Αστρολογικό δελτίο για όλα τα ζώδια, από 14 έως 16 Ιανουαρίου

Διαβάζεις και ακούς πολλά για τον φίλο σου τον Άρη, τον εκφραστή των θέλω και της δύναμης σου. Πρόσεξε σου λένε, γιατί αυτές τις μέρες τον τηρά το βλοσυρό μάτι του Κρόνου και τα σχέδια σου δεν θα προχωρήσουν. Πρόσεξε γιατί σε περιμένουν στη γωνία συγκρούσεις κι ατυχήματα. Πρόσεξε, πρόσεξε, πρόσεξε...
Κι εσύ μπορεί να πειστείς και να ανακόψεις μόνος σου την πορεία σου, να ματαιώσεις τα σχέδια σου, να μην πράξεις για να μην αποτύχεις.
Να μην τρέξεις για να μην πέσεις.

Είναι κι αυτή μια κάποια λύση, ιδιαίτερα όταν νοιώθεις πως οι δυνάμεις σου σε εγκαταλείπουν.
Αν το σύμπαν σου υπαγορεύει με τον τρόπο του να κόψεις ταχύτητα, απλά άκουσε το. Δεν υπάρχει κανείς λόγος να επιδείξεις ανυπακοή στο όνομα κάποιων «πρέπει», γιατί τότε είναι που πηγαίνεις γυρεύοντας. Με μειωμένα τα αντανακλαστικά σου, η τύχη σου σε οποιοδήποτε έκτακτο περιστατικό δεν θα είναι και η καλύτερη...

Είναι όμως η απραξία, η μόνη σωστή και ενδεδειγμένη λύση;
Γιατί τι θα πράξεις όταν κάποιος άλλος έρθει και πέσει επάνω σου; Τι θα πράξεις όταν η «κακιά ώρα» που τόσο φοβάσαι, έρθει να σε συναντήσει;

Μακάρι να μπορούσες να εξαφανίσεις μια τέτοια κοσμική ενέργεια αλλά ακόμη δεν είσαι Θεός. Μπορείς όμως να την μετασχηματίσεις, περνώντας από την θέση του «άτυχου» θύματος της σε εκείνη του συνειδητού χρήστη της.

Μπορείς απλά να δουλέψεις συνδυάζοντας την δύναμη με την αντοχή σου, την ορμή με τη σοφία σου, τα «θέλω» με τα «πρέπει» σου. Μπορείς να διαπραγματευτείς και να συνθέσεις αντίθετες τάσεις και ροπές κι εδώ είναι βέβαια θα σου φανεί εξαιρετικά χρήσιμη η αίσθηση του μέτρου.
Όμως πώς αποκτάς αυτήν την αίσθηση;

Εκπαιδεύοντας τον Άρη σου
Φαντάσου τον Άρη σαν παιδί σου, εξ άλλου στην πραγματικότητα είναι ένα από τα εσωτερικά σου παιδιά. Ανήσυχο, μα και άπειρο, όπως όλα τα παιδιά. Σκέψου λοιπόν, τι θα έκανες αν ήθελες να το προστατέψεις από μια ενδεχόμενη κακοτοπιά; Με ποιο τρόπο για παράδειγμα θα φρόντιζες για την καλή υγεία του;
Πως θα το προστάτευες από τις «κακές παρέες»;

-Θα το έκλεινες στο σπίτι;
-Θα του απαγόρευες να παίξει;
-Θα το είχες συνέχεια κολλημένο πάνω σου;

Μα έτσι θα έπαυε να είναι παιδί και σταδιακά θα εξελισσόταν σε ένα ευνουχισμένο κι άβουλο πλάσμα, χώρια τα απωθημένα... Θα γινόταν ίσως ένας πρόθυμος «υπήκοος» ψυχολόγων, αστρολόγων ή εναλλακτικών θεραπευτών, με τα προβλήματα του να μην λύνονται ποτέ, γιατί ο ίδιος δεν έμαθε ποτέ να προσπαθεί. Κι αν τελικά μεγάλωνε προστατευμένος σε μια γυάλα, τι θα συνέβαινε όταν αύριο μεθαύριο θα αναγκαζόταν από τα πράγματα να παλέψει μόνος του μια αντιξοότητα;
Το πιθανότερο είναι πως έχοντας ελάχιστες εμπειρίες και βιώματα, θα αποτύγχανε οικτρά. Ακόμη και σε φυσικό επίπεδο, τα υπερπροστατευμένα παιδιά είναι τελικά και τα πιο αρρωστιάρικα...

