Αστρολογικό δελτίο για όλα τα ζώδια: από 25 έως 28 Ιουνίου

Αυτό απάντησε ο Ιησούς σε όσους τον κατηγόρησαν ότι το «αγαπάτε αλλήλους» αντιβαίνει το «οφθαλμόν αντί οφθαλμού και οδόντα αντί οδόντος». Ότι δηλαδή ο Ποσειδώνας δεν έχει θέση σε έναν θεσμοθετημένο Κρόνιο κόσμο, εκεί όπου το ρήμα «χρωστώ» κλίνεται... εμμονικά με όλους τους τρόπους και σε όλους τους χρόνους.
Και πολύ συχνά, αυτός ο κόσμος των υποχρεώσεων και των καθηκόντων, καταλήγει σε έναν φαύλο κύκλο, χωρίς δικαίωμα λύτρωσης. Με το που τρέχουμε να καλύψουμε μια «τρύπα», κάποια άλλη ανοίγει και τελικά γινόμαστε αιώνιοι σκλάβοι της Ανάγκης.

Αντίθετα, όπως έχω ξαναγράψει, στον κόσμο του Ποσειδώνα δεν υπάρχουν χρέη ούτε «πρέπει». Όλα γίνονται από μόνα τους με όχημα την Αγάπη, η οποία εκμηδενίζει κάθε καρμική διάσταση. Εδώ κυριαρχούν το θετικό συναίσθημα και οι ευχές, που όσο κι αν ξενίζουν έναν ρεαλιστικό νου, μπορεί να εκπληρωθούν, χωρίς τα απαραίτητα «έγγραφα» και τα πιστοποιητικά νομιμοφροσύνης.
Θα μου πείτε και τι το σκεφτόμαστε... Φύγαμε για Ποσειδώνα που δεν έχει ούτε Μνημόνια, ούτε φορολογίες... Το πρόβλημα όμως είναι ότι δεν παίρνεις διαβατήριο για αυτόν τον κόσμο, αν πρώτα δεν αποφοιτήσεις-δραπετεύσεις από εκείνον του Κρόνου!
Χωρίς δηλαδή δομή και συγκρότηση, κάθε πέρασμα από τον Ποσειδώνιο κόσμο δεν γίνεται αντιληπτό...

Πάντως, με αυτά τα δεδομένα φαίνεται πως υπάρχει ένας τομέας, όπου οι δύο πλανήτες μπορούν να συνεργαστούν αγόγγυστα κι αναφέρομαι στην κάθε είδους προσφορά σε πάσχοντες. Τα κίνητρα τους είναι βέβαια διαφορετικά, ο Κρόνος το κάνει επειδή «πρέπει», ο Ποσειδώνας επειδή «νοιώθει», αυτό όμως δεν μας... χαλάει καθόλου!

Πρόκειται για μια άμεση «συνταγή» της αρμονικής συνύπαρξης των δύο πλανητών, ωστόσο δεν είναι και η μόνη. Απλά για να έχουμε πρόσβαση και στις υπόλοιπες, καλούμαστε να ξεφύγουμε από την προσήλωση μας στις ακραίες εκδοχές αμφοτέρων και να «αναπνεύσουμε» μαζί τους.
Ένας από τους βασικούς νόμους που διέπει τις ψυχικές λειτουργίες και τους καρπούς τους είναι η αντισταθμιστική λειτουργία. Σε αστρολογική μετάφραση αυτό σημαίνει πως κάθε φορά που «γαντζωνόμαστε» στην επιρροή ενός πλανήτη, ενεργοποιούμε την απάντηση κάποιου εκ των μεγάλων «αντιπάλων» του.

