Αστρολογικό δελτίο για όλα τα ζώδια, από 26 έως 28 Φεβρουαρίου
Να μην ερωτευτούμε τις σκιές μας
Όπως ήδη... προειδοποίησα στα «SOS» της περασμένης Πέμπτης, ο Έρωτας βρίσκεται προ των πυλών. Ένας Έρωτας καταλύτης, που συχνά έρχεται να ανατρέψει συστήματα και σχήματα που έκτισε αγκομαχώντας η πολιορκημένη όσο και αυτάρεσκη λογική μας.
Το τετράγωνο της Αφροδίτης με τον Άρη κλείνει με ακρίβεια την προσεχή Δευτέρα και είναι βέβαιο ότι θα τεστάρει για μια ακόμη φορά την νοητική, πνευματική και συναισθηματική μας επάρκεια.
Κριοί, Ζυγοί, Καρκίνοι, Αιγόκεροι και Υδροχόοι είναι οι πρώτοι που καλούνται να διαχειριστούν εσωτερικούς ή εξωτερικούς πειρασμούς. Να βουτήξουν στα λασπόνερα ή να πετάξουν στα ουράνια. Μπορεί και τα δύο μαζί...
Επειδή όμως ποτέ ο έρωτας δεν ήταν ένα μυστικό φυλαγμένο για ολίγους, καλό είναι –ανεξαρτήτως ζωδίου- να θεωρήσουμε όλοι μας τους εαυτούς μας υποψήφιους κοινωνούς της επιρροής του.
Εξ άλλου, ποια καλύτερη ευκαιρία θα έχουμε για να κάνουμε μια ακόμη επανάσταση;
Οι άνθρωποι γεννήθηκαν αιρετικοί. Γεννήθηκαν στο περιθώριο του συμπαντικού μικρόκοσμου, προορισμένοι όμως να αλλάξουν τους κανόνες του παιχνιδιού, σαν έναν προικισμένο επιθετικό ιό που εισβάλλει σε έναν γιγαντιαίων διαστάσεων ξενιστή. Αυτό είμαστε για το σύμπαν κι όπως συμβαίνει με κάθε τοξική ουσία η... δοσολογία είναι αυτή που θα κρίνει τελικά την θεραπευτική ή «μοιραία» δράση της.
Οι άνθρωποι γεννήθηκαν αιρετικοί για να σπάσουν τα δεσμά της μοίρας.
Αλλά σαν παιδιά του Ουρανού και της Γης, έχοντας δηλαδή δύο φύσεις, είναι πάντα ανοικτοί σε αμφότερες τις επιρροές. Στην ύλη και το πνεύμα, στη δύναμη και την σοφία, στα πάθη και τα ιδανικά.
Γι' αυτό και η φύση μας είναι ακραία διχασμένη. Από τη μια πλευρά, μαχόμαστε να κυριαρχήσουμε, υπερβαίνοντας συνάμα τα ένστικτα μας. Από την άλλη, ταξιδεύουμε στην πνευματική σφαίρα, με βαρίδια τα απωθημένα και τα τραύματα μας.
Ο σύγχρονος άνθρωπος είναι ένα άρρωστο ζώο είπε ο Ρουσό και το επανέλαβε ο Γιουγκ. Μόνο που αυτή η «αρρώστια» συνιστά την ιδιαιτερότητα μας να είμαστε η γέφυρα ανάμεσα σε δύο κόσμους. Για ζώο είμαστε όντως άρρωστοι και για πνευματικά όντα ατελέστατοι, μπορούμε όμως να είμαστε και τα δύο, αυτή είναι η πολύτιμη κληρονομιά μας, που μέσα στις αντιφάσεις και το αίσθημα ανικανοποίητου, μας καθιστά μοναδικούς.
Κι αυτή η διττότητα αναδεικνύεται περισσότερο στις «δύσκολες στιγμές», όταν το σύστημα μας συνταράσσεται από αστάθμητους κι «αιρετικούς» παράγοντες, συγχρονισμένους με την αιρετική μας ταυτότητα.
Ίσως το πιο γοητευτικό παιχνίδι των αναιρέσεων και των αντιφάσεων παίζεται στο πεδίο του Έρωτα, που δεν κατατάσσεται και δεν υποτάσσεται παρά μόνον προσωρινά. Ό, τι αλυσίδες και να του περάσει ο νους μας, αυτός τις σπάει, μερικές φορές μάλιστα τις κάνει μπούμερανγκ δένοντας το μυαλό μας με τα μάγια του.
Έρως ανίκατε μάχαν, διακήρυξαν οι πρόγονοι μας, διαπιστώνοντας ενδεείς την ανίκητη επαναστατική του φύση.
Για την λογική μας ο Έρωτας θα δείχνει πάντα τοξικός. Μια «ασύμμετρη» όσο και θανάσιμη απειλή, που δεν αναγνωρίζει κοινωνικά σχήματα και πεποιθήσεις, κοινωνικές συμβάσεις και πιστοποιητικά νομιμοφροσύνης, μια λαίλαπα που δεν υπόκειται στους νόμους της λογικής μας.