Μακάρι, λες, να μπορούσες να βρίσκεσαι κάθε στιγμή στο πλάι του, αυτό όμως δεν είναι ούτε ρεαλιστικό, ούτε παιδαγωγικά ορθό.
Κάποια στιγμή τα παιδιά φεύγουν από το σπίτι. Κάποια στιγμή ο Άρης σου θα «αυτονομηθεί» και τότε είναι που θα κριθεί η ετοιμότητα και η σοφία σου.

Κι αν ο Άρης σου -το παιδί σου- δεν μάθει από νωρίς να μπουσουλάει στο άγνωστο, να σκαρφαλώνει, να τσαλαβουτά στις λάσπες, να πέφτει, να χτυπάει αλλά να σηκώνεται, να τσακώνεται με τους φίλους του, να σπάει τη τζαμαρία του γείτονα, να δοκιμάζει τις δυνάμεις του και τα όρια του με κάθε τρόπο και με κάθε μέσον, αν δεν τα βιώσει όλα αυτά από πρώτο χέρι, τότε πως περιμένεις να αποκτήσει ένα σωστό κριτήριο για το τι μπορεί κι τι δεν μπορεί να κάνει;
Τι πρέπει να φοβάται και τι όχι;

Στην πραγματικότητα λοιπόν αυτό είναι που σου ζητά κι ο φίλος σου ο Άρης, να τον αφήσεις να τριφτεί με την πραγματικότητα, να κάνει το λάθος και το σωστό του, να γευθεί μόνος του την επιτυχία ή την αποτυχία.

Γιατί μόνον έτσι η ζωή του και η ζωή σου θα αποκτήσουν αξία.

Σου ζητά να τον βοηθήσεις, να τον εξοπλίσεις με τεχνικές και στρατηγικές, με γνώσεις και δεξιότητες, να τον μάθεις να σηκώνεται μετά από κάθε πτώση ή –το ίδιο σπουδαίο- να τον μάθεις να πέφτει. Γιατί πτώσεις θα υπάρξουν σίγουρα πολλές, δεν είναι στο χέρι σου να τις αποτρέψεις όλες.

Φαντάσου λοιπόν ότι το παιδί σου -μεγάλο πια- έχει μάθει να μάχεται ή να υποχωρεί, να αναλαμβάνει δράση άμεσα ή να περιμένει μια πιο κατάλληλη στιγμή, χωρίς να έχει συνέχεια εσένα δίπλα του, ούτε βέβαια κάποιον αντικαταστάτη σου. Θα έχει βρει το δικό του μέτρο. Θα μπορεί να κρίνει και να διοικεί, να παίρνει τις ευθύνες που του αναλογούν, ούτε λιγότερες, ούτε περισσότερες, να ζυγίζει ακριβοδίκαια τα πράγματα και με μια φράση να ξέρει τι του γίνεται.

Τελικά, αυτό το παιδί είσαι εσύ και δεν θα μπορούσες ποτέ να καμαρώνεις για την πορεία σου αν δεν είχες φροντίσει να εκπαιδεύσεις τον Άρη σου, να τον μπολιάσεις με τις αρετές του Κρόνου.
Κι αν νοιώθεις ακόμη λίγο φοβισμένος ή ανέτοιμος, ξέρεις τι είναι αυτό που πρέπει να κάνεις πρώτα: Να αρχίζεις να δοκιμάσεις τις αντοχές σου, χαράσσοντας εμφατικά τις πρώτες «κόκκινες γραμμές» σου.

Κατέβασε τώρα το application του astrology.gr, για iphones, ipads και ipods εδώ.