Τούτες τις ημέρες θα ακούσεις και θα διαβάσεις πολλά «μη». Πρόσεξε το ένα, μην κάνεις το άλλο... Θα πάθεις ατύχημα, θα υποστείς ζημιές... Αυτή είναι η συνήθης επωδός κάθε όψης ανάμεσα στον Άρη και τον Κρόνο, που αυτήν την φορά «κλειδώνει» στον μεταβλητό «σταυρό».
Κατ’ αρχάς, σου προτείνω να διώξεις από το μυαλό σου όλες αυτές τις απαγορεύσεις, που δεν σου προσθέτουν παρά μόνον άγχος και κάνουν την ζωή σου να μοιάζει με φυλακή. Ακόμη κι αν δεν συμβεί απολύτως τίποτα, η σκιά του φόβου παραμένει. Σφίγγεσαι και κλείνεσαι, προσδοκώντας να αποφύγεις τα χειρότερα. Σκέψου όμως ότι έτσι θα χάσεις και τα καλύτερα.
Την ζύμωση των «πρέπει» και των «θέλω» σου. Την χρυσή τομή ανάμεσα στην αλήθεια σου και τις αλήθειες των άλλων. Αν δεν δράσεις, δεν θα μάθεις. Αν δεν συγκρουστείς, δεν θα βελτιωθείς. Μόνον μην ξεχάσεις να μπολιάσεις την δράση σου με την αγάπη και το πνεύμα σου.
Γιατί μπορεί να πέσεις σε «ντουβάρια» ή να βιώσεις την ορμή των απολίτιστων, πριν όμως «τα πάρεις στο κρανίο», σκέψου ότι όλοι αυτοί είναι άνθρωποι που πιθανότατα δεν αγαπούν καν τον εαυτό τους και είναι ταμπουρωμένοι στην ανασφάλειά τους. Δεν βρίσκουν άλλο τρόπο να διαχειριστούν τις αντιφάσεις τους και άγονται και φέρονται. Πότε Άρης, πότε Κρόνος αλλά ποτέ και οι δύο μαζί. Κι εδώ γίνεται φανερό ότι εσύ είσαι που μπορείς να αλλάξεις τους κανόνες του παιχνιδιού.
Σίγουρα, οι κανόνες χρειάζονται, δεν γίνεται να πετάξεις τον Κρόνο από την ζωή σου, αναφέρομαι όμως πρωτίστως στους δικούς σου κανόνες κι όχι σε αυτούς που σου επιβάλλουν. Αυτοί συνθέτουν τον παλαιό νόμο, με τον οποίο γαλουχήθηκες, ενώ οι δικοί σου τον νέο, που είναι απόρροια της γνώσης και της εμπειρίας σου.
Ο εξελιγμένος Κρόνος σου σε θέλει διοικητή κι όχι υποτακτικό. Κι αν ψάχνεσαι κι αναρωτιέσαι τι στο καλό είναι αυτό που καλείσαι να διοικήσεις μέσα στο καταχείμωνο, ξεκίνα από τον εαυτό σου.
Φαντάσου πως κτίζεις το οικοδόμημά σου κι έχεις να ορίσεις ένα πλήθος από κτιστάδες και κάθε λογής τεχνικούς. Βασίζεσαι στις ικανότητές τους, στις ειδικές γνώσεις τους αλλά αν δεν έχεις ξεκάθαρο στο μυαλό σου τι είναι αυτό που θέλεις, αν δεν έχεις σχέδιο, το οικοδόμημά σου θα αρχίσει να θυμίζει τον πύργο της Βαβέλ.
