Αγαπημένε μου Τοξότη,
Σε ευχαριστώ που προτιμάς να με διδάσκεις, από το να με τιμωρείς για τα λάθη μου. Σε ευχαριστώ που με αξιοπρέπεια, απλώς φεύγεις από το να μου επιτρέψεις να σε σύρω στον βούρκο του θυμού μου.
Βλέπεις το ποτήρι μισογεμάτο, όταν όλοι εμείς κλαίμε για το μισοάδειο ποτήρι κα ψάχνουμε τρόπους να διαχειριστούμε τα χειρότερα σενάρια που κατά πάσα πιθανότητα δεν θα συμβούν ποτέ. Κοιτάς μπροστά, ποτέ πίσω, έχεις δύναμη εσωτερική, παλεύεις, δεν απογοητεύεσαι, προχωράς, γιατρεύεις και γιατρεύεσαι, δεν σταματάς ποτέ.
Είσαι έμπνευση για εμένα, ζηλεύω (δεν το κρύβω) τον ακομπλεξάριστο τρόπο σου, την ευθύτητα σου, την ελπίδα που ζει μέσα σου, την διάθεση σου να ανακαλύπτεις ανθρώπους, μέρη, να εμπλουτίζεις τις εμπειρίες σου, χωρίς φόβο, χωρίς ενδοιασμούς!
Σε ευχαριστώ που μου δείχνεις ότι η ζωή είναι όλη ένα μεγάλο πανεπιστήμιο, ότι υπάρχουν παντού μαθήματα που μπορούμε να πάρουμε, ερωτήσεις που μπορούμε να κάνουμε, ανακαλύψεις που μας περιμένουν (ιδιαίτερα σε επίπεδο πνευματικό!). Μου δείχνεις ότι η ζωή είναι για να την ζω κι όχι να μιλάω για αυτήν!
Είσαι μια λαμπερή ψυχή, φέρνεις το ΦΩΣ όπου πας, ακολουθείς ότι σε εμπνέει, ότι σε γεμίζει με χαρά και ζεις με τρόπο απλό, όμως τόσο ουσιαστικό και τόσο γεμάτο την ζωή σου, που δεν μπορώ, παρά να σε θαυμάζω και να θέλω να κάνω κι εγώ το ίδιο.
Είσαι μεγαλύτερος από τα λάθη σου, πιο τολμηρός από τους φόβους σου, περισσότερο σοφός, κατασταλαγμένος από τα πάθη σου. Αρνείσαι να βάλεις τρικλοποδιά στον εαυτό σου και ποτέ δεν βάζεις στους άλλους. Δεν ανταγωνίζεσαι κανέναν, δεν έχεις ανάγκη να το κάνεις: αντιθέτως, είσαι ο ειρηνοποιός, εκείνος που μας πείθει ότι πρέπει να κρατήσουμε ο ένας το χέρι του άλλου και να ζήσουμε με αγάπη, διότι το μίσος κι ο θυμός, είναι μέσα για να ξεκάνουμε την ευτυχία.
*Η φωτογραφία έχει δημιουργηθεί με AI
Διάβασε επίσης:
