Βρίσκεσαι ξανά ενώπιον μιας «ανατρεπτικής» Νέας Σελήνης κι αν θες πραγματικά να επωφεληθείς από την συγκυρία δεν έχεις παρά να γίνεις επιτέλους η αλλαγή που οραματίζεσαι, παίρνοντας την κατάσταση στα χέρια σου.
Ίσως βέβαια να διστάζεις να προχωρήσεις, επειδή δεν ξέρεις καλά-καλά από πού να αρχίσεις το «ξήλωμα». Από τον εαυτό σου φυσικά, ώστε αργότερα να μπορείς να προτείνεις στους φίλους σου, τον άνθρωπό σου ή την κοινωνία κάτι «ζωντανό» που να αντιπροσωπεύει την αλήθεια σου κι όχι ένα κάλπικο είδωλό της. Γιατί οτιδήποτε έχει πάψει να είναι αληθινό για σένα, αργά ή γρήγορα θα πάψει να πείθει τον οποιονδήποτε.
Κι εσύ, κι εγώ, όλοι μας έχουμε... πήξει στις «μεταρρυθμίσεις» που γίνονται ή συστήνονται από «έμπορους της ελευθερίας» και δεξιοτέχνες του βολέματος, που δεν έχουν κάνει ποτέ τους μια «ριψοκίνδυνη» ανατροπή στην ζωή τους.
Μας διδάσκουν την αλλαγή εκείνοι που στρογγυλοκάθονται σε θώκους εξουσίας και όσο περνά από το χέρι τους, δεν σκοπεύουν να το κουνήσουν ποτέ από εκεί.
Εκείνοι που εξαργύρωσαν την πρώιμη επαναστατικότητα τους με σκάφη, εξοχικά, μεγάλη ζωή και άμεση πρόσβαση στα καλά του «αστικού» πολιτισμού κι αν τύχει να «τους βάλεις χέρι» για τις επιλογές τους, ανασύρουν με ευκολία το άλλοθι του (πρώην) ασυμβίβαστου.
Και πώς να έρθει έτσι η αλλαγή;
Την βλέπεις, την ξέρεις αυτήν την υποκρισία αλλά την αποδέχεσαι και την ενστερνίζεσαι ως μόνη συνταγή προς την επιτυχία. Φοβάσαι ότι αν διατηρήσεις την ιδιότητα του γνήσιου επαναστάτη, ποτέ δε θα γευθείς τα καλά της εξουσίας. Όπως «την πάτησε» ο Σωκράτης, θα την πατήσεις κι εσύ.
Έμαθες να κάνεις αυτό που σε προστάζει το συμφέρον σου, σε βάρος συχνά της αλήθειας σου που την στρίμωξες σε μια γωνιά, διατάζοντάς την να μην βγάζει άχνα. Κι έμαθες να θεωρείς όλες τις ανάλογες καταστάσεις που βιώνεις ως «φυσιολογικές» στο όνομα της «εύρυθμης λειτουργίας των πραγμάτων». Εύρυθμης όμως για ποιους;
Μήπως για όσους και όσες ποντάρουν πολλά στην αδράνειά σου και σε θέλουν μόνιμα καθισμένο στον καναπέ σου;
Σε κατάφεραν να αντιλαμβάνεσαι την αλλαγή και τον κόσμο ολόκληρο ως ένα ακόμη θέαμα, ένα τηλεοπτικό προϊόν, που αν δεν σου αρέσει πατάς ένα κουμπί και φεύγει από μπροστά σου. Μόνο που ασυναίσθητα έφτασες να κάνεις το ίδιο και κάθε φορά που βρίσκεσαι μπροστά σε μια πραγματικότητα που θα μπορούσες να κάνεις κάτι για να την αλλάξεις αλλά εσύ κοκαλώνεις, περιμένοντας να πατηθεί κάποιο αόρατο κουμπί.
Σε κατάφεραν ακόμη να νοείς ως θετική αλλαγή οτιδήποτε προάγει την υλική ευμάρειά σου, που όμως συχνά χτίζεται με το αίμα των σκλάβων της εργασίας, εκείνων που σε μια «ασήμαντη» γωνιά του πλανήτη σου παράγουν σε ποσότητες προϊόντα για να κερδίζουν τα αφεντικά τους και να κοσμούν ως τρόπαια την ζωή σου.
