Η Αφροδίτη απλώνει τα πέπλα της στους ουρανούς κι αυτή τη φορά σε ρωτά:
Μήπως ήρθε η ώρα για να ξαναζωντανέψεις την επαφή σου με την Φύση;
Αν είσαι άνθρωπος της πόλης σίγουρα έχεις χάσει ένα σημαντικό κομμάτι της φυσικής ζωής σου. Όλη μέρα τρέχεις περικυκλωμένος από τσιμεντένια θηρία αλλά και τους όμοιους σου που σπρώχνονται για να προλάβουν. Το άγχος από τις απαιτήσεις της καθημερινότητας είναι δυστυχώς κολλητικό και κοντεύεις να ξεχάσεις την ανθρώπινη διάσταση σου. Έχεις γίνει μια μηχανή, που ούτε σκέφτεται, ούτε ονειρεύεται. Απλά εκτελεί τις διαταγές της εντατικοποιημένης καθημερινότητας σου.
Ακόμη κι ο έρωτας σου πέφτει θύμα των εντατικών ρυθμών. Για να γίνεις πιο όμορφος επιστρατεύεις στρατιές ειδικών, στέκεις αγχωμένος μπροστά στον καθρέφτη σου, κυνηγάς τις ατέλειες σου, πιστεύοντας ότι είναι η εξωτερική εμφάνιση που θα ανοίξει τις πύλες της καρδιάς σου. Έχεις πειστεί ότι η εξωραϊσμένη εικόνα σου είναι το διαβατήριο σου για τις σχέσεις σου κι αγωνίζεσαι να κατακτήσεις το καλύτερο σώμα, την καλύτερη επιδερμίδα, τα ομορφότερα μαλλιά. ΟΚ, δεν είπαμε να είσαι και αφρόντιστος αλλά μήπως το έχεις παρακάνει;
Στην πραγματικότητα, το διαβατήριο σου είναι αυτό που εκπέμπεις. Και δυστυχώς ούτε τα άγχη ούτε οι ανασφάλειες, ούτε οι νευρώσεις σου καταφέρνουν να κρυφτούν πίσω από την βιτρίνα σου. Αυτά εισπράττουν οι άλλοι κι αυτά είναι που ορίζουν την επαφή σας.
Κι αυτό είναι που βλέπεις κι εσύ στους άλλους με τα μάτια της ψυχής σου, που ποτέ δεν λαθεύουν. Σαν τον Διογένη πια, με το φανάρι σου αναμμένο, ψάχνεις για άνθρωπο, μα άνθρωπο δεν βρίσκεις...
Με το πέρασμα του χρόνου, οι συνέπειες ενός εντατικού τρόπου ζωής μπορεί να είναι πυκνές και βαριές. Ήδη βλέπεις γύρω σου αλαφιασμένες υπάρξεις που όλο κάτι τους φταίει αλλά δεν ξέρουνε τι. Ακούς και μαθαίνεις για βασανισμένες ψυχές, που βρίσκουν παρηγοριά σε χάπια και ατέρμονες ψυχοθεραπείες. Διαβάζεις για απογοητεύσεις και καταθλίψεις, που κρατάνε χρόνια, για αυτοάνοσες παθήσεις, που αυξάνονται και πληθύνονται.
Κι ανησυχείς μήπως έρθει και η δική σου σειρά.
Λες, τι να κάνω για να γλιτώσω από την κατάρα του σύγχρονου ανθρώπου;
Σκέφτεσαι ότι αν είχες λυμένο το οικονομικό σου, μπορεί και να μην σε ένοιαζαν όλα αυτά. Θα έκανες το κέφι σου και θα ήσουν ευτυχισμένος. Γρήγορα όμως η υπόθεση σου σκοντάφτει στους συνανθρώπους σου που η μοίρα τους φέρθηκε απλόχερα σε αυτόν τον τομέα αλλά και πάλι βασανίζονται. Αναζητούν τον «γκουρού» που θα τους βγάλει από το τέλμα, πέφτοντας συχνά θύματα των φαντασμάτων τους ή μιας καλοστημένης απάτης.
Σκέφτεσαι ότι η πνευματικότητα σου θα μπορούσε να αποδειχθεί ένα αποτελεσματικό σωσίβιο. Και πάλι όμως βλέπεις γύρω σου πνευματικούς ανθρώπους, που υποφέρουν από ιδεοληψίες, καθρεφτίζουν διαρκώς τα απωθημένα τους και μεταχειρίζονται τους άλλους σαν σκουπίδια.
Βλέπεις ζουν κι αυτοί σε εντατικούς ρυθμούς, πασχίζουν διαρκώς να αποδείξουν την πνευματικότητα τους, τόσο που παγιδεύονται στον ναρκισσισμό τους.
Ο χώρος των «εναλλακτικών», όπως και των αστρολόγων βρίθει από ψυχικές δυσαρμονίες σε σημείο που να σκέφτεσαι δικαιολογημένα «είναι δυνατόν να με βοηθήσουν αυτοί που φορούν κορώνα τα συμπλέγματα τους»;
Τα ίδια βλέπεις και σε καθηγητάδες, πανεπιστημιακούς με σαράντα τίτλους και πτυχία.