Ως ανθρώπινα όντα με αδυναμίες πέφτουμε συχνά στην παγίδα της έμπρακτης υιοθέτησης είτε του ενός είτε του άλλου άκρου, με αποτέλεσμα να επισύρουμε την... μήνη του «αντιπάλου» και να οδηγούμαστε σε μια κατάσταση του τύπου «μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα».
Σε ανάλογη θέση είχε βρεθεί κι ο μυθολογικός Οδυσσέας με τη Σκύλα και τη Χάρυβδη, που στην συγκεκριμένη περίπτωση, δεν είναι παρά η αλληγορική συντριβή του ονείρου από τη μια και η ακύρωση της πραγματικότητας από την άλλη.
Αν δηλαδή επιμείνουμε στα δόγματα του «πραγματικού» κόσμου (Κρόνος) και το «σκληρός ο νόμος αλλά νόμος», απειλούμαστε από το «φάντασμα στη μηχανή», δηλαδή από ανεξήγητες δράσεις και ενέργειες -συνομωσίες αλλά και θαύματα- που καταρρίπτουν την βεβαιότητα μας.
Κι αντίθετα, αν αγνοήσουμε κάθε παράμετρο των αισθήσεων ή της λογικής ενδέχεται να βιώσουμε άμεσα τη διάψευση του ονείρου μας, την μελαγχολία ή την κατάθλιψη.

Το ενδιαφέρον βέβαια είναι ότι πρακτικά εμείς με τις επιλογές μας είμαστε εκείνοι που τονίζουμε την αντιπαλότητα Κρόνου-Ποσειδώνα αλλά κι εμείς αυτοί που μπορούμε να αλλάξουμε τους κανόνες του παιχνιδιού.
Για τον κοινό νου η σύνθεση πραγματικότητας και φαντασίας δεν είναι κι από τις πιο εύκολες υποθέσεις, ακόμη κι όταν γίνεται μέσα από ένα «μεγάλο τρίγωνο», με τον Ήλιο να παίζει το ρόλο του καταλύτη.
Σε αυτήν την κατεύθυνση τα καταφέρνουν καλύτερα οι καλλιτέχνες κι οι φιλόσοφοι που... εξ επαγγέλματος έχουν μάθει να στήνουν γέφυρες ανάμεσα στους δύο κόσμους και να «ανασαίνουν», εισπνέοντας Κρόνο και εκπνέοντας Ποσειδώνα ή το αντίστροφο. Ίσως ήρθε η στιγμή λοιπόν, να τους μιμηθούμε.

Ο Κρόνος επιθυμεί την αποκωδικοποίηση του φανταστικού. Θέλει να θεσπίσει νόμους και κανόνες εκεί που φαίνεται να μην υπάρχουν. Ας του δώσουμε λοιπόν αυτήν την χαρά, χωρίς όμως να βαυκαλιζόμαστε για την στείρα λογική μας, που έχει σαν αυτοσκοπό της να ακυρώσει-απορρίψει κάθε τι το μυθικό. Αναγνωρίζοντας δηλαδή ότι όσο κι αν προσπαθήσουμε δεν θα μπούμε ποτέ στην ουσία των μυστηρίων με την χρήση μόνον της λογικής. Χωρίς την ενσυναίσθηση της κοσμικής ενότητας, χωρίς τη διαίσθηση ή το «ψυχανέμισμα» μας ο Κρόνος δεν θα βρει ποτέ τα κλειδιά μιας επιζητούμενης ερμηνείας και μαζί με αυτά τα κλειδιά μιας ψυχικής ισορροπίας.

Ο Ποσειδώνας πάλι επιθυμεί να σπάσουμε τις αλυσίδες που μας συνδέουν με την Ανάγκη και τις περιορισμένες αισθήσεις μας και γι αυτό μας προσφέρει τα φτερά της υπέρβασης, την πίστη σε ένα θαύμα, που θα μπορούσε να ανατρέψει κάθε θέσφατο κανόνα. Και πράγματι, αυτό μπορεί να γίνει. Όμως το ότι πετάμε δεν σημαίνει ότι αγνοούμε παντελώς την ύπαρξη του εδάφους. Αν και κανείς δεν μας απαγορεύει να τους επισκεπτόμαστε, η αλήθεια είναι πως δεν έχουμε γεννηθεί για να ζούμε στα σύννεφα παρέα με τους αγγέλους.