Όταν πρόκειται λοιπόν για την ζωή σου, εσύ είσαι που θα κτίσεις τους κανόνες, όχι οι άλλοι, διαφορετικά θα ζεις μια ζωή ξένη και εκτεθειμένη σε προσβολές. Γιατί το σύμπαν όσο σε βοηθά όταν είσαι αληθινός, άλλο τόσο σου φέρνει εμπόδια όταν ξεστρατίζεις από την αλήθεια σου. Στην πραγματικότητα αυτή είναι η πηγή των δεινών σου, το «συμφέρον» ψέμα που ζεις. Σκέψου, είναι το ίδιο να υποκινείσαι από την αγάπη, την δημιουργικότητα και το όραμά σου, με το να γίνεσαι ένας μισθοφόρος; Είναι το ίδιο να υπερασπίζεσαι την αλήθεια σου, με το να συντηρείς ένα «κατά συνθήκη» ψεύδος;
Κι αν δεν ξέρεις τι θέλεις, να το μάθεις. Αυτό είναι το μεγαλύτερο δώρο του τετραγώνου Άρη-Κρόνου.
Αν πάλι νοιώσεις καταπονημένος ή αδύναμος, να αισθανθείς τυχερός που το σώμα σου μπορεί ακόμη να συνδιαλέγεται μαζί σου. Αδρανεί, ώστε να προλάβει τα λάθη και τις αστοχίες σου. Αφέσου λοιπόν στους ρυθμούς του και μην ζορίζεσαι.
Στην παρούσα φάση υπάρχει όμως κι ένα επιπλέον στοίχημα που καλείσαι να κερδίσεις. Η συνάντηση του Άρη με τον Χείρωνα στους Ιχθύες θα σε βοηθήσει να μπολιάσεις τους κανόνες σου με το συναίσθημα, που ο Κρόνος πάντα έχει την τάση να υποτιμά. Θα σε βοηθήσει να εμψυχώσεις και να εμψυχωθείς μέσα από μια δυνατή αγκαλιά. Να ανοίξεις το θησαυροφυλάκιο της μνήμης σου.
Κι αν καταφέρεις να φωτίσεις το παρελθόν σου και να ψηλαφίσεις τις αλήθειες του, τότε το μέλλον σου θα αλλάξει μονομιάς.
Φαντάσου ότι ασκείς την προσωπική αρχαιολογία σου, σκάβεις και ψάχνεις τα θεμέλια του σπιτιού σου, με την σκαπάνη σου να χρωματίζει τις κενές σελίδες στο βιβλίο της ζωής σου.
Μην περιμένεις όμως να βρεις αγάπες και λουλούδια. Τους παλιούς πολέμους σου θα συναντήσεις.
Να, εδώ καλπάζουν δροσουλίτες καβαλάρηδες και λίγο πιο πέρα η Εκάβη θρηνεί για την χαμένη Τροία. Η στρατιά του Αλέξανδρου καταπίνει την Ασιατική έρημο. Πειρατές σαρακηνοί σκιάζουν τον ορίζοντα κι ο Παλαιολόγος στέκει αγέρωχος μπροστά στην πύλη. Καβάλα παν στην εκκλησιά οι Κολοκοτρωναίοι κι η Δέσπω κάνει πόλεμο με νύφες και με εγγόνια. Η Σμύρνη μάνα καίγεται. Καραβιές προσφύγων. Τι έκανες στον πόλεμο Θανάση; Μαουτχάουζεν, Νταχάου. Ο αδελφός σκοτώνει τον αδελφό.
Οι πρόγονοί σου είναι εδώ και σε καλούν να διορθώσεις νοερά τα δικά τους σφάλματα που, είτε σου αρέσει είτε όχι, τα κουβαλάς μέσα σου. Σε έχουν εγκλωβίσει εντός, σαν τον χιονιά που ύψωσε λευκό τείχος στις εξόδους σου.
Το ίδιο το σπίτι σου, είτε μεταφορικά είτε κυριολεκτικά, γίνεται παγίδα και φυλακή αλλά ακόμη κι αν δεν καταφέρεις από μόνος σου να αποδράσεις, οι πυροσβέστες δεν θα αργήσουν.
Αυτοί καθρεφτίζουν τον Άρη σου, τον ήρωά σου, στον κόσμο του σήμερα.