Αντιλαμβάνεσαι λοιπόν πως ούτε η ευμάρεια, ούτε η πνευματικότητα αρκούν από μόνες τους για να παραμείνεις ψυχικά υγιής.
Μα τι στην ευχή, λες... Δεν υπάρχει πουθενά σωτηρία;
Που πήγε η αρμονία;
Ο Γιουγκ είπε βέβαια ότι ο σύγχρονος άνθρωπος είναι ένα άρρωστο ζώο, το κακό όμως είναι ότι δεν φαίνονται πουθενά τα σημάδια της θεραπείας του.
Κι όσο εξακολουθεί να συνθλίβεται στις μυλόπετρες της εντατικοποίησης των ρυθμών του, η προοπτική αυτή δείχνει ολοένα και πιο μακρινή. Τρέχει ολοένα και πιο γρήγορα αλλά το τέρμα απομακρύνεται.
Κόψε λοιπόν ταχύτητα και στάσου να ξαποστάσεις. Να αναβαπτιστείς στην Μητέρα Φύση.
Γιατί το μυστικό μιας ψυχικά ισορροπημένης ζωής κρύβεται στην επαφή σου με τη Φύση. Εκεί όπου οι ρυθμοί είναι πιο αργοί και κάθε πράγμα γίνεται στην ώρα του.
Ναι, είναι τόσο απλό, μα έχει γίνει περίπλοκο εξ αιτίας του τρόπου που κτίζεις τις κοινωνίες σου. Εν ονόματι του κέρδους έχεις ρημάξει τα πάντα, μα πρώτα απ' όλα ρημάζεις την δική σου ζωή. Εντατικοποίησες την παραγωγή σου, την δουλειά σου, τον έρωτα σου, ακόμη και την διασκέδαση σου. Ζεις απανωτούς βιασμούς, προσδοκώντας να βρεις κάποτε τον εαυτό σου σε δέκα ημέρες διακοπών. Μα αρχίζεις να μοιάζεις με τους βόρειους που για πέντε ημέρες ζουν τον προγραμματισμένο εφιάλτη τους, περιμένοντας μια νύχτα κραιπάλης. Ο φαύλος κύκλος των ζόμπι...
Χρειάζεσαι χαλάρωση επειγόντως, αυτό είναι το φάρμακο σου.
Φαντάσου λοιπόν, πως δίνεις στον εαυτό σου χρόνο να τρυπώσει στο μυστήριο της γέννησης, που αποκαλύπτεται σε έναν τόσο δα μικρό σπόρο.
Φαντάσου πως δίνεις στον εαυτό σου τον χρόνο να παρακολουθήσει τους νέους βλαστούς καθώς ξεδιπλώνονται μέρα με τη μέρα και σου δείχνουν ντροπαλά τα πρώτα πράσινα φύλλα τους.
Φαντάσου πως δίνεις στον εαυτό σου τον χρόνο να αφουγκραστεί τον ήχο των μελισσών που ταξιδεύουν από άνθος σε άνθος.
Στάσου για να νοιώσεις το περιβάλλον σου, τα φυτά, τα ζώα, τα πουλιά, που αιώνες τώρα σε περιβάλλουν χωρίς να εντρυφούν σε περισπούδαστες αναλύσεις. Να κλείσεις τα μάτια καθώς σε νανουρίζουν οι ακτίνες του ήλιου.
Ο ίδιος ήλιος σας ζεσταίνει, ο ίδιος άνεμος σας τυλίγει, το ίδιο νερό πίνετε.
Όμως, παρότι μοιράζεστε τα πάντα πάνω στον πλανήτη κι αν το καλοσκεφτείς υπήρξαν πριν από σένα, έχεις πάψει να σέβεσαι αυτές τις υπάρξεις. Έκοψες τους δεσμούς σου με την Φύση, έγινες ένα αδηφάγο ρομπότ.
Έχεις πάψει να σέβεσαι τη ζωή κι ανέχεσαι τον βιασμό της.
Αυτό είναι που σου λείπει και σε κάνει να μην ξέρεις τι σου φταίει. Αυτό είναι που σε κάνει «ένα άρρωστο ζώο».
Τώρα λοιπόν που η Αφροδίτη αλλά και η άνοιξη είναι σύμμαχοι σου, γύρε κι άνοιξε λίγο το παράθυρο της ψυχής σου, παραμερίζοντας τις έγνοιες και τις αναγκαιότητες αυτού του δρόμου ταχύτητας που τρώει τα σωθικά σου.
Περπάτα στη φύση, κολύμπησε στα νερά της, λούσου με την λάμψη της απλότητας της, συντονίσου με τους ρυθμούς της και μαζί με την υγειά σου θα έχεις κι ένα αναπάντεχο δώρο.
Στα ριζά ενός βουνού, στις όχθες ενός ρυακιού ή κάτω από μια γέρικη ελιά, στον αφρό των κυμάτων ή σε ένα μαγικό ξέφωτο μπορεί να βρεις και τα χαμένα όνειρα σου. Αυτά που δεν χωρούν στις πολιτείες σου γιατί τρέφονται και θεριεύουν μόνον κάτω από τον έναστρο ουρανό.
Κι έτσι, που ξέρεις, ίσως αρχίσεις πάλι να ονειρεύεσαι αληθινά!
Κατέβασε τώρα το application του Astrology.gr, για το iPhone, το iPad ή το iPod σου!
