Ο φθινοπωρινός ουρανός λούζεται ξανά με τα χρώματα της ακρότητας. Δήμητρα, Ουρανός και Δίας ακροβολίζονται στις τρεις γωνιές της ύπαρξής σου κι εσύ, άμαχος πληθυσμός απομένεις μόνος στην τέταρτη να τρέμεις σαν το ψάρι και να αναρωτιέσαι: Τι θα σου ξημερώσει αύριο με αυτούς που σου έλαχαν;
Γύρω σου και μέσα σου ηχούν ήδη τα τύμπανα ενός ασύμμετρου πολέμου.
Η αγνή «επανάσταση» της νιότης σου έγινε πια μια καρικατούρα παραλογισμών.
Μακριά στην Ανατολή, ο Κιμ παίζει με τα κουμπιά του για να πουλήσει τα όπλα του ο Αμερικάνος. Λίγο πιο κοντά σου, άψυχα κορμιά στοιβάζονται στο όνομα του Αλλάχ. Στην δύση βγαίνουν παγανιά οι θιασώτες της «λευκής» υπεροχής.
Παντού κυριαρχούν οι χειρότεροι των ομοίων σου.
Η πολυπόθητη ενότητα του Ανθρώπου πνέει τα λοίσθια και η φρίκη ενός Οργουελικού μέλλοντος σε έχει πάρει στο κατόπι. Είσαι και με τη βούλα πια μια «παράπλευρη απώλεια».
**Απόκτησε τώρα το βιβλίο του Γιάννη Ριζόπουλου «Αστρολογία του 21ου αιώνα»**
Από την μια, το ποδοβολητό του πλήθους που τρέχει για να σωθεί από τα νύχια των φανατικών. Κτυπούν όπου βρουν, με άλλοθι τα πιστεύω τους.
Κι από την άλλη, στέκουν οι εξουσιαστές σου, που για μια ακόμη φορά παίζουν το παιχνίδι της υποταγής, ελπίζοντας ότι θα πρυτανεύσει η «λογική» σου. Ότι δηλαδή δεν θα τους πας κόντρα, διακινδυνεύοντας την «ασφάλειά» σου.
Κι εσύ βέβαια ξέρεις ότι επικαλούμενοι την ασφάλειά σου, εννοούν στην πραγματικότητα, την διαιώνιση της κυριαρχίας τους.
Δεν θες να υποκύψεις λοιπόν και ψηφίζεις κόντρα στις βουλές τους. Γίνεσαι το άκρο της δημοκρατίας, μπας και συμμαζευτούν λιγάκι, μα τότε τσουβαλιάζεσαι κι εσύ μαζί με τους ακραίους.
Αδιέξοδο
Μπορείς όμως να αλλάξεις σελίδα;
Σου γράφω για τις σχέσεις σου, για τη δουλειά σου, για την ίδια σου τη ζωή σε όλες τις εκφάνσεις της.
Ανάλογα θεριά παλεύουν διαχρονικά και μέσα στην ψυχή σου.
Η ελπίδα κόντρα στον τρόμο
Η ελευθερία απέναντι στο ραγιαδισμό.
Ο ανθρωπισμός ενάντια στο συμφέρον.
Ο Άνθρωπος κατά του Ανθρωπάκου.
**Απόκτησε τώρα το βιβλίο του Γιάννη Ριζόπουλου «Το σταυροδρόμι της Αστρολογίας»**
Ακόμη κι αν λες ότι αυτήν τη φορά δεν πάει άλλο, ότι θα τραβήξεις στα άκρα, ότι αν χρειαστεί θα πάρεις τα βουνά για να αναπνεύσεις ελεύθερα, θα σε ρωτήσω επίμονα και σταθερά: Πόσο έτοιμος είσαι να κάνεις την επανάσταση σου; Να διαρρήξεις δεσμούς που συνήθισες να θεωρείς αναγκαίους, να απαρνηθείς το βόλεμά σου; Να αλλάξεις συμμάχους και προσανατολισμό;
Σηκώνεις ψηλά το φλάμπουρο της ανεξαρτησίας σου, αλλά, αν δεν έχεις και πνευματικά όπλα στην φαρέτρα σου, ο δρόμος της επανάστασής σου θα είναι πολύ σύντομος.
Η υπεροχή σου απέναντι στους αντιπάλους σου δεν είναι ούτε η οργή σου, ούτε το δίκιο που σε πνίγει. Είναι οι πνευματικές αξίες που εκείνοι ξεπούλησαν στον δικό τους δρόμο και γι’ αυτό είναι ήδη ηττημένοι.
Αυτές είναι το σχέδιο της απόδρασής σου, της νίκης σου.
Αυτές είναι που πολλαπλασιάζουν την δύναμη σου και κάνουν τα πενιχρά σου όπλα να μοιάζουν με ανίκητο τείχος. Αυτές είναι που κρατούν άσβεστη τη φλόγα σου και σου δίνουν φτερά να πετάξεις ψηλότερα από τις γήινες ανάγκες σου, την φτώχια ή τον πλούτο σου.
Αν δεν σε συντροφεύουν στο δρόμο σου, οι όποιες νίκες σου θα είναι προσωρινές κι αργά ή γρήγορα θα υποκύψεις στο μοιραίο, όπως έχει ξαναγίνει πολλές φορές στο παρελθόν. Θα σε εκβιάσουν, θα σε εξαγοράσουν, θα σε ευνουχίσουν. Θα επαναφέρουν στη ζωή τον Ανθρωπάκο που ζει μέσα σου και φθονεί τους ελεύθερους γιατί μισεί τον υποταγμένο εαυτό του. Θα σε ξανακάνουν έναν εντεταλμένο τρομοκράτη στην υπηρεσία τους. Θα αναζωπυρώσουν τα αγελαία ένστικτα σου.
Γι αυτό, λοιπόν, κράτα σφιχτά τις αξίες σου, προσπέρασε τον φανατισμό και την προπαγάνδα, γίνε ο Άνθρωπός σου.
Γιατί πάνω από κάθε σύστημα, πάνω από κάθε επανάσταση βρίσκεται ο Άνθρωπος, βρίσκεσαι εσύ κι ο αιώνιος σκοπός σου: Να διδάξεις θεούς κι ανθρώπους ότι το πιο γερό θεμέλιο της οικουμενικότητας είναι η διαφορετικότητα.
