αυτή η πειθώς. Βάλε τώρα τον Άρη να σου διδάξει Αγωγή του Πολίτη. «Βάρα, θα σου πει» αφού αυτό ξέρει, αυτό λέει...
Η αναφορά στον Αρούκο δεν είναι βέβαια τυχαία, αφού αυτός είναι ο δάσκαλος των ημερών. Αυτός ο αψύς δάσκαλος που προσπαθεί φουριόζος να χώσει μονομιάς τη γνώση στο κεφάλι των μαθητών του και νευριάζει πολύ όταν ακούει απαντήσεις που δεν του αρέσουν. Σύνοδο Ερμή-Άρη έχει το μενού κι όλα μοιάζουν πιο έντονα.
Ο Άρης ανήκει στην κατηγορία των λειτουργών και όχι των διεκπεραιωτών. Ίσως είναι και από τους λίγους του κλάδου του που δεν διστάζει να αντιμετωπίσει οποιαδήποτε πρόκληση και να μεταπηδήσει μονομιάς από την αρένα των μονομάχων στα... οικοκυρικά. Κάτι θα βρει κι εκεί, κέντημα, πλέξιμο, ράψιμο... Όλα τα σφάζει, όλα τα μαχαιρώνει!
Ο ίδιος δίνει το καλό παράδειγμα για να εμπνεύσει τους πιστούς του. Πρόθυμος και φιλότιμος, παίρνει πρωτοβουλίες χωρίς να ρωτήσει κανένα. Βοηθά τη γιαγιά να περάσει το δρόμο, ακόμη κι αν εκείνη δεν το θέλει. Χώνει τη μύτη του παντού και φυτρώνει εκεί, που δεν τον σπέρνουν. Ουδέν κρυπτόν υπό τον ...Άρη! Προφταίνει να ενημερώσει για τα τεκταινόμενα ενδιαφερόμενους και μη. Και τελικά στην πράξη εξασκεί δημιουργικά όλα τα επαγγέλματα. Μπαίνει στους καυγάδες, αναβαθμίζοντας το ρόλο του δικηγόρου. Εφευρετικός, προτείνει δικά του γιατροσόφια για τους αρρώστους και προσφέρει λύσεις σε κάθε τεχνικό πρόβλημα. Βιδώνει, σπάζει, τρίβει, πριονίζει καρφώνει και τρυπάει ανελλιπώς, βιώνοντας ανεπανάληπτους ...οργασμούς. Γίνεται τροχονόμος στο χαλασμένο φανάρι, ταξιθέτης στην ουρά του ΙΚΑ, τερματοφύλακας για το πέναλτι του μικρού Γιωργάκη. Έχει φρέσκια και άφθονη ενέργεια που αν δεν την καταναλώσει θα σκάσει. Μέχρι να εξαντλήσει όλο το δυναμικό του, μόλις πετύχει τον ένα στόχο, ορμάει για τον επόμενο. Δεν πτοείται, δεν περιορίζεται από στρατηγικές η καθωσπρεπισμούς. Οι βασικές του αρχές είναι εκείνες, που ο ίδιος συντάσσει, πάντα «στο πόδι» και ανάλογα με τις περιστάσεις.
Αυτός είναι ο Άρης φίλες και φίλοι, έτσι δρουν και οι πιστοί του.
Κανονικά, θα έπρεπε να είναι ο προσωπικός γυμναστής μας κι αν καταφέρουμε να τον στριμώξουμε σε αυτό το πόστο έχουμε και την πίτα -τη φυσική μας κατάσταση δηλαδή- ολάκερη και το σκύλο χορτάτο. Ανατάσεις, διαστάσεις, επικύψεις κι αθλοπαιδιές είναι σίγουρα ο τομέας του, γι' αυτό όποτε έρθει η ώρα του μας βγάζει τη γλώσσα έξω με τα εν-δυό του. Υπάρχουν όμως γυμναστικές και «γυμναστικές». Έτσι, κάτω από τις προσταγές του τρέχουμε οι δόλιοι να καταρρίψουμε το ένα ρεκόρ πίσω από το άλλο κι όποιον πάρει ο χάρος. Πέρασε με κόκκινο! Ε, και; Σημασία έχει ότι νίκησε το χρόνο για μια ακόμη φορά. Στο κάτω-κάτω δεν τον ρώτησαν όταν έβαλαν τα φανάρια...
Το «μότο» του είναι η γνωστή παροιμία «στη βράση κολλάει το σίδερο» κι αν τυχόν δεν βρει εύκαιρες τις πυρωμένες λαμαρίνες του, εφευρίσκει το ενεργειακό ανάλογο τους, που μπορεί να συνοψιστεί σοφά στο «κάθομαι σε αναμμένα κάρβουνα». Ο γεννημένος Γυμναστής γίνεται περιστασιακά πρακτικός Φυσικός εφαρμόζοντας κάθε εκδοχή του E=MC2, όπερ σημαίνει... τρεχάτε ποδαράκια μου! Ό, τι δεν κάναμε σε ένα χρόνο, γίνεται μέσα σε λίγες ώρες. Δέκα δημόσιες υπηρεσίες σε ένα πρωινό, εφτά πιάτα στην καθισιά, τρεις τόμοι διάβασμα το δευτερόλεπτο και άλλα πολλά του ιδίου στυλ, είναι οι αγαπημένες ασκήσεις του, που κάνουν τους μαθητές -δηλαδή εμάς- και τον ίδιο υπερήφανο.