Εγώ ποτέ δεν θα ενδώσω στην διαλυτική φύση σου λέμε και ξαναλέμε κοιτώντας τον εαυτό μας στον καθρέφτη. Δεν θα εγκαταλείψω τη λογική μου. Δεν θα παρασυρθώ, δεν θα γκρεμίσω σε μια στιγμή όλα όσα έκτισα με κόπο. Δεν θα απαρνηθώ τις αξίες και την ηθική μου. Δεν, δεν, δεν...
Αλλά όλες αυτές οι πειθαναγκαστικές διαβεβαιώσεις δεν έχουν τύχη όταν συμβεί το... κακό. Όλες γίνονται συντρίμμια, κενό γράμμα και παρελθόν μπροστά στον Έρωτα. Σχεδόν όλοι μας έχουμε βρεθεί σε μια τέτοια κατάσταση, παίζοντας «ζάρια» για τις ισορροπίες και την υπόληψη μας. Η ζήλεια, η κτητικότητα, ο φθόνος, η βία και η εκδικητική μανία καιροφυλακτούν να κερδίσουν την παρτίδα, λεκιάζοντας την ανώτερη φύση μας.
Από την άλλη έχουμε αναρίθμητες περιπτώσεις στοχαστών και ποιητών που έχουν εξυψώσει τον Έρωτα, αναγνωρίζοντας την δυνατότητα του να μας αναγεννά πνευματικά, να δίνει φτερά στην δημιουργικότητα μας, να γκρεμίζει προκαταλήψεις, να εμπνέει. Κι αυτό είναι κάτι που επίσης το έχουμε βιώσει, ελπίζω όλοι.
Ο Πλάτων στο «Συμπόσιο» επισημαίνει αυτήν την διάσταση γράφοντας για την «Πάνδημο» και την «Ουράνια» Αφροδίτη. Η πρώτη είναι συνυφασμένη με το «γήινο», το αγοραίο, το ενστικτώδες και το λάγνο. Η δεύτερη αγκαλιάζει το εκστατικό, το ονειρεμένο και το θείο.
Ωστόσο, σε αυτό το φιλοσοφικό πεδίο, οι δύο φύσεις της Αφροδίτης, δηλαδή του Έρωτα, δεν είναι αντίπαλες αλλά συμπληρωματικές, καθρεφτίζοντας τελικά το διφυές του είδους μας.
Ο έρωτάς μας μπορεί να είναι το ίδιο μεγαλειώδης ή μίζερος, εξυψωτικός ή βορβορώδης, απελευθερωτής ή δεσμώτης, διάφανος ή εμμονικός.
Εκείνο που μπορώ να συμπληρώσω είναι ότι η εμφάνιση είτε της μιας, είτε της άλλης «Αφροδίτης» στην ζωή μας, δεν είναι παρά ο καρπός της δικής μας συναισθηματικής, νοητικής ή πνευματικής επάρκειας.
Κι αν μπορώ να συμβουλέψω κάτι είναι το να ερωτευθούμε τον άνθρωπο που έχουμε απέναντι μας κι όχι τις Σκιές, τους φόβους ή τα απωθημένα μας.
Φυσικά, όπως έχω ξαναγράψει, αρκετοί από εμάς έχουν εύκολο το να εξοστρακίζουν τον –εξ ορισμού, πια- Σκιερό ερωτισμό τους, ρίχνοντας τον στην κοινωνική αρένα. Εκεί το γνωστό «κάνε έρωτα κι όχι πόλεμο» αποκτά νόημα και ουσία. Γιατί τα μίση και τα πάθη πάλι περισσεύουν, με τη διαφορά πως έχουμε πια να κάνουμε με φανατισμούς και εμμονές στην υπεράσπιση των «δικών μας» πεποιθήσεων και προτιμήσεων σε ομάδες, ιδέες, πρόσωπα και πράγματα. Φανατισμούς που εύκολα μας περνάνε στην όχθη της ζωώδους και αγελαίας φύσης μας.
Υπάρχει όμως και η εναλλακτική «απρόσωπη» διάσταση του Έρωτα προς την ίδια τη ζωή, κάτι που συνήθως εκφράζεται μέσα από το... ζην επικινδύνως ή απλά έναν έντονο τρόπο ζωής. Ξεσαλωμένο, αμαρτωλό, ροκ, πείτε τον όπως θέλετε. Ας στενάξουν οι... πίστες λοιπόν κι από εκεί και ύστερα βλέπουμε!
Κατεβάστε τώρα το νέο μας application, για iphones, ipads και ipods εδώ.
Θέλετε να μάθετε τι προβλέπουν για εσάς τα άστρα για τον επόμενο χρόνο; Το astrology.gr έχει τις απαντήσεις εδώ.