Από τότε που έχασες τον εαυτό σου, κοιτάς πότε δεξιά και πότε αριστερά για την σωτηρία σου.
Δύση και Ανατολή δίνουν μάχη για το ποια θα σε κερδίσει.
Ο Πάπας ή το σαρίκι;
Αμφότεροι ζητούσαν και ζητούν «γην και ύδωρ»
Οι περισπούδαστοι αρχαιοκάπηλοι ή οι μπουνταλάδες αγάδες;
Οι μεν πλήρωναν και οι δε έκλειναν τα μάτια στις αρπαγές
Το Λούβρο, το Βρετανικό μουσείο κι εκείνο του Βερολίνου δεν θα υπήρχαν χωρίς την κληρονομιά σου.
Και στην Μικρά Ασία τα έργα των προγόνων σου είναι ίσως ότι πιο αξιόλογο έχουν να επιδείξουν οι τωρινοί δεσπότες της.
Συχνά μιμείσαι τους ξένους και υποτιμάς τον εαυτό σου, έχοντας σαν άλλοθι κάποιες εθνικιστικές κορώνες. Ήσουν η ανώτερη φυλή, σου λένε κάποιοι. «Πάλι με χρόνια με καιρούς...» και ζήσε Μάη μου να φας τριφύλλι...
Μα κάτι μέσα σου φλερτάρει επίμονα με την ειρήνη μιας αγκαλιάς στο παζάρι της Πόλης και τις γειτονιές της Σμύρνης, εκεί που κάποτε μαρτύρησες.
Κι ο Ήλιος σου με το καθαρό φως του έχει μείνει αδιάψευστος μάρτυρας της αλήθειας σου.
**Απόκτησε τώρα το βιβλίο του Γιάννη Ριζόπουλου «Αστρολογία του 21ου αιώνα»**
Ρέεις ανάμεσα στην μοιρολατρία και τον τεχνολογικό πολιτισμό, μα ξέρεις ότι και οι δύο όχθες λούζονται στα δικά σου νερά. Δεν είσαι μόνον το σταυροδρόμι των πολιτισμών αλλά και η μαγιά της ανάπτυξής τους.
Οι Άραβες διέσωσαν πρώτοι την αρχαία γραμματεία σου, για να την πάρουν ύστερα οι Δυτικοί και να στήσουν την Αναγέννησή τους. Δανείστηκαν την λάμψη σου για να στην πουλήσουν πίσω ως ύψιστο πολιτισμικό αγαθό, να ποια είναι η αλήθεια.
Μα όλα αυτά δεν θα συνέβαιναν αν εσύ δεν ήσουν ωσεί απών, βυθισμένος σε ανούσιες έριδες και άγονα δόγματα.
Δεν έχεις λοιπόν παρά να σταθείς στο κέντρο σου, ήρεμος και με την βεβαιότητα του δημιουργού.
Πάψε πια να αντιγράφεις τους αντιγραφείς σου και αναζήτησε την ουσία σου. Την Πίστη σου και την Ανθρωπιά σου. Το πνευματικό σου μεγαλείο, που παραμένει ζωντανό μέσα στην μικρότητα σου.
Δώσε στον εαυτό σου το δικαίωμα να αλλάξει επίπεδο. Να ανυψωθείς πέρα και πάνω από τον κόσμο των υλικών συμφερόντων, αφού κάθε μάχη που δίνεις σε αυτό το πεδίο είναι εκ προοιμίου χαμένη. Ακόμα κι όταν δείχνει κερδισμένη, αφού στην πραγματικότητα σε καθηλώνει πνευματικά με αξίες ποταπές και βουτηγμένες στον πόνο των συνανθρώπων σου. Σε λερώνει με τον πλούτο που συσσωρεύτηκε πάνω στην εκμετάλλευση των πολλών, που σε αυτό το καθαρά γήινο παιχνίδι θεωρούνται πάντα αναλώσιμοι, «κρέας» για την μηχανή του κιμά των ισχυρών.
