Τον έχρισες θεό του πολέμου, μα και της δημιουργίας.
Ὁ Θεὸς τῆς Πολεμικὴς Ἀρετῆς, ὃς ἐφορεύει τὴν ἐνεργητικὴν ἀπέχθειαν πρὸς τὸ αἰσχρόν, τὸ ὁποῖον καὶ χαίρεται νὰ καταστρέφῃ. Κάθε τὶ τὸ ἄδικον, σαθρόν, ἀρρωστημένον, κακόμορφον, ἐμπίπτει τῇ δικαιοδοσίᾳ τοῦ Θεοῦ, πρὸς καταστροφὴν του. Ὁ Ἄρης ἀπελευθερώνει τὴν ὕλην ἀπὸ τὴν κακομορφίαν καὶ τὴν ἀσχήμιαν, ἐπιστρέφοντας αὐτήν εἰς τὸ ἐργαστήριον τοῦ Ἡφαίστου ὅπου καὶ ἐπανεισέρχεται εἰς δημιουργικὴν διαδικασίαν, λαμβάνοντας νέας μορφὰς σχεδιασθεῖσας ὑπὸ τῆς Ἀφροδίτης.
Και τούτες τις ημέρες που η ενέργεια του Άρη καθρεφτίζεται από τους ουρανούς στη γη, έχεις μια λαμπρή ευκαιρία να ξεθάψεις τον ιερό σκοπό σου, να παλέψεις για να απελευθερώσεις εσένα και τον κόσμο σου από την κακομορφία.
Τούτες τις ώρες που επιτέλους βροντοφωνάζεις ένα δεύτερο ΟΧΙ στους βαριά αρματωμένους δυνάστες σου, μοιάζει σχεδόν μαγικό το ότι μπορεί και να νικήσεις.
Μα είναι απλά νομοτελειακό.
Βολεύτηκες και ξεσυνήθισες την αντίσταση απέναντι στο άδικο, πίστεψες ότι τα πράγματα θα φτιάξουν μόνα τους χωρίς τη συμμετοχή σου. Σε έπνιξε το «δε βαριέσαι». Άφησες τους εμπόρους των εθνών να λυμαίνονται το βιός σου, να σε εκμεταλλεύονται κι ύστερα να σε λοιδορούν και να σε απειλούν θεωρώντας σε αδύναμο κι υποταγμένο.
Σχεδόν τα κατάφεραν να σε κοιμίσουν με τις κούφιες αξίες και τον πολιτισμό των αγορών τους. Να σε πείσουν ότι τάχα η αξία της ζωής σου μετριέται με το χρήμα.
Εσένα που στην αρχαία Αθήνα είχες επιφορτίσει με τις τραπεζικές εργασίες αυτούς που ανήκαν στην τάξη των «δούλων», κρατώντας για τον ελεύθερο πολίτη το δικαίωμα και την υποχρέωση της χάραξης πολιτικής. Το ήξερες από τότε ότι μόνον οι δούλοι είναι άξιοι για τέτοιες θέσεις. Οι δούλοι που σήμερα κυβερνούν τον πλανήτη σου.
Είδες πολλά από τα αδέλφια σου να υποκύπτουν σε αυτήν την ύπουλη διάβρωση. Να πιστεύουν στα είδωλα κι όχι στην ζωντανή θεότητα που φωλιάζει μέσα τους. Να σηκώνουν κι αυτοί το χέρι εναντίον σου.
Έμοιαζες παντοτινά ηττημένος. Δεν είναι όμως η πρώτη φορά που διαψεύδεις τις προβλέψεις.
Και βλέπεις τι κατάφεραν τελικά οι διώκτες σου... Να ξυπνήσουν το θεριό που κοιμόταν μέσα σου ναρκωμένο από την υποτίμηση των αξιών σου. Να σε κάνουν να συνειδητοποιήσεις την υπεροχή σου έναντι των δανειοληπτών της αρετής σου. Η Εσπερία σου αποδείχτηκε κατώτερη των προσδοκιών σου κι αυτό ας είναι ένα καλό μάθημα.