Η ζωή του Άρη είναι ένας διαρκής αγώνας, το μάτι του παίζει για να εντοπίσει το θήραμα ή τον ανταγωνιστή. Ποιός νομίζει ότι είναι ικανός να τον ξεπεράσει; Ποιός θα είναι ο επόμενος ηττημένος; Όταν δεν βρίσκει αντίπαλο αναγκάζεται να εφεύρει. Παίζει σκάκι μόνος του, αλλάζοντας θέση σε κάθε κίνηση. Στο τάβλι κάνει επίτηδες ζαβολιές για να αυξήσει το ενδιαφέρον. Με υπερπροσπάθεια κατατροπώνει τον άτιμο εχθρό. Ότι και να συμβεί, στο τέλος πάλι αυτός θα είναι ο νικητής. Κερδίζει τον εαυτό του στο σκραμπλ, το σουντόκου και τη μπιρίμπα. Δυστυχώς, στην τραμπάλα έχει πρόβλημα (τι χαζό παιχνίδι...) αλλά ο κρυφός καημός, το μαράζι του, είναι ο φρικτός αντίλαλος. Όσο δυνατά και να φωνάξει, ο άλλος πάντα τον νικάει...
Ευτυχώς, πάντα υπάρχουν και τα ρεκόρ, που πρέπει να σπάσουν. Πόση ώρα μπορεί να σταθεί με το ένα πόδι; Αν χθες έκανε μισή ώρα να πάει στη δουλειά του, σήμερα πρέπει να φτάσει το πολύ σε 29 λεπτά. Τρέχει να προλάβει το μετρό, προσπερνώντας σαν σφαίρα τους αργοκίνητους πεζούς. Τι γυρεύει μπροστά του αυτός ο παππούς, γιατί δεν καθόταν σπίτι του; Δεν πρέπει με τίποτα να ηττηθεί! Άντε μηχανοδηγέ, ξεκίνα...
Όμως το πραγματικό έπος ξετυλίγεται όταν οδηγεί. Οι πιλότοι της φόρμουλα ένα τον ζηλεύουν και τον μιμούνται. Γνωρίζει ότι η ευθεία είναι ο συντομότερος δρόμος αλλά και η τεθλασμένη έχει τα χαρίσματα της. Χώνεται όπου βρει κενό, καβαλάει πεζοδρόμια, μπαίνει ανάποδα σε μονόδρομους και κορνάρει ασταμάτητα, βρίζοντας όλους αυτούς τους ηλίθιους, που πάνε σαν τις κότες.
Όμως, το έχω ξαναγράψει, ο Άρης είναι από καλή πάστα πολεμιστών και δεν κρατάει κακίες. Οι άνθρωποι τον χαλάμε, που με το νου μας τον κάνουμε θεόρατο σαν το εγώ μας. Τα «ξέρεις ποιός είμαι εγώ;» εναλλάσσονται με τα «γιατί σε μένα», ξεχνώντας ότι πέρα από τη υψηλότητα μας υπάρχουν κι άλλα πράγματα σε αυτό το σύμπαν.
Όσον αφορά στα ζώδια, κοινωνοί της ενέργειας του πλανήτη -και βέβαια άμεσα εξεταζόμενοι- είναι κατ' αρχήν οι εκπρόσωποι των τεσσάρων μεταβλητών ζωδίων. Οι Δίδυμοι, οι Παρθένοι, οι Ιχθύες και οι Τοξότες καλούνται να φτιάξουν ομελέτα, σπάζοντας μερικά αυγά αλλά -τελικά- όχι το τηγάνι, ούτε το κεφάλι τους.
Μαζί τους, τινές εκ των σταθερών (Ταύροι, Λέοντες, Σκορπιοί και Υδροχόοι) όσες και όσοι δηλαδή έχουν τον Ήλιο τους κοντά στην 25η μοίρα του ζωδίου τους, ενώ από το πλάνο δεν μπορούν να λείπουν οι Κριοί, που κάτι τέτοιες ημέρες περιμένουν για να πάρουν τις πρωτοβουλίες μιας χρονιάς, χωρίς να ρωτήσουν κανέναν φυσικά.
Με τον Άρη δάσκαλο μπορούμε να πετύχουμε πολλά μέσα σε ελάχιστο χρόνο αλλά και να καταστρέψουμε τους κόπους μιας ζωής, ύστερα από ένα «ανόητο» ρίσκο. Αλλά τελικά σε τι έγκειται η ανοησία;
Εδώ να ξέρετε, το κοσμικό «λυσάρι» δεν μας γράφει «χαλάρωσε», αφού αυτό αντίκειται στη φύση του πλανήτη αλλά «δράσε εκεί που γνωρίζεις». Αυτός είναι και ο πιο πρόσφορος τρόπος για να περάσουμε επιτυχημένα τις Άρειες εξετάσεις κι αν τυχόν «ανάψουν τα αίματα», η αλήθεια μας αργά ή γρήγορα θα σβήσει ακόμη και τον μεγαλύτερο θυμό, αντικαθιστώντας τον με την ευγένεια του νικητή απέναντι στον νικημένο.
*Θέλετε να μάθετε τι προβλέπουν για εσάς τα άστρα για τον επόμενο χρόνο; Το astrology.gr έχει τις απαντήσεις εδώ.