Γι' αυτό μαθαίνεις από νωρίς ότι το παν στην ζωή σου είναι ο πλούτος και η δύναμη. Αυτές οι δύο παράμετροι είναι που ορίζουν τον βαθμό της επιτυχίας σου. Οι διδαχές του σύγχρονου «Ευαγγελίου» των ισχυρών δεν έχουν βέβαια καμία σχέση με τον σπόρο της Αγάπης που ευδοκίμησε στα μέρη σου. Και το κακό είναι ότι αυτή η βίαιη προσαρμογή σου σε έναν κόσμο που δεν σου αξίζει, αντλεί την δύναμη της όχι από τους ισχυρούς που «λύνουν και δένουν» αλλά από τους άλλους που προσπαθούν να τους μοιάσουν πουλώντας τελικά την ψυχή τους στον διάβολο. Ακόμη και οι θεωρούμενοι ως πνευματικοί άνθρωποι τις περισσότερες φορές πουλάνε την διαφορετικότητά τους για να εξασφαλίσουν μια θέση στον γήινο «παράδεισο» των συμφερόντων. Κι αυτοί βέβαια είναι οι πιο επικίνδυνοι απ’ όλους γιατί πρώτα σου φουσκώνουν τα μυαλά με ωραία λόγια, σε παρασύρουν να πιστέψεις ότι ίπτανται υπεράνω των συμφερόντων, μέχρι που τους πιάνεις «με την γίδα στην πλάτη». Πικρές διαπιστώσεις αλλά εξαιρετικά χρήσιμες για τις ημέρες τους μήνες και τα χρόνια που έρχονται.
Ευτυχώς, φαίνεται να κρατάς μέσα σου ακόμη λίγη από την πίστη σε αιώνιες αξίες που σε έκανε τόσο ξεχωριστό κι αυτό είναι που θα σε σώσει. Από την αρχαιότητα κυνηγάς το ανέφικτο, μέχρι και τους θεούς σου κατέβασες στην γη, τους σεβάστηκες μα και τους διακωμώδησες για να σπάσεις το ταμπού της ανυπέρβλητης ισχύος τους. Είχες και διατηρείς ακόμη μια ενστικτώδη τάση να εξετάζεις τα πράγματα απ’ όλες τις πλευρές τους, με την λογική ενός Δυτικού και το ταπεραμέντο ενός Μεσογειακού. Ο τόπος σου δεν είναι μόνον σταυροδρόμι των πολιτισμών μα και το συναπάντημα της Πίστης και της Γνώσης. Κι αν κατά καιρούς έδειξες κι εσύ το χειρότερο πρόσωπο σου, σε πείσμα των ανάξιων κληρονόμων του πολιτισμού σου,η Ιστορία σε έχει δικαιώσει .
Και δεν θα αργήσει ο καιρός, που οι περισπούδαστοι αντιγραφείς σου θα σε αναζητήσουν ξανά, όπως συμβαίνει κάθε φορά που το μοντέλο τους καταλήγει στα σκουπίδια. Χρόνια τώρα έχουν για θεό τους το χρήμα, την «ανάπτυξη». Η Οικονομία είναι το παν, τίποτε άλλο δεν αξίζει, έτσι λένε, έτσι πάνε να σε βάλουν κι εσένα στην ίδια μοίρα. Ασεβούν απέναντι στην ίδια τους την μάνα, την Ελλάδα. Μόνο που απογυμνωμένοι πια από το έσχατο άλλοθι του Διαφωτισμού, όταν η Οικονομία θα καταρρεύσει, θα πέσουν μαζί της σαν τραπουλόχαρτα. Θα θυμηθούν ξανά ιδεολογίες και οράματα μα θα πρόκειται πια για το κύκνειο άσμα τους. Η Παγκοσμιοποίηση έχει πιάσει για τα καλά λιμάνι και για πολλές δεκαετίες όσα θα συμβαίνουν θα είναι βούτυρο στο ψωμί της. Θα έρθει βέβαια και η δική της σειρά να μας αφήσει χρόνους αλλά εσύ κι εγώ δεν θα το ζήσουμε.
Σε συλλογικό επίπεδο, ο τροχός της Ιστορίας γυρίζει με την πνοή των άστρων. Κι εκεί, ο Ουρανός, ο Πλούτωνας, ο Κρόνος, ο Άρης κι ο Ποσειδώνας δεν κάνουν χάρες, απλά θερίζουν τα σπαρμένα.