Κάποτε έλεγες «Ευρώπη» κι έσταζε μέλι το στόμα σου. Κι ακόμη μπορεί να ζηλεύεις τα οργανωμένα κράτη της, αν και καταλαβαίνεις πια ότι η τήρηση των κανόνων τους είναι ο μόνος τρόπος που έχουν για να επιβιώσουν. Ζουν με την πλάνη ότι ο κόσμος τους θα παραμείνει σταθερός και ασφαλής, αρκεί να τηρούνται οι κανόνες. Ποντάρουν σε μια μάταιη αιωνιότητα της κυριαρχίας τους
Εσύ όμως ζεις σε ένα τόπο που οι κανόνες μοιάζουν με ανέκδοτο. Στο πέρασμα των αιώνων έχει δοκιμαστεί από αλλεπάλληλες εισβολές και συγχωνεύσεις, διωγμούς, σφαγές κι εξαγορές. Οποιοσδήποτε άλλος στη θέση σου θα είχε σβήσει αλλά εσύ στέκεις ακόμη ορθός, με την πολύτιμη εμπειρία σου να δίνει και το μέτρο της ελευθερίας σου. Ξέρεις ότι στο χωνευτήρι των πολιτισμών έχεις το «κάτι» που σου επιτρέπει να διατηρείς την αυτοτέλεια σου χωρίς να χρειάζεται να καταφύγεις σε κανόνες και σε πολιτικές διαχωρισμού.
Ακόμη κι η ελιτίστικη άποψη σου για το «πας μη Έλλην βάρβαρος», συντρίφτηκε στην πράξη από τον Αλέξανδρο σου.
Παντρεύτηκες Πέρσες, Τούρκους, Λατίνους κι όλες της φυλές της γης, μα το άστρο σου διατήρησε αναλλοίωτη την λάμψη του ακόμη και στις πιο σκοτεινές στιγμές σου.
Κάθε απόδραση σου είναι ευλογία κι αυτό γιατί ξέρεις να μετουσιώνεις τον Άρη –ακόμη και τον Άρη των διωκτών σου- σε μια δημιουργική σπορά. Τι θα ήταν η Αναγέννηση χωρίς το πνεύμα σου; Τι θα 'ήταν ο Κοπέρνικος χωρίς τον Αρίσταρχο σου, ο Κέπλερ και ο Νεύτωνας χωρίς τον Πυθαγόρα σου; Τι θα ήταν η Ιατρική χωρίς τον Ιπποκράτη, η Ιστορία χωρίς τον Θουκυδίδη, η Φιλοσοφία χωρίς τον Πλάτωνα, τον Αριστοτέλη, τον Επίκουρο, τον Ηράκλειτο, τον Σωκράτη...
Τι θα ήταν η Ευρώπη χωρίς την Ελλάδα σου;
Ατέλειωτη είναι η λίστα των προσφορών σου, άσβεστη είναι η δημιουργική σου φλόγα και το καλό είναι ότι και να 'θελες να την σβήσεις δεν μπορείς γιατί είναι φυτεμένη μέσα σου.
Σου έκλεψαν τα πάντα μα εσύ τους τα χάρισες απλόχερα. Αυτό είναι το μεγαλείο του νικητή.
Εξ άλλου εσύ βάφτισες την Ευρώπη, αυτό το παιδί, που στην πορεία δεν μπόρεσε ποτέ να σε ξεπεράσει. Ακολούθησε τα αχνάρια σου αλλά οι κατακτήσεις του έμοιαζαν με καρικατούρα του δικού σου πρωτότυπου. Σε μιμήθηκε στα χειρότερα, την ίδια στιγμή που ευτέλιζε τα καλύτερα σου.
Απογύμνωσε τον Άρη σου από την δημιουργική του διάσταση, κρατώντας μόνο τη βία που στρέφεται κατά των αδυνάτων, τον νόμο των όπλων και την πολιτική των κανονιοφόρων.
Κι έχεις δίκιο να σκέφτεσαι ότι της χρειάζεται ένας νέος Αλέξανδρος, με το πρόσωπο του στραμμένο αυτή τη φορά προς δυσμάς. Μα κάθε πράγμα στην ώρα του και την εποχή του...
Εσύ σε τούτες τις δύσκολες ώρες που περνάς δεν έχεις παρά να αποταθείς στον δικό σου Άρη, τον υπερασπιστή του δίκαιου και της αρετής. Να τον διδάξεις στους λαούς της υφηλίου, μα και να τον εξασκήσεις στην καθημερινότητα σου.
Σκότωσε την ασχήμια που σε πολιορκεί, ζήσε με την αρετή που κόντρα σε όλες τις αδυναμίες σου σε κάνει τόσο μοναδικό.
Κατέβασε τώρα το application του Astrology.gr, για το iPhone, το iPad ή το iPod σου!
