Αστρολογικό δελτίο για όλα τα ζώδια, από 17/2 έως 21/2

Σου το έχω ξαναγράψει μα μια επανάληψη δεν βλάπτει. Ίσα-ίσα που σε μια διαφορετική χρονική συγκυρία πιάνεις νοήματα που σε κάποια πρότερη στιγμή πέρασαν και δεν στάθηκαν.

Πιστεύεις λοιπόν ότι η Αστρολογία σε βοηθά να προβλέψεις τα μελλούμενα; Ότι αυτή είναι η «δουλειά» της;

Θα σου το ξεκαθαρίσω από την αρχή.
Πράγματι η Αστρολογία είναι ένα διαγνωστικό εργαλείο που μεταξύ άλλων σε βοηθά να «δεις» τα μελλούμενα. Μεταξύ άλλων όμως κι όχι κατ’ αποκλειστικότητα. Άσε που το «σενάριο» γράφεται κι από σένα και ποτέ δεν είναι μόνον ένα.

Πριν από χρόνια συνάντησα μια κυρία, που μου δήλωσε με έκδηλη υπερηφάνεια ότι «της τα έχουν βρει όλα». Την κοίταξα και της είπα: Τότε κάποιο πρόβλημα υπάρχει! Και δεν ήταν ένα Υδροχοϊκό καπρίτσιο αλλά η αλήθεια.
Γιατί όσο κι αν για τον κοινό νου δείχνει «μαγική» μια τέτοια επαλήθευση, στην πραγματικότητα είναι θλιβερή ως προς το αναφαίρετο δικαίωμα της ελεύθερης βούλησης.

Μια βούληση που δεν εντοπίζεται σε νευρικούς αυτοματισμούς αλλά παράγεται από την σκέψη και με την σειρά της παράγει έργο. Γνώση, φιλοσοφία, θέατρο, τέχνες, επιστήμες... Αυτά είναι τα πιστοποιητικά της ελεύθερης βούλησής σου κι όχι το αν θα σηκώσεις το χέρι σου τώρα ή μετά από πέντε λεπτά.

Θα μου πεις, μα δεν υπάρχει το προκαθορισμένο, η μοίρα, η ειμαρμένη;
Φυσικά και υπάρχει κι όταν μάλιστα ξεκίνησες την πορεία σου σε αυτόν τον πλανήτη ήταν εκείνη που σε καθόριζε. Όμως με το πέρασμα των αιώνων και μέσα από την πνευματική σου εξέλιξη απέκτησες δικαιώματα και η ελεύθερη συνείδησή σου έγινε αθάνατη. Το «μοιραίο» περιορίστηκε, συρρικνώθηκε και σήμερα η πάλη σου με αυτό γίνεται σχεδόν με ίσους όρους. Το ζεις βέβαια σαν παιδί στο οικογενειακό σου κουκούλι, σαν κληρονομιά, σαν μνήμη, μα όσο μεγαλώνεις και το πνεύμα σου θεριεύει, η ισχύς του τίθεται σε αμφισβήτηση.
Μένει μόνον ο σκελετός κάποιων κομβικών συμβάντων, που στην πλειοψηφία τους η εξέλιξη τους δεν εξαρτάται από σένα. Ναι. Το να χάσεις έναν γονιό, έναν φίλο έναν αδελφό είναι «μοιραίο», δεν είναι διόλου μοιραία όμως η αντίδρασή σου σε ένα τέτοιο συμβάν. Από την στάση σου, από την διαχείριση σου προκύπτει το επόμενο μέλλον σου. Μπορείς να «παγώσεις» σε έναν φαύλο κύκλο αδράνειας, μπορείς όμως και να προχωρήσεις αφήνοντας πίσω σου το παρελθόν, γιατί κάθε τέλος είναι μια νέα αρχή και κάθε σου πρώτη ανάσα ορίζει ένα καινούριο και διαφορετικό μέλλον. Αυτό στο «λέει» κι ο Πλούτωνας, ο πιο διαπρύσιος κήρυκας του «μοιραίου» επί της γης.

Έχεις να κάνεις δηλαδή με ένα ζωντανό μέλλον που πλάθεται και παίρνει σχήμα από σένα κι όχι με κάτι μουσειακό και «αναπότρεπτο» που στέκεται και σε περιμένει.

