Αστρολογικό δελτίο για όλα τα ζώδια: από 2 έως 5 Απριλίου

1. Κόντρα στις πιθανότητες

Με τον Ουρανό, τον Πλούτωνα και το Δία στις επάλξεις είναι αλήθεια ότι τις προηγούμενες ημέρες μαζί με τα όποια ευχάριστα, είχαμε και κάμποσες ακρότητες-αγριότητες, που «κόσμησαν» τα δελτία ειδήσεων και -υποψιάζομαι- και τις ζωές τινών εξ υμών. Με την αγαστή στήριξη του «Χοντρού», οι Ουρανοπλουτωναίοι «έπαιξαν τα ρέστα τους» και κάθε φορά που συμβαίνει αυτό, ο σταθερός και σίγουρος κόσμος μας δοκιμάζεται από την αβεβαιότητα της εισαγωγής «καινών δαιμονίων», δημιουργικών και μη. Εμείς φυσικά ελπίζουμε στα πρώτα, προβαίνοντας στις κατάλληλες ενέργειες (προσευχές, επικλήσεις κλπ) προς τη θεά Τύχη αλλά σχεδόν ποτέ δεν πρόκειται για καθαρή τύχη. «Συν Αθηνά και χείρα κίνει» επιμένουν διαχρονικά οι σοφοί μας πρόγονοι, που στη συγκεκριμένη περίπτωση μεταφράζεται στο εξής απλό: Αν δεν θέλουμε να πέσουμε θύματα εκπλήξεων και δυσάρεστων αλλαγών, το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε είναι να τις δρομολογήσουμε εμείς, κρατώντας σφικτά το τιμόνι της ζωής μας.

Η τελευταία -για την ώρα- πράξη του «δράματος» των ανατροπών και του απροσδόκητου, παίζεται σήμερα Τρίτη με την «κρυφή» σύνοδο ανάμεσα στον Ερμή και τον Ουρανό, μια όψη που εισάγει στην καθημερινότητα μας τη γοητεία του ξαφνιάσματος, κάνοντας mainstream τις εξαιρέσεις, τη διαφορετικότητα και την παραδοξότητα. Ανεξάρτητα με το αν οι εκπλήξεις θα είναι ευχάριστες ή δυσάρεστες, εκείνο που πρέπει να θυμόμαστε είναι ότι μπορούμε να κρατήσουμε από αυτές τη φρεσκάδα της ανανέωσης, γελώντας ίσως με την στατιστική και φρούδα βεβαιότητα μας ότι «αυτό δεν συμβαίνει ούτε μια στο εκατομμύριο».

Χωρίς να αποκλείεται κανείς από το show του Ουρανού, οι Κριοί, οι Ζυγοί, οι Παρθένοι και οι Ιχθύες καλούνται πρώτοι να ανταποκριθούν ορθά στα κελεύσματα των ημερών, λέγοντας ένα εμφατικό «ναι» σε εκείνες τις αλλαγές ή τις εφαρμογές που ξεκλειδώνουν τη δημιουργικότητα τους.
Η έρευνα κι ο πειραματισμός είναι επίσης δύο άριστες επιλογές, είτε αναφέρονται σε καθαρά πρακτικά θέματα, είτε σε θεωρητικά κι εδώ ίσως οι Υδροχόοι και οι Δίδυμοι να έχουν ένα λόγο παραπάνω.
Όσον αφορά στις «αγαπημένες» συσκευές του Ουρανού, δηλαδή τις ηλεκτρικές και ηλεκτρονικές, το ότι διεκδικούν σημαντικό μερίδιο της προσοχής μας μπορεί να σημαίνει από το ότι τις γλυκοκοιτάζουμε, μέχρι το ότι μας κάνουν... έξαλλους με τη συμπεριφορά τους!

2. Ο Κρόνος είναι εδώ!

Καιρό είχαμε να δούμε τον «Παππού» του ζωδιακού σε δράση κάτι που έρχεται να μας υποβάλλει σε ένα νέο γύρο εξετάσεων αλλά και να εξισορροπήσει τις ακρότητες των τελευταίων ημερών.