Πρακτικά, το θέμα είναι πως ένας λυσσαλέος ανταγωνισμός μεταξύ των δύο τάσεων, μόνον δυστυχία θα φέρει στο μέσο άνθρωπο. Από τη μια πλευρά θα έχουμε τους «πεπεισμένους» ρεαλιστές, σκληρούς κι απαισιόδοξους, απογυμνωμένους από κάθε οραματική διάσταση και εξαιρετικά ευάλωτους σε ίντριγκες ή ψυχοσωματικά προβλήματα.
Από την άλλη θα στέκουν οι «αιθεροβάμονες» που είναι πια εγκλωβισμένοι στα όνειρα ή την πίστη τους, σε ένα κλουβί που διαιωνίζει την απομόνωση τους από τον έξω κόσμο. Ασκητές και μοναχοί είναι πολύ κοντά σε αυτό το μοντέλο, όσο και οι τρελοί που ζουν μονίμως σε μια δική τους πραγματικότητα. Κι επιτρέψτε μου να μην διαλέξω κανέναν από αυτήν την κατηγορία.

Εμείς είμαστε απλοί καθημερινοί άνθρωποι που διεκδικούμε την φιλία και των δύο πλανητών, θέλοντας να κερδίσουμε το στοίχημα της συνειδητότητας μας, χωρίς να καταφύγουμε σε ακραίες λύσεις. Ζούμε μεταξύ ουρανού και γης, ας μην το ξεχνάμε αυτό. Είμαστε το ίδιο ανοικτοί στο Κάρμα και την Αγάπη, το ίδιο «Κρόνιοι», όσο και «Ποσειδώνιοι» και η αλήθεια είναι ότι καμία πλευρά δεν έχει νόημα χωρίς την αντίθετη της. Μάλιστα η δημιουργική σύνθεση τους ξεκινά από την αμοιβαία αναγνώριση και χρήση τους.
Όσο πιο συγκροτημένοι είμαστε, τόσο ευκολότερα μπορούμε να αξιοποιήσουμε εμπνεύσεις και διαισθήσεις. Αντίστοιχα, το όραμα και η πίστη μας στο υπερβατικό είναι αυτά που μπορούν να εμφυσήσουν ζωή σε έναν κόσμο, που έχει πέσει θύμα των κανόνων του.

Στην παρούσα φάση, οι εκπρόσωποι των τριών ζωδίων του νερού (Καρκίνοι, Σκορπιοί και Ιχθύες) μαζί με τους Αιγόκερους, καλούνται πρώτοι να συμμετάσχουν σε μια διαδικασία που γνωρίζουν πολύ καλά, ο καθείς από την πλευρά του. Κι όχι βέβαια για να υπερασπιστούν φανατικά τις αρχικές θέσεις τους αλλά για να τις μπολιάσουν με τις ανώτερες εκφάνσεις της «άλλης» πλευράς. Δεν ψάχνουμε ούτε για αφελείς, ούτε για απατεώνες, ούτε για αμετάπειστους σκεπτικιστές, ούτε για «φευγάτους» ονειροπόλους. Δεν ψάχνουμε δηλαδή για εγκλωβισμένους αλλά για εκείνες κι εκείνους, που αν χρειαστεί μπορεί να στήσουν το «τσαντίρι» τους μεταξύ Παράδεισου και Κόλασης, όπως έκανε κι ο άγνωστος ναύκληρος του Ανδρέα Καρκαβίτσα στα «Λόγια της Πλώρης»:

«Πιάνει αμέσως και μαδάει όση τρίχα είχεν απάνω του και την πλέκει
πανί. Έπειτα πάει κρυφά και κόβει μια κλάρα• την πελεκάει καλά
και στένει ανάμεσα Παράδεισος και Κόλασης δικό του τσαντήρι. Δικό
του και ανεξάρτητο. Ούτε θεό φοβάται, ούτε διάβολο πλέον. Χώρια
οι λύκοι από τα πρόβατα• χώρια και οι στεριανοί από τους
ναυτικούς. Άλλη ζωή στον Απάνω, άλλη στον Κάτω Κόσμο.

Για τούτο σας λέγω πως αν τον ήξευρα θα του άναβα περισσότερα κεριά από όσα
ανάβω στον Άγιο Νικόλα. Επέθανα; δεν σκοτίζομαι για Κόλασες και
για Παράδεισους. Πάω γραμμή στο τσαντήρι μου!»

(απόσπασμα από το διήγημα Κάτω Κόσμος)

Κατεβάστε τώρα το νέο μας application, για iphones, ipads και ipods εδώ.

*Θέλετε να μάθετε τι προβλέπουν για εσάς τα άστρα για τον επόμενο χρόνο; Το astrology.gr έχει τις απαντήσεις εδώ.