Και περνώντας σε εκείνα που εν δυνάμει μπορείς να ορίσεις, δεν πρέπει να ξεχνάς ότι για να συμβεί ένα συγκεκριμένο γεγονός απαιτείται και η δική σου συνδρομή. Εσύ είσαι που δίνεις συγκεκριμένη μορφή σε μια πρόβλεψη, γιατί σε κάθε περίπτωση το «μήνυμα» των ουρανών δεν έχει μια και μόνη «μετάφραση». Αυτό απορρέει εξ ορισμού από την αρχετυπική φύση των επιρροών.
Στα ζώα και τα φυτά οι αρχετυπικές εκδηλώσεις και συμπεριφορές παραμένουν σταθερές και αναλλοίωτες στο πέρασμα των αιώνων. Οι σολομοί εξακολουθούν να πηγαίνουν κόντρα στο ρεύμα χωρίς ποτέ κανείς από αυτούς να σκεφτεί μήπως θα μπορούσε να κάνει κάτι διαφορετικό. Ένας σολομός λοιπόν έχει μια προδιαγεγραμμένη πορεία. Είναι πραγματικά έρμαιο του ενστίκτου και της μοίρας του κι αν το ωροσκόπιο του προμηνύει καταστροφές σίγουρα θα τον αρπάξει κάποια αρκούδα, πριν προλάβει να φτάσει στον προορισμό του.
Όμως σε σένα και στο ανθρώπινο είδος σου δεν συμβαίνει το ίδιο. Εξ αιτίας της εξελισσόμενης συνείδησης σου ένα αρχέτυπο μπορεί να λάβει ποικίλες μορφές, ήδη γνωστές αλλά και νέες, άγνωστες. Έτσι αλλάζουν οι συμπεριφορές και τα γεγονότα που τις συνοδεύουν. Από βεβαιότητες γίνονται πιθανότητες, όπως εξ άλλου πρεσβεύει και η σύγχρονη Φυσική.
Κι αν υπάρξουν «αρκούδες» στον δρόμο σου, μπορεί τελικά να τους πιάσεις και την κουβέντα...

Ναι, ο Κριός μπορεί να είναι αυτός που ξεκινά αλλά τι; Ξεκινά έναν αγώνα για το καλύτερο ή έναν καυγά; Πρωτοτυπεί στη δημιουργικότητα του ή μήπως στην ανοησία του;
Ναι, ο Δίας επεκτείνει αλλά τι; Επεκτείνει τις γνώσεις σου ή το βόλεμα σου; Πολλαπλασιάζει τα αγαθά σου ή μήπως την απληστία σου;

Κάθε ζώδιο, κάθε πλανήτης και κάθε συνδυασμός τους αποδίδει εν δυνάμει ποικίλες καταστάσεις και ο «αστάθμητος» παράγοντας σε αυτήν την διαδικασία είσαι εσύ.
Ότι διαλέξεις, θα εισπράξεις το αντίτιμο του.
Και βέβαια «διαλέγεις» και εκπληρώνεις με βάση τα εφόδια σου, την εμπειρία σου, το ένστικτο σου, την φιλοσοφία της ζωής σου. Κάποιες φορές επινοείς μια νέα φόρμα και τελικά συν-διαμορφώνεις τη «μοίρα» σου.

Πάψε πια λοιπόν να λες ότι φταίει ο Κρόνος, ο Ουρανός ή ο Πλούτωνας για τα δεινά σου. Ναι όλοι αυτοί υπάρχουν και κάνουν την δουλειά τους. Όμως φταίει πολύ περισσότερο η άγνοια σου για τους τρόπους με τους οποίους μπορείς να μεταστοιχειώσεις την ενέργεια τους. Φταίει η δημιουργική ανεπάρκεια σου.

Δεν σε κατηγορώ... Εδώ έχει μεγάλη ευθύνη και το ίδιο το αστρολογικό σύστημα που αναπαράγει την μοιρολατρία σου, είτε γιατί καταδυναστεύεται από προλήψεις, είτε γιατί έτσι βολεύεται.