Οι «κρυφές» αντιθέσεις του Κρόνου με τον Άρη και την Αφροδίτη μας ζητούν να ξεχάσουμε για λίγο τις εθελούσιες και πιο χαλαρές επιλογές μας, δίνοντας προτεραιότητα σε όσα υπαγορεύονται από τους νόμους της ανάγκης.
Η δουλειά -ενίοτε σκληρή- οι περιορισμοί για ένα σκοπό και γενικότερα η στρατηγική της αποφυγής των εντάσεων και των συγκρούσεων είναι στην κορυφή των απαιτήσεων που προβάλλουν οι κοσμικοί μας φίλοι και ειλικρινά δεν υπάρχει κανείς λόγος να τους πάμε κόντρα, διακινδυνεύοντας το να μετατρέψουμε την καθημερινότητα μας σε «πεδίο βολής» τους.

Όσον αφορά το δίπολο Άρη-Κρόνου, που στην αρνητική εκδοχή του είναι ο ορισμός του «λάθος κίνηση, σε λάθος χρόνο», οι συνέπειες μιας άστοχης ανταπόκρισης μας είναι αρκετά γνωστές. Η αδυναμία μας να ισορροπήσουμε τις ενεργειακές βουλές των δύο πλανητών, μπορεί να επιφέρει σκληρές συγκρούσεις και ατυχήματα, με τους δύο πλανήτες να παίζουν εν δυνάμει το ρόλο του «κακού», ανάλογα με το τι δικαιώματα τους δίνουμε.

Όταν ο Άρης «ξεφεύγει», όταν δηλαδή δρούμε και πράττουμε υπολογίζοντας μόνον τον εαυτό μας, τότε ο Κρόνος αντεπιτίθεται, επαναφέροντας μας στην τάξη με τον πιο οικείο σε αυτόν τρόπο, τον σκληρό περιορισμό.
Κι όταν ο Κρόνος αγνοεί επιδεικτικά τον ατομικό παράγοντα, επιβάλλοντας νόμους και κανόνες μιας άλλης εποχής ή επιλογές που αναιρούν ολοκληρωτικά το αυτόβουλο μας, τότε ο Άρης κάνει το δικό του «παιχνίδι», ως επαναστατημένο νιάτο.
Όταν ο Άρης τρέχει μανιασμένα προς το στόχο του, ο Κρόνος ακινητοποιεί το... σύμπαν και το αντίστροφο.

Εδώ λοιπόν, δεν χρειάζονται υπερβολές, ούτε προς τη μια κατεύθυνση, ούτε προς την άλλη. Ο δογματισμός εκπεφρασμένος άριστα από τη φράση «πέφτω σε τοίχο», είναι η κοινή συνισταμένη αμφοτέρων των πλανητών, όταν γίνεται μια λανθασμένη χρήση τους. Το ζητούμενο είναι το μέτρο, που στις πιο «τυχερές» περιπτώσεις αποκαθίσταται μόνο του, ακόμη κι αν ο τρόπος που συμβαίνει αυτό δεν μας αρέσει. Ειδικά ο Κρόνος είναι φανατικός θιασώτης του «κάθε εμπόδιο για καλό» κι αν για παράδειγμα νιώσουμε εξαντλημένοι, κουρασμένοι κι ενεργειακά «στεγνοί» ας μην βαρυγκωμούμε κι ας μην επιμένουμε στην άμεση υλοποίηση των σχεδίων μας, αφού ο «Παππούς» μπορεί να μας προστατεύει από ένα μεγάλο λάθος που μας περίμενε στη γωνία.

Αντίστοιχα, ο Άρης με τα γοργά αντανακλαστικά του μας βοηθά να ξεγλιστρήσουμε από τις παγίδες μιας στείρας και τελικά ζημιογόνας προσκόλλησης σε τύπους και κανόνες. Αυτό όμως συμβαίνει κυρίως σε τομείς ή περιοχές που κατέχουμε καλά, εκεί δηλαδή όπου ο Άρης μας κινείται και δρα πάνω στη βάση μιας κατακτημένης εμπειρίας. Για παράδειγμα, ένας έμπειρος οδηγός, μπορεί να αποφύγει ένα εξαιρετικά δυσάρεστο ατύχημα, επιταχύνοντας και όχι σταματώντας στη... μέση του πουθενά, με αποτέλεσμα να πέσουν οι άλλοι επάνω του. Ο έμπειρος όμως, όχι ο «ψευτόμαγκας της ασφάλτου».

Οι Κριοί, οι Αιγόκεροι, οι Ζυγοί, οι Ταύροι και οι Σκορπιοί αναμένεται να είναι θέλοντας και μη οι πρώτοι «διαπραγματευτές» ανάμεσα στα «θέλω» και τα «πρέπει», γι αυτό οι κινήσεις και οι επιλογές τους οφείλουν να είναι πιο συγκρατημένες και συγκροτημένες και πλαισιωμένες από την ασφάλεια του «γνωρίζω πολύ καλά τι κάνω». Παράλληλα, καλούνται πρώτοι να διαχειριστούν και ποικίλα συναισθηματικά θέματα, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι οι εκπρόσωποι των υπόλοιπων επτά ζωδίων είναι στο απυρόβλητο.

