Αστρολογικό δελτίο για όλα τα ζώδια, από 24/3 έως 28/3

Ο Δίας και η Αφροδίτη έρχονται να σου δείξουν ότι η διάθεσή σου είναι που βάζει χρώμα και ποικιλία στην ζωή σου. Γιατί αδικίες, ατυχίες και κακόβουλες ίντριγκες πάντα θα υπάρχουν κι ο μόνος τρόπος για να μην σε καταβάλουν ψυχικά είναι να σταθείς ψηλότερα από αυτές.

Δεν νομίζεις λοιπόν κι εσύ ότι ήρθε η ώρα να σκάσει λίγο το χειλάκι σου; Να διασκεδάσεις και να χαρείς τα απλά πράγματα της καθημερινότητάς σου, κερδίζοντας μια ακόμη πίστωση αισιοδοξίας στους δύσκολους καιρούς που ζεις;

Οι σχέσεις σου, τα οικονομικά σου, τα ασφυκτικά καθήκοντά σου κι όλα αυτά που ίσως σε βασανίζουν, μπορούν να περιμένουν. Όχι πως έπαψαν να είναι προβλήματα, απλά εσύ δεν θα τα σκέφτεσαι σκεπασμένος από τον μολυβένιο ουρανό σου. Δες το ουράνιο τόξο, δες τη γιορτή που στήνεται για σένα και μην αποπάρεις τους αγγελιοφόρους.

Πιάσε λοιπόν τη χαρά σου από το μανίκι, ζωγράφισε μια ζεστή ανατολή κι αφέσου στην προωθητική δύναμη των ονείρων σου. Βγες για λίγο από τον δύσκολο δρόμο σου, προσπάθησε να υπερβείς τους συνήθεις δισταγμούς και προβληματισμούς σου για όλα εκείνα που δεν άπτονται της σοβαρότητάς σου. Νίκησε την αυστηρότητά σου. Δέξου τα δώρα που σου προσφέρουν, χωρίς την πάγια σκέψη σου «ωχ, τι να θέλει αυτός από μένα». Τίποτα δεν θέλει, απλά έχει κέφια και κερνάει... Αλλά κι αν θέλει κάτι που δεν θέλεις να του δώσεις, εκείνος σπαταλιέται. Φύγε από τον κύκλο των υποχρεώσεων και ζήτα μια χάρη. Από τον φίλο σου, τον άνθρωπο, από τον εαυτό σου... Και αυτή την φορά το σύμπαν θα σε ακούσει. Ναι, τα προβλήματα μπορούν να περιμένουν!

Διστάζεις;
Νοιώθεις σαν ένα παιδί που ξεγελιέται με χάντρες και καθρεφτάκια;
Θυμώνεις με την ελαφρότητα των άλλων που ευκαιρία ψάχνουν για να τα φορτώσουν στον κόκορα, σε σένα, στους άλλους;

Είναι αδικία λες, άλλοι να δουλεύουν κι άλλοι να καρπώνονται τα καλά. Άλλοι να έχουν τα προσόντα κι άλλοι να διακρίνονται. Άλλοι να δημιουργούν κι άλλοι να κλέβουν να εύσημά τους.

Σύμφωνοι, μόνον που σε αυτήν την αδικία έχεις κι εσύ το μερτικό σου. Και μπορείς να αλλάξεις τις ισορροπίες αν πάψεις να θεωρείς ότι πάντα «τα αγαθά κόποις κτώνται». Καλό και άγιο το ρητό αλλά ξέρεις κι εσύ ότι αναφέρεται πρωτίστως στην πνευματική σου υπόσταση. Αντίθετα, στην υλική πραγματικότητα του κόσμου που ζεις ισχύει μάλλον το αντίθετο.
Χαλάρωσε λοιπόν και μην μπερδεύεις τους δύο τομείς.

Η χαρά σου κόντρα στην ανισότητα.

