Οι Δεσμοί της Σελήνης

Η Φύση των Δεσμών της Σελήνης

Οι δεσμοί της Σελήνης (ο βόρειος: Northnode και ο νότιος: Southnode) δεν είναι ουράνια σώματα αλλά σημεία. Χρησιμοποιούνται από παλιά στην αστρολογία και στην Ινδική παράδοση αναφέρονται αντίστοιχα ως Κεφαλή και Ουρά του Δράκοντα. Ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό τους είναι ότι κινούνται με ανάδρομη φορά (από τον Κριό στους Ιχθύες, μετά στον Υδροχόο κοκ) και συμπληρώνουν μια περιστροφή στο ζωδιακό κύκλο κάθε 18.5 χρόνια περίπου.

Η θέση του Νότιου δεσμού είναι ακριβώς απέναντι (δηλ 180 μοίρες) από εκείνη του Βόρειου. Πρακτικά δηλαδή οι δύο δεσμοί βρίσκονται πάντα σε αντιδιαμετρικά ζώδια και ο άξονας τους είναι ένα είδος «γέφυρας», που ενώνει τα δύο άκρα.

Η σύνθεση

Οι Δεσμοί της Σελήνης συνδέονται άμεσα με την εξέλιξη της ανθρώπινης συνειδητότητας και στην ερμηνεία ενός ωροσκοπίου βρίσκονται αρκετά ψηλά στην κλίμακα της ψυχολογικής αξιολόγησης. Πρακτικά είναι ένας μοχλός εξέλιξης, που κατευθύνει το άτομο σε μια συγκεκριμένη πορεία, γύρω από τα θέματα του ζωδιακού άξονα (η των Οίκων) που βρίσκονται.

Ο Νότιος επισημαίνει κατακτημένες «συνήθειες» η εμπειρίες, στοιχεία δηλαδή και χαρακτηριστικά που ήδη υπάρχουν και έχουν την τάση να επαναλαμβάνονται, όπως για παράδειγμα οι ηγετικές τάσεις, ο εγωισμός και η υπερεκτίμηση των προσωπικών δυνατοτήτων (Νότιος δεσμός στον Κριό).

Ο Βόρειος έρχεται να συμβάλλει στην εξελικτική διαδικασία, προτείνοντας μια διαφορετική πολιτική πάνω στο ίδιο θέμα. Συμπληρώνει τα ελλείμματα της «μονομέρειας» του Νότιου και δίνει λύσεις στα αδιέξοδα που συχνά προκύπτουν από την επίμονη η αποκλειστική «χρήση» των ιδιοτήτων του. Για παράδειγμα ο Βόρειος δεσμός στο Ζυγό δημιουργεί πλεονεκτήματα μέσω σχέσεων η συνεργασιών, ακριβώς για να βοηθήσει το άτομο να «εξελίξει» τον «Κριό» του.

Παραδοσιακά θεωρείται ότι ο Βόρειος δεσμός λειτουργεί ευεργετικά για το άτομο (σαν μικρός Δίας), ενώ ο Νότιος περιοριστικά( σαν μικρός Κρόνος), όλα αυτά όμως είναι σχετικά. Σε κάθε περίπτωση οι εμπειρίες που υποδηλώνονται από τη θέση του Νότιου δεσμού μπορούν να μεταδοθούν σε όσους τις έχουν ανάγκη, ενώ για το ίδιο το άτομο τα μεγαλύτερα πλεονεκτήματα προκύπτουν όταν κατορθώσει να συνθέσει τα δύο άκρα.

Το ζητούμενο δεν είναι η απαξίωση των ιδιοτήτων και των τάσεων της μιας πλευράς αλλά η ενιαία χρήση τους. Στο παράδειγμα Κριού-Ζυγού η «ώσμωση» των Δεσμών μπορεί να καταλήξει σε έναν ηγέτη που δεν κάνει «του κεφαλιού του» αλλά μαθαίνει να ηγείται κερδίζοντας την αποδοχή των άλλων.

Μέχρι να συμβεί αυτό, όλο το σύστημα των δεσμών λειτουργεί σαν μια «τραμπάλα» και το άτομο βιώνει εναλλάξ και τις δύο πλευρές, αποκομίζοντας εμπειρίες και συνάγοντας χρήσιμα συμπεράσματα.