Η Αφροδίτη σε κρίση

Το ενδιαφέρον της υπόθεσης είναι ότι στην συγκεκριμένη φάση η «κόντρα» Άρη-Κρόνου μπορεί να έχει παράπλευρες απώλειες ή πιο απλά το... εξιλαστήριο θύμα της. Το τελευταίο κεφάλαιο του τετραημέρου πραγματεύεται οικονομικά και συναισθηματικά ζητήματα, αφού ανάμεσα στους δύο πεισματάρηδες μπαίνει σφήνα η «Ωραία».

Θυμίζω ότι βαδίζουμε ολοταχώς προς μια σύνοδο Αφροδίτης-Άρη, κάτι που σίγουρα τείνει να ανάψει φωτιές στις καρδιές μας, αναμοχλεύοντας επιθυμίες, πάθη, ζήλειες και διεκδικήσεις. Ο έρωτας δηλαδή -αγνός, δυνατός, θυελλώδης αλλά και «αμαρτωλός» ή παραστρατημένος- είναι στα ντουζένια του, ωστόσο η πρώτη φάση αυτής της υπερδιέγερσης θέλει μια κάποια προσοχή.

Η αντίθεση της τροπικής Αφροδίτης με τον αστρικό Κρόνο δρομολογεί ατυχίες, στενοχώριες ή «μπλεξίματα» με πρόσωπα που κατά κάποιον τρόπο έχουν... λερωμένη τη φωλιά τους! Θέλετε η ανασφάλεια, θέλετε η πλεονεξία ή τελικά η... κακή μας μοίρα, κάτι τέτοιες ημέρες οι απανταχού «βολεψάκηδες» βγαίνουν στη γύρα ενδεδυμένοι φυσικά με την τελευταία λέξη του «emotional correct», ώστε να προσθέσουν κι άλλα τρόπαια στη συλλογή τους. Κι επειδή δεν είναι λίγες και λίγοι που υποσυνείδητα «ψάχνουν» για ένα ακόμη συναισθηματικό μπελά, η... ταύτιση είναι θέμα χρόνου!

Ψυχαναλυτικά, έχουμε να κάνουμε με ένα μάλλον σαδομαζοχιστικό πλαίσιο, το οποίο ατυχώς αποκτά και πραγματικές διαστάσεις σε μια σχέση, όταν ο εις εκ των δύο κατατρέχεται ακόμη από μια αθεράπευτη χαμηλή αυτοεκτίμηση, και την αποδεικτική εμμονή που τη συνοδεύει. «Για να είμαι, πρέπει να έχω κι αν δεν έχω, δεν είμαι». Όμως, ο στερημένος ψυχικά δεν χορταίνει ποτέ του, αν δεν διαγράψει πρώτα τα αίτια που δημιούργησαν αυτό το διαρκές αίσθημα συναισθηματικής πείνας και δίψας. Όσο κι αν προσπαθεί να καλύψει το κενό με την ικανοποίηση μιας «νίκης» τα φαντάσματα του παρελθόντος (τραύματα, απορρίψεις, ενοχές κλπ) θα τον οδηγούν πάντα στο λάθος δρόμο. Και τελικά η υποτιθέμενη «ασφαλής» επιλογή θα καταλήξει να είναι ένα διαρκές βασανιστήριο, ιδιαίτερα όταν ο «κακός» της υπόθεσης χρησιμοποιεί υπέρ του όλο αυτό το καθεστώς, για να επαληθεύσει στην πράξη το γνωστό «και κερατάς και δαρμένος».

Φυσικά, δεν υπάρχουν μόνον αρνητικές διαστάσεις. Από την άλλη πλευρά, στα πιο συνειδητοποιημένα άτομα, το δίπολο Αφροδίτης-Κρόνου συμβάλλει στη λήψη αποφάσεων και την σταθεροποίηση ενός συναισθηματικού «καθεστώτος», που διαπνέεται από ένα μίνιμουμ αμοιβαίων υποχωρήσεων. Ίσα δικαιώματα, ίσες υποχρεώσεις και ο καθείς με τα όρια του. Αυτό είναι το «μότο» ενός Κρόνου που «έχει φάει τη ζωή με το κουτάλι», όχι απαραίτητα χρονικά αλλά κυρίως ποιοτικά.