Ίσως να εντυπωσιάζεσαι κάθε φορά που «βγαίνει» μια πρόβλεψη για τη ζωή σου. Λες «αυτός ο αστρολόγος είναι καλός» αλλά δεν σκέφτεσαι ότι εσύ συνέβαλες στην επαλήθευση της. Όχι όπως λένε οι σκεπτικιστές, επειδή σου «υπαγόρεψε» το τι θα συμβεί αλλά γιατί δεν έκανες τίποτα για να μην συμβεί. Δεν διαφοροποίησες την στάση σου, δεν «ψάχτηκες».

Θα πρέπει να ξέρεις ότι κάθε αστρολογική πρόβλεψη γίνεται στη βάση της πλειοψηφίας, με γνώμονα δηλαδή αυτό που συμβαίνει συνήθως. Αυτό προτάσσουν όλα τα αστρολογικά «κιτάπια», αυτό επιλέγουν ως πιθανότερο και οι αστρολόγοι, ανεξάρτητα με το αν δεν είναι η μόνη αλήθεια.

Κι αν σε γενικές γραμμές κινείσαι στον «μέσο όρο», είσαι δηλαδή ως προς την πνευματικότητα σου αυτό που λένε «ένας μέσος ανθρωπάκος», τότε γίνεσαι η... χαρά της κάθε πρόβλεψης, αφού την επαληθεύεις μέχρι κεραίας.

Ο «κακόβουλος» Πλούτωνας που ερμηνεύεται ως σκοτάδι και καταστροφή, ως ο «κάτω κόσμος» σου, αποδεικνύεται όντως η καταστροφή σου κι εσύ στέκεσαι ενδεής μπροστά στη μοίρα και τον αστρολόγο.
Ο «καταθλιπτικός» Κρόνος σε οδηγεί όντως στην κατάθλιψη με απανωτές αναποδιές και το μόνο θετικό που του βρίσκεις είναι ότι... επιτέλους, έχεις κάποιον για να του φορτώσεις την ατυχία σου.

Όμως πήγαινε και πες το αυτό στην Στέφανι Μέγιερ που γεννήθηκε με τον Ήλιο και την Σελήνη της να συμμετέχουν σε ένα ταυ-τετράγωνο με τον Κρόνο και τον Πλούτωνα. Έβγαλε χρυσάφι από το «Έπος του Λυκόφωτος» κι όλα τα υπόλοιπα τα ακούει βερεσέ...

Σου επισήμανε κάποιος «ειδικός» ότι όλες αυτές οι «προβλεπόμενες» καταστροφές και ατυχίες δεν ήταν και δεν είναι μονόδρομος; Ότι είχες –και πάντα θα έχεις- στην διάθεση σου εναλλακτικές επιλογές, ικανές να μετατρέψουν το «μοιραίο» μειονέκτημα σου σε σημείο υπεροχής σου;

Δεν έμαθες να τις χρησιμοποιείς, δεν τις διδάχτηκες ποτέ κι από κανέναν. Τις άκουγες βέβαια που και που να «φωνάζουν» από μέσα σου, μα συνήθως τις έπνιγες. Έκανες αυτό που είχε την έγκριση της οικογένειας, της κοινωνίας ή του στενού περιβάλλοντος σου. Αντάλλασσες την αλήθεια σου με την υποτιθέμενη ασφάλεια σου, πληρώνοντας συνάμα και το τίμημα της αμαρτίας σου.
Γιατί μια ξεστρατισμένη αλήθεια, κάτι που δεν είσαι και σου είναι ξένο ή δανεικό και μαθαίνεις να ζεις με αυτό, δεν μπορεί παρά να σε οδηγήσει στην αποτυχία σου, δεν μπορεί παρά να ενεργοποιήσει τις χειρότερες προοπτικές σου, τις ατυχίες και τις συμφορές σου.

