Αστρολογικό δελτίο για όλα τα ζώδια, από 21/3 έως 24/3

Ο Δίας και η Δήμητρα σου θυμίζουν τα καλά της συνεργασίας κι αν σου δοθεί μια τέτοια ευκαιρία, μην την χάσεις.

Ξέρεις βέβαια ότι μια συνεργασία δεν συνίσταται στο να δώσεις «γην και ύδωρ» σε έναν επίδοξο κατακτητή σου, που βαφτίζει «συνεργασία» την υποταγή σου.
Το βασικό προαπαιτούμενο μιας καλής και λειτουργικής συνεργασίας είναι η ισοτιμία των εταίρων κι ο αμοιβαίος σεβασμός της προσωπικότητας και του έργου τους.

Θα μου πεις ότι αυτό είναι κάτι που το ακούς και το διαβάζεις συνέχεια, μόνον που σπάνια το βλέπεις να εφαρμόζεται. Βλέπεις στο τέλος επικρατεί ο νόμος του ισχυρότερου και μάλλον έχεις πειστεί ότι δεν γίνεται διαφορετικά. Όμως το συγκεκριμένο «καθεστώς» δεν συνάδει με κάποιον φυσικό νόμο. Είναι περισσότερο ένα αποτέλεσμα της μη ελεγχόμενης ανθρώπινης δίψας για κυριαρχία, ένα ακόμη δείγμα ενός οργανισμού που έμαθε να μισεί την διαφορετικότητα και να επικροτεί την άγονη μετριότητα.

Το δείγμα του κακού εαυτού που στέκεται υπεροπτικά απέναντι στο ό,τι ζει και αναπνέει εξ αιτίας της συνεργασίας. Υπό την επιστασία του εγκεφάλου σου, η καρδιά συνεργάζεται με τους πνεύμονες κι εσύ αναπνέεις. Οφείλεις την φυσική ύπαρξη σου στην ισότιμη συνεργασία των συστημάτων του οργανισμού σου. Το μυϊκό με το νευρικό, το πεπτικό, τους ενδοκρινείς αδένες και το ανοσοποιητικό σου. Κι όταν κάποια κύτταρά σου αυτονομούνται, επιθυμώντας διακαώς να κυριαρχήσουν των υπολοίπων, τότε είναι που σβήνεις, λιώνεις και πεθαίνεις. Όταν τελειώνει η συνεργασία, τότε τελειώνεις κι εσύ. Μεγάλο μάθημα...

Κι ακόμη, μέσα σου μόνον ζουν εκατομμύρια μικροοργανισμοί που σε βοηθούν στην πέψη και σε άλλες λειτουργίες σου. Μικροί αλλά θαυματουργοί συνεργάτες, που εσύ μερικές φορές, ακολουθώντας μια χημική θεραπεία, εξολοθρεύεις μέχρις ενός αυτούς, σπέρνοντας μια αλυσίδα προβλημάτων. Παύεις να συνεργάζεσαι με το σώμα σου κι αυτό μόνον καλό δεν είναι...

Ο «τελευταίος τροχός της αμάξης» μπορεί τελικά να είναι η «ψυχή» του έργου σου.

Από αυτά να παραδειγματιστείς και να στήσεις μια συνεργασία με πλαίσιο την αλληλοκάλυψη των αναγκών κι όχι ένα μονομερές συμφέρον. Η αλήθεια σου είναι ο οδηγός σου, όπως και η αλήθεια των συνεργατών σου θα πρέπει να είναι ο δικός τους. Αλλιώς το πράγμα δεν πάει πουθενά...

Αργά ή γρήγορα η «συνεργασία» θα γίνει σκλαβιά, όπως γίνεται μερικές φορές και η μισθωτή εργασία σου. Στο όνομα μιας άλλης «εύρυθμης λειτουργίας», μετατρέπεσαι σε πειθήνιο ρομπότ, χωρίς καν να σου αναγνωρίζεται το δικαίωμα να γελάσεις ή να κλάψεις εν ώρα εργασίας. Ή -έστω- να κάνεις την δουλειά σου με τον δικό σου τρόπο.

Οι απειλές είναι που συντηρούν την συνοχή μιας τέτοιας «συνεργασίας», όπου δεν διέπεται από το «βάστα με να σε βαστώ, ν’ ανεβούμε το βουνό» αλλά από το «πατώ επί πτωμάτων». Είναι θέμα ερμηνείας, θα σου πουν...
Αλλά αν διαπιστώσεις ότι κάποιος άλλος προσπαθεί με ωραία λόγια να σε κάνει ένα υποχείριό του, πιστεύοντας ότι βρίσκεσαι σε δυσχερή θέση, τότε ας μην υποκύψεις στην ανάγκη. Να αρνηθείς με σθένος, υπερασπιζόμενος τελικά την ίδια σου την ύπαρξη.