Έχω ξαναγράψει ότι ο Κρόνος δεν τιμωρεί τελικά την «ανομία» μας όπως γενικά νοείται, ως ανυπακοή δηλαδή στο «έτσι κάνουν όλοι» αλλά αντίθετα την βασική άγνοια μας γύρω από τις πραγματικές ανάγκες και επιθυμίες μας. Τις δικές μας, όχι τις δανεικές από την οικογένεια, τον γείτονα ή την κοινωνία... Όταν λοιπόν εξακολουθούμε να πορευόμαστε αποκλειστικά με δανεικές αξίες, πιστεύοντας ότι μας παρέχουν μια ασφαλή ομπρέλα, τότε η ζωή μας θα παραμένει εγκλωβισμένη σε ένα στείρο περιβάλλον, όπου η ευτυχία και η ευχαρίστηση θα παραμένουν πάντα μακρινοί συγγενείς.
Αν αντίθετα, βάλουμε ένα στοπ σε όσα μας «φυτεύτηκαν» στην ψυχή και το μυαλό αλλά αποδείχτηκαν μάταια στην πράξη, τότε αυτομάτως υπογράφουμε το συμβόλαιο της ζωής μας με τους δικούς μας όρους. Πάθαμε, μάθαμε... Αρκετά πια, ήρθε η ώρα να δράσουμε χωρίς να ντρεπόμαστε για την ύστερη «εφηβεία» μας και ξέροντας πολύ καλά τι ΔΕΝ πρέπει να κάνουμε, να «σκοτώσουμε» δηλαδή τη χαρά μας εν ονόματι ενός νόμου που ποτέ δεν ψηφίσαμε.

Αμφότερες οι επιλογές εκπορεύονται από τον Κρόνο. Η πρώτη όμως απορρέει από την πρωτόγονη φύση του, ενώ η δεύτερη από μια πιο εξελιγμένη, που είναι στο χέρι μας να την πετύχουμε.

Ανάλογες είναι και οι διαστάσεις που μπορεί να λάβει η όψη Αφροδίτης-Κρόνου και σε οικονομικό επίπεδο. Εδώ βέβαια ο Κρόνος κινείται σε μια περιοχή που του είναι πολύ πιο οικεία, αφού δεν χαρακτηρίζεται από την «ολισθηρότητα» των συναισθημάτων, άρα μπορεί να φθάσει στο ποθητό αποτέλεσμα πολύ πιο εύκολα.
Με την πολύτιμη συνδρομή της εμπειρίας, το πρωταρχικό μήνυμα της «λιτότητας» ή της «στέρησης» εξελίσσεται στην συνειδητοποίηση των πραγματικών αναγκών αλλά και των ορίων μας. Έτσι προλαμβάνουμε την «ατυχία», που θα εμφανιζόταν ως καρπός μιας αμετροεπούς ανάπτυξης, ενώ συχνά -παρότι αρχικά μπορεί να φαίνεται το αντίθετο- κερδίζουμε πολύτιμο χρόνο αποτρέποντας μια «ανάπτυξη» που δεν οδηγεί πουθενά.
Αυτό θέλει κι ο μπάρμπα Κρόνος, αυτό μας μαθαίνει με το πέρασμα του χρόνου. Να μην σπαταλάμε τις ευκαιρίες μας, να διασφαλίζουμε τη θέση μας και να ξεφορτωνόμαστε τα περιττά, όταν πια κλείσει ο κύκλος τους.

Οι «Κρόνιοι» τύποι χαμογελούν όταν ακούν ότι «οι περιορισμοί είναι δυσάρεστοι», γιατί ξέρουν καλά ότι αυτό ισχύει για τους περιορισμούς που μας επιβάλλονται έξωθεν. Αντίθετα, οι περιορισμοί που είναι καρπός μιας δικής μας απόφασης, όχι μόνον βιώνονται ως ευχάριστοι αλλά αποτελούν κι ένα διαχρονικό πειστήριο ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε μόνοι μας και κάτω από «δύσκολες» συνθήκες. Εδώ ο Κρόνος δεν επικεντρώνεται στην ύπαρξη ενός προβλήματος, που... δεν μπορεί να ζήσει μακριά του αλλά στη λύση του, αναδεικνύοντας έτσι τις ποιοτικότερες πτυχές του..

*Θέλετε να μάθετε τι προβλέπουν για εσάς τα άστρα για τον επόμενο χρόνο; Το astrology.gr έχει τις απαντήσεις εδώ.