Ο πρωταρχικός ρόλος ενός αστρολόγου, είναι λοιπόν να σου επισημάνει την αλήθεια σου, «διαβάζοντας» τον γενέθλιο χάρτη σου.
Να σπείρει μέσα σου την πίστη και την ελπίδα σε ένα διαφορετικό και καλύτερο μέλλον, που κτίζεις με τις δικές σου προδιαγραφές.
Να σε εμψυχώσει.
Να ενισχύσει τη διαφορετικότητα σου, προβάλλοντας τις δημιουργικές σου δυνατότητες κι αυτά που μπορείς να κάνεις για να εκπλήξεις ευχάριστα τους πλανήτες σου.
Όχι να θεριεύει τους φόβους και τις εξαρτήσεις σου, ούτε να αρκείται αποκλειστικά και μόνον στα «πρόσεξε» και τα «μην».

Να είναι ένας αστρολόγος παιδαγωγός κι όχι ένας «αστρολόγος» του συρμού.
Να είναι ένας αστρολόγος φιλόσοφος με «πολιτική» θέση κι όχι ένας απλός τεχνοκράτης, που μετρά μανιωδώς μοίρες, τρίγωνα και τετράγωνα, αφήνοντας έξω εσένα, τον Άνθρωπο.

Κι αν διαφέρεις και ξεχωρίζεις, έχοντας εξελίξει την σχέση με τον εαυτό σου και το σύμπαν, να δούμε τότε ποιός αστρολόγος, εντός ή εκτός εισαγωγικών, θα μπορέσει να προβλέψει σωστά την πορεία σου. Θα σου το πω εγώ: Κανείς!

Όχι πως αυτό είναι εύκολο αλλά η πρόκληση είναι εξαιρετικά γοητευτική. Σκέψου... Να βγεις από τους κανόνες τους, να καταχωρηθείς στα... παράξενα και περίεργα του συστήματος, να τους τρελάνεις όλους, να τους βάλεις να ψάχνουν το ωροσκόπιο σου για... αόρατα σημεία και «καρμικές» διαστάσεις, σκοντάφτοντας πάντα στις παρωπίδες τους.

Η έρευνα αρέσει πολύ στους παιδαγωγούς αστρολόγους, μα καθόλου στους «αστρολόγους», γιατί τους χαλάει την ησυχία.

Όπως κι αν έχει, το καθήκον σου και το καθήκον όλων μας είναι η διάψευση των φερομένων ως «δυσοίωνων προβλέψεων».
Είτε εφαρμόζοντας μια συνολική πολιτική, προσανατολισμένη στην αλήθεια σου και ικανή να μεταλλάξει κάθε είδους πίεση ή πρόβλημα σε δημιουργία, είτε ακόμη και με άμεσα τεχνάσματα, του τύπου «με τσιγκλάει ο διελαύνων Άρης» άρα δεν κάθεσαι για να σε βρει το «ατύχημα» αλλά φροντίζεις να αποφορτίσεις το ενεργειακό πλεόνασμα μέσα από εθελούσιες δράσεις που κατέχεις.
Σπορ, γυμναστική, σεξ, δουλειά... διάλεξε και πάρε!

Και μην σου φαίνεται περίεργη αυτή η «διαπραγμάτευση». Την κάνεις συχνά στην καθημερινότητα σου, όταν πασχίζεις να δώσεις λύσεις στα προβλήματα σου. Εκεί σου φαίνεται απόλυτα λογικό το ότι αν κάνεις το Α θα έρθει ως αποτέλεσμα το Β κι ότι αν κάνεις το Γ, τότε θα συμβεί το Δ κλπ. Το ζυγίζεις λοιπόν, το σκέφτεσαι και πράττεις αναλόγως.

Ε λοιπόν, η διαδικασία είναι όμοια και στη σχέση σου με το σύμπαν. Αν επιλέξεις το Α, τότε το Β γίνεται «μοιραίο». Ευτυχώς όμως το ενεργειακό «αλφάβητο» έχει πολλά γράμματα κι εσύ πολλές επιλογές.

Αρχικά, οι ουρανοί θέτουν ένα πρόβλημα που καθρεφτίζει την ψυχοσύνθεση σου κι εσύ δίνεις τις λύσεις, θέτοντας από την πλευρά σου νέες προκλήσεις στο... σύμπαν!
Έτσι έκτισες την προσωπικότητα και τον πολιτισμό σου κι έτσι θα συνεχίσεις ακυρώνοντας τις «αμετάκλητες» συμφορές σου, σε πείσμα των απανταχού «αστρολόγων» και του μικρού μοιρολάτρη εαυτού σου.