Μια πολύ συνηθισμένη άσκηση -από τις πρώτες- στις «εναλλακτικές» θεραπευτικές ομάδες είναι το να σε βάζουν να εκθειάζεις τον εαυτό σου ή να ζητάς πράγματα που νομίζεις πως δεν τα δικαιούσαι. Έτσι μαθαίνεις σιγά-σιγά να «ανοίγεις» σε ό,τι μπορείς να πάρεις εύκολα και χωρίς κόπο. Γιατί χρειάζεται κι αυτό, αφού είναι η δική σου υπερβολική εγκράτεια που τρέφει την πλεονεξία των άλλων.

Το ξέρεις πως γύρω σου στριφογυρίζουν σαν τα ζουζούνια πρόσωπα που έχουν μάθει στα εύκολα. Γκρινιάζουν και κάνουν φασαρία για πράγματα που εσύ θεωρείς επουσιώδη. Ίσως η ηθική τους να μην είναι τόσο «άμεμπτη» σαν την δική σου, όμως γελάνε συχνότερα από σένα. Θεωρούν δεδομένο το να παίρνουν, αντίθετα με σένα που θεωρείς δεδομένο το να δίνεις. Σου φαίνεται άδικο αλλά τι θα έκανε αλήθεια ο ένας χωρίς τον άλλον σε αυτήν την ζωή;

Πώς τελικά θα εκπλήρωναν τον ρόλο τους αυτοί που παίρνουν κι αυτοί που δίνουν, αν δεν συνυπήρχαν;

Αν εσύ είσαι ο παραγωγός που μοχθεί, αυτοί είναι οι καταναλωτές που έχουν την αγοραστική δύναμη και είναι όλο... απαιτήσεις! Μην περιμένεις όμως να καταλάβουν τον μόχθο σου και μην απορήσεις αν απορρίψουν το εξαίρετο προϊόν σου, επειδή δεν έχει όμορφο περιτύλιγμα. Ή αν λατρέψουν ένα άλλο που βγήκε από τις φάμπρικες της εκμετάλλευσης, χωρίς να σκεφτούν ότι η δική τους χαρά γεννήθηκε από την δυστυχία μικρών παιδιών. Οι εντυπώσεις είναι που μετράνε και όχι η ουσία.

Τους κριτικάρεις αδιάκοπα, είναι ανόητοι, κενόδοξοι, ελαφρόμυαλοι και ανίκανοι αυτό όμως δεν τους εμποδίζει να επωφελούνται από τις εξελίξεις. Ξανά και ξανά, κάθε φορά οι ίδιοι...
Τους ζηλεύεις: Μα είναι το αντίθετό σου, που προκύπτει νομοτελειακά από την δική σου νοοτροπία. Κι αν θέλεις να το αλλάξεις αυτό, ξεκίνα από τον εαυτό σου, που ασφυκτιά σε απαράβατες αρχές. Δανείσου λίγο από τον χαρακτήρα τους, πάρε λίγο από το θράσος τους, μάθε να ζητάς χωρίς να νοιώθεις ότι χρωστάς.
Διεκδίκησε λίγο από τον χώρο τους, μήπως και καταλάβουν ότι πρέπει να προσπαθήσουν περισσότερο.

Και μην τους κατηγορείς, αφού κάνουν κάτι που εσύ δεν μπορείς να κάνεις. Έλα στην θέση τους και φαντάσου πως είσαι εσύ ο τυχερός απροβλημάτιστος. Το αντέχεις; Σίγουρα όχι, όπως δεν αντέχουν κι αυτοί τους κανόνες σου, όταν τους χαλάνε την ευκολία τους. Τελικά όμως ο ένας δεν ζει χωρίς τον άλλον, αντίθετα ο ένας ζει και αναπνέει για τον άλλον κι αυτό ακριβώς είναι το... μαγικό!

Μέτρο χρειάζεται λοιπόν κι όχι αφορισμοί.
Μέτρο στις σπατάλες αλλά και μέτρο στις ανάγκες.
Μέτρο στην χαλαρότητα αλλά και μέτρο στην αυστηρή τήρηση των κανόνων.
Μέτρο στην μόνιμη καλοπέραση αλλά μέτρο και στην αποπνικτική μιζέρια.