Αστρολογικό δελτίο για όλα τα ζώδια, από 10/1 έως 13/1

Η Αφροδίτη εκστασιάζεται στην αγκαλιά του Ποσειδώνα κι εσύ προβάρεις τα φτερά της ευτυχίας σου. Εκείνα που θα σε σηκώσουν ψηλότερα από τον υλικό κόσμο που σε περιβάλλει και θα σε μεταφέρουν μαγικά στον κόσμο των ονείρων σου. Εκεί που όλες οι επιθυμίες σου πραγματοποιούνται χωρίς κανείς να σου ζητήσει χαρτιά και πιστοποιητικά. Απλά εύχεσαι και γίνεται, πιστεύεις και σώζεσαι.

Ερωτεύεσαι και πετάς στα σύννεφα, χορεύεις με τις νιφάδες που ξημέρωσαν την άσπρη μέρα σου.

Κάποιοι λένε πως πλανάσαι, πως κάνεις λάθος και ζεις μια ουτοπία, ότι κοιμάσαι όρθιος, μα σκέψου το λίγο: Πόσο ουτοπικός είναι, για παράδειγμα, ο ύπνος σου; Κάποιοι προσπαθούν να σε πείσουν ότι είναι χαμένος χρόνος από τη ζωή σου αλλά η ίδια η επιστήμη τους διαψεύδει. Όταν γέρνεις να ξαποστάσεις και να ονειρευτείς, η ψυχή σου και το σώμα σου ανακτούν εκείνο που χάθηκε μέσα στην βουή της καθημερινότητάς σου, την ενότητά σου με το σύμπαν, την επαφή με τον εσωτερικό εαυτό σου. Ο ύπνος είναι θεραπευτικός, το ίδιο και το πέταγμά σου με τα φτερά της φαντασίας, μια μουσική που τρυπώνει μέσα σου και με το «τίποτα» σε κάνει να αναθαρρήσεις. Ακριβώς όπως και ο έρωτας.

Κι αυτές οι στιγμές είναι που σου δίνουν το δικαίωμα να βγεις από οτιδήποτε θεωρείς πρόβλημά σου στον γήινο κόσμο σου. Αντλείς κουράγιο και ενέργεια από την αστείρευτη δεξαμενή που οι ψυχολόγοι σου ονόμασαν «Ασυνείδητο» και που στο κατώφλι του βρίσκονται όλες οι δημιουργικές εμπνεύσεις σου, τα μικρά ή μεγαλύτερα θαύματα που πετυχαίνεις.

Κάτι ανάλογο σου ζητά να κάνεις ο Ποσειδώνας και τούτες τις μέρες: Να αφεθείς, να χαλαρώσεις, να ονειρευτείς, γιατί όλα αυτά είναι που κρατούν ανοικτό το παράθυρο της διαφυγής σου από την μιζέρια.

Ο άνθρωπος που δεν ελπίζει και δεν πιστεύει, είναι ένας άνθρωπος παγιδευμένος στην κόλαση του κι ας λέει ο Καζαντζάκης το αντίθετο. Γιατί ο φιλόσοφος και λογοτέχνης σου αναφέρεται σε ελπίδες και οράματα που ποδοπατήθηκαν από τους κάθε λογής «–ισμούς», αυτούς που για να σε κρατήσουν δέσμιό τους σου τάζουν και σου ξανατάζουν την δική τους επίγεια ευτυχία. Αυτούς που σε βάζουν σε κουτάκια για να πιστεύεις μόνον στο δικό τους θεό, στη δική τους λογική.

Το πραγματικό λάθος γίνεται, όταν αρχίζεις να δίνεις στον Ποσειδώνα σου μια συμφεροντολογική διάσταση. Όταν αρχίσεις να αναρωτιέσαι «τι θα κερδίσω εγώ από αυτό;», τότε αυτόματα το όνειρο σβήνει και οι προσδοκίες σου γκρεμίζονται πριν καν ενηλικιωθούν.

Λες «θα είμαι καλός άνθρωπος για να με βοηθήσει η Παναγιά», όμως στον κόσμο του αοράτου τέτοιες συναλλαγές δεν μετράνε. Κι είναι ο τρόπος σκέψης σου που ακυρώνει την πίστη σου.

Άλλες φορές πάλι αναζητάς τεχνητούς παραδείσους βουτηγμένος σε ουσίες κι οινοπνεύματα, σαν κάποιους από τους σύγχρονους δυτικούς ομοίους σου. Πέντε ημέρες την εβδομάδα μηχανές και δύο «λιώμα». Τότε είναι που ο Ποσειδώνας σου μεταμορφώνεται σε έναν κοινό απατεώνα κι ένα κλέφτη ονείρων.

Αλλά όλοι αυτοί που τον δείχνουν με το δάκτυλο και τον κατηγορούν δεν είναι παρά εκείνοι που θέλησαν να πετάξουν με τα φτερά του, χωρίς να έχουν μάθει να μοιράζονται.