Σε κατάφεραν να φοβάσαι μην χάσεις την ψεύτικη ευτυχία που σου πουλάνε. Κι εσύ αγοράζεις και ξαναγοράζεις, χωρίς να συνειδητοποιείς ότι μπαίνεις ακόμη πιο βαθιά στη φυλακή που σου έχουν χτίσει.
Έπαψες να αμφισβητείς και να εμπιστεύεσαι το απρόοπτο, να το βλέπεις σαν ευκαιρία για να εξελιχθείς κι όχι σαν ενόχληση ή εχθρό σου. Έμαθες ακόμη να μισείς κάθε αλλαγή που θίγει τον μισθό σου, την ασφάλεια σου, την ησυχία σου.
Μα το δράμα σου είναι ότι όσο τις μισείς, τόσο θα σου «τυχαίνουν», γιατί είναι ένα από τα βασικά όπλα των απανταχού εξουσιαστών σου για να σε κρατούν πειθήνιο.
Σου πουλάνε κάτι που δεν ορίζεις εσύ αλλά αυτοί κι όσο συναινείς σε αυτό, καθιστάς τον εαυτό σου «αναλώσιμο» και μια ακόμη «παράπλευρη απώλεια» των σχεδίων τους. Για να σου δώσουν οτιδήποτε δικαιούσαι, σου ζητούν τα «πρωτοτόκια» της ελευθερίας σου κι όταν σου ρουφήξουν και την τελευταία σταγόνα αντίστασης, είσαι πια εντελώς δικός τους.
Οι έμποροι της ελευθερίας...
Στην ξαναπουλούν, όταν πρόκειται να σε χρησιμοποιήσουν ενάντια σε κάποιον ανταγωνιστή τους που νομίζει ότι θα τα καταφέρει χωρίς τον «λαό» στο πλευρό του. Κι εσύ γίνεσαι ένα μέρος της μάζας που σκοτώνεται για να δικαιώσει τον «ισχυρό Α», έναντι του «ισχυρού Β». Μα όποιος κι αν κερδίσει, σου λέει απλά «τώρα σκάσε και σκάβε»!
Υπάρχουν φυσικά και οι αντίστοιχοι έμποροι της αγάπης ή της ελπίδας σου κι εδώ είναι που ισχύει το una facia una razza.
Αν λοιπόν με ρωτάς «τι να αλλάξω στον εαυτό μου», ξεκίνα από αυτό που διακήρυξαν και οι πρόγονοί σου: Ότι κάποια πράγματα ούτε αγοράζονται, ούτε πωλούνται. Ότι μπορείς να ζήσεις στερημένα, αρκεί να διατηρείς τις αξίες σου και να πάρεις πίσω την αλήθεια σου, που έντεχνα σου έχουν υφαρπάξει, αντικαθιστώντας την με ψεύτικα είδωλα κι αξίες.
Σπάσε λοιπόν τις αλυσίδες του υλικού σου κόσμου κι ανάστησε το πνεύμα της αναζήτησης σου. Το «καινόν δαιμόνιον» σου είναι εκείνο που μπορεί να σου εξασφαλίσει μια ζωντανή συνέχεια κι όχι βέβαια οι δαιμονικοί φόβοι που σου υποβάλλουν όπου βρεθείς κι όπου σταθείς.
Για να μπορέσεις να αγαπήσεις και να πιστέψεις στην αλήθεια σου, στον συνάνθρωπο σου και στον εαυτό σου, πρέπει πρώτα να διώξεις τους εμπόρους από τον ναό σου κι ας πάνε να στήσουν το παζάρι τους όπου αλλού βρουν, μέχρι να τους πετάξουν κι από κει. Γιατί όταν εσύ, εγώ, όλοι μας επιβιβαστούμε στο τρένο της πνευματικότητας, τότε οι έμποροι δεν θα έχουν τόπο να σταθούν και θα πάψουν να έχουν ισχύ πάνω σου, πάνω μας.
Κατέβασε τώρα το application του Astrology.gr, για το iPhone, το iPad ή το iPod σου!
